Dat kleine, doch gezellige zaaltje wordt  nog eens te klein voor onze kleine, doch gezellige schaakclubje. Heden bijna volledige opkomst!

  2S7A1095ZaalWeb

Alweer iets te melden over de gaande en de komende man:

Gaande? Ron Harmsen kondigde aan dat hij toch maar niet bij ons gaat blijven. Het wordt hem bij nader inzien toch wat te veel: op maandagavond schaken bij ons en dinsdagmiddag met de bejaarde Purmerendse schakers en donderdagavond met de overigen aldaar. Kan gebeuren. In je enthousiasme te veel hooi op je vork genomen. Ik ben aldoor een beetje bang dat dat ook aan het gebeuren is met Pieter Omtzigt. Dat zou ik heel jammer vinden. In het geval van Ron Harmsen ook trouwens. Het ga je goed!

De komende man? Ja, de ontstane lege plaats werd gelijk opgevuld. Door Mark Holla.

 2S7A1100Marl1WEB

Er waren vanavond wel weer wat bijzondere voorvalletjes die het vermelden waard zijn.

-Dat Gerrit alweer kans zag een kampioenspretendent in toom te houden. Nog even en hij wordt onze reuzendoder, de Angstgegner voor al onze toppers. Ik  vond het trouwens frappant dat Ron zich na afloop helemaal niet chagrijnig, maar grinnikend door ons kleine, maar gezellige zaaltje voortbewoog, fluisterend ‘Ik heb tenminste Gerrit weer even blij gemaakt!’ (Sportief toch!?)

-Dat Hans zich Bert van het lijf wist te houden, met zwart. En dat Bert blij mocht zijn om dankzij de bij Hans ontstane tijdnood een remiseaanbod geaccepteerd te zien. Hij had trouwens Hans gemakkelijk door zijn klok (6 seconden) kunnen jagen. Maar zo wilde hij niet winnen. Heel sportief!!  Kijk daarom kunnen wij dus gekwalificeerd worden als een gezellig doch klein clubje.

-Dat Peter alweer (alweer) heel lang heel goed zat te schaken. Een beetje verderop zal ik u laten genieten van een prachtzet van hem. Maar daarna sprong hij traditiegetrouw weer erg slordig om met het mindere volk op zijn bord. Wat Ron Harmsen in de gelegenheid stelde tenslotte voor een kwaliteit niet minder dan 4 pionnen compensatie te verkrijgen en zo op waardige wijze afscheid van ons te nemen.

-Dat de honderdste (zoiets) partij tussen de vrienden Frank en Martin  een allesbehalve vriendschappelijk verloop had.

-Dat al spoedig duidelijk werd dat Mark een welkome aanwinst voor ons kleine gezellige clubje kan gaan betekenen. Niet alleen omdat hij een scherpe opening koos die ik hier in jaren niet meer heb gezien, en dat is verfrissend. (Hollands, Leningrader) En dat hij ook blijk gaf daar flink wat ervaring mee te hebben. Wouter werd er duidelijk een beetje door verrast. (3.Pc3?). Wel bleef hij voorlopig redelijk overeind, maar Mark blijkt er ook een te zijn van ‘lekker aanvallen’. En dat leidde op zet 21 tot een ernstige fout van wit. Wouter gaf op bij zet 23 na stukverlies.

  2S7A1103PaulWEB

Minder bijzonder deze avond dat Mink nog niet opgewassen was tegen Paul, en Ab niet veel in te brengen had tegen Thomas.

Hieronder nog wat m.i. smakelijke details en het leerzame  commentaar van Thomas.

• Martin speelde in de Siciliaan 2. …. a6. (O’Kelly-variant)  Niet erg gebruikelijk, maar het kan, maar direct 3.  c4 is dan niet prettig voor zwart. Frank speelde daarop echter 3 c3. Waarmee het op een Alapin gaat lijken. (Met een oneigenlijk …. a6). Zwart moet nu direct kiezen tussen ….  Pf6 of …. d5 (Net als in het Morragambiet: 1 e4 c5 2 d4 cxd4 3 c3). Dat stelt Martin een zet uit  3. … e6 . En dat blijkt nu niet goed meer te werken. 4. d4 Pf6?

Frank – Martin (4…Pf6)

5. e5 Pd5  6.  c4!!

Frank – Martin (6.c4)

Hier hebben inmiddels Pc7 en Pb6 en zeker  Pe7 hun bezwaren. (In de ‘normale’ Alapin goede mogelijkheden) Maar toch wat beter dan waar Martin zijn toevlucht in zoekt. 6. … Da5+ 7. Ld2 Pb4

  Frank – Martin (7…Pb4)

Tjonge! Moedig.! Gevaarlijk! Ingewikkeld. Eigenlijk toch niet goed. En dus toch interessant. Wit heeft  even niks aan 8. a3. Doch dat is direct over na  8. Pc3. Maar er zijn hier veel goede mogelijkheden voor wit. Martin krijgt het erg moeilijk!  Frank speelt de ene sterke zet na de andere. Na zet 14.Pc4 geeft de computer 5.8 !

Frank – Martin (14.Pc4)

14. . Dc7 15. Pxd6 Dxd6 16. Lg4 !!!

Frank – Martin (16.Lg4)

Zwart krijgt last van het nog steeds niet gerocheerd zijn

16. .. Lxg4 17. Te1+ !!!!

Frank – Martin (17.Te1+)

17..Le6 18  dxe6 fxe6  19. Pe4!!

Frank – Martin (19.Pe4)

De ene krachtzet na de andere. En dat blijft nog even zo

19 ..Dd4 20. Dh5+ g6 21. Dxc5 Dxc5 22. Pxc5

Frank – Martin (22.Pxc5)

Er staan twee zwarte pionnen aangevallen en een stuk. De zwarte koning staat onveilig. Dus dat moet uit zijn.

Maar het enorme voordeel wordt daarna met elke zet wat kleiner. Martin blijft het moeilijk maken. En Frank heeft geweldig gespeeld, maar daar wel veel tijd in moeten investeren. Dat begint zich nu te wreken.

Frank – Martin (29…Pf5)

Hier geeft het schaakprogramma 0.0  !!

En het wordt in de haast nog erger. Bij zet 32 verliest Frank een stuk. Na zet 33  geeft hij op. Martins kracht zit kennelijk in het ingewikkeld maken en onverdroten doorknokken. Wat een partij!!

•  De prachtige zet van Peter:

Peter speelt hier 1… Lg4!!

En daar kijk je toch niet zo gauw naar. Ik in ieder geval niet.  Maar Peter moet hebben gezien dat als wit neemt op g4 hij zijn toren op a1 verliest! Dus kwaliteitswinst! De enige zet voor wit is hier Tf2, maar ook dan houdt Peter licht voordeel.

• De aanval van Mark:

Wouter – Mark (20…Df5)

21 f3??  (Stockfish suggereert 21 g4  (met bijna gelijk spel) om een zwart g4 te voorkomen, waarna wit vastgesnoerd zou zitten  op de koningsvleugel, waarna zwart naar de damevleugel kan gaan switchen)  21 ….  exf3 en wit verliest altijd een stuk: 22. Txf3 Dxc2 wit geeft op.

• De mislukte aanval van Bert

 Bert – Hans (27.Pxg3)

 27. .. Pe3 28 Tde1 Pxg4 29 h5 g5! en de voorgenomen pionnenstorm luwt volledig.

Thomas -in een vrolijke bui- over zijn partij.  Van harte aanbevolen: leerzaam ,maar dit keer ook grappig.

Het was volle bak en voor aanvang was er al veel schaaktalent in de zaal aanwezig. Na een vraag over eventuele trainingen bood ik Ab een klein lesje in openigsvalletjes aan. Nu is Ab redelijk immuun voor akoestische interventies van buitenaf, dus dat beloofde nog wat voor de avond.

Thomas – Ab (8.Ld3)

in plaats van 8. …..Pd7 was ook al eens 8.. Pe7 gespeeld maar Stockfish vindt de zet van Ab het beste (maar +1,4).

  Thomas – Ab (11…a5)

 Na 11…a5 zag ik ten onrechte af van 12. a3 maar Pf4 is in principe een goede tweede. . De uitdaging van tegen Ab spelen is dat elke poging om naar het toilet te gaan, bij andere borden te gaan kijken of spullen opruimen in de kiem gesmoord wordt door alweer een nieuwe zet van hem.
De partij verliep wel lekker voor me maar Ab wist door bekwaam afwachtend schaak zijn fort te verdedigen . De genadestoot liet op zich wachten en de situatie leek een beetje op een duelscene in een spaghetti-western waar beide partijen afwachten wie het eerst naar zijn holster grijpt. Als hij dit doet, doe ik dat. Maar hij deed steeds niet dit,  en trok zich steeds verder terug tot het voor hem een steeds kleinere ruimte op een postzegel werd. Ondertussen werd mijn tijd steeds minder en een nieuw record toiletbezoek werd verbroken (zes minuten).

Mijn aankondiging van toiletbezoek werd tot grote hilariteit alom door Ab niet ontvangen.
Weer de onverbiddelijke Ab die hoewel niet met kwade opzet, mijn klok indrukte. Een keer ging mijn meligheid wat ver toen Ab na zijn zet de klok niet indrukte. Ik zei: ” Ik wou nog wat zeggen, maar wat was het ook al weer?”. En na een klein minuutje ” o ja, je klok loopt nog.
Ook een drankje aanbieden na de partij miste zijn doel, maar nu serieus:

  Thomas – Ab (16…Pxa4)

Op zet 17 is mijn telefoon meer gecharmeerd van 17. 0-0 maar Db4 een goede derde. Uiteindelijk maakte niemand van dit voorrecht gebruik. De zet leek me echter meer forcerend.

 Thomas – Ab (18.g4)

18. …Pd7

Na 18. g4 wil het apparaat nog steeds dat beide partijen netjes achter elkaar rocheren . De interessantste situatie ontstond na 21. Ta1

  Thomas – Ab (21.Ta1)

waar ik hoopte op 21.. Pf5 en dan 22.Da8! of het speculatieve 22. fxe6  (ES: ??) , Db2 23. exf7+ met behoorlijke verwikkelingen maar bij de analyse achteraf vonden we wel kansrijke varianten. Het is natuurlijk wel zo’n variant waarop je als verdediger hoopt. In mijn wilde jaren won ik wel eens op deze manier tegen een overenthousiaste tegenstander. In de fase tot zet 25 begon zwart zich toch in een steeds nauwer hoekje terug te trekken.

  Thomas – Ab (26.Ld6)

Na het stuk verlies ging het velden afpakken door en werd zo’n kwartiertje tips geven toch beloond met een mooie strijd.

  Thomas – Ab (21…Lg7)

Overigens was ik op zet 22 eerst 22. c4 van plan, maar dan volgt 22.. 0-0 en na 23. Dxe7?, Db2+! met kwaliteitswinst.
Een leuke truc op mijn 22. Ta2 was 22.. Db1 23. c3, Dh1? 24. Ta1! met damevangst.
Rest mij nog te vertellen dat ik zaterdag naar een leuke simultaan van Dimitri Reinderman was in Zwaag met aansluitend een gezellige buurtbarbecue in het kader van Burendag.
Ik stelde mij bij Dimitri voor als Arie Kaandorp uit Bovenkarspel maar daar trapt hij niet meer in!

de eindcorrectie moet nog plaatsvinden

Nr.	Wit	Zwart	Resultaat
1	Bert Kuijer	Hans Pelt	½-½
2	Gerrit van Dok	Ron de Vink	½-½
3	Thomas Broek	Ab Hauer	1-0
4	Frank de Geus	Martin Zwaneveld	0-1
5	Mink de Koning	Paul Verkooijen	0-1
6	Wouter van Waardt	Marc Holla	0-1
7	Ron Harmsen	Peter van Putten	1-0

Pos	Naam	Prt	W	R	V	Score
1	Bert Kuijer	4	2	2	0	167
2	Ron de Vink	4	1	3	0	157
3	Thomas Broek	4	1	3	0	147
4	Hans Pelt	4	2	1	1	135
5	Gerrit van Dok	3	1	2	0	130
6	Martin Zwaneveld	4	2	0	2	115
7	Paul Verkooijen	2	1	1	0	108
8	Frank de Geus	4	1	1	2	106
9	Marc Holla	1	1	0	0	94
10	Ab Hauer	2	1	0	1	89
11	Hugo Ent	3	1	0	2	87
12	Mink de Koning	3	1	0	2	80
13	Ron Harmsen	2	1	0	1	77
14	Wouter van Waardt	2	0	1	1	71
15	Sylvester de Koning	1	0	0	1	54
16	Peter van Putten	3	0	0	3	37

Was er nog wat te beleven vanavond? Jawel. 12 schakers aanwezig. Twee nieuwe gezichten. Wouter v.  Waardt

En Ron Harmsen.

Hoera!

6 partijen. Dat is bijna het maximum bij onze gezellige doch nogal erg kleine schaakvereniging! (Mij is ontgaan waarom we Matthijs niet meer zien. Dat was toch een enthousiaste!? )

Op de borden nog iets opmerkelijks te zien? Jawel.

lk moest wat eerder weg i.v.m. slechte weersvoorspelling, maar heb nog voldoende live kunnen waarnemen:

Ik dacht dar Thomas niet erg opschoot tegen Frank. Maar dat bleek later een zeer verkeerde conclusie. En toch is het – ook naar me later bleek- remise geworden. Ik vermoed dat Thomas daar zelf niet echt tevreden mee is. (Voor wederom zijn mooie commentaar zie verderop.) En ik vermoed dat Frank het wel best vond.

Ik zag dat Martin lef toonde met een Blackmar-Diemer-gambiet. Tegen Hans, die er niet erg van onder de indruk leek.  

Dat Peter alweer (alweer!) heel lang prima speelde tegen Hugo. Later bleek me dat Hugo pas laat in het eindspel zijn pion voorsprong kon verzilveren.

Dat Paul lang nauwelijks vorderingen maakte tegen Wouter. Alleen een geïsoleerde pion op d5,maar dat betekent daar vaak nog niks. En het werd remise. Geen gek debuut voor Wouter.  

(Later bleek me thuis dat er in deze partij veel meer aan de hand was dan ik had opgemerkt. En dat beide spelers vrijwel zekere winst hadden laten liggen, en Paul zelfs in de slotperiode.)

Dat Ron Harmsen (ook Purmerend?) bijna de hele avond in interne competitie en in vluggertjes achteraf degelijk schaak vertoonde tegen Ab. Afgezien van slechts één totaal onbegrijpelijke misser die hem een Dame kostte!

En dat Ron en Bert rond zet 18 in het Konings-Indisch in een stelling geraakten waar een zet of 5 vooruit denken voor nodig was. Wat achter mijn ouwe horizon begon te geraken en naar ik vermoed zelfs achter die van onze ex-kampioenen. Omdat het tot een onverwachte remise leidde.

Even wat nadere illustraties:

Hans tracteerde Martin op wat ik eerder -jaren geleden- omschreef als de lastigste variant tegen de Blackmar-Diemer. Met c6 en Lf5.

 

Er kan best nog wel wat gebeuren. Maar daartoe zijn missers van zwart vereist. En die maakte Hans niet.

(Een  voorbeeldje dat het zelfs in de lastigste variant best leuk kan worden in een Diemer:

Het lukte Martin niet erg om gevaarlijk te worden, en in inmiddels echt slechtere stelling gaf hij een stuk weg.

Peter- Hugo   Hoe Hugo die pion won? Aldus:

 

8. ….Dxd1  9. Txd1 Lxf3  10.  gxf3 Lxe5

Dat Peter best wel wat compensatie had, moge blijken uit:

 

Zwart eindelijk rocheren? Dat gaat zomaar niet.

Het persoonlijk commentaar van Hugo:

Na de 6de zet van Peter, een korte rokade, dacht ik heel simpel met 6 d6 x e5 af te kunnen wikkelen naar een gewonnen eindspel (dat ontstaat na mijn 10de zet Lxe5)…….. maar daarmee kwam ik vreselijk bedrogen uit, want doordat Peter mijn korte blokkade blokkeerde met zijn 12de zet Lh6 kwam ik totaal niet tot tegenspel. Werd derhalve een zware en lange avond.

Voortaan moet ik dus echt wat beter opletten, want indien ik niet “lekker snel” op zet 6 d6 x e5 had gedaan, maar even langer/beter had nagedacht en had geslagen met mijn paard op e5 (ES: na Lxd7 volgt Pxd7!en na Pxe5 komt Lxb5 )   dan had ik waarschijnlijk een heel wat gemakkelijker avondje gehad. 

  Peter – Hugo (6.0-0)

Peter maakte het mij nu echt ontzettend lastig ondanks mijn kleine, maar gedegen materiaalwinst na een paar zetten. Uiteindelijk gaf Peter bij zet 48 op, maar hij had net zo goed nog een tijdje door kunnen spelen. Volgens mijn analyse zou ik hoe dan ook zeker winnen …… maar niet gemakkelijk en spannend tot aan het eind toe.

Ik denk, dat een wijze les voor zowel Peter als mij zou zijn om wat beter in de openingentheorie te gaan duiken, want daar laten zowel Peter als ik het nu nog regelmatig afweten. Aan de andere kant hadden Peter en ik op deze manier wel een leuk, plezierig en spannend potje ……. en dat is minstens net zoveel waard, maar eigenlijk nog meer waard, toch?

Een stelling met licht voordeel voor zwart bij Ab-Ron Harmsen:

 

Dc2 zou prima zijn. Misschien wilde Ron dat spelen, maar glipte fysiek de Dame te vroeg uit zijn vingers. Dat is mij ook wel eens overkomen.24. Dc3 ?? , tja, die liet Ab daar natuurlijk niet staan.

Later bleek me dat er wel wat meer gaande was bij Paul-Wouter. Van de variant van het Frans die ze speelden waren ze kenelijk beiden niet goed genoeg op de hoogte.

Ik ben gestopt met de rubriek Hersenfitness. Maar er is een stelling in hun partij die er zeer voor in aanmerking zou komen. Dan maar hier even:

 

Wat dacht u van Lxh3? Om even een variantje te laten zen: 19…Lxh3 20.gxh3 Dg3+!!! 21.Kh1 Dxf3+ 22.Kg1 Dg3+ 23.Kf1 Dxh3+ 24.Kg1 Pe5 enz.

In de rest van de partij ging de waardering wat op en neer. Meestal licht voordeel voor wit, soms licht voordeel voor zwart.  Vanaf zet 35 groeit het voordeel voor Paul. Bij zet 39 is het eindspel eigenlijk wel gewonnen voor wit.

 

Als wit hier 40. a4! speelt om daarna het paard met a5 te dekken kan zwart wel opgeven. Paul schrijft dat hij dacht dat zijn paard toch wel kon ontsnappen en hij daarom dus eerst Kd4? speelde. Na 40. Kd4 Kc6 wordt het aanmerkelijk moeilijker en na een foutje bij zet 45 is het voordeel geheel verdampt. Een knappe prestatie van Wouter. Wel een boeiende partij voor Paul.

Wat meer over Ron-Bert van de witspeler himself:

‘Hierbij wat impressies. Het is altijd leuk om tegen Bert te spelen. Hij is tactisch heel sterk, zoals ook Thomas tegen hem in de simultaan mocht ondervinden. Ik weet dat Bert K.I. speelt en overweeg om dit zelf ook met zwart te gaan spelen. Die opening heeft veel tactische grapjes, zo bleek ook weer tijdens mijn partij. Daarom wilde ik het best oefenen, ook met wit. Bert vreesde dat ik wat voorbereid had en speelde daarom 5…., c6.

  Ron – Bert (5.Le2)

Hij had niet helemaal ongelijk, ik heb ooit na 5…., 0-0 het scherpe 6. g4 tegen hem gespeeld. Maar dat was ik nu niet van plan. Ik had wel al naar het Averbach systeem (ES  : met Le2 en Lg5, zonder c6 )  gekeken met 6. Lg5. Het favoriete 6…, e5 van Bert kost dan gewoon een pion na 7. dxe5, dxe5. 8. Dxd8, Txd8. 9. Pd5 (de pointe van Lg5). Wit is m.i. de enige dan met winstkansen. En ik wist nog dat als hij e5 dan uitstelt, ikzelf ook nog niet direct moet kiezen tussen korte en lange rochade en vele mogelijkheden heb. Maar verder ging mijn “voorbereiding” niet. Het spelen van c6 geeft zwart de mogelijkheid in diverse varianten te counteren met b5. Zwart kan dit ook verder voorbereiden met a6 nog en als wit dat dan verhinderd met a4 alsnog a5 spelen. Dit maakt dan de lange rochade voor wit onaantrekkelijk en geeft zwart de mogelijkheid via a6 een paard naar b4 te spelen. Je moet dus altijd wel een beetje begrijpen wat je speelt.
Ik kon nu ook 6. f4 spelen, je kan hier immers ook op de 5e zet al voor kiezen en dan is 5…, c5 voor zwart de sterkste reactie, wat niet betekent dat c6 ook niet speelbaar is. Euwe was niet gecharmeerd van 5. f4 en noemde dit ooit “een reus op lemen voeten”. ( ES: Ja, maar dat was heel lang geleden. Ik weet uit ervaring dat Bert de moderne versies ervan niet prettig vond.)
Maar ik koos voor 6. Lg5 om toch bij Averbach te blijven. Na zijn 6…., 0-0 is de meest natuurlijke zet 7. Dd2. Het is overigens allemaal nog bekend, zo bleek mij later. Maar f4 lonkte nu toch weer en ik weet dat die opstelling met Lg5 en f4 ook kan tegen de Pirc. Dus alsnog 7. f4.

   Ron – Bert (7.f4)

Ook al was Bert nu ook voor hem in onbekender vaarwater, blijft hij de goede zetten spelen. 7…, Da5. 8. Dd2 is daarop het sterkste. Bert opperde later of hier 8. e5 een mogelijkheid was. Hij had goed gezien dat na 8. … Pe4 het slaan op c3 voor zwart dan niet werkt.

 Analysediagram Ron – Bert (8…Pe4)

Maar na 8…, Pe4. 9. Lxe7, Td8. 10. Lxd6, Pxd6! gevolgd door gelijk c5 is het zwart die beter staat!

 partij: Ron – Bert (8…h6)

Ook zijn 8…, h6 is nog theorie! Ik kan daarop 9. Lxf6 spelen, 9. Lh4 is scherper. Wederom speelt Bert de beste, 9…,e5. Hij besluit vervolgens een paard naar c5 te spelen met druk op e4.

  Ron – Bert (12…Pc5)

Op zet 13 had ik dan ook alsnog Lxf6 moeten spelen, gevolgd door Tb1 (dreigt b4)! Mijn 13. 0-0 is in wezen een blunder. 13…., Db6! Tja, Bert is tactisch sterk. Na 14. Lf2 en Pfxe4!

  Ron – Bert (14…Pfxe4)

bood hij tot mijn verrassing remise aan. Ik accepteerde, ik zag dat hij al minstens gelijk spel had.

(ES: Dit is de stelling die achter mijn horizon lag. Hieronder een speelbaar diagram met mijn problemen:

In de eerste na-analyse werd het ook remise, maar bij de 3e keer zagen we dat zwart altijd een pion voor blijft en goede winstkansen heeft. Ingewikkeld was het wel. Toch ben ik achteraf blij dat ik deze opening tegen hem uitgeprobeerd heb.

Meer over Frank-Thomas van de zwartspeler hoogstpersoonlijk:

De Steinitz-variant (de naam zegt het al) bestaat al sinds de 19e eeuw. Over het algemeen kan het handig zijn een oude variant weer eens van stal te halen. Tegen een speler die alleen de nieuwste mode volgt, kan het een mooi verrassingswapen zijn! Gelukkig speel ik een breed repertoire en ik kwam eigenlijk zeer prettig uit de opening.

 Thomas – Frank (12…Le7)

In plaats van  13. Dc4 was ook al eens 13. f4 of 13. Dd3 maar vaak komen deze verschillen neer op zetvolgordes. De zet verhindert beide rokades, de korte is duidelijk vanwege het dodelijke aftrekschaak met het paard, maar de lange is misschien minder voor de hand liggend.
Op 13… 0-0-0 volgt 14. Lb6! en wit wint tenminste een pion met aanhoudende dreigingen tegen de zwarte koning die nu een stuk van zijn “tuinhek” mist.
Wit voltooide rustig zijn ontwikkeling en de zwarte stelling bleef onprettig. Dan zou je verwachten dat de genadeklap niet lang op zich laat wachten, maar Frank toonde wel aan (voor wie dat nog niet wist) dat hij zich niet zo makkelijk omver laat duwen.
Ondertussen had ik dus het probleem mijn overduidelijke voordeel tot iets nog substantiëlers uit te bouwen. En dat is nu net het probleem waar schakers van hoog tot laag mee te maken hebben. Niet voor niets is er het spreekwoord ‘ niets is zo moeilijk dan het winnen van een gewonnen stelling’. Al is dat laatste misschien een wat sterk woord, maar een pretje was het niet voor zwart. Op een bepaald moment bedroeg het voordeel voor wit zelfs ruim + 2 volgens Analyse This / Stockfish.
Op zet 19 (na 18..g6) was ik zelfs zeer content met het gespeelde 19. b3

Thomas – Frank (19.b3)

maar volgens het apparaat was daar 19. exf5, Txf5 20. Db3 gevolgd door Dxb7 zeer sterk geweest (+2,5 /+3) maar ik wees deze mogelijkheid af omdat na 21.. Tb8 zwart op b2 inslaat en hij toch een beetje tegenspel lijkt te krijgen. Maar mogelijk heb ik dat verkeerd getaxeerd. Zie voornoemd spreekwoord!
De belangrijkste stelling in deze partij (wat mij betreft) ontstaat na 22.. Kf7 .

 Thomas – Frank (22…Kf7)

De zet 23. Td4 (waar ik zo trots op was) blijkt volgens het rekenwonder 0,0 te zijn omdat zwart gewoon de dame voor de tweede toren offert . Concreet 23. Td4, Pxd4 24. Te3, Dxe3+ 25. Pxe3+, Pe6 maar persoonlijk denk ik dat veel zwartspelers dat niet eens overwogen zouden hebben, je paard zo in de penning laten zetten.
Waar ik wel naar gekeken had was het rustige 23. Df1 en de zwarte dame krijgt het erg benauwd (+5) en dan praten we wel over zeer goede zaken!
Maar wat ik deed, leek me ook afdoende.

De zet die Frank speelde (23.. b5) was de op een na beste en het ontstane eindspel was wel beter voor wit, maar juist loper en paard tegen toren kan een lastige combinatie zijn, zoals ik in een eerdere bijdrage al eens aanstipte. Dit was ook weer zo’n voorbeeld. Na zijn remise-aanbod eerst te hebben geweigerd, dacht ik met nauwkeurig spel er wel doorheen te kunnen breken, maar dat viel tegen .
Ik wilde de stelling wat te dicht houden want het blijkt dat het pierement ook 31. c5 als goede mogelijkheid aangeeft, alleen terwijl ik dit schrijf, wisselen de waarderingen nogal stuivertje.

  Thomas – Frank (30…Kxe8)

Om van een vesting te spreken is misschien wat overdreven, maar zwart houdt zeker ook de tent goed dicht. Na wat laveren had ik het idee langzaam wat verder te komen, maar na   38.. g5

  Thomas – Frank (38…g5)

had ik moeten voortzetten met 39. c5 en na bijv. 39..dxc5 40. Le5 zitten we weer op ruim +2,5. De dreiging van een doorbraak op h4 noopte me mijn loper terug te trekken .
In de slotstand was er nog steeds wat voordeel maar raakte de tijd wat beperkt. Want zoveel meer dan Frank had ik niet.

Diagram 43 Kd3

Toen de vrede werd getekend was het dan ook zeer laat.
Wel een boeiende en ook leerzame partij,, tevens zeer goed gekeept door Frank.

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden

Nr.	Wit	Zwart	Resultaat
1	Ron de Vink	Bert Kuijer	½-½
2	Thomas Broek	Frank de Geus	½-½
3	Martin Zwaneveld	Hans Pelt	0-1
4	Paul Verkooijen	Wouter van Waardt	½-½
5	Ab Hauer	Ron Harmsen	1-0
6	Peter van Putten	Hugo Ent	0-1

Pos	Naam	Prt	W	R	V	Score
1	Bert Kuijer	3	2	1	0	143,3
2	Ron de Vink	3	1	2	0	134,1
3	Hans Pelt	3	2	0	1	108,5
4	Thomas Broek	3	0	3	0	107,7
5	Gerrit van Dok	2	1	1	0	106,2
6	Frank de Geus	3	1	1	1	98,6
7	Ab Hauer	1	1	0	0	84
8	Martin Zwaneveld	3	1	0	2	76
9	Mink de Koning	2	1	0	1	75,6
10	Paul Verkooijen	1	0	1	0	70,3
11	Wouter van Waardt	1	0	1	0	69,1
12	Hugo Ent	3	1	0	2	61,9
13	Sylvester de Koning	1	0	0	1	59,4
14	Ron Harmsen	1	0	0	1	49,8
15	Peter van Putten	2	0	0	2	39,9

Misschien is dat wel het leukste van het spel : er gebeurt vaak iets verrassends. Misschien bij eenvoudige amateurs nog wel meer dan bij professionals. Misschien zie je daarom ook minder remises bij amateurs. Hier vanavond dus maar één. En zelfs die was notabene ook wel heel verrassend.

Ik heb Gerrit–Thomas niet helemaal gevolgd. Gerrit deed het best heel lang goed.  Ik volgde hem tot ik gezien had dat hij een pion ging verliezen na eenvoudig positiespel tegen het achtergebleven isolement ervan. Dat was natuurlijk voor Thomas verder een eitje. Gerrit mag dan wel wat feeling hebben voor eindspelen, tegen de kennis van diergelijk zaken van onze kampioen is hij natuurlijk niet opgewassen. Dacht ik. De partij was hierna vrij snel voorbij. Natuurlijk. Logisch. Ik kiekte het notatieboekje en keek daarbij niet verder dan in mijn zoeker te onderscheiden viel. Pas thuis, toen ik de opname in het fotoprogramma stopte, ontdekte ik tot mijn grote verrassing dat Thomas niet gewonnen had. Remise! Hoe kan dat nou? Volgens het schaakprogramma door een verkeerde afwikkeling bij de stukkenruil voorafgaand aan de pionwinst. Hij won een pion i.p.v. een pion + een kwaliteit. En met een heel slimme zet van Gerrit

 

32. Ld3 !  kon Thomas wellicht getracteerd worden op een loperoffer ten behoeve van eeuwig schaak, of op diepe moeilijk te taxeren verwikkelingen. Remise dus. Tjonge, wat zal Gerrit prettig gedroomd hebben die nacht! Voor mij zat er wel wat herkenning in: er staan minstens drie partijen in mijn notatieboekjes tegen Gerrit waar ik slecht van geslapen heb. ‘Ik stond toch gewonnen? Wat flikte hij me nu weer?’

(Zie voor meer infornatie hieronder bij het commentaar van Thomas.)

De partij Ron–Frank zorgde ook voor opwinding. Frank speelde de Versnelde Draak. In de gewone Draak speelt zwart eerst d7-d6, en dan later d6-d5. In de Versnelde laat zwart de pion voorlopig op d7 staan , en hoopt later in één zet d7-d5 te kunnen spelen.

  

Dat spaart dus 1 zet uit. Maar zoals het hier ging, kwam Frank helemaal niet toe aan d7-d5. En ook niet echt aan een tegenaanval op de damevleugel. Wat toch de bedoeling is van de Draak.  Ron speelde een scherpe variant met lange rochade, waarna h4(5) en g4(5)  dreigen. Frank bleef desondanks ongeveer overeind.  Ik zag Ron listig toespelen naar een variant die me winnend leek. Ik had er zelf ook naar zitten kijken:  

 

13. e5, Pd5 14. Pxd5 Lxd5

 

Toen ging  Ron heel lang nadenken. Terwijl ik dacht dat hij hier al zetten geleden .. Pf5 gezien had. Maar hij speelde het niet! Verrassend! Hij speelde 15. Lh6.

En zoals mij later bleek terecht. Ron denkt dat hij na Pf5 na Lxb3 verloren staat. De machine stelt echter : ‘ongeveer gelijk’. En na Ron’s Lh6 heel licht voordeel voor wit.

Hierna komt zwart na enkele minder sterke zetten toch heel beroerd te staan.

 

Frank grapte hier ‘Ik ga rocheren’. Als je dit ziet kun je haast niet geloven dat hij dat rocheren al eerder gedaan heeft. Niet verrassend dus dat het nu snel bergafwaarts gaat.

Maar heel verrassend vond ik wel dat Frank, toch vooral tactisch sterk,  ineens een simpel mat in drie over het hoofd ziet.

 

24…Da5??? 25. Dd7+  kf7 26. Dxe7 K8 27. Dg7 mat

Verrassingen ook in de partij van Bert tegen Martin. Dankzij een verdachte opening van  Martin ( e4 b6, d4  (Owen))) en een gezonde aanpak ervan door Bert staat wit al gauw beter. En na zet 16 heel veel beter.

 

17. f5 !!!

En dat leidt voor mij tot een verrassing bij zet 20.

 

Ik had natuurlijk ook gekeken naar de mogelijkheid van een offer op h7. Maar het leek me eigenlijk niks, omdat ik erna geen dodelijke mataanval zag zitten. De computer vindt het niet de allersterkste,maar ook zeker niet ‘niks`. Bert ook niet. Hij speelt het. Hij zoekt niet verder naar een mataanval, en hij ziet gewoon pionwinst en een betere stelling. En dat vind ik wel knap, want ik vroeg me af of die pion op e6 nu sterk of toch zwak is.

 

21.  Kxh7  22. Dh5+ Kg8 23. Dxe5

Ook hierna komt zwart er niet meer aan te pas, en het slot is gewoon een leuke verrassing, voor Bert en de toescnouwer. Voor Martin iets minder.

28…Tc7  Pf6+  en opgegeven wegens mat in 1 met Dh5

Resten me nog 2 verrassingen.

De mooiste  : Mink de Koning! Een nieuw lid. Jong! Hoera! Een belofte? Ja!

Tegen Hugo. Dus KoningsIndisch. Met een verkorte tijdsduur voor de partij . Want jeugdleden mogen natuurlijk niet de volgende dag op school in slaap vallen. Mink kent de varianten van het KI nog niet goed of omzeilt ze bewust, met Lg5 en Lxf6 en geen e4, maar e3. Geen opzet om te pogen gebruik te maken van het zwarte nadeel  van één zet achterstand. Maar ook  geen opzet om zelf nadeel op te lopen. Een voordeeltje blijkt later: Hugo kan niet profiteren van zijn ervaring en kennis, maar moet zelf gaan nadenken.  Dat kost tijd. De stand blijft lang bijna gelijk, minimaal prettiger voor zwart. (Ook door een minder logisch7. Db3)   Pas rond zet 14. ziet Hugo kans zijn meerdere ervaring en de troef van het KI tot gelding te brengen

15. a4?  (Hierna kan er geen witte pion meer naar b4, en dat zal toch ooit moeten, wil wit tegenspel krijgen op de damevleugel. Dat is het normale recept tegen zwarts expansie-neiging op de koningsvleugel.  15. a3 helpt ook niet, wegens 15. … a4! en op b4 volgt en passant slaan op b3. Het recept dat ik nog leerde van Euwe is 15. b3  gevolgd door 16. a3 en daarna b4.)

15. … f5 !!! Hierna staat zwart echt beter. Maar ….. intussen  begint zwarts klok te dreigen. Dus zwart profiteert niet. Hij gaat materiaal ruilen. Dat kost minder denkwerk dan een aanval uitwerken op de koningsvleugel. Maar het is niet goed. Hugo’s tijdnood werkt desastreus. Mink laat hier zien hoe goed hij al is. Hij blijft rustig, laat zich niet meeslepen in de hurry van Hugo, doet rustige degelijke zetten die hem toch wat voordeel geven, wat Hugo dwingt om toch weer na te denken.

 

Bij zet 29 gaat Hugo door zijn klok.

Het is mij duidelijk. Mink is een talent. Hij zal het in het begin nog wel eens moeilijk krijgen  door een achterstand in ervaring, en vooral nog wat kennis (openingentheorie?).  Maar daar kan iets aan gedaan worden.

Hoe Hugo zich voelt, daar weet ik van. Verliezen van jeugd is geen prettig gevoel. Er zijn verontschuldigingen mogelijk.  Toch onderschatting van je tegenstander? Je niet prettig voelen in die je opgedrongen kortere partijduur? Helaas toch nog niet helemaal terug na je fysieke corona-ellende?

Ik weet er alles van, Hugo. Ik ervoer het in de periode dat ik bij Caïssa in Hoorn speelde. Een week nadat ik één van hun toenmalige kampioenen had verslagen (Avis) werd mij verzocht een partijtje van een uur te spelen tegen een veelbelovend lid van hun grote jeugdafdeling. Natuurlijk deed ik dat. Los uit de pols ging ik dat karweitje even opknappen.  Te los. Toen ik begreep dat ik er beter even echt voor kon gaan zitten was het al te laat. Met een best mooi offer werd ik van het bord gemept. De naam van die jongen weet ik niet meer. Kennelijk verdrongen! Het heeft me destijds behoorlijk lang verward. Maar Hugo, heus,  dat gaat gelukkig wel weer over.

Resteert me Hans- Peter. Daar was Peter de verrassing. Die zag kans met zwart tot zet 17 licht voordeel te verwerven en te behouden. Geen blunders dit keer, maar toch daarna een klein nadeel. Maar hij zag lang kans dat tot een minimum beperkt te houden.  Bij zet 22 verliest hij dan eindelijk zijn gebruikelijke  pion. Omdat hij het niet aandurft er eerst bij zet 20 zelf een te winnen.

 

20. Pc6 ??   (Dxd3!)

 Daarna geeft hij Hans voldoende stof tot nadenken. En die kan dat wel. Pas rond zet 30 is Peter verder echt helemaal kansloos.

Die Peter is wel heel verrassend veel sterker van zijn vakantie teruggekeerd. Zou hij stiekem in Frankrijk een schaakcursus hebben gevolgd?

Voor nadere informatie geef ik nu het woord aan Thomas en Ron.

Thomas:

´Omdat ik het leuk vind om af en toe eens wat anders te spelen, probeerde ik gisteravond de Pirc-Ufimcev verdediging.
Wit verloor na 7. Le2 een tempo,
waar zetten als 7. Le3 en 7. h3 normaler zijn. Vervolgens op zet 8 en 9 weer tempo verlies met eerst Lg5 en dan Le3, maar zonder desastreuze gevolgen.
Wel kreeg ik een prettige stelling met kansen op meer. De grootmeester in pocket formaat vond het nu ook iets onder de nul voor wit .In plaats van mijn gretige 16. Lxc3 was 16.. Pe5 dus beter volgens de eerder genoemde grootmeester (-0,7).

  Gerrit – Thomas (16.Pxc3)

16. .. Lxc3

Ik verwachtte na een belegering de pion op c3 te kunnen cashen, maar helaas mede door het goede tegenspel van Gerrit kwam dit plan niet goed uit de verf.

  Gerrit – Thomas (27.exd6)

Zo overwoog ik op 27. exd6 meteen 27.. Pxc3 maar vreesde een kwaliteitsoffer gevolgd door dxe7 en de verbonden vrijpionnen worden toch wel heel gevaarlijk.
Toen ik eindelijk de pion kon slaan op zet 28 had ik beter even kunnen voorbereiden met Dd8, want ik had de inval op de koningsvleugel zwaar onderschat.

  Gerrit – Thomas (28.Kh2)

28. Txc3

(ES : Mijn machientje geeft  28. Pxc3 met flink voordeel)
De laatste vijf zetten waren heel moeilijk te berekenen en ik moest steeds rekening houden met loper offers op g6 met grote kans op eeuwig schaak
(minimaal)

  Gerrit – Thomas (32.Ld3)

32. … Txb3  33. axb3 remise
Ik dacht dat 32.. Kh7 nog een oplossing was tot ik de mogelijkheid 33. g4 ontwaarde (33. hxg4 34. h5!)
Na het goed getimede remisesanbod van Gerrit zocht ik nog steeds naar winstkansen.
Als ik doorgespeeld had, had ik 33.. Dc3 gespeeld en na 34. Dxd6, Dxd3 35. bxa4, bxa4 ontstaat een zeer moeilijk dameeindspel en in de na-analyse kwamen we op een variant met 4 dames en nog steeds die pion meer voor zwart, maar als het al te winnen is, extreem gecompliceerd.
Conclusie: weliswaar niet in de problemen gekomen, maar het gevoel dat er meer in zat, blijft.
Dat doet natuurlijk niets af aan het uitstekende spel van Gerrit en ik hoop na deze stroeve start eens een versnelling in te zetten al was het maar om Ron niet uit het oog te verliezen.”

Ron:

“Wat een leerzame avond. Het is echt de 1e keer in mijn leven dat ik 2. Pf3 speel in Siciliaans. Ik heb altijd Gesloten gespeeld. Misschien handig om systemen te combineren, afhankelijk van 2e zet van zwart. Maar wat is schaken toch moeilijk. Ik zag Thomas er niet doorheen komen bij Gerrit en Martin origineel spelend remise verspelen tegen Bert.  (ES: ??? )
Frank speelde een draak, maar dan zonder d6! Dit heeft belangrijke consequenties voor wit. Ik ken natuurlijk de Joegoslavische aanval, een beetje schaker kent verschillende varianten, ook wat hij niet zelf speelt. Zonder d6 van zwart kan ik op zet 7. beter gelijk Lc4 spelen i.p.v. f3 want er dreigt nog geen Pg4.

 Ron – Frank (6…Pf6)

Om lange rochade te voorkomen moet zwart dan 7…., Da5 spelen. Op zet 8 zag ik nu dat op Dd2 zwart 8…, d5 kan spelen! Voordeel van nalaten d6. Daarom 8. Lc4 om d5 te verhinderen.

  Ron – Frank (8.Lc4)

Maar hier heeft zwart nu een heel goed alternatief (tip voor Frank), 8…., Db6! Naast aanval op pion b2 dreigen er allerlei trucs op d4/e4. Op zowel Dd2 als Lb3 kan Pxe4. Zo wil ik ook wel Draak spelen. Wat Frank deed was ook niet verkeerd. ( 8. .. a6)  Op zet 10 kan hij dan beter echter eerst Lb7 spelen.

  Ron – Frank (10.Lb3)

Want na 10…, Pa5 kon ik beter gelijk e5 spelen. Daar heb ik overigens heel lang naar gekeken (leuk als je in een partij in varianten moet kruipen). Hij kan toch niet d6 blijven nalaten? Zijn paard moet dan terug naar e8 en die pion op e5 is in aantal varianten giftig. Leuk om naar te kijken. Op zet 13 deed ik e5 alsnog, maar daarop had hij moeten reageren met b4!

  Ron – Frank (12…Lb7)

 Hij staat dan minstens gelijk. Nu was er na 14…, Lxd5 overigens ook nog niet veel aan de hand. Ik dacht eerst dat 15. Pf5 daarop kon,

   Ron – Frank (14…Lxd5)

maar na 15…, Lxb3. 16. Pxg7?, Tc8 sta ik gewoon verloren!  (ES : ?? ) Ik deed met 15. Lh6 de beste, waarop Frank gewoon kwaliteit moet geven met aardig spel. Na…15…, Le6 is beste daarom voor mij om gelijk op g7 te slaan. Maar ik gokte dat als hij eerst niet kwaliteit wilde geven, hij dat nu ook wel niet zou doen. Na mijn 16. h4 kwam verwachte 16…, Dc7

  Ron – Frank (16…Dc7)

en nu kan ik gelijk doorpakken. Ik had al gezien dat hij geen tijd heeft om op e5 te nemen. Nu kwam er een heel grappige stelling waarbij zijn toren op h8 gedwongen opgesloten raakte.

Het is daarna gewoon uit. Hij heeft niet genoeg tijd om zijn stelling te reorganiseren. (ES: zie voor slot hierboven bij mijn commentaar)
Veel geleerd door eens wat anders te spelen. En met dank aan Frank die dit alles mogelijk maakte. Ik heb nu ook alweer naar andere varianten gekeken. Bijvoorbeeld  3. Lb5 (Rossolimo, voorkomend in Queens Gambit tv serie) vinden veel zwartspelers ook niet fijn. Mede-reden (met Grand Prix aanval ) waarom ik van d6 in Siciliaans ben afgestapt en e6 ben gaan spelen. Dit maakt veel effectievere verdedigingen daartegen mogelijk.

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden