In afwachting van het officiële verslag hierbij vast een impressie.
De opkomst was goed te noemen. Veel leden begrepen kennelijk dat er belangrijke punten op de agenda stonden. Omdat we nu eenmaal een kleine vereniging zijn, bleef het een overzichtelijk zaaltje. Maar wel gezellig.
IMG_2566WEB
Hoewel er nogal wat pijnlijke problemen ter tafel werden gebracht werd er veel gelachen.
Aan de orde kwamen:
te nemen beslissingen over al of niet promoveren naar de eerste klasse. Waar we toe gerechtigd zijn, maar onvoldoende schakers met een elo boven de 1600 in onze gelederen hebben voor een team van acht. Onze toppers verklaarden geen bezwaar te hebben tegen blijven spelen in de 2e klasse NHSB. Maar Aris de Heer zal zich aansluiten bij een verzoek van een andere vereniging om ook in de 1e klasse met teams van 6 personen te gaan spelen.
Verder werd gesproken over verhoging van de contributie (nog niet nodig),
activiteiten om Aris de Heer meer bekendheid te bezorgen en dus meer leden,
en het probleem van het vinden van 5 bestuursleden in een vereniging met slechts 12 leden. Voorlopig blijft het dus een bestuur met Martin (die als voorzitter vanavond prima debuteerde), en Frank en Paul. Helaas was een onzer leden, die zich ontpopte als leverancier van pindarotsjes, niet bereid als 4e bestuurslid, voor consumptieve voorzieningen, te gaan functioneren.
Ook kwam aan de orde het probleem van de kennelijk door sommigen als hinderlijk ervaren geluidsoverlast die kan ontstaan omdat er leden zijn die Aris de Heer ook verkiezen wegens wat gezelligheid. De sociale kant: mensen ontmoeten, leren door samen na te analyseren, problemen met gehoorapparaten te delen, en de gezondheid van familieleden te bespreken. Een duidelijke oplossing is nog niet in zicht. Jammer, want we kunnen natuurlijk niet hebben dat er nog meer leden wegvluchten naar de concurrentie.
Tenslotte werd een omzetting besproken van contributie per kalenderjaar naar per schaakseizoen. Onze penningmeester stelde het zelf voor, en voorzag geen grote boekhoudkundige problemen. Aldus besloten.
En dan was er de prijsuitreiking . Kampioen Thomas kreeg zijn beker. Een bescheiden uitvoering, omdat hij anders niet meer past in zijn al overvolle prijzencontainer bij zijn voordeur. Maar hij lijkt het toch nog steeds een plezierige ervaring te vinden,
Een medaille van verdienste voor de plezierigste verrassing van seizoen ’23-’24, onze Mink. Zeer talentvol, leergierig, vrijwel altijd aanwezig en goed gehumeurd. En een belofte voor de toekomst.
En een nieuwtje in de geschiedenis van Aris de Heer, een beker voor een niet-schaker. Voor de ouwe wepmeester, voor jarenlange trouwe dienst. Die bleek duidelijk verrast en verguld.
(foto Paul)
Dat was het dus weer. Tot wederziens, -sprekens, -spelens in seizoen 24-25.
De laatste partij , en die deed er nog steeds toe! De grote favoriet zou nog ingehaald kunnen worden door de sterke uitdager.
Maar dat gebeurde niet. Want de kampioen hernieuwde zijn titel. Niet door een knockout, maar op punten.
IMG_2532XWEB
Mark probeerde het wel met kleine plaagstoten, en het leek erop of hij wel wat initiatief had, maar hij kwam niet door de gesloten verdediging van Thomas heen. Een vernietigende linkse hoek of rechtse directe zat er niet in. Toen na een zet of twintig Thomas zich los ging maken, zat er voor de uitdager echt niets meer in, en kon de rechter arm van de nieuwe oude kampioen triomferend opnieuw worden geheven. Proficiat!
Zie de commentaren van onze twee toppers , verderop.
Nog meer bijzonderheden deze avond?
Dat Joris er weer was, en schaakles kreeg van Frank.
En dat er een familiegebeuren plaats vond in ons kleine, maar gezellige speelzaaltje:
IMG_2539XWEB
Chris tegen Ivar. Een lange inhoudrijke partij. Hadden ze natuurlijk ook gewoon thuis kunnen spelen. Maar hier kwamen ze misschien beter in de stemming. Door het zachte geknars van al die schaakhersenen om hen heen. Ivar kwam materiaal voor, maar Chris gaf het niet op. Die wil natuurlijk niet afgaan tegen zijn jonge nazaat. Dat zou wel een geestelijke dreun zijn. (Ik herinner me nog pijnlijk mijn ontreddering toen ik op mijn vijftigste mijn dochter ineens niet meer kon bijhouden toen we aan het zwemmen waren.) Maar gelukkig voor Chris kon Ivar het moeilijke eindspel niet winnen. Jammer voor ons dat Chris ophield met noteren toen het eindspel erg interessant werd. Onder andere K+P + 2 pionnen tegen K+T. Maar ook al eerder.
Martin had nog een klein kansje derde te worden in de eindstand als vanavond Ron niet zou kunnen winnen van Peter, die inmiddels zich ontwikkeld heeft tot reuzenbedwinger. Maar dat gebeurde niet. Bij zet 10 staat het nog gelijk, maar dan komt de oude Peter weer boven en geeft hij onnodig een pion weg.
Ron – Peter (10.Le2)
10 … Pc6? (De7!) 11. Lxd6
Als hij dan op de 15e zet nog een pion verliest, en op de 15e nog een stuk is de party al over. Maar ja Peter, het kan natuurlijk niet elke week feest zijn.
Martin kreeg het niet echt gemakkelijk tegen Wouter. Hij wilde een Budapester gambiet, maar daar weigerde Wouter zijn medewerking aan te verlenen.
Wouter – Martin (2…e5)
3. d5 (Budapester: dxe5 4. Pg4 en dan volgen enkele gebruikelijke varianten. Zelf speelde ik dan altijd e4 en daarna f4.)
Daarna duurde het tot zet 19 voor Martin echt wat in het voordeel raakte. Maar toen er kans ontstond dat voordeel te vergroten ging hij de mist in.
Wouter – Martin (33…Txh2)
Zelf schreef hij
Martin: Echter is mijn verzonnen plan om te versimpelen en de toren op h2 te ruilen helemaal verkeerd. En leidt het weghalen van de c-toren ertoe dat ik gedwongen mat kan gaan.
Ik denk dat Wouter wel zag dat hij nu eerst schaak op c8 kon geven , maar dat is wel even een torenoffer en de matcombinatie is wel dwingend en niet erg moeilijk, maar wel heel erg diep. 11 zetten! Je bent natuurlijk bang ergens achter je horizon iets te gaan missen.
Hier die combinatie om na te spelen. Een lust om naar te kijken.
Omdat Wouter gewoon terugneemt met Dxh2 houdt Martin voordeel en bij zet 37 worden de zwarte matdreigingen hem te veel en geeft hij op.
Martin schrijft
Ik word wederom gered door bluf, en door tijdnood van mijn tegenstander. Wouter heeft sterk gespeeld gisteren. Het seizoen afgesloten op plaats 4 mag ik blij mee zijn.
Frank schrijft over zijn partij tegen Gerrit :
Het ging gemakkelijker dan de vorige keer tegen Gerrit. Op zet 14 was c5 wat minder, maar na Lf6 was het eigenlijk direct helemaal over. Paar zetten later gaf Gerrit terecht op.
Het was nog hard werken tegen Marc de laatste ronde. Direct na de opening was ik beslist niet ontevreden over mijn stelling. Het was theorie tot minimaal zet 10.
Marc – Thomas (10.Pe4)
Daar was eerder voortgezet met 10…. Ld5, maar met 10. …. Pd5 is niets mis. Het was vooral tegen Lc5 of Pc5 gericht.
Op 11. Pc5 volgt de “desperado”combinatie 11.. Pxe3! 12. Pxd7, Pxd1 met stukwinst. (De term desperado zou afkomstig kunnen zijn van woeste outlaws die in de 19e eeuw het Westen van de Verenigde Staten onveilig maakten, maar zeker weet ik dat niet! )
En 11. Lc5? faalt op 11…f5 12. Lxe7, fxe4 13. dxe4, Pdxe7 eveneens met stukwinst.
Maar voor dergelijke kadootjes hoefde ik bij Marc niet aan te kloppen. Daarna was ik aanvankelijk blij met 11. Pxe3 het loperpaar te kunnen veroveren en ook met het antwoord 12. fxe3.
Marc – Thomas (12.fxe3)
De open f- lijn en de witte controle op veld d4 zijn wel belangrijke pluspunten van deze zet, dus mijn aanvankelijk enthousiasme werd geleidelijk aan wel getemperd.
Marc – Thomas (14.Dxc5)
14.. Dd6 was iets minder dan 14.. Pe7 waarna Stockfish een drie-tiende plus belooft i.p.v. het lichte nadeel dat zwart wachtte.
Na dameruil kwam wit nog wat beter te staan, nog wel te overzien(+0,75) maar het ongemak bij mij was toch wel aanwezig.
Marc – Thomas (24.Th5)
Op zet 24 heb ik 24.. h6 overwogen, maar dat leek me verzwakkend en in het verre eindspel kan zo’nwitte koning makkelijk in het” gat” stappen en de zwarte koningsvleugel verorberen.
Ik zou over elke zet wel een verslag kunnen schrijven, maar zal me beperken tot 25. e4 wat ik een hele lastige zet vond.
Marc – Thomas (25.e4)
Wit dreigt onder omstandigheden met d4-d5 op te rukken en zwart met een passievere stelling op te zadelen.
In de fase daarna zat er nog een winstpoging voor wit in waarbij ik gedwongen was naar een toren- eindspel met een pion minder af te wikkelen, maar dankzij activiteit goede remisekansen zou hebben.
Marc – Thomas (27…Taf8)
28.Pe5+ Kd6 29.Pc4+ Kd7 30.Pe5+ Kd6 31.Pc4+
Maar zo ver kwam het niet en ik kon het remise aanbod bij de zetherhaling licht opgelucht accepteren. Maar
Marc heeft het me niet gemakkelijk gemaakt!We hebben dat toreneindspel nog uitgebreid met Frank erbij en volgens mij ookMartin bekeken, wat best leerzaam was.
In plaats van 10.Pc3-e4 is de aanbeveling van mijn computer om 10.d3-d4 te spelen, en ook 10.Ta1-c1 ziet er ok uit. Het idee van 10.Pc3-e4 is om het paard naar c5 te spelen, maar het is te vroeg en Thomas vond een sterke weerlegging.
Hij speelde 10..Pb6-d5, zodat na 11.Pe4-c5 zwart zou winnen met 11..Pd5xe3 12.Pc5xd7 Pe3xd1. Vandaar dat ik 11.Dd1-c1 speelde, en na 11..Pd5xe3 komen we in de volgende stelling:
2.
Stand na 11..Pd5xe3
Dame x e3 of f-pion x e3?
Ik had de keuze tussen 12.Dc1xe3 en 12.f2xe3 al een zet uitgesteld met 11.Dd1-c1 (houdt beide opties open, in plaats van 11.Ta1-c1), maar nu dan toch maar een beslissing. Het voordeel van Dc1xe3 is dat de pionnenstructuur intact zou blijven, maar ik besloot toch tot f2xe3. Het verzwakt de velden e3 (misschien heeft zwart op termijn iets als Lg5 of Pd5/Pf5 en na g3 misschien een keer h7-h5-h4 of f7-f5-f4), maar het is meer flexibel (heeft een voordeel op beide vleugels). Op de damevleugel ontneemt het voor Pc6 veld d4, misschien na a3, b4, b5, of misschien kan ik het paard vastpinnen over de c-lijn; en op de koningsvleugel heb ik misschien iets over de f-lijn. Wat dit laatste betreft, eventuele ideeën over de f-lijn werden door Thomas in de kiem gesmoord want hij beantwoorde 12.f2xe3 met f7-f6 en dan valt daar niet veel meer te beginnen denk ik. Het oordeel van mijn computer is trouwens dat deze een lichte voorkeur heeft voor 12.Dc1xe3, maar het vindt 12.f2xe3 ook ok.
3.
Stand na 16..a7-a5
Ruilen of niet?
De vraag is of wit ruil uit de weg moet gaan, bijvoorbeeld met Dc5-b5, of juist moet opzoeken, met 17.Pf3-d2 (wat ik speelde). Mijn computer vind 17. Db5 het beste (ook voorgesteld door Frank na de partij als ik mij goed herinner). Ik voelde meer voor de algehele afruil, omdat ik niet zo goed zag hoe zwart Pc6 vrij zou kunnen spelen (staat gepind over de c-lijn), en hoe minder stukken op het bord hoe zwaarder het weegt als een daarvan vast staat. In de partij kwam het paard vrij na Kd7 en Thc8, dus Frank en computer hebben waarschijnlijk wel gelijk.
4.
Stand na 22.d3-d4
Een klein valletje
Zwart heeft zojuist zijn paard vrij gespeeld met 21..Pc6-e7 en deze wil waarschijnlijk naar f5. Vanaf f5 kijkt het paard naar e3 (het veld verzwakt door f2xe3 eerder in de partij). Na iedere zet van de tegenstander is het belangrijk om te proberen te begrijpen wat deze van plan is, maar het is ook van belang om je af te vragen of je dat wel wil tegenhouden of niet. Zoals Thomas mij eerder de mogelijkheid gaf om mijn geplande Pe4-c5 te spelen (wat zou verliezen), zo besloot ik met 22.d3-d4 om Thomas de mogelijkheid te geven om Pe7-f5xe3 te spelen (wit wint na 22.d4 Pf5 23.de5: Pe3: 24.Kf3). Ik weet niet of Thomas daadwerkelijk van plan was om Pe7-f5xe3 te spelen, misschien niet, maar het was een poging waard. Hij trapte er niet in, en speelde het veel betere 22..e5xd4.
5.
Stand na 26..f6-f5
De route naar e5
Iedere zet geeft ook iets op. Zwart heeft zojuist f6-f5 gespeeld, dus ik wil mijn paard graag overbrengen naar e5 (wordt immers niet meer gedekt door een pion op f6). De vraag is, via c4 of via f3? In de partij speelde ik 27.Pd2-c4, zonder na te denken over de route via f3. Meestal (maar niet altijd uiteraard) is “het meest naar voren” trouwens wel het beste, vooral voor een paard die vanwege het relatief korte bereik dicht bij de actie moet zijn. De computer geeft aan Pf3 de voorkeur. Het heeft wel een punt, want vanaf f3 is het veld g5 ook een optie in sommige varianten. Ik weet het niet, vanaf c4 ondersteunt het paard misschien d4-d5-d6, en/of Pb6. In ieder geval wel interessant.
6.
Stand na 31.Pe5-c4
De eindstand (remise na zetherhaling via Kd7, Pe5, Kd6, Pc4, enz.)
De computer geeft 31.Tc1-f1 of Th4-f4 (ook direct na de partij aangegeven door Thomas) als mogelijkheid om verder te spelen. Ik heb daar niet naar gekeken. Ik zag de zetherhaling, en ik vond het wel mooi zo. Thomas is, op dit moment, de sterkste speler van ons clubje, en de terechte clubkampioen!
Eddy: Nog even een belangrijke ledenvergadering, en dat was dan weer een heel schaakseizoen. Naar wij hopen spreken wij elkaar spoedig in goede gezondheid en met veel schaaklust weer.
Nee, ik doel niet op de schakers van Aris. Ja, daar zit ook ongelijksoortig materiaal bij. Leuk om dat als toeschouwer te mogen observeren.
Nee, Ik denk daarbij aan schaakstellingen waarbij het lastig wordt om Euwe’s waarde van de stukken toe te passen. Een Paard of een Loper is 3 pionnen waard, en een Toren 5. Dat zal best. Maar ik herinner me een stelling waarin ik een Toren achter kwam maar 2 (vrij)pionnen meer had. Knudde natuurlijk, nog even kijken of er ergens nog een remise-geintje zif. Maar tot mijn verbijstering en nog meer van mijn tegenstander werd het voor mij een regelrechte volstrekt correcte winst.
Wat denkt u van de volgende stelling?
Wouter – Peter (35…Kh8)
Zwart heeft 4 pionnen voor een stuk. Wat gaat dat nu worden? Winst voor zwart, remise? Wat denkt u?
Heb ik dit uit een boekje van een oude grootmeester. ‘Theorie des unregelmässigen materials’?
Nee, ik zag dit deze maandagavond op het bord van onze GM Peter der Löcher. Die dat dus gewoon wit laat winnen!
Wilt u en passant nu ook even verbaasd staa? Peter scoorde 2,5 uit zijn laatste 3 partijen! Hij fluisterde me na afloop monkelend toe : ‘Ik ga nu de boeken in als een gevaarlijke schaker!’
Zo ging het:
Prachtig. Wat heeft zijn vrouw voor een stimulantia in zijn koffie gedaan?
En die stelling bij Martin-Marc? Na een zwakke opening volgde nog een vervelende misser van wit.
Martin speelt nog gewoon verder, met een gezicht waarop zijn teleurstelling niet is af te lezen. Offert er ook nog een kwaliteitje bij. ‘Dit is gewoon een stelling met ongelijksoortig materiaal. Ik heb 2 pionnen voor een Toren, kijk jij maar uit!’
Martin – Marc (22.Dg4)
22. .. De8!
Hoe vaak is Martin dit seizoen nu al later op de avond ontsnapt aan een nederlaag? Nu lukt dat dus niet. Kansloos natuurlijk met een toren achterstand tegen ene Marc.
Mink leverde zijn partij eigenlijk al in bij zet 2! 1. e4 d5 2. e5?
Frank – Mink (2.e5)
Maarwaarom doet Frank dit? Tegen mij deed hij in 2007 gewoon het logische 2. cxd5 Speelde sterk verder. Ik kreeg pas later een heel klein beetje voordeel, maar verprutste dat, en hij won die partij. Na 2. e5 is …c5 of …. Lf5 al goed voor gelijk spel .
En na 1. e4 d5 2. e5 f6 ?
Frank – Mink (2…f6)
2. …. f6????
Waarom doet Mink dit? Hij weet al zo veel. Waarom niet dat je nooit in een vroeg stadium f6 moet spelen?
Het duurt nog even voor de nadelen ervan zichtbaar worden, maar na zet 6 is het eigenlijk al voorbij.
Frank denkt daar iets anders over. Maar misschien wil hij zo Mink een beetje troosten.
‘Hierbij de partij tussen Mink en mij. Hoewel f6 op de tweede zet natuurlijk niet goed is valt het voordeel tegen. De echte fout wordt eigenlijk pas op zet 21 gemaakt, verder is er toch ondanks de niet lekker uitziende stelling nog goed geschaakt.’
Frank – Mink (21.Tae1)
21. …. Te7?? Pxd5
Ron speelde Frans tegen Thomas. Dat is voor hem weer eens wat anders. Het ging wel een poosje goed. Rond zet 15 heeft Thomas slechts licht voordeel. Maar dan gaat Ron zich vergissen.
17. … Pd8? Hij overziet hier een gevaarlijke witte damezet. (17. … Pxe4!?)
18. Pxf6 Lxf6 19.Dh5!
19. Dh5
Met aanval op Te8 en op h7. Hier gaan vreselijke dingen gebeuren. Zwart geeft op.
Dit is een beetje ongebruikelijk voor Ron. Thomas krijgt het vanavond bijna cadeau.
Zie verderop het commentaar van Thomas. Die sportief probeert de bittere pil voor Ron nog wat te vergulden.
De meest ‘normale’ partij vond ik Ab-Gerrit.
Wel opzienbarend dat ook Gerrit nu Scandinavisch speelt. Het lijkt wel of die opening ineens mode is geworden bij AdH. Ab krijgt licht voordeel, zoals hoort met wit, en zeker bij deze opening. Het kabbelt rustig voort tot zet 28 wanneer Ab meer voordeel bereikt.
Ab – Gerrit (29.Lc7)
En dat gaat er erg serieus uitzien na zet 31 ….. Pxc4
Ab – Gerrit (31…Pc4?)
32. Lxc4 bxc5 33. Te5!
Zwart kampt met een achtergebleven pion op een door wit met dubbel zwaar geschut te bezetten halfopen lijn en zit ook nog met een geïsoleerde dubbelpion. Maar het vraagt wel veel nauwkeurigheid, want een stelling met ongelijke lopers is altijd lastig te winnen. En dat lukt dus Ab niet,
Ab – Gerrit (42…g5)i
Hierna zien beide spelers geen goed vervolg meer. Terecht. Remise!
Thomas over zijn partij:
Voor de afwisseling kwam er eens geen Siciliaans, maar een Franse opening (Tsjigorin- variant) op het bord. Dit systeem is een soort Koningsindisch in de voorhand. Een wat rustige opzet, hoewel het later in het middenspel nog best spannend en spectaculair kan worden. Het was tot en met zet 10 nog bekend, al wilde ik eerst i.p.v. 10. c3 nog 10. Pc3 spelen maar de mogelijkheid 10.. Pd4 beviel me niet.
Thomas – Ron (9…Dc7)
Stockfish vindt overigens na 10 c3 … a6 beter met een bescheiden plusje voor zwart. Ook speelde ik met het idee f4-f5 maar de pion op e5 wordt daar ook kwetsbaarder door. 10. c3 was om deze paard manoeuvre te verhinderen en eventueel zelf d3-d4 door te zetten. In dit licht lijkt 10….d4 dus logisch , echter Ron was daar achteraf niet tevreden over. En de engine geeft 10.. b5 als beter aan. Dat blijkt ook nog de theorie te zijn, een partij uit de jaren dertig van de vorige eeuw die door zwart werd gewonnen. De zet houdt ook meer spanning op de damevleugel, zodat een eventuele konimgsaanval voor wit niet ongestoord zal verlopen. Na de ruil op f6 werd de achtergebleven pion voor zwart een probleem.
Thomas – Ron (13…Pxf6)
Na 14. Lh3 was direct 14.. e5?! nog een alternatief, maar wit reageert daar het beste op met rustig 15. f5, net als in de partij.
Thomas – Ron (17.Pfg5)
Pas echt goed mis ging het na 17.. Pd8? Relatief het beste was nog 17.. Pxe4 18. Pxe4, Tf8 met ruim twee in de plus voor wit. Mijn plan was eerst 18. Pxf6+ te laten volgen door 19. Pe4 , totdat ik Dh5 zag.
Thomas – Ron 18 Dh5!
Ron gaf hier op, maar de engine geeft nog de mogelijkheid 19. ..Kf8 20. Pxh7+, Ke7 maar na 21. g4 staat wit nog altijd veel beter. Ik denk wel dat ik tijdens mijn volgende ontmoeting met Ron gewoon weer de gevaarlijke en oerdegelijke speler die hij toch meestal is, voor mij krijg!
Marc over zijn partij:
Een aantal leuke combinaties:
1.
.
Stand na 13…Lc8-d7
Met Lc8-d7 ontwikkel ik mijn laatste stuk, maar tactisch werkt het niet. Wit had als volgt voordeel kunnen krijgen:
14.d4xc5! en nu bijvoorbeeld Pa6xc5 15.b2-b4 Pc5-a6 16.Pc3xd5! e6xd5 17.Dd2xd5 met schaak en gevolgd door slaan op d7. Erg lastig om te zien. Ld7 is een “tactische zwakte”, in de zin dat het even vaak aangevallen staat als verdedigt, maar het is moeilijk om te zien hoe wit de loper nog een keer kan aanvallen omdat er maar liefst twee stukken (pion d4 en pion d5) tussen Dd2 en Ld7 in staan. Martin en ik hadden dit dan ook beiden over het hoofd gezien, en Martin speelde de foutieve zet 14.Dd2-e2.
2.
Stand na 14.Dd2-e2
Nu is het de beurt aan zwart om te combineren.
14..c5xd4 (de loper op f4 staat 1x aangevallen, 1x verdedigd, en 15.e3xd4 zou de verdediger weghalen) 15.Pc3-b5 (daar had ik op gehoopt, beter is 15.Pa2) d4-d3 (blokkeert de dame als verdediger van het paard op b5) 16.c2xd3 Ld7xb5
3.
Stand na 18…h7-h5
Niet zozeer een combinatie, maar een keuze. Wit kan of de dame weghalen naar bijvoorbeeld h3 (en daarmee Tf1 redden aangezien Tf5 ook in staat), of het territorium van zwart binnenvallen op g6 (geeft aanvalskansen, maar kost wel de toren op f1).
Martin speelde correct 19.Dg4-g6 en ook de meestal nogal materiële computer is het daar mee eens. Na 19.Dg4-h3 d5xe4 20.Tf1-d1 Dd8-e8 is het moeilijk om compensatie aan te wijzen voor het stuk dat wit achter staat.
Na 19.Dg4-g6 (ondanks dat dit de correcte zet is, was dat toch waar ik op gehoopt had) Tf5-f6 20.Dg6xh5 Lb5xf1 21.Ta1xf1 (21.Pe5-g6 werkt niet omdat zwart met Tf6xg6 wat materiaal kan teruggeven en dan nog steeds ruim voor staat) Dd8-e8 stond ik een volle toren voor en ik begreep eigenlijk niet wat wit nog zou kunnen doen. Maar Martin is echter lastig te verslaan…
4.
Stand na 34.Df7-b7
Op de 29ste zet ging ik nog eens mijn pionnen tellen, en zag tot mijn schrik dat ik daar wel wat nonchalant mee was omgesprongen (bijvoorbeeld 26…De8-f7 was beter geweest) en op dat moment besefte ik pas dat Martin er toch wel een aantal had weten te verzamelen. Sterker nog, Martin ging er nog eens goed voor zitten en wist ook nog een aanval / complicaties tevoorschijn te toveren.
Echter, tijd voor een combinatie: zwart speelt en wint.
34…Tg6xg2! 35.Kg1xg2 Ta8-g8 (een leuk penningmotief) 36.Kg2-h2 (36.e3-e4 is beter maar verliest ook) Tg8xg7 37.Db7-b8 De6-g6 0-1.
