Hierbij de uitslagen en standen van het vluggeren. We hadden 2 nieuwe gezichten te verwelkomen, namelijk Chris en Ivar. Ivar wist helaas geen puntje binnen te slepen, hoewel hij daar wel een kans voor had en Chris deed het zeker niet on verdienstelijk.
Hugo en Thomas waren beiden ongenaakbaar in hun poule en waren dus dikverdiend eerste geworden.
Wat was er onder die mooie linden te ervaren op de avond van 16 oktober 2023 voor een simpele amateur zonder computer.
– Dat vader De Koning afgedroogd werd door Peter. Maar dat dat voor de trotse overwinnaar niet meetelt voor de competitie. Dat vader De Koning het gebeuren grinnikend sportief afsloot.
– Dat zoon de Koning begrijpelijkerwijs weinig had in te brengen tegen het geweigerd Damegambiet van Frank. Laatstgenoemde kon vriendelijkerwijs dus al vroeg beginnen aan een bijlesje voor ons veelbelovende jongste clublid. Prima toch?! Zo moet dat!
– Dat Hans kans zag onze coryfee Thomas te beletten in diens Benoni al zijn schaakvaardigheden aan te spreken. (En passant: wist u dat Hans even bovenaan staat in de interne van Purnerend? U bent dus gewaarschuwd!) Het huidige aantal remises van onze champion begint een beetje op te vallen.
– Dat Gerrit geen kans zag met zijn geliefde Philidor zijn recente kwalificatie als reuzendoder een vervolg te geven. Paul speelde hem secuur en schijnbaar moeiteloos naar de ondergang.
– Dat Hugo weer met zijn Pirc liet zien dat zijn fysieke gesteldheid zo is verbeterd dat iedere tegenstander van ons clubje nu voor hem moet gaan uitkijken. Dat deed Martin onvoldoende, want die zat gauw te keepen. Omdat die intussen naar voorbeeld van Thomas ook een goochelaar lijkt te zijn geworden met een wonderbaarlijke overlevingsact redde hij het toch nog dankzij Hugo’s klokprobleem. Die bleef lang sterk spelen, ook met nog maar een paar minuten bedenktijd, maar moest derhalve toch in remise berusten.
– Dat Ron met zijn Larsen-opening lang gelijk opging tegen onze nieuwe kampioenskandidaat Marc. Toch nogal wat voordeel verwierf, maar dat na 18 zetten liet rondslingeren. Wat hem de verzuchting ontlokte ‘Ik word oud’. Een uitspraak die mijn moeder zaliger altijd de reactie ontlokte ‘Dat is te hopen jongen.’ Hoewel Ron’s geblaf nog wel eens door de ruimte schalde, was het gelukkig duidelijk veel minder geworden, dus wellicht kan ook Ron oud worden. Kan Aris de Heer nog jaren van hem profiteren.
Wat was er voor een simpele amateur de volgende dag te ervaren mèt soms computer-assistentie?
Dat bij Mink in deze Meraner al 11. h4 wat te frivool is. En dat die veminking van de witte koningsstelling mede later leidt tot verlies.
21… Dxh5 +
Maar dat de belangrijkste fout van Mink hier zat:
17 f3? (17. Dg4! LXf6 18. Pb6 !! )
Dat mijn ter plekke nog computerloze gedachte dat in de volgende stelling van Paul
Paul – Gerrit (38…Kf8)
39 Da6 veel beter zou zijn dan het gespeelde 39. Dg3
weliswaar juist was, maar onbelangrijk want wat Paul koos ook heel goed was en dat veel minder denkwerk en risico zou betekenen. Het leidde tot
Paul – Gerrit (42.Tf7)
Na komende pionnenroof door wit is het natuurlijk afgelopen voor zwart tegen die twee ver opgerukte vrijpionnen.
Dat Hugo inderdaad prachtig stond. Bijv. bij
Diagram 19 .. Pc5
vlucht Martin maar in een paardoffer 20. Pexg5 Maar dat helpt ook niet.
Lang blijft dat stuk voorsprong voor zwart meer dan genoeg voor de winst, ook al mist hij af en toe de allersterkste. De winst verdampt pas echt bij zet 47
Martin – Hugo (47.Lh2)
Belaagd door zijn klok neemt hij genoegen met remise door het uitschakelen van die schijnbaar gevaarlijke vrijpion met 47. …. Lxc6. Had hij nog tijd gehad dan had hij vast wel gezien hoe na Ke7 er toch winst in gezeten had, maar dat was te veel werk in die omstandigheden.
Wat Martin dacht van zijn partij:
Een remise gevonden! Ik was eigenlijk zelf best te tevreden na de opening. 8 h4, is zoals altijd te voorbarig. h3 was gepaster geweest. Echter tot zet 17. was het gelijk, maar moest ik het wel secuur spelen. Dat ging mijn pet te boven, en kwam er een stuk te hangen. Op hoop van zegen, een stuk offeren voor een open koningsstelling. Dat bracht me eigenlijk ook maar heel weinig.
Echter net als tegen Frank is het hebben van initiatief toch lastig voor een verdedigende partij. Twee stukken waren niet erg mobiel, en dat zorgde ervoor dat Hugo veel tijd moest gebruiken. Hugo heeft vanaf zet 24. eigenlijk alleen maar in tijdnood gezeten, waarbij de laatste 10 zetten hij minder dan 4 minuten op de klok had. Laat op de avond alsnog remise voor het harde werken!
Wat Hugo ervan vond:
Na afloop werd mijn partij nog geanalyseerd. Ook Frank en Ron vonden, dat ik sterk had gespeeld en dat het een mooie partij was. Van Ron kreeg ik complimenten voor zetten in de openingsfase. Dit geeft de burger moed! Hopelijk geen eendagsvlieg!
Wat Thomas van zijn partij vond:
Gisteravond na de partij tegen Hans knaagde er iets. Iedereen kent dat waarschijnlijk wel, het gevoel dat je een kans hebt laten liggen. Overigens speelde Hans ondanks het wat mindere begin een sterke partij en was het in de laatste fase soms ook zwart die op zijn tellen moest passen. Zeker op zet 11 was er voor mij een gemiste kans, namelijk het schijnoffer 11.. Pxe4!.
Hans – Thomas (11.Le2)
Ik dacht namelijk dat dit faalde op 12. Pxe4, Lxe4 met de desperado 13. Dxe4! maar ik had gemist dat zwart de simpele tussenzet 13.. f6! heeft. Hoewel het voor wit nog meevalt, geeft mijn Stokvisje ongeveer -0,5 en dat is net na de opening mooi meegenomen! Meer zwartspelers misten deze kans overigens en na 12… h6 werd eerder met 12. Lh4 of 12. Le3 voortgezet. Maar met Lf4 lijkt niks mis.
Hans – Thomas (14…Ph5)
Helaas voor wit geeft 15. Dd2 het voordeel (+2) al weer grotendeels weg en met het bezit van het loperpaar zag het er voor zwart weer een stuk zonniger uit.
Hans – Thomas (16…Tf8)
16.. Tf8 met het idee om f7-f5 door te zetten met o.a. acties tegen de witte koningsvleugel ( inclusief in de weg staande dame) bleek het begin van een minder goed plan.De dreigende opmars e4-e5 bedierf voor zwart alweer snel de meeste lol. Beter was een toren op b8 te zetten ter voorbereiding van de opmars b7-b5.
Hans – Thomas (23.Dxe5)
Op zet 23 geeft Analyse This toch 23. … Txe5 als beter dan 23. … dxe5 terwijl ik niet zo overtuigd was van mijn stelling na het tijdelijke pionoffer 24. f4.
Hans – Thomas (28.Pf5)
Vooral 28. Pf5! vond ik een zeer vervelende zet en was voor mij het teken tijdig over te schakelen van offensief naar meer defensief. In het verdere vervolg bleef Hans zonder risico’s te nemen rustig verder goede zetjes doen en had alleen spijt dat hij niet eerder h4 had gespeeld. Waar ik op hoopte, dat hij meer risico zou nemen en lijnen openen, waardoor ik misschien zou kunnen counteren, gebeurde niet. In de slotstelling stond wit nog een tikje beter.
Hans – Thomas (39.Th3)
Overigens zijn in deze partij over en weer geen grove fouten gemaakt. We loeren gewoon weer op een nieuwe kans.
Wat Ron van zijn partij vond:
Mijn eerste confrontatie met een nieuwe speler op onze club. Achteraf een partij van de ‘gemiste kansen’! Hij verraste me met 1…., f5. Ik speel overigens best graag de opzet met Lxf6 dan.
Ron – Marc (2…Pf6)
Het leidt tot ander soort spel, de pionnenstructuur van zwart is minder en de compensatie middels loperpaar maar beperkt. Normaal is vervolgens de opstelling met e3, d4, g3 en Lg2. Maar wilde nu c4 proberen.
Hij reageert heel goed met direct d5. 8. Dc2 is niet beste plan, gewoon a3 spelen (hij kan die pion toch niet slaan) is simpelste. Wit staat dan iets beter. Hij verraste me wederom met 8…, Pa6.
Ron – Marc (8…Pa6)
Het vervolg kostte me dan ook al redelijk veel bedenktijd. Hij doet het dan niet goed door zijn dame naar c6 te spelen.
Ron – Marc (14.dxc5)
14…, Dxc5? is in wezen direct verliezend. 15. Dd2 (door Marc zelf later direct aangegeven) wint simpelste. Ik zag echter 15.Td5 en was ervan overtuigd dat dit ook winnend was in combinatie met torenverdubbeling. Dat is ook zo, het slaan op h2 kost teveel tijd. Frank gaf terecht aan dat 18. Dxf5 beter was. Maar daar is 18. f4 nog steeds winnend. De loper op h2 gaat verloren, daarvoor krijgt zwart niet voldoende compensatie.
Ron – Marc (17…Lc6)
18. Txf5
Leuk waren in de na-analyse alle trucs die Thomas na 18. Dxf5 vond. Ook dan kan zwart zich nauwelijks verdedigen. Op mijn 18. Txf5? kon hij nu 18. …, Le5 spelen met gelijke stand. Hij speelde 18…, g6? Nu wikkel ik af naar een gelijk eindspel, maar 19. Txf6 is winnend. Op 19…, Le5 moet dan 20. Pe4! volgen. Die had ik gemist. Toch een spannende en leerzame partij.
Ik heb wel iets met Enkhuizen. Een plek om naartoe te gaan als je logees hebt uit het buitenland. Die kijken hun ogen uit in het Zuiderzee- museum, buiten vooral, maar ook binnen. Het heeft een mooi oud centrum. En geweldig die alles dominerende Drommedaris. Daar heb ik mooie herinneringen aan. Ik heb er wel eens een kleine week in verbleven bij een schoolreis om op een klas Havo-4 te passen Allemaal nogal wilde jongens. Het liep allemaal goed af. Een soort jeugdherberg was het dus toen. Maar dat is jaren geleden. Nu is het al heel lang een cultureel centrum. Een heel beroemde Nederlandse actrice -Ank van der Moer- speelde er aan het eind van haar carrière met aankomende jonge acteurs, om ze het vak te leren. Er was geen podium. Ik zat op de eerste rij en moest mijn benen intrekken om te voorkomen dat ze er over struikelde. Zulke dingen vergeet je niet.
Er is ook nu veel cultuur daar in Enkhuizen. Theater, muziek, cabaret. Te veel om op te noemen. En een mooie schaakvereniging. Hoort het schaken ook bij ‘de cultuur’? Wat mij betreft wel.
Een sterke schaakvereniging dat KTV. Kan Tegen Verlies. Op ons niveau een beetje misleidende naam voor een team met alleen maar elo 1800 en hoger. Dat wisten de mannen van Aris de Heer natuurlijk ook wel en dat bleek al snel. Ik zag duidelijk iets van ‘we zullen wel ten onder gaan, maar dan wel strijdend’ .
2S7A1131ZaalWEB foto groter? Tik erop.
Dat begon bij Frank. Ik zag hem in de gesloten Siiciliaan voortvarend vroeg f4 spelen. Maar kreeg de indruk dat hij in de opening iets over het hoofd zag, en daarna van de nood een deugd maakte. Er ontstond nu een heksenketel. Maar ik vreesde wel dat het voor Frank een avondje keepen ging worden, omdat hij eigenlijk nu al verloren stond.
2S7A1124WEB
En niet lang daarna zag ik dat ook Stefan er na zijn interessante behandeling van het Frans een thriller van ging maken. (Verrek, onze gastspeler uit Australië is er ook ineens weer bij, en daarom onze oud-kampioen Paul tot koffiezetter gedegradeerd)
2S7A1120StefanWEB
En ook Thomas begon met zwart in zijn behandeling van het Engels aan een adembenemend verhaal (zal niet). Was hier sprake van een moord of van zelfdoding?
T. Balla – T. Broek (20…f4)
21. Pxd6 !
Bij Bert (KoningsIndisch), Martin (Kan-variant van het Siciliaans), en Ron (Larsen) zagen de openingshoofdstukken er wat klassieker uit. Maar ja, dat moest wel, die hadden alle drie zwart. ( correctie achteraf: Ron niet) Maar ook bij hen werd het halverwege spannend. Bij Bert omdat ik vreesde dat onze held ten onder zou gaan en bij Ron en Martin omdat ik met recht en reden hoopte dat onze helden zouden zegevieren. Bij een spannend boek kun je even stiekem de laatste bladzijden openslaan. Bij schaken kan dat niet. Dus werd het een avondje nagelbijten. Voor mij en voor het overige publiek. Dat even kwam kijken. Leuk. Te weten Hans, Hugo, en Mark! (De laatste zou wel eens heel snel een versterking van ons team kunnen worden. Gezien zijn elo.)
Hoe dat allemaal afliep? Nou, Frank bleef het ingewikkeld maken en breide een prachtig slot aan zijn verhaal. Een lollig matje in drie. Ik dacht nog steeds dat hij met listige verwikkelingen een beetje geluk had afgedwongen en zo zijn tegenstander diens voordeel had afgesnoept. Maar daar klopte weer niets van. De auteur van dit meesterwerk zelve stuurde me de volgende dag zijn Nawoord. Daarin schreef hij dat hij zelf ook in de opening dacht dat hij slecht stond. Maar dat zijn computer hem inmiddels had laten weten dat dat hij toen al groot voordeel had. Wonderbaarlijk.
FrankKTV 8… Da5
Ik geloofde het niet erg. Leek me een fabel. En ging het dus zelf ook eens aan Mijn Grote Adviseur voorleggen. En die bleek het met zijn collega geheel eens. Verderop kom ik er nog even op terug.
Stefan creëerde een mooie aanval.
Stefan – KTV (14…f5)
Het leek een sprookje te gaan worden. Maar dat werd verstoord doordat er een boze tovenaar opdook. Hij had daar namelijk heel erg veel tijd voor nodig had. Toen ik begon te vrezen voor een slechte afloop, gezien de mooie maar lastige stelling met nog maar enkele minuten op de klok, nam hij een verstandig besluit: remise door herhaling van zetten. Hij zal er zelf niet echt tevreden over zijn, maar er valt hem niets te verwijten. Hij barstte bijna van strijdlust.
Stefan – KTV (17…Kf7)
18. Pg5+ Kf6 19. Ph7 + Kf7 20. Pg5+
Het begon er toch een beetje somber uit te zien toen Bert in problemen leek te geraken door aanvalsmogelijkheden voor zijn tegenstander.
Het lukte hem helaas vanavond niet om het perspectief in zijn story te verleggen. Hij sloot het boek vóór het ongetwijfeld naderend tranen-opwekkend akelig einde.
KTV – Bert (24…Kh8)
Martin werd een heel ander verhaal. Die zag kans om zijn tegenstander met flinke problemen te confronteren.
KTV – Martin (23…Lb5)
Maar helaas, ook hier geen goede afloop. Zal ook wel weer iets met de klok te maken hebben gehad. Want na een erg mooi gespeelde partij waarin hij tenslotte heel erg goed stond verknoeide één zet ineens alles. In plaats van de verdiende winst (die niet eenvoudig te vinden was voor niet professionele speurders) werd hij zelf mat gezet na een blundertje. Wel een heel fraai mat!! Deze thriller had voor hem wel een heel onbevredigend slot.
KTV – Martin (25.Th1)
25. ….De2? ( Te listig. Gewoon 25 … gxf6! ) 26. Th8+!! Kxh8 27. Dh6 !! (pion g7 staat gepend!) Kg8 28. Dxg7 mat
Dus inderdaad eervol verloren tegen een sterk KTV. Jammer, maar helaas. Wan Thomas was inmiddels natuurlijk kansloos!
T. Balla – T. Broek (33…Pg6)
24. Td5?? (Td8+! en Pxf3. Wit staat dan een kwaliteit en een pion voor, en zijn Koning gaat het wel redden)
Dacht iedereen. Behalve onze fameuze TieTaaTovenaar. Die flikt het hem weer eens: een slechte stelling redden. Een saai verhaal aan het eind toch weer spannend maken. Ongelofelijk. Toch remise. Hoe dat precies ging, gaat onze sterauteur u straks natuurlijk zelf vertellen.
Ja, dan gaat alles afhangen van Ron.
2S7A1129RonWEB
Misschien dat zijn vanavond nogal vervaarlijke geblaf zijn sterke tegenstander wat afleidde? Ron bleef zoeken naar aanvalsmogelijkheden in een goede stelling. Tot mijn opluchting had hij daarbij dit keer eens wat meer grip op zijn klok. Het allerlaatste hoofdstuk kon ik niet meer waarnemen want om half twaalf werd ik opgehaald door mijn echtgenote (‘Busje komt zo’ zit er voor EBS deze maand even niet in. Lastig.). Rons partij was de laatste deze avond. Maar ik zag nog wel dat het voor ons een blij einde ging worden.
Ron – KTV (28…cxd4)
29. Tf6! En Dh6 en mat is onvermijdelijk!
Ik heb Ron zich ooit wel eens vertwijfeld horen afvragen of het zijn schuld was dat we nipt verloren. Onzin natuurlijk. Maar nu was hij wel de man die maakte dat we niet verloren. 3-3 tegen een sterk team. En wat ik vanavond zag, wat vroeger wel eens ontbrak: strijdlust tot de slotakte!
Beetje moeilijk om vast te stellen wie de man van de match was. Ron? Frank? Dan maar ‘two men of the match’ dit keer. En voor beiden een open doekje. Vijf sterren voor dit avondje cultuur.
Nog een beloofd high light:
Frank:
Waarom denken alleen menselijke wezens dat wit slecht staat?
Frank – KTV (8…Da5)
(9.Tb1)
Omdat die alleen zien dat de witte Koning de rochade moet opgeven, dat wit een pion achter raakt, en een dubbelpion heeft. Onze wijze raadgevers zien waarschijnlijk beter: dat er maar één zwart stuk wat staat te doen, dat ook nog moet oppassen niet in de val te lopen, de zwarte koningsstelling er zonder loper ook wat tochtig uitziet, de witte pionnen veel meer invloed hebben op het centrum. Zoiets vermoed ik. Hieronder de opening en het slot van het miniatuurtje:
Het mooie slot
De overpeinzingen van Thomas:
Tom Balla is altijd een lastige tegenstander. Enkele jaren geleden speelde ik voor Castricum een bonds wedstrijd tegen hem en werd ik na de opening al naar de keel gegrepen. Gelukkig kon ik destijds de boel compliceren en met weinig tijd nam hij mijn remise-sanbod aanbod aan, achteraf nog steeds in een zeer goede positie. Ik was dus gewaarschuwd en na de opening had ik aanvankelijk goede hoop op initiatief.
T. Balla – T. Broek (16.Df2)
16. Df2 was de eerste “nieuwe” zeten na 17.. Pe5 begon ik kansen te zien. Alles leek goed te gaan tot ik 21. Pxd6 miste.
T. Balla – T. Broek (20…f4)
Nog mazzel dat het daarna niet eenvoudig bleek voor wit en hield ik nog hoop, ondanks de kwaliteit en pion achterstand en de zorgelijke blikken van Eddy.
T. Balla – T. Broek (25…Lxg4)
Nog een mokerslag was 26. Lxe7 en daarna begon bij mij langzaam de twijfel toe te slaan.
Het werd wel duidelijk dat van de drie mogelijke uitslagen er een (ES: twee?) toch wel duidelijk buiten beeld aan het raken was.
T. Balla – T. Broek (28.Kh1)
Ik ben blij dat ik 28.. Te5 taxeerde als mijn beste kans, al is de computer waardering nog zo’n+3,5 . Bovendien begon wit wel behoorlijk tijd te verbruiken, het werd dan ook behoorlijk gecompliceerd. Helaas miste ik zelf ook nog een goede kans op zet 32.
T. Balla – T. Broek (32.Te3)
Na 32. Te3 was 32.. Dxc2! 33. Dxc2, f2 mogelijk. Gek genoeg een of twee zetten eerder wel gezien maar op het moment zelf mij ontschoten. De waardering voor wit zou dan “slechts” +1 zijn geweest. Moet te doen zijn, met zo’n voorgeschiedenis!. Na mijn 33.. Pg6 verzuchtte Tom : ” Ik trap in mijn eigen truc”.
T. Balla – T. Broek (33…Pg6)
Het blijkt echter dat 34. Pxf3 wel kan.. Toen ik mij afvroeg wat er mis was met het door mij geplande 34.. Pe5 gaf het elektronische wonder snel uitsluitsel: Wit speelt koelbloedig 35. Td8+, Kh7 36. Dc2! Een typische ” computerzet”. De noodzakelijke extra dekking van het gepende paard op f3 wordt in de steek gelaten om een vijandelijk stuk te pennen en wordt zwart geen tijd gegund van zijn troef te profiteren. Je gaat je zo langzamerhand wel afvragen of analyseren achteraf met een computerprogramma wel zin heeft!
Begrijpelijk dat wit deze mogelijkheid miste en voor de relatief veilige afwikkeling koos. Toen hij remise aanbood stondhij nog steeds iets beter.
T. Balla – T. Broek (38.Pxf3)
Als ik door had moeten spelen had ik 38.. Df7 gespeeld. Het alternatief 38.. Pe7 vertrouwde ik niet vanwege 39. Dh8+, Kd7 40. Pe5+ maar bij nader inzien bleek dat niet zo verontrustend. Samengevat hoop ik het niet vaak van het vermogen tot goochelen te moeten hebben, maar als het een keertje lukt, geeft dat toch wel een beetje voldoening.
