Was het de moeite waard, om te gaan kijken hoe anderen zich suf zitten te piekeren en soms zelfs in de stress raken? Daarbij nogal asociaal zelf geheel ontspannen het 0.-0 -biertje te consumeren, af en toe geheel belangeloos hier en daar wat rond te snuffelen.
Jazeker! Ik zag hoe Ron zich in een saaie ‘Gesloten Siciliaan’ scheen te gaan storten. ‘scheen ‘, want hij bleek eigenlijk een soort Grand Prix-opstelling van plan te zijn. En dat is natuurlijk helemaal niet saai. (Sorry voor mijn opmerking naast je bord. Waar bemoei ik me mee !?) Trouwens best een klein beetje riskant. Frank speelt zelf regelmatig Grand Prix. En dat weet Ron. En bij terzakekundig tegenspel ziet die variant er gevaarlijker uit dan hij is. Maar Ron kiest listig een andere volgorde en Frank krijgt daardoor niet de kans de beste mogelijkheid ertegen te creëren met supersnel e6 en d5. En Ron ziet daarna kans om te laten zien dat de Grand Prix dan wel degelijk gevaarlijk kan worden. En zeker onsaai. Frank heeft al gauw niets meer aan zijn Grand Prix-boekjes en probeert maar wat. Als zijn wat voorbarige, actief bedoelde, zetten met zijn beide paarden alleen maar tempoverlies hebben opgeleverd nadat ze weer terug zijn van weggeweest, staat wit dus al heel goed.
12….. Pc6 13. g4 Pf6 14. 0-0
En na zet 16 , als het zwarte paard heel eigenwijs toch opnieuw naar h5 is vertrokken wordt het allemaal al erg lastig.
Het beste, maar niet goed genoeg, is nu een pionoffer op f4 en gauw korte rohade. Maar ja. Frank probeert 17 …. h6. maar dat middel blijkt nog erger dan de kwaal.
Ik bedacht hier 19. Pg3. En ja hoor, wat heerlijk om daarna te zien hoe een echte schaker dat dan ook speelt. Ben ik het toch nog niet helemaal verleerd, al lijkt het daar af en toe wel op.
Hierna komt zwart er niet meer aan te pas. Wit start een dodelijke aanval, waarbij zwart zeer gehandicapt is door de onveilige positie van zijn niet-gerocheerde koning. Frank probeert nog wat verwarring te zaaien door zijn dame op rooftocht te sturen. Die krijgt wat hapklare brokken toegeworpen door Ron, maar raakt daardoor steeds verder verwijderd van het feitelijke slagveld.
Diagram Live na 29 c3
en zwart verliest een stuk. Hij geeft op.
Een gaaf partijtje van Ron. Dat zal zijn – naar zijn zeggen –‘gebutste zelfvertrouwen’ wel weer wat uitgedeukt hebben.
Verder nog iets wel de moeite waard? Jazeker. Ik mocht meebeleven hoe Ab rücksicht-loos zijn pionnen naar voren joeg. Zonder medelijden, met zijn eigen koning bedoel ik. Die bij zet 14 ongerocheerd al volkomen dakloos was. Hans reageerde lakoniek op de aanstormende pionnen. Hij weet uit eigen ervaring dat het opstomen van je pionnen ook voor gaten in je eigen stelling zorgt.
En al gauw kan wit dus geen kant meer uit.
En nu moet zwart even de winnende zetten vinden. Maar dat valt toch tegen. Ab is tamelijk goed in het vinden van ontsnappingsmogelijkheden. Iedere schaker met een beetje elo voelt op zijn klompen dat ergens toch echt ………. Maar waar?
Stokvisje ziet wel wat:
…. Thd1 is niet goed omdat nu 28 De3 kan volgen. Dan is wit behoorlijk machteloos en kan zwart ongestoord beginnen met het enige waarmee de status quo kan worden opgeheven : Pf8, Pe6, Pc5 of Pf4. Hans komt wel op dat idee, maar pas later, na een aantal zetten die niet veel uithalen. Wit kan zelfs ergens bijna gelijk komen
Stokvisje vindt Ld1 sterk. Ik zie het niet erg, maar ik ben dan ook geen computer. Ab ook niet. Zelfs Hans niet.
Blijft de vraag: waar zit de zwarte winst? Zelfs als de hulptroepen op c5 zijn gearriveerd blijft het nog lastig te vinden.
38 Kc2 Eindelijk wil Ab een handje helpen. Nu kan het snel wat duidelijker worden. Hans grijpt zijn kans
38 .. Tc3+ 39 Kd1 ( Kb1 gaat ook fout na .. Pb3) Txc1 40. Kxc1 Pb3+ 41. Kc2 Pxd2
Het mag dan wat helderder zijn geworden, helemaal duidelijk is het nog niet. Dat wordt het pas na
47. Kg3 Ta2! 48. Kf2 fxe4
Na 49. fxe4 volgt Lg4 en na 49. dxe4 volgt d3 Beide met stukwinst.
Ab geeft op. Hij had nog even kunnen doorzeuren met 49 Ke1, maar had na 49 … e3 door een gigantisch gebrek aan mogelijke zetten ongetwijfeld nog meer pionnen verloren.
Een partij die veel geduld vroeg van Hans , omdat Ab tegenwoordig de eigenschappen van een topcoureur verenigt met die van Houdini, de legendarische ontsnappingskunstenaar.
Dit te mogen meebeleven op veilige afstand was al voldoende om de reis naar Middenbeemster te rechtvaardigen.
Was er toch nog meer spannends?
Jazeker.
Martin nam met zwart wat risico’s tegen Gerrit.
6. .. g5!?
Tjonge. Dapper.
Voorlopig haalt het niet veel uit. En na wederzijds niet altijd de allerbeste wordt de zwarte opzet ergens toch wel een beetje verdacht.
12. d5? (12. a4 !?)
Maar het valt mee. Ik dacht bij zet 14 …Kb8
dat zwart het moeilijk ging krijgen. Maar dat was niet zo 15. Lxe5 dxe5 16. Txf7
Dat had Martin beter gezien. Na direct 16. Db5 zit hij op rozen. Zonder stekels. Dankzij het kruisvuur op d5! Maar hij wil wat leukers. 16… Lc5+ Maar na 17. Kh1 Db5 geeft de computer toch weer: stand ongeveer gelijk.
Wat zouden u en ik sterk in overweging nemen. Natuurlijk 18 b3. Dat doet Gerrit. Nogal logisch toch? Nee, dat blijkt de eerste zet van een verliezende reeks te zijn! Wit had hier 18.Pc3 moeten spelen. Nu laat Martin zien dat hij echt de sterkste is. Hoe? Het is te veel voor mee vooruit kijken. Tijd voor live-weergave
Dat was het dan wel voor vanavond? Nee hoor.
Mooi om te zien hoe Bert heel lang stand houdt tegen Thomas. Bert speelt alweer zijn lijfvariant niet. En ook geen Svesnikov. Een wat rustiger, ouderwetsere ‘jachtvariant’.
6. .. e5
Ook hier kan de Svesnikov-voortzetting 7. Pb5, maar Thomas speelt 7. Pb3, wat hier veel beter is!
De stand blijft gelijk tot zet 15.
15. Lxd5 is wat minder dan bijv. Lg5. Een manoevre die me ook aan de Svesnikov-theor1ie doet denken.
Hierna heeft Thomas een licht voordeeltje, dat geleidelijk iets zwaarder wordt
Na 24. … Txe4
Die pion op e4 blijkt niet zwaar giftig, maar ligt toch wel wat zwaar op de maag.
25. Lf3
Ook al speelt Bert hierna het best mogelijke. Een kwaliteitsoffer : 25. Txe3
En het witte voordeeltje blijft zo – meestal- tot zet 35.
Ik vermoed dat Thomas in zijn commentaar dat ‘meestal’ wel zal toelichten.
Het moet niet meevallen om tegen Thomas te schaken met een akelig gevoel in de maagstreek wegens een kwaliteitje minder. En natuurlijk – dat geldt voor ieder van onze club die tegen hem speelt- met een forse achterstand op de klok.
35. .. Lxc3? (Na toch maar 36.Tc7 gaat het nog wel even. Maar leuk is anders)
Na 36. Txb7 Kd8 37. Txf7
en nog een enkel zetje heeft Bert er geen zin meer in en geeft op. Waarna Thomas nog wat vriendelijks mompelt : “Misschien technisch toch nog wel een flinke opgave.” Bert haalt zijn schouders op.
De commentaren van de heren zelf:
Frank
Hierbij de partij van Ron en mij.
Verdiende overwinning voor Ron.
Achteraf was ik niet zo tevreden met Da5 en had ik liever Dc7 gespeeld.
Ik wilde lang rokeren na het openen van de d-lijn maar door de druk van Ron kreeg ik die kans niet.
Ik stond toen al slechter.
Ik kon alleen maar keepen en hij speelde het heel zorgvuldig uit.
Thomas:
Ik heb niet zo vaak de Boleslavsky-variant tegen me gekregen.
Hoewel ik het een logische zet vond, was mijn 12. Lg4 niet meer bekend.
Het na de zetherhaling gespeelde 14. Pd5 nog wel. Daarna is 14.. Tc8 niet terug te vinden, 14.. Lg5 wel.
Het orakel vindt mij rond deze zetten iets minder staan (-0,2)
maar niet verontrustend.
Op zet 16. was ik eerst 16.exd5 van plan waarop Bert aangaf dan 16.. Pa5 te hebben gespeeld analoog aan de partij dus.
Inmiddels was er al wel licht voordeel voor wit maar ook niet spectaculair.(richting+1) in een semi- gesloten stelling.
Een belangrijk moment ontstaat na 24. Le2 waarna het orgel 24.. Tc6 aangeeft maar het spant erom , met Txe4 in combinatie met een kwaliteitsoffer.
In mijn vooruit berekening had ik weer eens last van het damsyndroom of iets wat er aan verwant is, na het terugtrekken van de toren rekende ik me rijk met 26. Lxb7 in combinatie met oprukkende vrijpionnen op de damevleugel, echter nu na 26. fxe3, d5 brak weer een lastige technische fase aan.
Ik had er op een gegeven moment spijt van geen a4-a5 gespeeld te hebben zeker omdat zwart zelf a6-a5 kon proberen vanwege de penningszet La3.
Een zet later kwam de gelegenheid toch maar het keerpunt was Lxc3 waarna het witte voordeel beduidend groter werd.
Vlak voor het einde was 36.. Kd6 iets hardnekkiger maar het was toch al moeilijk voor zwart.
Samengevat een zeer interessante partij tegen een van de lastigste tegenstanders bij Aris de Heer.
Ron:
Gesloten Siciliaans saai? Zeker niet. 7…, Lg4 is niet het goede plan.
Ik kom daarna erg goed te staan. Lang getwijfeld over 16. g5 en Lg5. Laatste is beter, had ook gezien dat er een mogelijk torenoffer op f7 inzat. Daarom had ik ook op e5 geslagen (doorschuiven van de pionnen was ook goed).
16. g5
Verwachtte wel 16…., Ph5. 16…, Pd7 leek me ook niet fijn voor zwart. 17. Db3 kan dan gevolgd door Lf3 (op Pd8) of gewoon simpel 17. Le3. In vervolg doe ik niet aldoor de allersterkste, maar goed genoeg voor de winst. Zijn koning (en stukken) zijn niet veilig. Hij heeft nog een paar plaagstootjes, maar het is allemaal onvoldoende.
Na 20…, Tg8 bood hij nog remise aan, maar daar trap ik natuurlijk niet in.
Het was overigens heel aardig dat Frank voor Hugo wilde invallen. Overigens is zijn zetvolgorde wel heel goed om gunstiger varianten tegen de Grand Prix (3. f4) te kunnen verkrijgen (op Lb5 is Pd4 mogelijk en Lc4 is te counteren met e6, Pge7 en d5, ook als wit snel f5 speelt!). Aangezien ik dat weet en Frank een boekje over Grand Prix heeft, koos ik voor een andere variant. Tegen een opstelling met d6 (Najdorf spelers) is de Grand Prix heerlijk.
De eindcorrectie moet nog plaatsvinden