Smakelijk Bekertje op 25 november

Van vier van onze speciale medewerkers:

Ron: 

Even een update. We zijn door met 2-2. Paul zorgde voor de winst, Bert en ik remise. Grappig was dat Bert en Martin tegen broer en zus speelden en dezelfde variant op het bord kregen. Alleen deed Bert het veel beter en dat terwijl hij ziek was. In betere stelling accepteerde hij dan ook remise, wetende dat Paul toen ging winnen en ik wel remise zou maken. Het grappige was dat ik weer Engels speelde en via een kleine omweg dezelfde variant op het bord kreeg als extern laatst, maar met wit. Ik had het toen thuis bekeken en onthouden dat 10. h3 beter was dan e4, maar ik moet dan wel mijn loper later naar e3 spelen! Vervolgens toren naar c1 en dan kan ik met b4 paard van c5 verjagen, paard naar b3 spelen enz… Fraai plan.

ron  Ron1Beker

Maar ik  speelde  11. Lb2.  Ik kwam desondanks weer veel beter te staan en zelfs gewonnen!

ron2 Ron2Beker

Maar 18. e4 was niet de beste, direct c5!

ron3 Ron3Beker

en vooral met 22. Lf1? gaf ik het voordeel weg. Bert en mijn tegenstander gaven dit later direct aan. Bert is dus echt heel goed in eindspelen.

We hebben vooral Martin later in de auto geplaagd dat hij van een meisje met 1500 rating verloor. Zowel fxe5 van hem en daarna nog Pf6 maakten het haar erg gemakkelijk.

martin1beker Martin1Beker

Zij zat toen al in tijdnood. Hoe kun je nou zo spelen?

( ES: Vreemd genoeg vinden zowel Ron als Martin dat de grote fout  31. … fxe5 was. Komodo vindt dat niet. Wel dat zwart er belabberd bij staat, maar al sinds zet 26! Maar 31.  .. fxe5 is dan nog de beste. Hoewel ook hopeloos. (3.43 voor wit) 32. Lg5+  Maar 32. …  Pf6  is dan inderdaad de allerallerverschrikkelijkste fout!  (…  Ke8 is minder verschrikkelijk, maar eigenlijk ook niks meer)

In de opening was zijn Dc7 ook al niet goed, in een Franse stelling moet de dame naar b6. Hoop dat je van de anderen ook hun partijen krijgt.

Martin: 

Hierbij mijn Partij, tegen een flink mindere tegenstandster. Ik had tijdens de partij toch wel het gevoel gekregen dat ik ondanks de bekrompen stelling dit toch wel zou moeten kunnen uitschuiven. Echter ben ik gaan rommelen, volgens mij heb ik regelmatig te langzaam gespeeld en daardoor werd het onnodig een lange schuifpartij.  Echter toen het loskwam, heb ik op set 31 een blunder gemaakt, door xe5 te spelen, terwijl ik daar met het paard had moeten slaan. Volgens mij had ik het daar scherper moeten spelen, zodat ik na het activeren van mijn lopers het wel winnend had moeten afsluiten.  (ES: nee hoor , het was daar al knudde.) Ik heb er slecht van geslapen, dit mag echt niet meer.

Bert:

Hierbij mijn beker partij van afgelopen vrijdag. Ik was niet erg fit en ik zag dat Ron zeker niet ging verliezen en dat Paul ging winnen dus heb ik het remise aanbod van mijn tegenstander aan genomen.

bert1beker  Bert1Beker

Ron heeft remise gespeeld en Paul heeft inderdaad gewonnen. Doordat Martin verloor was het twee/twee geworden. Omdat wij op een hoger bord hadden gewonnen zijn wij door naar de tweede ronde.

Paul:

Ron en Bert namen genoegen met remise en het bier. Martin verloor van een meisje die  haar handen steeds biddend vast hield, het gaf haar waarschijnlijk kracht.

Zelf mocht ik tegen een sympathiek persoon. Zie partij in de bijlage.

Komodo: Mede dankzij dat slappe exde5 in het Frans staat zwart na zet 10 wat beter. Tot zet 18. zwart beter.

paul1beker  Paul1Beker

Maar i.p.v. het voordehand liggende 18. …  Pxe2 ( – 1.15) speelt zwart 18. .. f6? en daarvan profiteert Paul direct!  19. Lh5! (met gelijk spel) Tf8  20.Pg6 Lh2?  21. Kh1 Td8  en ineens staat wit veel beter!

paul2beker  Paul2beker

22.  Pgf4 Lxf4  23.  Lxf4 Db7? (Da7!?) f3 en het witte leger komt vervaarlijk aanrollen.

paul3beker Paul3Beker

27. .. Dc8  Dat haalt zeker niets meer uit.  De rest schuift Paul uit met zijn ogen dicht:   28. Lxg5 hxg5  29. Df7+  Kh8  30 Te7 en  opgegeven.

Met dank aan alle correspondenten.  (Van alle vier een reactie! Ik kon mijn ogen niet geloven! Hoera!  Hoera! Hoera! )

Ik had geen tijd meer om alles na tekijken. Morgen maar weer!

 

 

 

25-11-2016

Vredeburg

 – 

Aris de Heer

2 – 2

1

7957972 

Bob Stolp

 1780

 – 

8529532 

Ron de Vink

 1883

½-½

2

8431137 

Bert Hollander

 1765

 – 

7185981 

Bert Kuijer

 1830

½-½

3

6039429 

Jos Admiraal

 1652

 – 

6808131 

Paul Verkooijen

 1741

0-1

4

8441499 

Sandra Hollander

 1548

 – 

7826654 

Martin Zwaneveld

 1682

1-0

 

 1686

 

 1784

 

 

Sint in Aartswoud

De Sint hield z’n intocht in Aartswoud. 

Dat zou natuurlijk een heerlijk avondje worden! De jarige heiligman die kadootjes ging uitdelen aan brave schakertjes. 

Nou, dat laatste ging op grote schaal gebeuren.

img_0686bweb0686bWEB

GROTERE OF BETERE FOTO'S. kLIK EROP!

Niels  was de eerste vreemdeling die verdwaald was zeker. Op de 10e zet speelde hij weer die bijna altijd dubieuze zet in het Slavisch  (zie vorige website-verslag) :

niels1  Niels1

Te vroeg 10. c5?  Daarbij zachtjes een sinterklaasliedje neuriënd :  ‘Wiedewiedewiet, ik hoor Eddy wel maar ik zie hem niet.’  Daarop volgde nu natuurlijk gelijk 10 … e5! Als destijds al enkele malen door mij geopperd. En als je dan daarna ook nog eens 11. Te1  speelt  (i.p.v. 11. dxe5 Pxe5 12. Pxe5 Txe5  13. Tb1 met ook dan nog beter spel voor zwart, maar vooruit, je krijgt misschien later toch nog wel wat lekkers in je lege schoen.) Na 11. Te1? roep je stukverlies middels de vork … e4 over je af.  “Ik was er met mijn hoofd niet bij”  was zijn verweer. Dat zal wel kloppen, want daarna gaf hij ook nog een kwaliteit weg.  Hij leek in niets op de Niels van een maandje geleden.

Frank  kreeg het met zijn Slavisch met een niet erg overtuigend plan toch wat lastig tegen de degelijke opzet van zijn tegenstander.  Die gelukkig toch ook weer niet altijd even konsekwent opereerde. En toen werd Frank wat overmoedig. Het kan toch niet zomaar zo’n saaie remise worden. Die hebben we de afgelopen week wel genoeg gezien in NewYork. Frank:  “Ik kwam niet voor niets bij het vallen van de avond helemaal uit Denemarken, waar ik deze dag moest wezen voor een andere intocht!  ‘Ja hij komt, door donkere nachten, in zijn wagen o zo snel!’  En dat zal wit weten ook.” 

frank1  Frank1

Zijn paardje huppelt  ongeduldig op en neer: 16. …  Pg4?  Die begreep ik niet erg. Zal wel het ‘Je moet toch wat!’ geweest zijn.  Wat is er nu tegen gewoon 17.  h3?  Vort, terughuppelen jij! Moet dan h3 te zijner tijd een verzwakking blijken?  Is dat de geheime bedoeling? Geen idee. Maar vreemd genoeg het werkt wel een beetje. Wordt de tegenstander een beetje zenuwachtig en bang dat deze roetpiet minder begrijpelijke plannetjes met hem heeft? 17. Lf1? Die begrijp ik ook niet. Wat doet dat nu weer?  Is dat om pion c4 te dekken?  Dat is onnodig want als zwart op c4 slaat, gaat pion e4 eraf en dat is een zwarte lastpost minder. Of wil wit zijn loper actiever opstellen en naar e2 spelen? Maar h3 is toch ook een mooi plekje voor de raadsheer. Ik voelde weer iets van de opwinding die me beving toen ik kleuter was, en al dat mysterieuze gebeuren  op zo’n sinterklaasavond niet erg begreep. 17. … Dg5?   ‘Je moet toch wat!’    18. h3 Hèhè.  18. ..  Pf6  En wat is er nu wezenlijk veranderd? 19 Kh2?  (Komodo geeft hier: 19. c5  en daarna met b4 en a4 op de damevleugel het initiatief pakken. ‘Die manoeuvres van zwart op de koningsvleugel, dat is toch allemaal maar verzinsel. Een sinterklaasverhaaltje waarin alleen heel jonge schakertjes nog geloven.’ )  19. .. h5! Als wit nu alsnog op de damevleugel gaat optreden wordt het misschien nog wel leuk. Het witte en het zwarte initiatiefje  zouden elkaar in evenwicht houden.  Maar wit laat zich intimideren. Hij is te voorzichtig. ‘Je moet toch uitkijken met zo’n regenboogpiet.’  Zwart krijgt heel heel langzaam toch wel iets in handen.

frank2  Frank2

24. Lc1?? Weer begrijp ik het niet. Goed dat ik ermee gestopt ben. Ik word echt te oud voor dit spelletje. Wat doet dit tegen dat dreiginkje? Zie, ginds komt de stoomboot, over de h-lijn.   ( 24. Kh1!? niet heel erg indrukwekkend, maar heeft tenminste nog wat nut: de koning weg om uit die penning door Lc7 te geraken.)  24. .. h4! 25 Ld1 Gelukkig die snap ik. Zo dekt de dame de velden f2 en g2 en maakt de weg vrij voor eventueel noodzakelijke manoeuvres richting koningsvleugel middels Pe2 , en/of De2, en/of Dg2.  25. .. hxg3 niet slecht. Maar Komodo10  vindt dat het eigenlijk tijd wordt om er nog een aanvallend stuk bij te halen.  Beter 25. Pe7!? op weg naar f5. En daarna hxg3.

frank3  Frank3

26. fxg3

En nu komt er een prachtig kado uit de zak van sinterklaas. Met gedicht: ‘Sint heeft lang lopen denken, wat hij Herman Pomstra nu kon schenken, Piet zei: dat zie ik zo, doe hem een lopertje kado”.  26. .. Lxg3 ??????  De omstanders kijken verbijsterd naar dit lieve vriendelijke gebaar. Na 26 … Pe7!  houdt de zwarte blufpiet  het betere spel, moedig bijeen gesprokkeld.  27. Txg3.    Zwart geeft op. ‘Ik heb me verrekend!’ stamelt hij nog.

img_0698bweb  0689bWEB

Bronstein speelde eens de voor hem ongebruikelijke Engelse Opening als  een eerbetoon voor zijn gastheren,   omdat hij op dat moment in Engeland aan een toernooi deelnam. Je zou dus verwachten dat er vanavond veel Spaans op de borden zou verschijnen. Maar dat was niet zo. Paul bijvoorbeeld kreeg een avondje Weens voor zijn kiezen. Minstens zo oud als de bisschop zelf. En nog steeds wel leuk! 1. Pc3 Pf6 2 e4 e5 4 3. f4  waarna 3. d5 een prima zetje  is. Maar na het gespeelde 3. …   d6 en 4. … Lg4  blijft het toch wat gezelliger voor wit. Dat waren dus de pepernoten, voorafgaand aan de echte pakjes, later op de avond. Langzamerhand komt er voor wit nog meer wat lekkers en wat zoets op het bordje.

paul1 Paul1

Komodo vindt dat wit na 9. d4 er heel braaf bij staat. En na eerst 10. 0-0 ook heel netjes. Maar wit weet het nu ook niet meer zo goed en speelt 9. d3 en dan heeft zwarte piet (sorry, andersgekleurde piet)  na 9. … Pe5 niet veel meer te vrezen.  Wit blijft zijn best doen, met Pe5 en g4, om ons hart vol verwachting te doen kloppen.

paul2  Paul2

Ron schreef me een paar dagen later:  ‘Paul snapte ik niet, tegen de storm in kort rocheren? Waarom? En als je dat doet moet je het daarna veel actiever spelen.’ Dat idee had ik als toeschouwer zonder computer ook al.  Komodo vindt echter een lange zwarte rochade niet nuttig en meent dat er na zet 14. toch echt nog niets aan de hand is.

paul3 Paul3

Volgens Komodo begint de narigheid pas bij zet 20:

paul4  Paul4

Nu krijgt Marcel Kuiper zijn kado.  20. .. g5 ?? Een ernstige verzwakking van de koningsstelling.  Het is zo’n ouderwetse surprise: een pak in de grootte van een koelkast waaruit je na het verwijderen van drie jaargangen kranten en een liter stroop een mooi gouden sieraadje moet vinden.  Marcel Kuiper begint welgemoed aan die opdracht, maar zijn bevende vingers hebben moeite om al dat plakband eraf te krijgen. Af en toe moet Paul een beetje helpen. Wit verdubbelt de torens op de h-lijn, laat ook de andere pion opstomen. Bijna heeft wit de klus geklaard. Maar dat laatste plastic, dat vereist toch nog wel wat nadenken. Niet zomaar de schaar erin en de inhoud beschadigen! Maar het lukt:

paul5  Paul5

25. Tf2! Pf7  ( 25. .. Tf7 26. Thf1 Dg7 27. Pf6+)  26. Pf6+ en zwart geeft op. Ook dit was toch een mooi kadootje, al kostte het wat meer moeite om het uit te pakken. Maar de ontvanger was er zichtbaar blij mee. “Dank je wel!” riep hij tevreden naar de pakjespiet.

img_0681bweb0681bWEB

En nog was de pakjesregen niet voorbij. Ook de tegenstander van Ron werd goed bedacht.   “Ik heb op zich heerlijk gespeeld. Heb wel VAN ALLES gemist. Ik heb op zet 21. echt ruim een half uur naar het prachtige Pf5 gekeken. Daardoor kwam ik later in enorme tijdnood en als klap op de vuurpijl bied ik in totaal gewonnen stelling remise aan! Ongelooflijk, maar het maakte toen voor onze club niet meer uit.”

Ron speelde heel sterk en constant. Al na zet 11. staat hij zichtbaar beter. En na zet 20:

ron1 Ron1

En hij heeft gelijk. Een mooie stelling: 21. Pf5! 

Een paar variantjes :

  • 21.Pf5 gxf5 22.fxe5 Pxe5 (22…dxe5 23.Dg5+) 23.Dg5+ Pg6 24.exf5+-
  • 21.Pf5 Dc5 22.fxe5 dxe5 23.Pxe7+ Dxe7 24.Lg5+-
  • 21. Pf5 Lf8 22.fxe5 dxe5 23.Lxf8 Txf8 24.Dh6 gxf5 25.Txf5+-

Ron speelt echter 21. Pf3  Ook nog wel goed. Zwart blijft onder druk. Maar bij zet 22, bij zet 23, en bij zet 26 mist wit de beste zetten. Desondanks houdt hij de beste kansen. Maar als gebruikelijk bij onze Ronaldus: ten koste van veel tijd! Het wordt voor hem een gevecht tegen de minuten. Desalniettemin, na zet 35 rest zwart niet meer dan de hoop dat de sint geen tijd meer heeft en nodig naar huis moet. Onder luidkeels gezang natuurlijk: “Luister naar ons afscheidslied”.  De enige manier om daar nog wat plezier aan te beleven is:

ron2  Ron2

42. Df1  onder het mompelen van een zwaar teleurgesteld  “Ik bied remise aan”.

Verbazingwekkend dat er na een volle avond schaken  nog zoveel op het bord staat! En wit accepteert dit kado met vreugde. Liever had hij een ander kadootje  gekregen, een vallende klok bijvoorbeeld,  maar hij is te sportief en te fatsoenlijk om de goede gever daar een verwijt van te maken. Komodo laat zien hoe het gewonnen had kunnen worden: De Dame gaat van f1 naar h1. Daarna zit o.a. Lc5 in de stelling en de zwarte Dame raakt overbelast. Die moet het paard op h7 helpen bewaken, maar ook pion d6. En als zwart op c5 neemt, gaat de dan ontstane vrijpion op stap: d5-d6. Met rampen als gevolg.

En Martin? Was ook daar sprake van een kadootje? Misschien. Maar dat is wellicht wat te simpel gedacht. Ron: “Martin heeft kansen gemist en speelde positioneel op gegeven moment slecht e4, kwam met remise weg.”

Martin speelde weer Engels, kreeg gelijk 1. f5 ten antwoord. Een zet die ik ook eens tegen hem deed en ermee verloor! Zijn commentaar destijds : “Ik ben nooit zo bang voor 1 ….  f5, want dan komt er toch een gat in die koningsstelling en een leuke diagonaal a2-g8.” Misschien is dat een beetje te simpel. Martin koos weer voor zijn handelsmerk: zo snel mogelijk b4. Omdat nu zwart zijn koningsloper niet fianchetteerde is dat hier niet zo riskant.

Is 10. e4 echt positioneel slecht? Ik denk ook van wel.

martin1  Martin1

Wit staat er gezellig bij. Maar na 10.  e4?    Met meer of minder geruil in het centrum, altijd wordt de werking van die mooie loper op g2 sterk gehinderd! Die stond zo mooi Maar het zal wel even duren voordat die weer mee mag spelen met zijn vriendjes. Zwart staat daarom gelijk beter en het duurt tot zet 16 dat wit ook weer wat te vertellen krijgt. Maar toch blijft die witte koningsloper  het witte plezier vergallen. Zelfs als wit een pion weet te winnen. Totdat ….

martin2   Martin2

Met Dh5 kan zwart een paar kleinigheden dreigen: Pe5 staat aangevallen, ruim baan voor een toren naar e8 of d8, en misschien wordt Pe2+ nog iets? Maar  zwart zet de dame naar de andere kant  van het  bord. Dat is niet handig   22 . ..  Da4?. Want dan is veld g6 niet meer gedekt.  23.Pg6! En nu volgt een heel boeiend maar heel moeilijk potje. Beide partijen hebben mogelijkheden.  De loper op g2 ontwaakt omdat zwart toestond dat zijn blokkerende pion op e5 door het paard werd geslagen. Maar de zwarte stukken doen ook allemaal mee. En zwart staat een pion voor! Van zet tot zet verschuift het voordeel. Van wit naar zwart, van zwart naar wit.

 martin3  Martin3

Gaat wit toch winnen?  30 Lh3 !! Eindelijk kan die ook meespelen. En hoe! Kan nu 30 …  Lxh3 ondanks kwaliteitsverlies (Dxe8)  wegens toenemende dreigingen tegen de witte koning? Als dat niet kan, moet de Dame terug naar c6 om e6 te dekken. En dat doet zwart niet graag, omdat hij dat stuk natuurlijk niet bij de aanval op de witte koning wil missen. En Tde7 kan natuurlijk ook niet omdat die toren niet op e6 kan terugnemen wegens Dxg7 mat! Ja ja, er stond ook nog een leuke loper op b2! Wat een heerlijke stelling. Het is dus niet zo dat Martin  met remise goed wegkwam. Hij speelt dus hier 30. Lf3?  Dat durf ik toch wel een klein kadootje te noemen. Niet Martin, maar Peter Couwenhoven komt hier goed weg! De stelling wordt zo ingewikkeld dat beide partijen om de beurt sterke zetten missen. Ik vind wel dat Martin bewonderenswaardig agressief bezig blijft. Hij is in deze fase echt even een beetje sterker dan zijn tegenstander. Het zwarte paard op e2 is zijn doelwit. Na zet 33. staat hij echt op winst.

martin4  Martin4

34. Tb4-b3! Die toren stond even aangevallen. Maar ook …..   waar moet dat zwarte paard nu naartoe? Doch Martin speelt het niet! Maar ook na het wel gespeelde 34. a3 blijft de stelling gevaarlijk voor zwart. Na de 35e zet mist Martin nog een kans om alsnog dat zwarte paard naar de slager te verbannen. (met –alweer- Tb3!) En daarna grijpt zwart de kans om zijn paard in veiligheid te brengen. Die mag eindelijk op stal om samen met de schimmel van de sint bij te komen van de emoties. Nu vervlakt het spel snel. En na 38. Kg2? zien beide heren in dat de lol er wel een beetje af is. Maar wat was het een spektakel! Beiden konden mijns inziens  vrolijk zijn over de afloop. “En ze zingen en ze springen en ze zijn ….” Nee, je kunt niet zeggen dat Martin goed weg kwam met remise. Ze kwamen beiden goed weg. Je kunt niet zeggen dat Couwenhove hier een kadootje kreeg. Ze gaven elkaar kleine kadootjes!! En een heleboel nog wel!

In de andere partijen werden geen kadootjes uitgereikt. Gerrit speelde een echte partij! Met zwart, en natuurlijk Philidor.  (Als die eens een Siciliaan zou spelen, zou ik mijn kamera uit mijn handen laten vallen van de schrik.) Na de 7e zet is wit door zijn theorie heen, en heeft zwart niet veel meer te vrezen. (Ja, zo blijft het bij Gerrit natuurlijk de Philidor, tot in eeuwigheid.)  Daarna gaat het vrijwel gelijk op. Soms heeft wit een heel klein beetje meer, en dan weer zwart. Maar echt adembenemend wordt dat niet.

Na 30 zetten waardeert Komodo de stelling als 0.00! Ja, meer gelijk kan niet.

gerrtit1  Gerrit1

Maar toch. Ik maakte me wat zorgen. Gaat die pion op b4 eraf? Die toren op e7 staat er wat onbeholpen bij. Hoe kun je die activeren? Maar Gerrit had het al lang zien aankomen.

Gerrit: “Van belang is mijn keuze na 26. Dxe4 terug te nemen met fxe4. Mijn keuze was ingegeven door de idee dat ik anders weinig meer kon doen tegen het ophalen van mijn b4- pion.” (ES: Die witte toren stond bij zet 26 nog op f3. Dus knap gezien! ) ‘Wit maakte vervolgens een fout met 30. g3. Hierdoor kon ik 30. ..  e3+ spelen en kwam hij aan het veroveren van pion b4 niet meer toe.’  Komodo vindt 30. g3 geen fout. Een andere zet zou 30. Ke3 geweest zijn. Maar ook dan is het goed dat  dankzij 26. fxe4  nu e3 mogelijk is.  30. Ke3 Pg3  31. Txb4 (toch) Pf5+ 32. Kf2 Ph4  en het rekenbeest vindt dit in alle varianten ook remise! Ondanks die pion meer. Een mooie stelling om eens lekker op te kauwen. Tussen de marsepein en borstplaat door.  Vooral als je wel van eindspelletjes houdt.

Resteren de  twee formaliteitjes van vanavond.  Jos en Bert. Beiden kennelijk niet gebrand op een hevige langdurige strijd.

img_0682bweb  0682bWEB

Bert: ‘Hier mijn partij. Ik wilde wat anders proberen dan gewoonlijk. Dus ging ik voor g3 en Lg2.  Maar het bleef allemaal veel te tam om er echt iets van te kunnen maken. In plaats van 12. Lb2 had ik beter eerst 12. Pb3 kunnen doen (bleek vooral in de analyse omdat hij daar niet zo goed op gereageerd zou hebben). Maar ook dan was er niets aan de hand bij goed spel van de tegenstander.’ Neemt niet weg dat Komodo  na 23 zetten toch een klein voordeel voor wit signaleert. Met een bord vol stukken. Maar de heren besluiten tot remise en zitten een goed deel van de avond gezellig samen te analyseren.

img_0700bweb 0700bWEB

Hoe Jos het iedere keer weer voor elkaar krijgt om aan een hoog bord, en vaak met zwart, na een handvol zetten de tegenstander remise te laten accepteren, is mij een raadsel. Ik zie het nooit gebeuren, want het heeft altijd al plaatsgevonden als ik binnenkom. Bedreigt hij ze? “Als je dat niet accepteert ga ik allerlei afschuwelijke dingen over je aan sinterklaas vertellen? “ Koopt hij ze om? Of heeft hij nog van vroeger zo’n enge reputatie dat ze maar gauw ja zeggen. Zegt hun wedstrijdleider tegen ze: ‘Buiten staat zijn knokploeg van antipieten op je te wachten, dus geef hem zijn zin maar.‘  Of roert hij ze tot tranen met een verhaal over een zwaar ziek kind waar hij snel naartoe moet om het te troosten en te bemoedigen? Of over de op handen zijnde geboorte van zijn kind, nou ja dat gelooft niemand, van zijn kleinkind. Of zaait hij twijfel over zijn gezondheid?  Ik weet het niet. Ik herinner me dat ooit mijn tegenstander, de bekende betonmiljonair  Pagel van Koningsclub Bergen, me helemaal van mijn à propos bracht door zwaar te gaan zitten zuchten, met een gekweld gezicht  zijn voorhoofd te masseren, mij om een asperientje te vragen, en halverwege de avond remise voor te stellen. Wat ik accepteerde hoewel ik gewonnen stond. Waar ik dus mijn hele verdere leven spijt van heb gehad.

Wel weet ik dat het bij Jos meestal na een wilde gambietachtige opening gebeurt. Dit keer ook, maar het was toch weer wat anders dan anders. Niet Jos koos voor herrie in de tent, maar zijn tegenstander. Die koos voor de Orang Oetan – opening.  1. b4 !?!   Ook wel beschaafder de Sokolsky-opening  genoemd. Niet populair bij de betere schakers. Rob Bijpost vermoedde wrsch. wie hij tegenover zich zou krijgen en nam aan dat hij het met een traditionele opening  niet zou gaan redden. En koos voor een  verrassingswapen. Maar Jos was niet verrast. Die wist nog van vroeger wat je dan kunt doen, om snel het gif uit die opening te halen. Eigenlijk is alles wel goed  (1. d5, 1. e5 of 1. Pf6), maar je moet er dan wel wat van weten, want het kan scherp worden. Maar de keuze van Jos is doodlogisch en simpel te onthouden. Om die reden heb ik zijn variant ook zelf ooit uitgezocht,  om iets eenvoudigs te hebben om tegen Gerrit te spelen. Gerrit, notabene Gerrit, die experimenteerde een poosje met 1. b4.   

1. b4!?  c6  2. Lb2 Db6! (gelijk aanvallen dat gekke ding) 3. a3 a5  4. c4  axb4 

jos1  Jos1

5. c5  Dc7 (Dxc5?  axb4 met torenwinst!) 6. axb4 Txa1 7. Lxa1 b6  8. e3  La6

Tot zover alles theorie! Ik vermoed dat wit het verder niet meer wist en geen zin had om tegen een theorieboek verder te spelen. En Jos vond vanavond  toevallig dat het leuk was om heel vroeg weer naar huis terug te keren. (“Hé Jos, ben je nu al weer terug?” “Ja, ze vierden daar pakjesavond, en daar houd ik niet zo van!”) Remise na 8 zetten. Een record, zelfs voor Jos, dat in het grote boek van de zwarte bisschop zal worden bijgeschreven.

Voor ons derdewereld-clubje  niet erg. Tenslotte konden die halfjes een nog veel beschamender uitslag  een heel klein beetje voorkomen.

Maar desastreus werd  de uitslag wel.

img_0712bweb  0712bWEB

 

We wonnen er niet één! Omdat er heel veel kadootjes werden uitgedeeld.  Nou ja, voor de gezelligheid. Voor een keertje. Maar zo kon het natuurlijk zeker voor ons geen heerlijk avondje worden!

esweb ESWEB

Dit kiekje werd me opgestuurd door de webmaster van Aartswoud. Sta ik er ook eens op!

Toen ik wegging kon ik in de zaal die knechten horen lachen. ‘Wie slim speelt krijg lekkers, wie stom is de roe.’

Enigszins aangeslagen parkeerde ik wat onhandig uit, zag een klein paaltje niet, en reed mijn voorbumper een beetje aan gort. Maar een beetje schade kost tegenwoordig gelijk duizend euro.  Gelukkig ben ik allrisk verzekerd.

Of ik ook zo goed verzekerd ben tegen zulke nederlagen van ons schaakclubje, betwijfel ik. Als dat nog een keer gebeurt, kunnen ze zingen:  “Zou die goede vent wel komen, nu hij het weer zo lelijk vindt.”

Nee, vanavond scheen de maan niet door de bomen.

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden

 

Ronde 9

Heel erg spannend was het niet vanavond.  Misschien door de afwezigheid van Martin (ziekig) en Frank (werk), en door het oneven-zijn van Ron.

Niet spannend, maar wel een beetje gek hier en daar. 

Door een onhandige 4e zet van Marco ( 4. …  Pc6, wat voorlopig deelname  aan het spel van de c-pion belemmert)  staat wit snel wat beter. Dat ging spoedig weer verloren, door een onhandige zet van Jasper.   c5  met wit werd kort geleden nog op deze site door mij gesignaleerd als vaak niet zo goed omdat door b6 of e5 de zwarte stelling kan worden bevrijd. Maar hier is het al helemaal niet goed omdat het een pion verliest. Jasper had wel een combinatietje bedacht , maar de motor haperde omdat er een vuiltje in de brandstofleiding zat.

jasper1  Jasper1

9. c5? bxc5  10. Pb3? c4! (het vuiltje). Na deze pionwinst dankzij Jasper’s vriendelijke medewerking staat Marco (zwart) al spoedig veel beter en vervolgens al snel vrijwel gewonnen, en vervolgens in principe  gewonnen (Hee, wat vreemd, Jasper staat een stuk achter! ) en vervolgens totaal gewonnen.

jasper2  Jasper2

Het snelst wint hier 30 …  Dxd7!  31. Dxd7  c2!!! En zwart haalt een nieuwe dame en wit blijft altijd een Toren plus een Paard achter. Maar Marco blundert:  30. ….   Txe3? Waarna Jasper met 31. Pf8+ Kg8  32. Pxe6+ Kh7 33. Pf8+  het vege lijf had kunnen redden met remise door eeuwig schaak !Doch dankzij  alweer Jasper’s vriendelijke medewerking 31. Dxf7? staat zwart toch weer totaal gewonnen. Nog steeds een Toren voorsprong!

 jasper3 Jasper3

Weer kan zwart hier …   Dxd7 spelen en met c2 de Dame terughalen. Einde verhaal.  Maar dankzij Marco’s vriendelijke medewerking  31. …  Tg3??? staat nu ineens wit gewonnen:   32. Pf8+  met damewinst  Kh8  33.  Dxc7  Wit heeft ineens een Dame tegen een Toren, en het promoveren van de c-pion kan zwart vergeten!  Marco rommelt maar wat verder. (Je kan nooit weten tegen Jasper, misschien geeft hij (ook) een stuk weg! Daar is hij goed in.).  Jasper is natuurlijk heel erg geschrokken van deze plotselinge en totaal onverwachte meevaller en mist een spoedig geforceerd mat op zet 35. 

jasper4 asper4

35. Dd8+ Kh7  36. Pf8+ Kh8  (of Kg8)  37. f5!!  En omdat straks dat paard op g6 door de pion op f5 gedekt staat, volgt onherroepelijk mat:   bijv.  ..  d2 38. Pg6+ Kh7  39. Dh8 mat   of    …. g5  38. Pg6+  Kg7  39. Df8+ Kh7  40. Dh8 mat  enz.

Zoiets missen, dat moet kunnen voor een veelbelovende junior. Een zet later mist hij weer een matvoortzetting. Ook een wat diepere. Moet ook kunnen. Maar dat hij even later de kracht van de vrijpionnen totaal onderschat, dat kan echt niet!

jasper5  Jasper5

37. Pxd3 zou er één uitschakelen en die andere tot machteloosheid doemen. Maar dankzij zijn vriendelijke medewerking 37. Pxe4 ????????  c2! duikt hier het moment op waar Marco naartoe probeerde te rommelen.  Zwart gaat een dame halen en forceert alsnog remise! Hoe is het mogelijk!

Zelden zo’n chaotisch tafereel gezien! Ik heb veel vertrouwen in de talenten van onze jeugd, maar  om dat te bewaren moet ik deze partij (beter dit ‘potje’) maar zo snel mogelijk vergeten.

En dat geldt ook voor het potje van Niels, tegen Bert.

Na 9. zetten is de stelling nog totaal gelijk. Zoals hoort heeft Bert met zijn KoningsIndisch In De Voorhand (met wit dus) nog niks bereikt. Maar waar elke KoningsIndisch-speler van droomt, is dat de tegenstander vergeet dat er een op afstand verstopte sluipmoordenaar zit, met een scherpschuttersgeweer, dat is die gefianchetteerde loper op g7 of hier op g2, de trots van het KI. En mede dankzij de vriendelijke extra medewerking van Niels, dat gebeurt hier!!

niels1 Niels1

9.  … b5 ??  Die schijnbaar dooie loper op g2 veert op. Hoera!  Hier vraagt zwart zelf met nadruk om het probleem. Met een eigenlijk vrij eenvoudige combinatie wordt die loper springlevend:

10. Pxd6  Dxd6  11.  e5  wint een stuk Pxe5  12.  Pxe5 en daar issie, die sluipmoordenaar. 12. ..  Dxe5  13.Lxa8 met torenverlies. Zwart geeft op. Een miniatuurtje.

Dit potje moet ik dus ook maar snel vergeten. Maar Niels natuurlijk niet. Hopelijk gebeurt hem dan zoiets principieels niet vlug een tweede keer.

Paul tegen Gerrit.    Ook niet heel spannend. En ook een beetje eigenaardig.

Gerrit: “Eigenlijk heb ik gedurende de hele partij maar één echt goede zet gedaan denk ik: 20. ……d5. Maar misschien ziet jouw computer nog enige andere lichtpuntjes.”   (Terzijde, voor de combattanten zelf : Komodo ziet aan 20..  d5 niet veel bijzonders af. Maar niet zo somber! Komodo  knikte goedkeurend bij   21. …  Lxe4  en vond 34. … Pc6 best aardig. M.i. waren de zwarte, lichte moeilijkheden -als vaker-  toch een gevolg van een wat te tamme openingsopzet. En van  23. .. Pg8. )

Eigenaardig dus. Bijv. omdat na 4 zetten er een stelling op het bord staat die sprekend lijkt op de stelling van Gerrit tegen Bakkum. Weer een Schots gambiet (toevallig ook Paul’s ouwe liefde) , en Gerrit herhaalt zijn principiële openings-onnauwkeurigheid van toen. Waaruit maar weer blijkt dat mijn gepruts voor de website weinig effect heeft.

paul1  Paul1

4. .. Le7?  Ik wijs nog maar eens op de mogelijkheid  4. … Pf6! Omdat het door Gerrit kennelijk gevreesde 5. e5 weinig effect heeft wegens 5. ..  d5! Meestal gevolgd door Pe4. En het kennelijk gevreesde 5. Pg5 niets uithaalt wegens 5.  …  Pe5! Aldus de eeuwenoude theorie. Mede door een wat mindere 7e zet van Paul lijkt  Gerrit toch redelijk weg te komen, maar vanaf zet 10 wordt de witte stelling echt wat dreigender dan de zwarte. Gerrit moet een beetje in de verdediging. Door een wat minder gelukkige witte manoeuvre bij zet 21. is dat van voorbijgaande aard.

paul2  Paul2

21. Ph4?  (  21. e5! Lxd3 22. Dxd3  Pe4  23. Ph4 (nu dus wel). Met nog steeds licht voordeel voor wit. Zwart moet ernstig rekening houden met f3 en als paard e7 weggaat om het paard op h4 door de dame te laten aanvallen kan Pf5.) even is na 21. … Lxe4 het witte plusje verdampt. Door een zwakkere 23e zet krijgt wit toch weer mogelijkheden.

paul3 Paul3

23. … Pg8? (Pc6!? Wat de torendekking van de witte Dame onderbreekt en wit moet kiezen: dameruil of zijn dame en zijn h-paard in de problemen laten brengen na Dxb7) 24. Pf5! En nu moet zwart echt gaan uitkijken. Pionverlies hangt in de lucht.  24 ..  Dxc7  25. Txc7  b5  26. f3 Pef6  (Pg5!?)

paul4 Paul4

27. Pd6! En pion f7 kan niet voldoende gedekt worden. Kh7 28. Txf7  Txf7  29.  Pxf7 en nu rest de lastige, maar absoluut  uitvoerbare taak om die pluspion te gaan verzilveren.  Na zet 33 zou volstaan  om rustig de witte koning naar betere, centrale  velden brengen.

paul5  Paul5

34 Kg3  35. Kf2  36. Ke2  37. Ke3   want zwart kan daar helemaal niks actiefs tegenover stellen.  Met de witte koning centraal geposteerd hoeft wit niet benauwd meer te zijn voor zijn a3-pion, en kan de witte loper ook een duit in het zakje gaan doen.

Maar hier gaat wit zich een beetje haasten :  34. Pd7 Pc6  35. Pb6 en wit ziet na  Pxd4  36. Pxd5  Pxf3+ niet hoe dat nog te winnen.  ik denk dat Gerrit terecht schrijft:  “Denk dat Paul nog wel had kunnen winnen.  Had alleen denk ik nog wel een tijdje geduurd.” Maar dat had dan moeten gebeuren na  35. … Pxd4 en dan eerst 36. Kg2!!  (om pion f3 te dekken, want die pion op d5 loopt niet gelijk weg) en dat was vast een zeeslang geworden met toch onzekere afloop. Zeker met Gerrit achter de zwarte stukken.

Het meest verrassende was de partij van Peter. Niet vanwege de afloop. Want Peter werd in opvallend hoog tempo overspeeld. (Ik kan het  partijverloop niet aangeven omdat ze beiden hun partij niet genoteerd hebben.)  Na een uurtje was Peter tot totale  machteloosheid  gedoemd.

peter1  Peter1

Toch is het nog niet zo heel eenvoudig om de winnende voortzetting te vinden.  (Die is er natuurlijk wel. Maar dat zou me hier te ver voeren) Maar Peter hielp hem een handje door na Ta8 met zijn a-pion op stap te gaan naar de overzijde, maar die pion was natuurlijk ten dode opgeschreven toen ook de witte koning er op afging.

Het verrassende was voor mij niet zozeer de partij als  wel de persoon van de tegenstander: Ab Hauer.

img_0676web   Foto groter en beter? Erop klikken!  

Ik vond mijn eigen partij (voor de interne) van 1979 tegen hem terug. Goeiegod! Dat is 37 jaar geleden! Dat was mijn glorietijd bij het toen bloeiende Aris de Heer. Maar van dit partijtje straalt weinig van die glorie af. Ik kreeg de kans niet.  Ik bereikte een lange avond helemaal niets. Pas in het heel verre eindspel ging mijn grotere ervaring  een rol spelen. Ik had maar liefst 56 zetten nodig, en herinner me nu nog dat ik er dus niet erg blij mee was. Ik vond het tegen 'eigenlijk een huisschaker' een afgang. Maar ja, hij was dus toen even een jaartje lid van Aris de Heer.

Hopelijk nu ineens weer terug bij ons derdewereld-clubje?  Dat zou een aanwinst zijn. Want dat hij snel weer terug zal zijn op zijn oude niveau of nog beter, dat lijkt me voor de hand liggend. Hij zal nu meer tijd hebben En ik was nu zeer geïmponeerd door zijn hoge (te hoge) speeltempo. Het kan dus nog beter!

En dat denkt Peter ook, vermoed ik.

Aldus een avond met verrassingen. Ben benieuwd welke verrassingen er vandaag zullen zijn, in Aartswoud.

(eindcorrectie moet nog plaatsvinden)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een matadoor, die gaat ervoor!

Ron suggereerde voor de titel iets in deze trant. Goed idee!

Hij zag deze avond bloedige en genadeloze stierenvechterij. Ik ook!

Als ex-neerlandicus sta je niet graag in je taalhemd. Dus zocht ik in van Dale naar het meervoud van matador. Matadores? Matadoren? Matadors? Dat laatste dus. Een mens is nooit te oud om …. En ontdekte toen gelijk ook dat er een heel keurig, rustig, burgerlijk spelletje bestaat dat  ‘matadorspel’ heet. Iets met dominostenen. Nou ja, daar leek het maandagavond dus totaal niet op. 

Is Frank in ons kluppie nu ook een matador?

Als je naar de huidige stand kijkt, lijkt het er wel op. Stond 2e!  Na 7 rondes.

Gerrit  was deze avond het te killen beest. Toch wel zielig. Het is altijd zo’n dapper dier. Ik vind die stierenvechterij een barbaars gebruik! Spanje staat daarom voor mij  hoog in de lijst van landen met barbaarse culturen. (Vanmorgen, 9 november, kwam de USA er ook bij.)

De matador speelde Frans, en de stier begon te sloom. Ik verval in herhaling, sorry, maar op de derde zet direct ruilen tegen het Frans is een slap recept. Je hoort met wit iets te gaan doen met het feit dat die loper op c8 ingesloten staat, en blijft. (Mijn database geeft: 1426  keer    3.Pc3    (met score 50,6%)   en     594 keer    3. e5  (met score  49,3%)     en    slechts   150 keer    3.   exd5 (met score slechts 43,7%  ! )  .  Maar Gerrit kiest toch de weg van weinig weerstand.  Met eenvoudige, volstrekt logische ontwikkelingszetten bereikt Frank dus een mooie solide stelling, die voor zwart zelfs al gauw als ‘iets beter’ wordt gekenschetst.

  frank1   Frank1

Dat zal Gerrit ook wel gevonden hebben, want hij speelt provocerend  13. Ph4?   Nu zou   13 ….   d4!  hem direct een bandarillo in de flank geplaatst hebben. Het paard op c3 zou eigenlijk alleen met goed fatsoen terug kunnen naar b1 of a2. Nou niet bepaald de plekken waar paarden zich graag ophouden. Maar de matador vindt dat er nog even wat te genieten moet blijven voor het publiek.  (Dus ook één zet later géén d4). Neemt niet weg dat de matador ook anderszins het beest behoorlijk gaat treiteren.

Maar dan …  Ook matadores worden wel eens onvoorzichtig. 

frank2   Frank2

16. ..  Lg3!?  ‘Olé’ roept het publiek opgewonden, dat gewoon 16 ..   Pe5 had verwacht met heel licht voordeel voor zwart  (loperpaar, want 17  Pxg6  Pxf3+  heeft ook zo zijn nadelen).   17. Txe6!  Txe6 

frank3  Frank3

En  nu had het beest de brute mens met een behoorlijk stoot met de hoorns tot voorzichtigheid hebben kunnen manen.

 “Heb gewoon niet genoeg nagedacht op mijn 18e zet. 18 Tae1. Had hier 18 d4 moeten spelen en er was volgens mij niets aan de hand geweest. Ook nog mogelijk was hier geweest 18. Pa4. Mijn computerprogrammaatje antwoordt dan met 18. …..Da6. Volgens mij is er dan ook weinig aan de hand. Zwart zou hier ook  met Dd4 kunnen antwoorden maar dan volgt 19. c3. “    (Beesten kunnen niet alleen in kinderboeken praten. )

Komodo10  doet licht geamuseerd over dat programmaatje van Gerrit:  “Ach ja.  Dat oudje bedoelt het goed en kon ook wel wat. Maar ja, hij is te gedateerd om het nog helemaal te begrijpen!   Ik,  Komodo, huidige, jeugdige, vitale wereldkampioen schaakprogramma’s,  vind  18. d4 niet overtuigend  wegens 18 …  Ld6 . Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Of  18 ..  Lxh4  19 Lxh4 en de matador kan nog steeds aangemoedigd worden. Maar inderdaad  computerouwetje, ere wie ere toekomt, je hebt wel met je roestige hersentjes goed gezien dat 18.   Pa4!!  heel goed is! 18 … Da6  19. Pc5! Pxc5 20. fxg3!  Pcd7 21. Le3! Met voordeel voor het witte beest.”  (Computers kunnen nu nog alleen bij  mij praten. Hoe lang nog?)

18. Te1 ??? Lxf2!!!  En na Dxf2 volgt Txe1 en wit mag niet terugnemen. En anders volgt gewoon Lxe1.  Wit geeft op.   En de tribunes liepen leeg. Toeschouwers misschien alleen wat teleurgesteld dat het zo gauw was afgelopen. Maar uit het oogpunt  van de dierenbescherming wel zo humaan!

Is Niels al gelijk ook een matador? Na zijn overwinning in de externe? Nou nee. Toch nog maar een leerling-matador.

Terzijde, stukje uit een krant:  “Marcial Lalanda Stierenvechtersschool neemt leerlingen vanaf de leeftijd van negen jaar op. Volgens een woordvoerder van het stadhuis van Madrid bevindt de school zich op grond van de gemeente en werd ze gesubsidieerd door de overheid. Maar het nieuwe linkse stadsbestuur heeft recent echter beslist dat het niet langer 'dierenmishandeling' wilt subsidiëren.”

Ons jongste dier Jasper wil het nog maar niet afleren: een paard te vroeg in zijn eentje op pad sturen.

niels1

11. ..  Pb4?   Nou en?  Beter het standaardrecept voor zo’n (te )vroeg  c5, en dat is dus  11. ..  b6! of zelfs   11. ..  e5! Onthoud dat kerels!  Want  12 Db5!  Pc6  en nu kan wit op b7 slaan. Omdat zwart nog niet Tfb8 kan spelen omdat nu het paard even staat aangevallen. En de witte dame  tijd heeft om snel via b3 de benen te nemen, of na 13 ….  Pa5 14. Da6 Pc4 is er na 15  b3 ook niets om ongerust over te worden.

Maar de toreador laat het beest voorbijrazen zonder deze kans te benutten. Ach ja, het is een moeilijk vak waar je jaren voor moet oefenen. Olé!  Maar onze ‘toreador in opleiding’ rekent op een -zeer waarschijnlijk- spoedig opduikende nieuwe kans.

niels2  Niels2

Uit het krantenartikel heb ik begrepen dat de stierenvechtertjes in opleiding ook jonge stiertjes tegenover zich krijgen om tegen te oefenen. Die stiertjes zijn ook minder voorzichtig en dus minder gevaarlijk. En toch ook leuk om dood te martelen!  15. Pxd5  Pxd5??  15 …. Pxf3+  !   Met gelijk spel  16. Dxd5 Pg4?? Weer zo’n woeste paardzet!  (16 …. Pxf3+ 17. Dxf3 Dxc5 18 Dxc7 Tab8  en het zwarte beestje kan nog wel wat briesen.)  16. h3  (Dxb7!?) en wit staat een pion voor en heeft meer mogelijkheden. Toch maakt ook ons stierenvechtertje nog wel wat minder sterke manoevres en had het stiertje nog wel wat kleine kansen om zijn tegenstander even tijdelijk over de omheining te jagen. Maar laat die onbenut.

De doodsteek komt  aldus:

niels3  Niels3

32….  Dxf2??  33. Txf8  Kxf8  34. Dd6+  Kg8  35. c6 en deze vrijpion dreigt onherroepelijk te gaan promoveren. En eeuwig schaak gaat niet lukken door de positie van de witte dame. Het zwarte beestje kan worden weggesleept. Maar een stiertje is nooit te jong om te leren!

Het boeiendste vond ik nog de partij Paul tegen Bert.  Ik denk dat Bert vond dat het tijd werd om weer eens tot de topklasse van de torero’s te gaan doordringen. Dat is de matador! Die moet het werk van de picadors en de bandarilla’s afmaken en na allerlei sierlijke bewegingen de stier doden.

Het was Engels, en wel een variant die Ron noemt een ‘gesloten Siciliaan’, maar daarbij de zwarte stelling bedoelend.  Een “gesloten Siciliaan in de nahand” dus.  “Bert’s Ph4 tegen Paul was prachtig, maar die had de gesloten Siciliaan niet goed behandeld.” Dat zal wel niet, maar tot zet 10 heeft Komodo er niets op aan te merken.  Het is zowiezo weinig voor de hand liggend dat wit na 1. c4 snel voordeel krijgt. Daarna lijkt zwart iets meer bewegingsruimte te krijgen, maar tot zet 16 heeft zwart best wel prettig spel, maar nog niet meer. Maar dan ineens veert het publiek op, de matador krijgt de kans te laten zien dat hij echt een top-matador is.

bert1  Bert1

16. Tae1?? (16. Pd4!? Pxe3  17. Dxe3 met bijna gelijk spel voor wit)

En nu komt inderdaad 16 ..  Ph4+ !!!  Zo’n sierlijke aanval zie je niet vaak. Het publiek klimt op de banken. Met gevaar voor eigen leven, een stukoffer! Tegen een ogenschijnlijk nog springlevend mannelijk rund. Nog in de bloei van zijn bestaan! Als dat maar goed afloopt.

(De laatste keer dat een torero door de stier werd gedood was in juli 2016: De 29-jarige Víctor Barrio werd door het dier in zijn borst geraakt.” (NOS) Dat gebeurde voor de ogen van een vol stadion en tijdens een uitzending ervan door de televisie. Gaan wij hier ook zoiets beleven?)  17. gxh4  Zal wel moeten omdat anders de dodelijke stoot 17 ..  Pf3 volgt.

bert2  Bert2

17. gxh4 Dg4+ !!  18. Pg3  (zal wel moeten, ook weer vanwege Pf3, maar helaas dat komt toch !) Pf3! Met aanval o.a. op de dame.  De2  (er is niet veel beters)  Steeds de sterkste zetten van beide kanten. En dat gaat maar door!

bert3  Bert3

19. ..  Pxh4+  20.  Kh1   Dh3!!!  Dreigt mat op g2  21 f4 (dekt veld g2)

bert4  Bert4

Maar nu komt de ‘estoque’, het zwaard waarmee de matador de laatste stoot uitdeelt, te voorschijn. Bert hield die achter zijn rug verstopt.

21. ..  Lxc3!!  Dit had, denk ik, zwart al bij zet 16 in zijn plan verwerkt.  ‘Ik heb altijd nog mijn prachtige koningsloper achter de hand/rug. Die kan later altijd wel ergens onheil stichten!’ Paul is zo geschrokken dat hij met 22. Ld2 het alleen nog erger maakt. Met 22 …  Tae8 volgt de genadeklap. Die dame kan niet goed weg van d2 wegens mat op g2. Toch is het nog wel een heel gepuzzel na 23. Pe4 Txe4 24. Dxe4 Lxd2  Zwart blijft een kwaliteit en een pion voor! Maar goed, zwart had nog wat kunnen  blijven stormen en briesen. Maar hij gaf op. Begrijpelijk na zoveel elegant geweld.

toreroweb torreroWEB

En zo ging het vanavond. Links Bert, rechts Paul

Tenslotte Ron tegen Martin. Een matador die dit jaar even niet de eerste van de drie gevechten bij zo’n voorstelling mag leveren. Dat is namelijk voorbehouden aan de beroemdste stierenvechter, de absolute topper, de publiekslieveling. Ron moet tegen een aankomende matador die al jaren bezig is de sterkste matador van Middenbeemster te worden, en elk jaar vorderingen maakt, maar  alsmaar de magische grens niet overschrijdt. Hij is nog net niet die 1700 Elo (een weinig bekende Spaanse munt ) waard. Maar voor minder kan hij toch ook heel aardig vechten.

Vanavond echter speelt hij  de rol van stier. Ook wel eens leuk.

Onze matador komt gelijk grappig uit de hoek. Uit de rechtse hoek. 1. f4!? Dat schijnt een nieuwe tactiek voor hem te worden. Weg met de London, met de Colle, een nieuw verrassingswapen. Niet bijzonder gevaarlijk, maar  wel natuurlijk in handen van een aanvalsartiest. Het is niet waarschijnlijk dat het antwoord 1. … e6 hem erg zal verontrusten.  Alweer, omdat de toekomst van de zwarte dameloper wordt ingeperkt. En 1. f4 heeft op den duur aanvalsbedoelingen op de koningsvleugel. Daar kan die loper voorlopig even niet naar toe.

Er is hier al van alles met succes geprobeerd. 1 . … d5 het meest (2. Pf3  Pf6) , dus de gewone paden bewandelen. Die pion op f4 lijkt wel agressief, maar beperkt voorlopig ook de actieradius van de witte dameloper, is zelfs een kleine verzwakking van de witte koningsstelling.

… e6  2. Pf3 d5  3. g3 Pf6  4. Lg2 Lc5  5. e3

martin1  Martin1

5 ..  b5 !? Een frappante manoeuvre. (0-0!?) Ik vond het een beetje een  ongericht projectiel. In mijn database komt het dan ook helemaal niet voor! Maar tot mijn verbazing denkt Komodo hier heel anders over. Daar staat de zet bovenaan!!!  Die Martin toch! Ron speelt 6. a4 en was daar heel tevreden over. Ik geloof er niet echt in. Komodo speelt à tempo 6. ..  b4 maar Martin 6. .. Ld7. Wellicht is dit plan toch de grondoorzaak van later onheil. 7. d4! En wit krijgt geriefelijk spel.  Na een mindere zwarte 10e zet  (10 .. c5) beginnen er dreigingen te ontstaan:

martin2  Martin2

11. e4 ! Nu gaat de achterstand in ontwikkeling op de zwarte damevleugel voelbaar worden.  Die Toren op a8 wordt voor je het weet een doel voor de loper op g2. En staat die toren daar nog zo kwetsbaar bij omdat zwart met Lc8-d7-b5-a6 te veel tijd nodig had voor zijn plannetjes?  11. .. cxd4  12. Dxd4 

martin3  Martin3

Zwart wordt terecht zenuwachtig. Als wit op d5 gaat slaan hoeveel onheil dreigt er dan langs die witte loperdiagonaal? En op de loperzet (een 4e!! Dat is een derde van alle zwarte zetten tot nog toe) 12.  .. Lb7 zou in ieder geval het dan mogelijke 13. Pb5!? ook wel eens voor veel narigheid kunnen zorgen. En op 12. .. dxe4  volgt 13. Pxe4 en zwart krijgt  de tijd niet meer om zijn damevleugel te ontwikkelen. Zwart  denkt nog een uitweg te zien met 12. .. Lxe5.  Maar dit middel blijkt  erger dan de kwaal:  13. fxe5 (verjaagt het paard en verzwakt de dekking van d5, en dat was  precies de schietschijf voor wit.  Alle reparatiepogingen voor de zwaktes in de zwarte stelling komen nu te laat

martin4  Martin4

“Heb je naar 16. e6 gekeken?” vroeg ik hem na zijn 16 Lxd5. Antwoord van deze veelbelovende matador “Ja, dat wint ook, maar Lxd5 is sterker.” Dat is niet zo, maar natuurlijk is Lxd5 ook meer dan genoeg. Maar Komodo vindt  16. Pxd5 het allerallerallersterkst en 16. e6 (met aanval op  g7) ook allersterkst. Na het na de post mortem (een in dit verhaal wel heel toepasselijke term) bekeken 16 e6  Pf6 stort het zaakje in als wit op d5  neemt met zijn paard. Het is meer een kwestie hoe vlug kan alles afgelopen zijn. Bij de ene voortzetting nog iets vlugger dan bij de andere.

En dat is hier heel belangrijk. De matador krijgt vanaf het moment dat hij de plaats van de picadors en de bandarilla’s overneemt,  slechts tien minuten om de stier te doden. Lukt dat niet dan is dat een afgang voor de matador. Dat blijft Ron bespaard.  Na zet 17 blaast deze stier de laatste adem uit. Lekker kort! Maar wel zielig!  Het aantal stieren dat dit soort acties overleeft is erg klein. In Spanje een stuk of zes per jaar.

“Mijn e4 was beresterk. Alleen was e6 i.p.v. Lxd5 nog sterker, daar twijfelde ik al aan. Maar Martin  verliest dan nog minstens een stuk en kan niet eens mijn dame vangen omdat ik nog Le3 heb. Zeer tevreden over mijn spel, allemaal nooit eerder op het bord gehad.”

Ik ben vooral blij dat de mineurstemming –duidelijk zichtbaar- waarin Ron aan zijn partij begon, na afloop helemaal weg was. Dat geeft vertrouwen voor de toekomst.

Olé!

 

 

Bakkummer Bittertje

Nee, die combinatie bedenk ik ter plekke zelf. Al die plaatsen in Noord-Holland hebben tegenwoordig hun eigen onzinnige drankjes en hapjes: Ik ken een biertje Beemster Blond, een Beemster Kaasje,  (zelfs een Beemster Frietje bij Chris) en een Rijper Bittertje.

En die naam Bakkum is prachtig, en lijkt me zeer geschikt voor smakelijke combinaties als Bakkummer Bollen,  Bakkummer Bittertje (let op die prachtige alliteratie),  en voor Bakkummer Kermis, Bakkummer Oorlog. Dat laatste bestaat echt, maar geen idee wat het betekent. Het heeft iets met hun kermis te maken.

Natuurlijk, Bakkum is daarmee beroemd geworden!

En natuurlijk met zijn camping vol gevluchte Amsterdammers. En natuurlijk met zijn schaakclub. Eigenlijk net als wij een “derde wereld”-clubje. Balancerend op de rand van de afgrond qua ledental. Maar in leven gehouden door het enthousiasme van de velen van die enkelen.

(En de plaats Bakkum heeft – ontdekte ik onlangs –  één van de in NoordHolland zeer, zeer,  zeldzame mogelijkheden tot schaak op de middag, voor veteranen!)

Ze kwamen, de Bakkummers,  afgelopen maandagavond voor een smakelijk hapje en afzakkertje.

De week ervoor :  “Paul, weet je dat 31 oktober Marco en Jos niet kunnen, Marko veel te ver weg is, en Sven gedeserteerd. Hoe denk je een team bij elkaar te krijgen?”  “Oh, dat is geen probleem. Met zes man kunnen  we dat ook nog wel winnen!”
Dit gesprekje vervulde mij met zorg.

Ja, ik had gezien dat ons Elo-gemiddelde iets hoger lag, maar dat dan onze laatste borden, zonder Elo, daarbij niet meetellen. En ik zag in hun team een paar sterke topborden, en verder -qua Elo-  nergens echt zwakke spelers, waar onze onervaren jeugdspelers een kans tegen zouden hebben. En ik herinnerde me nog heel goed de zeperd van vorig jaar, tegen hekkensluiter Volendam2, denkelijk tengevolge van onze tomeloze arrogantie en zelfoverschatting.

Gelukkig was daar ineens weer, na weken afwezigheid, onze hoop op betere tijden…..   : Niels Kuijer !!!  Maar die had natuurlijk even geen wedstrijdritme meer. En dan moest Jeugdige Jasper (Let alweer op die prachtige alliteratie! Ja, mijn gevoel voor klank en rijm is onovertroffen!) maar weer proberen op het achtste bord zijn privé-recept te bereiden: avondje lang met een stuk minder de tegenstander toch een te hoge bloeddruk bezorgen.

Al gauw bleek mijn zorg niet geheel onterecht, en Paul’s optimisme wel geheel lichtvaardig. Nee, dit werd geen amuse, geen smakelijk tussengerechtje, geen eitje. Dit werd stevige kost.

Ron de Vink viel met zwart als gebruikelijk weer als uitgehongerd aan, met 2. ….  f5 tegen het Engels, maar ontdekte al snel dat Henk van der Eng (1833) niet van plan was zich zomaar de kaas van het brood te laten eten.

Foto's groter en beter: op klikken!

img_0654bweb

Ik had het idee dat Paul zijn tegenstander wat te veel aanmoedigde om het voordelige en toch altijd gezonde menu van de dag te kiezen: rechtstreeks  op de zwarte koning af.

Martin leek weinig te bereiken met zijn Engelse schotel. Maar we weten dat Martin het meestal pas halverwege de avond echt lekker gaat vinden.

Gerrit had zich sterk vergist in de keuze van zijn gerecht tegen het Schots gambiet en zich vervolgens behoorlijk verslikt. Het zag ernaar uit dat dit partijtje hem heel zwaar op de maag zou gaan liggen.

img_0661bweb

Frank speelde onlogisch 3. exd5 met vrijwillige bevrijding van het Franse zorgenkind op c8, en dat tegen nota bene zijn eigen lievelingsrecept, het Frans. 

Jasper serveerde natuurlijk ook deze tegenstander op het dienblad een kwaliteit, en vond later dat hij dat toch nog een beetje moest garneren, zodat het op een toren leek. Tenslotte is een heel stuk weggeven zijn favoriete gerecht.

Alleen het spel van de familie Kuijer stemde tot tevredenheid. Niels deed na zijn  onsmakelijke  – al jaren geleden door mij slecht gerecenseerde éénsterren-zet  (1. d4, d5 2. c4 Pf6????? ) weinig meer fout, had het geluk dat zijn tegenstander van die openingsmisser niet erg profiteerde, en had spoedig een gezond en calorierijk bordje voor zich, en

Bert  moest proberen het (door hemzelf ook vaak aan zijn gasten voorgeschotelde) Koningsfianchetto te verorberen. Hij koos daarvoor een Joegoslavische variant van de Pirc, sterk gekruid met een 6. f4 !? Ik had al gauw het gevoel dat dat voor hem een kwestie zou worden van flamberen en snel afblussen.

Wat ging dat worden? Hoezo zwakker? Hun 3e,4e,5e,7e en 8e bord hadden een hogere rating dan wij. En hun 6e bord een ongeveer gelijke rating. Dus alle hoop op bord 1 en 2 gevestigd.

Pas rond 22.00 uur kwam er wat meer tekening in de strijd.

Gerrit had zijn voorgerecht tot ieders verbazing toch nog redelijk geconsumeerd, zijn hoofdgerecht netjes weggewerkt en begon nu opgewekt aan zijn favoriete gang, het dessert: een eindspel, met een vleugje winstmogelijkheid. Voor iemand als Gerrit althans.

Ook Frank lijkt na zet 18  een lekker stoofschoteltje in de oven te hebben gezet. Iets met een geïsoleerde pion van zwart, en een halfopen torenlijn van wit. Een heerlijke combinatie. Zou dat toch nog wat worden? In ieder geval lijkt er niet veel meer echt mis te kunnen gaan. Die zal  altijd remise hebben!

Bij Paul komen er ineens pittige specerijen op tafel: Schlosser offert een stuk voor een gepeperde  aanval.  Maar Paul lijkt te weten hoe daar mee om te gaan. Gewoon pureren en daarna blancheren en tenslotte een beetje gratineren.  Maar toch …..  Hij oogt wel zeer zelfverzekerd en koel als een glas champagne, maar als ik later zijn notatieboekje nodig heb, blijkt zijn handschrift vanaf hier volslagen onleesbaar te worden. Van de zenuwen natuurlijk!

Ron kookt ‘au bain Marie’ een listige aanval voor.  Met een paar stukken, van een goed jaar. Het kan bepaald niet à la carte. Zijn tegenstander wordt een beetje in het defensief gedrongen. Wordt dit een grand cru, met zoete afdronk? Voorlopig valt nog niet te zien hoe dat dan verder moet.

Martin lijkt rond zet 17 een enigszins mislukte hap voor zich te hebben staan. Zal niet meevallen om daar nog een Bourgondisch feest van te maken.

Bij Niels gaat het ineens hard: Na diens ongelukkige 15e zet krijgt toch zijn tegenstander ineens de smaak te pakken en ondanks zijn ongelukkige achtergebleven e-pion dreigt hij er met zijn loperpaar een aanvalspecialiteitje ‘van de chef’ van te maken. Maar hij let even niet op, de boel brandt aan, en na zijn belabberde 20e zet is ineens zijn product onverteerbaar. Niels veert op, en met een serie kordate handelingen gaat het hele witte p(l)annetje in de afvalbak, en creëert onze  leerling-kok een eigen verrukkelijk dessert. Voor de afwisseling niet met een Dame blanche, maar met een Dame noire.

Jasper haalt bij lange na zijn vorige lastpak-niveau niet. Hij bakt het nu echt al te bruin. Bleijendaal bezorgt hem eigenlijk een koekje van eigen deeg. Jasper wordt met eenvoudige oud-hollandse receptuur domweg ingeblikt.

Maar Bert ….. ? Hij proefde al vroeg de smaak van de overwinning, maar toch viel het hem niet mee. Zijn tegenstander deed er alles aan om Bert’s smakelijke, fijnzinnige gerecht in een onsmakelijke vette hap om te zetten. Maar dat lukte toch uiteindelijk niet. Pas na 50 zetten en vlak voor sluitingstijd kon de rekening worden opgemaakt. Dus toch, wil je tegen Bert stand houden, moet je uit nog een ander vaatje tappen.

Toen pas was ook duidelijk dat wij toch het zoet van de overwinning mochten smaken.

Want Martin kon intussen dankzij een zwakke 17e zet van  Vermeulen ineens zijn smakeloze hap aan de hond voeren, en zelf weer trek krijgen. Maar aan het eind van de avond, na zet 28,  was hij toch zelf zo verzadigd dat hij met remise genoegen nam.

img_0656bweb

Het eindspel van Gerrit zag er wel hoopvol uit, maar zelfs onze eindspelfanaat kon  er toch geen chocola meer van maken. Ook remise. Frank kreeg aan het eind van de avond van zijn tegenstander nog een smakelijk digestiefje aangeboden, maar dat sloeg hij af. Ook hij was na een lange avond tafelen, geheel voldaan, met remise. Ron’s grand cru bleek toch een beetje naar de kurk te smaken. Hij had erg zijn best gedaan, een frisse melange van aanvalszetten op een bedje van degelijkheid op het bord getoverd, maar zijn tegenstander liet zich niet verleiden. Ook remise.

Maar Paul had intussen veel te veel lekkere hapjes van het bordje van Schlosser gejat, en die had dan ook geen trek meer. Gelukkig nog iemand die wint.

img_0665bweb

Toen we aan het eind van de avond de eindrekening opmaakten, bleken we tot onze verbazing toch met 5-3 gewonnen te hebben.

Maar de Bakkummer Bollebozen verdienen zeker Beemster Lof.  Zij zetten ons deze avond allerlei avontuurlijke gerechten voor. Waar heel wat aan te proeven en te smullen was. Het was zeker geen Beemster patatje met een Beemster bal.  En ook lieten ze ons het Bakkummer Bittertje poeven. Best een opwekkend drankje, maar toch wel met een klein beetje een nasmaak.  Het woord zegt het al.

Nog wat highlights:

Het geweigerde digestief bij Frank:

Na zet 18:

bakkumfrank1  BakkumFrank1

Komodo10 geeft hier 19. Tad1 met fors voordeel voor wit. Bijv. Lxg3  20. fxg3 Kg7 (paard op f6 staat in!)   21. Pxd5 Pxd5  22  Txd5  Frank schrokte te haastig en kreeg de hik : 19. Pxd5 Pxd5 20 Dxd5 en toen werd het al gauw remise.

Het bittere voorgerecht van Gerrit:

1 e4 e5  2. Pf3 Pc6 3. d4 exd4 4. Lc4 Le7? (theorie: 4 …  Pf6!  5 e5 d5! 6 Lb5 Pd7) 5. 0-0 d6  6. c3 (niet de beste, maar wel een leuk gambiet) Pe5 ?? (theorie: 6. …  Pf6 7 cxd4 Pxe4)  7 Pxe5  dxe5

  bakkumgerrit1  BakkumGerrit1

8. Dh5 is dodelijk! … g6  9. Dxe5  Pf6  10. Lh6 

Gespeeld werd  8. Db3 Ook eng! Maar minder dan Dh5  Le6 (de enige) 9. Lxe6 fxe6 (Ik zag deze stelling en gaf geen stuiver meer voor zwart! Wat een ellende!  Daar durf je niet verder naar te kijken!)  Maar wit durft niet op b7 te slaan en verknoeit zijn voordeel met 10 cxd4? exd4  11. Dxe6 (Dxb7) en na Dd6 doet zwart ineens weer mee.

Gerrit’s dessert:

 bakkumgerrit2 BakkumGerrit2

23.Kf2 zwart staat best een heel klein tikje beter, maar de winstkansen die Ron en ik tegen elkaar fluisterend (ssstttt!!!!) hier dachten te zien, bleken wel erg miniem, wat de gasten achter het bord gaan demonstreren  23…Td5! [Dat had ik ook gespeeld. Ze hadden het achteraf over 23…g5!? 24.Ke2 d3+ 25.Kd2 ( ‘een vrijpion is een crimineel en moet altijd en zo spoedig mogelijk geblokkeerd worden, liefst met een paard’  Nimzowitsch, 1926 maar met een koning mag natuurlijk ook) 25…Td4 26.Ke3 (26.Ta5 a6 27.Ta3 gxf4) 26…Tb4 en dit wordt ook remise]  24.Tfc1 Tfd8? [en nu wordt het wel erg remise] [laatste poginkje was geweest: 24…Txc5 25.Txc5 Tc8! dreigt b6] 25.Ke2 T5d7 remise [25…Txc5 26.Txc5 d3+ 27.Kd2 g5=]

Gerrit’s bloedeigen commentaar:  “Het gebrek aan theoretische kennis brak mij in het begin weer eens op. 6. …..Pe5 schijnt niet goed te zijn. Dat bleek. Ik kwam daardoor in ernstige moeilijkheden. Maar wit speelde 8 Db3. In de analyse achteraf bleek wit hier veel beter 8. Dh5 te kunnen spelen. Met 12. Dxd6 ruilde wit tot mijn grote opluchting de dames af. Volgens mij had wit hier met zijn dame nog wel  leukere dingen kunnen doen. Wit gaf na afloop aan bang te zijn geweest voor 23. ……g5. Heb daar wel naar gekeken maar zag er op dat moment geen voordeel in. Graag een analyse van jouw computer of dit voordeel voor zwart geeft.”  Zie daarvoor hierboven.

Jasper’s gegarneerde kwaliteit:

bakkumjasper1  JasperBakkum1

Jasper heeft met 11. Txb7? geslagen terwijl hij na het mindere 10.  … f6? Gewoon 11. e4 had moeten spelen of 11. c4 Nu werd met 11 …  Lb6! zijn toren ingesloten. Later verzeilt na wat omwegen de witte dame op a6, om Tb7 te dekken, maar dat maakt de zaak alleen maar erger na Lc8 en Pa5. Wat zijn tegenstander natuurlijk moeiteloos zag. Jasper had als een man (dat vergeten we wel eens, dat is hij toch al bijna!?) zijn fout moeten erkennen en met Tbxb6  axb6 gewoon de kwaliteit moeten geven. Maar hij liet de hele toren op b7 slaan. Wat gaat er nu toch in zo’n te weinig ervaren hoofd om?

Pittige specerijen bij Paul:

bakkumpaul1  BakkumPaul1

17.Tg3? (een moedig maar dubieus stukoffer,  beter gewoon 17 exd4!? =)  dxc3 18.Dh5 f5 19.bxc3 Kh8 20.Tg6 Tf7 21.g4 [21.a4] 21…Le4

bakkumpaul2  BakkumPaul2

En hier zal Schlosser wel hebben doorgekregen dat het biefstukje wel eens te taai zou kunnen blijken. Paul heeft niet eens de allerbeste zette zetten gedaan, maar dat was ook niet nodig! Hierna neemt Paul al of niet doodzenuwachtig het initiatief over, gaat zelf in de aanval en wit is, met een stuk minder, kansloos. Ik leg Paul’s eigen commentaar aan Komodo10 voor : “Weer een foutloze partij gespeeld, als gewoonlijk.” Komodo10 glimlacht vriendelijk “ Nou ja, foutloos ? OK,  voor een gewoon mens lijkt het er wel op!”

Vurrukkulluk nagerecht van Niels:

Met twee slechte zetten achter elkaar gunt wit in wat betere stelling aan Niels een stuk!

bakkumniels1  BakkumNiels1

21 …  d4! Mag niet geslagen worden want dan hangt ineens van alles  22.e4 dxc3 23.Txc3 Dd7 24.Td1 Pd4 25.Dd3

bakkumniels2  BakkumNiels2

25 …. Tad8! Slim 26.Tc4  ‘Zo win ik mijn stuk terug!’ Pe2+ ! ‘Mooi niet!’  27.Dxe2 Dxd1+ 28.Dxd1 Txd1+ opgegeven, want nu is wit een toren achter!

Ron’s frisse aanvals-mélange op bedje van degelijkheid

bakkumron1 BakkumRon1

Na 23 Dc1 Pg4 is dit de stelling  (Ik zag eerder ter plekke 22 … h5 gebeuren en dat leek me toen niet zo nuttig. Oprukken haalt weinig uit. Ik keek zelf naar Tf6 voor Th6, maar dat levert na Kh1 en Tg2 ook niet veel op.  Komodo vond ook h5 iets minder, had gelijk 22 … Pg4 gespeeld, en die h-pion maar laten staan. Maar geeft toch ook maar een klein voordeeltje.)

Nu loopt de aanval eenvoudig dood:

24.Tg2 Kf7? (24…h4!? wie h(a) zegt moet ook h(b) zeggen) 25.Kh1! Ph6 26.Dd1 Dg4 27.Pg1 Dxd1 28.Pxd1 en zonder dames is het snel remise!

Bert’s koekje van eigen deeg:

bakkumbert1 BakkumBert1

Na 12  e5! zag ik grote overeenkomsten met mijn geliefde koningsindische vierpionnenspel, waar Bert derhalve ook veel ervaring mee heeft. Aanschouw die hulpeloze zwarte loper. Aanschouw die slappe zwarte pionnetjes op de damevleugel. Zie met vreugde die mooie halfopen lijnen voor de zware  witte stukken. Geef mij maar wit! Flamberen en afblussen dus. Maar dat viel dus tegen. Zwart vecht met alles wat hij nog heeft verder!

Maar Bert maakt geen echte fouten, en de druk op de zwarte stelling blijft. Na zet 38, minder zware stukken, maar nog steeds die gammele pionnetjes en die belabberde zwarte loper, en nu ook een pion minder.

bakkumbert2  BakkumBert2

38 …   Pd4  en dit is de definitieve fout. (Eindelijk)   [38…Pa5 maar ook dat is niet voldoende]  39.Lxd4 cxd4 40.c5!  De witte koning stopt de zwarte vrijpion afdoende af, vooral omdat zwart geen zwarte stukken ter ondersteuning in de buurt kan krijgen. Maar de witte vrijpion, binnenkort ook ondersteund door een vrije b-pion, en met de belangeloze assistentie van de witte toren en loper, gaat het spel beslissen.

Oef!

Ideetje van Ron: ditmaal geen ‘man of the match’ maar een ‘family of the match’’de Kuijertjes.

 

img_0658bweb          img_0660bweb

 

(Eindcorrectie moet nog plaatsvinden.)

 

31-10-2016

Aris de Heer

 – 

Bakkum

5 – 3

1

 

Ron de Vink

 1883

 – 

 

Henk van der Eng

 1833

½-½

2

 

Bert Kuijer

 1830

 – 

 

Pim Hoff

 1772

1-0

3

 

Paul Verkooijen

 1741

 – 

 

Arno Schlosser

 1779

1-0

4

 

Martin Zwaneveld

 1682

 – 

 

Fons Vermeulen

 1716

½-½

5

 

Gerrit van Dok

 1652

 – 

 

Han Kemperink

 1673

½-½

6

 

Frank de Geus

 1655

 – 

 

Gren Noteboom

 1642

½-½

7

 

Niels Kuijer

 

 – 

 

Hans Mantjes

 1591

1-0

8

 

Jasper Ittmann

 

 – 

 

Jacob Bleijendaal

 1504

0-1

 

 

1740

 

 

1688