Alle berichten van Eddy Saraber

Keizer, 3 febr 25

Eindelijk weer eens gewoon intern competitie-schaak. 5 partijen.

Danny deed tegen Thomas de opening best goed. Ik zag tot mijn verbazing dat Thomas wat risico moest nemen om nog wat lolligs op het bord te hebben. Lange rochade achter een wat verminkte pionnenbescherming. Maar het kon kennelijk wel. Danny zag echter bij zet 13 een kwaliteitsoffertje niet. Ik wel.

Danny Boots - Thomas Broek (13...dxe5).JPG 

14. Lxe5? Txd3!  15. Lxc7 Dxc7

Of had Danny uitgerekend dat hij voldoende compensatie kreeg in de vorm van een pluspion, en veel betere  koningsstelling. Thomas toonde aan dat dat niet zo was omdat er nog meer dreiging in de lucht zat. Ineens was wit 2 stukken achter.

Danny Boots - Thomas Broek (23.Dxg7).JPG

Wel tegen drie pionnen, maar dat is natuurlijk niet genoeg.

Bij Gerrit tegen Ab zag ik ook wel wat grappigs.

Ab stelde zich weer erg defensief op, met zijn favoriete zesde rij- opstelling. Gerrit werd dus gedwongen om wat agressiefs te bedenken. Dat lukte niet echt. Waar Ab altijd in zijn verdedigingsfort op zit te wachten is een overmoedige uitval van de vijand. Dat gebeurde nu. Hij had met een simpele voor de hand liggende  paardzet een bijna winnende stelling kunnen bereiken, maar …  zag het niet. Omdat Gerrit daarna de boel een beetje vast zette, werd winst voor hem toch wel erg lastig. De heren spraken toen maar remise af. Inmiddels wel terecht vond ik.

Helaas lukte het me niet om uit 2 haperende notaties de waarheid nog te achterhalen, dus kan ik geen foutloos diagram aanleveren om een en ander te illustreren.

Chris werd door Marc afgedroogd. Na een niet erg doordachte 6e zet

Marc - Chris (6.Dg4).JPG  Marc – Chris (6.Dg4)

6 … Df6 ? (Pf6!)  7.Pd5!

vlogen de dreigingen hem om de oren en de daaruit voortvloeiende verwarring zorgde voor veel materiaalverlies.

Marc - Chris (9.Pxc7+).JPG 

Marc - Chris (15...Pf6).JPG 

16. Pxe6+ !

Dus eigenlijk was het al uit bij zet 9.

Marc gebruikte de rest van de avond om de schaakkracht van de leergierige Chris wat op te vijzelen.

Ron speelde tegen Engels van Martin een soort Pirc/KI . Beetje verrassend. Ik zag dat nog zelden van hem. Te weinig ervaring dus, want erg best ging het niet.

Toen ik de feestzaal verliet stond het m.i. hoogstens gelijk.

Martin - Ron (19...Le6).jpg 

Dat wordt remise, dacht ik. Later schreef Martin dat hij in erge tijdnood was geraakt, en dus tenslotte toch nog verloor.

Zijn boezemvriend Frank kreeg tegen Hugo ook een Pirc voorgeschoteld. Minder verrassend dan bij Martin, want het is een standaardopening van Hugo. Het werd een Saemisch-achtige- opstelling mer f3 en g4 en h4. Aaaaanvalllluh! Een opzet waar ik vroeger als zwarte fianchetto-fanaat ook zeer bang voor was. Reden om na een poosje iets anders te gaan spelen.

Ik ging weg van de linden toen de stand aldus was:

 Frank - Hugo (14...hxg6).jpg 

Ik dacht dat het zo misschien nog wel moest kunnen, maar vreesde dat Hugo het nog wel erg warm zou krijgen. Frank is goed in dat soort stellingen. Ik had wel willen blijven, maar de verleiding om met Ab mee naar huis te rijden en niet op de bushalte kou te moeten lijden was te groot.

Tijd voor de commentaren van the grandmasters themselves:

Marc:

Marc – Chris

3 februari 2025

1.c2 -c4 e7-e5 2.Pb1-c3 Lf8-c5

Stelling na 2..Lf8-c5

In de Engelse opening met e5 wordt de loper vaak naar c5 gespeeld, maar op de tweede zet is iets te snel. Wit heeft namelijk nog geen g3 gespeeld en kan zich zonder tijdverlies (zonder Lf1-g2 eerst) direct richten op het winnen van een tempo met d2-d4. Als zwart niet oplet kan de loper zelfs een beetje in de problemen komen, bijvoorbeeld: 3.e3 Pc6 4.Pf3 d6 5.d4 ed4: 6.ed4: Lb6 7.Le2 Pf6 8.b4 a5 9.b5 Pe7 10.Lg5 Pg6 11.Lf6: Df6: 12.Pd5.

3.e2-e3 a7-a6 4.d2-d4 e5xd4 5.e3xd4 Lc5-a7

Stelling na 5..Lc5-a7

Bij iedere zet van de tegenstander is het zinvol om te bedenken wat deze van plan is (dus wat de voordelen van de zet zijn) en wat de nadelen van de zet zouden kunnen zijn. Het voordeel van La7 is dat de loper daar veilig staat en niet gemakkelijk meer opgesloten of geruild kan worden. Tevens is het consequent om de loper naar a7 te brengen, want daarom had zwart immers a6 gespeeld. Het nadeel van La7 is echter dat deze nu weg is van de koningsvleugel, dus wit kan proberen om daarvan te profiteren.

6.Dd1-g4 Dd8-f6

Stelling na 6..Dd8-f6

Hier had ik op gehoopt, want na 7.Pd5 staat wit veel beter. Ik had 6..Kf8 verwacht en zat te denken aan Le3 en 0-0-0. Mijn computer suggereert 6..Pf6 of 6..Pc6 met als idee dat pion-d4 kan vallen als de dame op g7 neemt. Toch heeft wit waarschijnlijk ook dan al een klein voordeeltje, bijvoorbeeld 6..Pf6 7.De2 Kf8 of 6..Pc6 7.Dg7: Ld4: 8.Dg3.

7.Pc3-d5 Df6-e6 8.Dg4xe6 d7xe6 9.Pd5xc7 Ke8-d8 10.Pc7xa8 Pb8-d7 11.Pg1-f3

Stelling na 11.Pg1-f3

De zet Pf3 vereiste wat rekenwerk, want het is enigszins riskant om Pa8 niet onmiddellijk te ondersteunen. Als alternatieven dacht ik aan 11.Lf4 of 11.c5 maar het idee om na Pg1-f3-e5 eventueel Pf7: te kunnen spelen vond ik wel grappig (een paard-vork op iedere vleugel met twee keer de winst van een kwaliteit).

11..b7-b6 12.Lc1-f4 Lc8-b7 13.Pa8-c7 La7-b8 14.Pf3-e5

Stelling na 14.Pf3-e5

Het werkt. Bijvoorbeeld 14..Lc7: 15.Pf7: Ke8 16.Ph8: Lf4: 17.Ld3 met twee torens tegen een paard en een loper.

14..Pd7xe5 15.Lf4xe5 Pg8-f6 (ook na 15..f6 blijft wit een toren voor na 16.Pe6: en Lb8:) 16.Pc7xe6 f7xe6 17.Le5xb8

Stelling na 17.Le5xb8

Het paard is ontsnapt van a8 en wit blijft een toren (en twee pionnen) voor. 

17..Th8-f8 18.Lb8-g3 g7-g6 19.Lg3-h4 1-0.

Frank:

Hierbij de partij tegen Hugo. Je had natuurlijk al het een en ander waargenomen.

Omdat Hugo een behoudende speelstijl heeft wilde ik snel zijn koningsstelling aanvallen voordat hij zijn verdediging op orde zou hebben. Na 7. h4 vindt de computer de zwarte stelling echter wat beter.

Frank - Hugo (7.h4).jpg 

Doordat Hugo echter op de 9e zet terug gaat met zijn paard naar d7 ipv naar g4 krijg ik licht voordeel.

Frank - Hugo (9.d4).jpg 

In de post mortem gaf hij ook aan hier niet tevreden over te zijn. Na 10. g4 is de stand vrijwel gelijk, Hugo moet dan wel g5 spelen om h5 te blokken. Dat doet hij niet.

Frank - Hugo (15.Le3).jpg 

15 Le3 vindt de engine niet de sterkste (0-0-0!), maar het ziet er natuurlijk wel heel dreigend uit.

Dit vond Hugo ook en hij vond het ook noodzakelijk om een loper te offeren. Vanaf daar is het voor wit een stuk makkelijker schaken. Zeker ook omdat Hugo enorm veel tijd nodig had voor de voorgaande zetten. Na Dh3 geloofde Hugo het wel.

Frank - Hugo (23.Dh3).jpg 

Hij had ook geen tijd meer op de klok. Zwart moet zijn toren op de koningsvleugel aan de kant zetten en er volgt 24. Dh7 Kg8 (?? ES  Kf8?) 25. Tdf1 met groot materiaal winst.

Ron:

Hoop dat je de partij van Martin krijgt. Afgezien van dat hij in de opening al d5 kon spelen met groot voordeel, na mijn foutieve Ld7,

Martin - Ron (10.h3).jpg 

heeft hij daarna heel goed gespeeld. Mijn a4 pionoffer was improvisatie, maar Martin heeft daarna praktisch steeds de sterkste zetten gedaan. Ik stond gewoon verloren.

Martin - Ron (18...c5).jpg 

Ik ga deze variant met zwart zo niet meer spelen. Pas zijn pion b5 zet was de beslissende fout.

Martin - Ron (28.b5 ).jpg 

Hij kon daar nog Kg2 spelen. Voor mij toch leerzaam omdat ik zelf ook 1. c4 speel.

Martin:

Ik heb lang stand gehouden en kon vooral de betere stelling lang goed vasthouden. Echter met het tikken van de klok heb ik niet goed gezien hoe ik kon voorkomen dat de e-Lijn door zwart bezet zou worden met alle gevolgen van dien.

Martin - Ron (30...Dg6!).jpg 

31. Tb5? Te1+ 32. Kg2 Dd3!

Toen het mis ging, had ik nog zo’n 10 minuten op de klok en probeerde ik druk te zetten met de b-pion, maar het was net te weinig.


Wel erg tevreden, en een goed begin van dit jaar wat mij betreft. Volgende keer ook het resultaat behalen!

Thomas:

Tegen Danny was het mijn eerste partij en dat is altijd lastig. Je weet nog helemaal niet wat voor openingen iemand speelt, en misschien nog belangrijker, hoe de speelstijl is. Het feit dat mensen zich de laatste decennia via internet op je kunnen voorbereiden, maakt het een extra uitdaging, maar aan de andere kant ook weer leuk!
We kregen het Schots, een opening waar ik geen uitgebreide ervaring mee heb, maar alleen wat hoofd varianten ken. In de jaren 80 bedienden o.a. Timman en vd Wiel zich er van, maar later , zo begin jaren negentig begon Kasparov de populariteit nieuw leven in te blazen dankzij zijn matches met Anatoly Karpov.

Danny Thomas(10...0-0-0).jpg 

We volgden 10 zetten lang de theorie, alleen in de voorbeelden die ik in de databases vond, werd voortgezet met 11. Pd2 of 11. g3.
Maar er lijkt me niets mis met 11. De3.
Na een zet als 11. La3 heb ik ook naar 11. Dxa3?! gekeken.
Maar na 12. Pxa3, Lb4+ 13. Kd1, Lxa3 14. Dd2 heeft zwart toch te weinig compensatie volgens de engine ( ruim +3)
Wellicht in een vluggertje een gokje waard? Ik hoorde iemand de term “Broekzet” mompelen, maar dit is toch meer een”De Vink dameoffer”!
Zoals het ging kwam wit na een afwikkeling in het centrum door een tactisch grapje een stuk achter

 Danny-Thomas (13…dxe5)

14.Lxe5? Txd3!15. Lxc7 Dxe7 16. Dxd3

 Danny-Thomas (21.Tc1)

21. …Db2!

en na 21. Tc1 werden het er zelfs twee.
Maar helemaal duidelijk was het nog niet. Wit had nog drie pionnen voor deze stukken en de drie overgebleven zwarte pionnen waren allen geïsoleerd.
23. Df8 was minder nauwkeurig dan 23. Td7 maar verpestte niks.

  Danny – Thomas (24.De5+)

Na 24. De5+ moet zwart natuurlijk niet blunderen met 24.. Dd6? 25. Dxd6+, Txd6 26. c5 en ineens is zwarts materiaalachterstand bijna verdwenen.
Met de laatste 4 zetten sloot wit zijn dame op en zwart moest wel rekening houden met een eventueel Dd8+.

 Danny- Thomas (28.b4)

Dus 1 zwaar stuk moest de achterste rij blijven bewaken. Toen er geen tegenkansen meer in leken te zitten, gaf wit zich gewonnen.

Paul Kuijer (1957-2025)

Weer een voor mij onthutsend bericht.

Toen ik na mijn studie en verhuizing eindelijk weer kon gaan schaken, nu bij Aris de Heer, een vrij grote schaakvereniging in Middenbeemster, trof ik daar behalve veel al tamelijk bejaarde vrij sterk schakende agrariërs, ook jong talent. Mij viel vooral op ene Paul Kuijer. Hij werd voor mij al snel een steeds opnieuw te passeren hindernis op weg naar ooit een clubkampioenschap.

Ik heb veel mooie herinneringen aan Paul Kuijer.  Ik bewonderde hem. Een jongeman die zoiets ongelofelijk moeilijks als natuurkunde ging studeren.  En toen hij afgestudeerd was universitair docent werd en daarna bij voor gewone mensen zoiets onbegrijpelijks als een deeltjesversneller in Zwitserland ging werken.

Geen wonder dat zo iemand al jong behoorlijk sterk kan schaken. En hij was nog aardig ook. Vriendelijk, opgewekt, niet zonder humor.

En we hebben heel vaak samen achter het bord gezeten.

Ik vond in mijn archieven dat we 29 (negenentwintig!) partijen hebben gespeeld. Hij won er 3  en hield me 11x op remise. De oudste partij van ons dateert uit 1973. Toen was hij dus 16 lentes jong! Ik was veel ouder en had toen meer ervaring en kennis. Dus in het begin won ik meestal, maar moest daar toch toen al erg mijn best voor doen!

Mijn eerste nederlaag was in 1975, toen hij een blunder van me genadeloos afstrafte.

19. Td7 Dxd7 20. Dh4! h5 en wit geeft op

En mij viel nu op dat het aantal remises sterk toenam na 1980. Onze 5 laatste partijen eindigden alle in remise. Na 82 vind ik geen partijen meer. Hij zal toen gekozen hebben voor zijn studie. Als hij bij ons had kunnen  blijven schaken was hij ongetwijfeld kampioen geworden.

Toen hij bij Aris de Heer weg was ervoer ik dat als een gemis. En nu weer. Weer iemand die te jong  de wereld heeft verlaten. Hij was nog maar kort met pensioen.

Ik vond op internet nu al necrologieën. Kennelijk zijn er veel belangrijke mensen die zijn overlijden ook als een groot gemis ervaren.

Ik wens de familie veel sterkte bij het verwerken van voor hen alweer een afscheid voor altijd.

Meester Thomas

gaf weer les, 27 januari. Weer op een leuke manier, met anekdotes tussendoor. En veel gelegenheid tot commentaar van het publiek.

Mink maakte zich verdienstelijk als bordenjongen. Bordenjongens waren vroeger belangrijk bij toernooien, ze renden heen en weer tussen schaakbord en demonstratiebord. Digitale zettenweergave bestond nog niet.

Thomas behandelde eerst enkele openingsvalletjes en daarna werd gezwoegd op matzetten met L en P tegen K alleen. ‘Zo, nu zijn we ongeveer bij zet 30, nu zien of jullie kans zien binnen 20 zetten mat te zetten. Anders is het wegens de 50-zettenregel remise.’ Het lukte. Dankzij eendrachtige samenwerking. Maar wat als dat moet in heftige tijdnood??

Het eerste voorbeeld van een openingsval was te zien in een partij die een sterke grootmeester (Robert Byrne) verloor door slechte openingsbehandeling.

Thomas wist niet wie de witspeler was. Ik opperde: Bobby Fischer , op zeer jonge leeftijd. Thuis ben ik op internet gaan zoeken. Ik vond inderdaad een partij die Fischer tegen Byrne won op 13-jarige leeftijd. Die winstpartij werd ‘de partij van de eeuw’ genoemd. Maar dat ging anders. Dat was niet de partij die Thomas liet zien.

Razend ingewikkeld met spectaculaire offers. Daar is veel op geanalyseerd destijds. Maar het klopte allemaal.

Ik herinnerde me toch ook iets dergelijks gezien te hebben als de partij die Thomas toonde, van de jonge Fisher, tegen een heel sterke grootmeester. Stond destijds in de krant natuurlijk. Maar ik kon dat nog niet terugvinden. Ik zoek nog verder.

Wel vond ik een andere korte partij ( net geen miniatuurtje)  die Fischer won van Byrne, maar toen was hij al 20. Die partij werd  ‘de partij van de 60-ties’ genoemd, Toch leuk. Zie hieronder bij Bijlage.

Van de andere door Thomas behandelde openigsvallen herinner ik me nog al te goed zijn voorbeeld in het klassiek damegambiet

Toen dit op het demonstratiebord verscheen kreeg Paul een heftige lachbui, daarbij naar mij kijkend. De reden was dat wij dat samen ook ooit op het bord hadden. Na 5. cxd5 zei ik hem: ‘Ik weet dat hier iets mee is, maar ik ben vergeten wat. Maar ja dat merk ik dan wel!’ Vriendelijk glimlachend antwoordde Paul: `welja`. 2 zetten later kon ik opgeven. ‘O ja, dat was de grap!’

Het was weer een erg leuke avond.

Ik blijf wel een beetje bezwaar hebben tegen het al te lang met velen tegelijk dooranalyseren tot diep in het mddenspel. (bijv. bij openingsvalletjes) Dan raken we wel behoorlijk verwijderd van ons onderwerp. Het gaat mij dan ook te snel allemaal, en ik geef geen stuiver meer voor de correctheid van die analyses.

Maar ja, zal wel aan mij liggen. Veel clubleden schijnen dat juist leuk te vinden. Maar wat minder sterke clubleden, hebben die daar nog wat aan?

Dank Thomas. Weer mogen profiteren van je kennis, ervaring, en voorbereiding.

Bijlage:

Toen Fischer 20 was:

Keizer, 6 jan 2025

Het nieuwe jaar gaan inluiden in Onder de Linden. Bij ons kleine maar gezellige clubje.

Dat bleek vanavond wel een verdomd, klein clubje. In totaal 3 (drie!) partijen. Nou ja, lijkt wel zo’n avondje bij iemand thuis. Zo heb ik er hier in mijn straat ook wel  eens een paar beleefd. Met de onderwijzer van de basisschool, de directeur ervan, en de buurman.   Daar hoef je geen zaal voor te huren.  Vanaf de wand keken hier derhalve een aantal personen tamelijk meesmuilend toe.

691A8846XXWEB

Is hier voor mij nog wel genoeg te beleven? Nou ja, ik kan als de film me niet boeit toch altijd de zaal uitlopen. Ik kan desnoods portretjes gaan maken van mensen die heel diep nadenken. Ook een hobby. Heb ik wat te doen.

Hoe win ik een gewonnen stelling??

Kan ik nog ontsnappen?

Maar het viel mee.

Ik zag hoe Mink in het Aangenomen Danegambiet in de problemen raakte tegen Martin (zwart). Nou ja, zo’n verschil in ervaring poets je niet zomaar weg. Logo! Maar in prachtige stelling gaat Martin ineens  de mist in.

Mink – Martin (22.Dd1)

Pbxc3 [22…Pc5 23.Td2 Lxc3 24.bxc3 Pxc3]

23.bxc3

Marrin vertelt me later dat hij geen tijd meer had om het verder uit te denken. Kortere bedenktijd tegen jeugd -omdat die vroeger naar bed moet- is best lastig voor de ouderen.

Maar ik ervaar het als vreugde. Wat heerlijk voor Mink! Nu al kunnen winnen van de clubkampioen van slechts enkele jaren geleden. Goed voor Mink, en dus goed  voor de club!

Ik zie hoe Thomas tegen de Leningrader van Marc wat later een voortzetting kiest die mij niet kan bekoren.

Thomas – Marc (8…e5)   9. b3 ?

En dat in leuke stelling Marc iets doet wat mij ook niet handig lijkt. Te voorbarig, denk ik.

   Thomas-Marc11Pg4

11… Pg4

 (Heerlijk om later te zien dat de computer het met me eens is. Ik ben het toch nog niet helemaal verleerd.)

Ik zie daarna een pionoffer van Marc waar ik als tegenstander niet wakker van gelegen zou hebben.

Thomas – Marc (12.Ld2)      

12. .. e3

Thomas ook niet en in recordtijd gaf ik geen stuiver meer voor de stelling van Marc. Thomas mocht in de aanval gaan.

Thomas – Marc (17.Lg5)

Marc wist daarna toch nog wel wat tegengas te geven, maar wel met behulp van  een oplopend verlies aan pionnen. Dat  maakte hem toch kansloos. Ik zou de partij willen karakteriseren als ‘de pot van de onmachtige pionoffers!’

Thomas – Marc (33.Th5)

En dan was er de partij van Ron tegen Frank.

Ron koos Engels. Daarin is voor zwart van alles mogelijk, ook een KoningsIndische aanpak. Normaal stuurt  zwart dan aan op f5, maar dat kon zoals Frank nu speelde, niet meer zo goed, en dus stond wit geleidelijkaan steeds beter!

Ron – Frank (12.g4)

Nu weten we intussen wel dat Franks vernuft juist in mindere stelling gevaarlijk kan worden. Dat weet Ron ook, en dus gaat hij weer heel veel tijd gebruiken om toch zijn mooie stelling in winst om te zetten.

Maar het verschil in tijd gaat hem langzaam opbreken. Rond zet 20 vindt hij de sterkste niet.

Ron – Frank (20…Dc7)    

21. Lc1?  (La6!)

En bij zet 22 is de tijdnood zo nijpend dat hij in nog steeds iets betere stelling remise aanbiedt. Frank  vindt het prima. Hij heeft het toch weer geflikt!

Ron – Frank (22…dxc3)

Ik kreeg weer mooie commentaren binnen waarvoor mijn dank!

Ron:

Ik was best tevreden met mijn partij tegen Frank. Je moet experimenteren met nieuwe opstellingen (3. Pf3 in Engels), daar leer je het meeste van. Het veranderde al snel in een soort Konings-Indisch, maar wel eentje die veel beter is voor wit! Mijn “SmallFish” vindt 12. g4 het sterkst.

Ron – Frank (12.g4)

Dit past ook meer bij mijn stijl. Maar gewoon korte rochade en dan b4 kan ook. Ik wist van de reactie van Frank op mijn partij tegen Thomas, dat hij nu op c6 zou willen aansturen. Na 15. c5! was ik heel tevreden.

Ron - Frank (15.c5).JPG 

Dit had Frank vooraf niet gezien, maar is thematisch. Hij komt dan met een origineel, niet echt goed plan, maar maakte het mij wel erg moeilijk. Ik had het tijdelijke stukoffer met 16…., d5 helemaal niet gezien!

  Ron – Frank (16.Le3)

16 …. d5 !!??

Lang, lang nadenken. Ik vind eerst de beste voortzetting. 17 cxb6 Maar i.p.v. 20. Td1 is 0-0-0 gewoon beter en de crux vervolgens is om met La6 pion b7 te houden.

  Ron – Frank (19…Kh8)

20 Td1?

Toen ik dat niet deed, stond ik nog wel ietsjes beter, maar zeker niet meer gewonnen. Ik accepteerde vanwege de beperktere tijd zijn remise aanbod. In de na-analyse lukte het mij ook niet  om te winnen.

Thomas:

Het Hollands is een opening die op wereldtop- niveau niet zo vaak gespeeld wordt, maar een prima alternatief voor openingen waarin de theorie zich zo’n beetje met de dag ontwikkelt.
We volgden nog ongeveer 10 zetten de theorie, alleen na 9. b3 zijn er in de databases maar een handvol partijen te vinden.

  Thomas – Marc (8…e5)

9. b3

In 2000 was in Italië een partij gespeeld die na 9. .b3 verder ging met 9.. e4.10. Pd4, Pg4 11. Lb2 en uiteindelijk na lange strijd in remise eindigde.
Vaker gespeeld zijn 9. e4 en
9. dxe6 e.p. Een nadeel voor wit met deze zet is de kwetsbare pion op c4 , terwijl je na een later b2-b3 ook altijd bedacht moet zijn op tactische grappen op de lange diagonaal.
Ook in onze partij speelden deze op de achtergrond een belangrijke rol. Zo had 11. Pc2 het voordeel dat een zet als

Thomas – Marc (11.Pc2)

11.. Pxd5?! niet werkt vanwege 12. Pxd5, Lxa1 13. Pxa1 met een kleine kwaliteit voordeel voor wit en tevens is zwart zijn belangrijke koningsloper kwijt
Echter je moet bij elke volgende zet wel over dergelijke trucs nadenken omdat de situatie voortdurend wijzigt!

 Thomas – Marc (11…Pg4)

Na de paarduitval naar g4 overwoog ik zetten als h2-h3 of f2-f3 maar moest even slikken toen ik naar 12. f3, e3! begon te kijken. Omdat 13. Le1, Pf2 me ook niet beviel en ook 12. h3 zwart alleen maar aanknopingspunten voor de aanval lijkt te geven, besloot ik het paard maar even met rust te laten. Ik verwachtte na 12. Ld2 de voorbereidende zet 12. De7 om de opmars meer kracht bij te zetten en vreesde, zeker tegen een speler van het niveau van Marc, een zware verdediging.

De situatie begon te kantelen na het in mijn ogen te voorbarige 12.. e3?! . Hoewel, op het moment zelf was ik daar niet zo zeker van en de dubbelpion op de e-lijn zo dicht bij de koning is geen pretje! Maar na het kwaliteitsoffer 16. Pxe4

  Thomas – Marc (15…fxe4)

16. Pxe4

was ik wat geruster.
Als zwart aanneemt geeft de engine na 16.. Lxa1 17. Dxa1 plm plus 3 , op 17. ….Pd7 was ik 18. Pxd6 van plan maar als beste geeft de engine terugofferen van de kwaliteit met 17..Txe4 maar wit blijft in het voordeel.
Handig van Marc was het verrassende

Thomas – Marc (17.Lg5)

17…. Dc8 !? want deze zet deed mij van het geplande 17. Pf6+ afwijken.
Hoewel de engine het daar niet helemaal mee eens is, puur vanuit oogpunt van tegenstand en keuzes geven (dus ook de gelegenheid tot foute keuzes geven!) is er zeker wat voor te zeggen.
Rond zet 20 heb ik lang getwijfeld over de keuzes 20. Lh3 en 20. d6.

20. d6

Nadat zwart de kwaliteit uiteindelijk geslagen had, begonnen de penningen een rol te spelen. Toch kwam wit er nog steeds niet eenvoudig doorheen.
Ook begin je in zo’n stelling te kijken naar “briljante” combinaties maar na lang zoeken had ik die niet gevonden. En met een tegenstander die uiteraard loert op een tegenkans en een verkeerd offer genadeloos afstraft, is dat ook een risico.
Dan maar een “saaie” afwikkeling al vond de engine na 29. Te5, Df7

  Thomas – Marc (29…Df7)

nog de elegante winstweg 30. d7, Dxd7 31. Txe6! met mat of materiaalverlies. Het eindspel met enkele pionnen meer was wel technisch gewonnen en dit was voor mij in ieder geval weer een opsteker tegen een sterke speler, zeker na mijn nederlaag tegen Ron.

Marc:

Thomas – Marc 

6 januari 2025 

1.Pg1-f3 f7-f5 2.d2-d4 Pg8-f6 3.c2-c4 g7-g6 4.g2-g3 Lf8-g7 5.Lf1-g2 0-0 6.Pb1-c3 d7-d6 7.0-0 c7-c6 8.d4-d5 e7-e5 9.b2-b3 


Stelling na 9.b2-b3 

Ik denk dat Thomas op zoek was naar een redelijk alternatief om de hoofdvariant te ontwijken. Echter, het verzwakt de diagonaal. 

9…e5-e4 10.Pf3-d4 c6-c5 11.Pd4-c2 

Stelling na 11.Pd4-c2 

De opening is naar wens verlopen, maar nu werd ik wat te enthousiast. Ik zag namelijk een leuke mogelijkheid voor een pionoffer met Pg4 en e4-e3. Er zijn echter twee problemen: ten eerste heeft wit nog niet veel verkeerd gedaan dus ik zou tevreden moeten zijn met de stelling zoals het is. Ten tweede, mijn gehele damevleugel is nog niet ontwikkeld, en dus, tenzij er echt veel te halen zou zijn, is het veel verstandiger om eerst de ontwikkeling af te maken. De verleiding tot het pionoffer kwam ook omdat ik probeer wat minder materialistisch te spelen, maar dat moet dan juist gecompenseerd worden door activiteit en ontwikkeling en dus niet met de hele damevleugel nog in slaap. 

11…Pf6-g4 12.Lc1-d2 e4-e3 

Stelling na 12…e4-e3 

Op zich is het een aardig idee, als zwart het veld e4 in handen krijgt, dan is het bord als het ware in twee stukken gedeeld (met de pionnen e2 en e3 als muur), met de witte loper en paarden weg van de koning. Het werkt echter niet… 

13.Pc2xe3 Pg4xe3 14.f2xe3 Tf8-e8 15.e3-e4 

Stelling na 14…e3-e4 

Dit weerlegt mijn idee volledig en wit staat nu veel beter. In plaats van 14…Te8 had ik beter mijn plan kunnen laten varen en de schade beperken met 14…Pd7 15.e4 Pe5 om de witte pion daar op te vangen. 

15…f5xe4 16.Pc3xe4 Lc8-f5 17.Ld2-g5 

Stelling na 17.Ld2-g5 

15..fe4: was ook geen goed idee, maar ik had 17.Lg5 over het hoofd gezien. Nu is de partij eigenlijk over, want zwart staat nu wel heel slecht. Wit dreigt met Pf6 een kwaliteit te winnen (of ik moet mijn zwarte loper opgeven met een hopeloos zwakke koningstelling), en met al een pion achter leek me dat wel vrij kansloos. Ik probeerde het wat complexer te maken met 17..Dc8, met als idee dat na 18.Pd6: Dd7 19.Pe8: ik geen kwaliteit verlies vanwege La1:, al is ook dat een verloren zaak; maar men moet wat… 

17…Dd8-c8 18.Pe4xd6 Dc8-d7 19.Pd6xf5 g6xf5 20.d5-d6 

Stelling na 20.d5-d6 

Ik speelde hier 20..La1: hetgeen mijn computer erg slecht vindt, en objectief is dat ook wel zo, maar het leek me de enige manier om nog wat complicaties te creëren. In een eenvoudige stelling is de partij gewoon uit, met wat complicaties kan wit het misschien nog te mooi willen doen (al is die kans niet groot uiteraard).  

20…Lg7xa1 21.Lg2-d5 Te8-e6 22.Dd1xa1 Pb8-c6 23.Da1-f6 Pc6-d4  

Stelling na 23..Pc6-d4 

Ik hoopte op 24.e3 Tf8 25.De5 Tf7 al wint dat ook voor wit. Wat Thomas speelde is veiliger en beter. 

24.Tf1xf5 Ta8-e8 25.Ld5xe6 Pd4xe6 26.Lg5-h6 

Stelling na 26.Lg5-h6 

Ik kan hier helemaal niets meer doen. Als het paard speelt, bijvoorbeeld Pd4, dan komt Tg5. Als de dame speelt, bijvoorbeeld Dd6:, dan komt Df7. Als de toren speelt, bijvoorbeeld 26..Tc8 dan komt 27.Te5 Te8 28.Te6: De6: 29.Dg7 mat. Met a6 en b5 kan ik misschien nog wat lijnen openen voor tegenspel (Te8-a8-a1 of c5-c4 Da7), maar Thomas geeft dit natuurlijk niet meer uit handen.  

26…a7-a6 27.a2-a4 (27.Te5 wint sneller, maar wit neemt geen risico) b7-b5 28.a4xb5 a6xb5 29.Tf5-e5 Dd7-f7 30.Df6xf7 (30.d7 Dd7: 31.Te6: is mooi, maar 30.Df7: is veilig en wint ook) Kg8xf7 31.Lh6-e3 b5xc4 32.b3xc4 Te8-c8 33.Te5-h5 1-0. 

Doorgeefschaak

Van onze speciale correspondent Thomas Broek

Sfeerverslag

op verzoek van Eddy.
Om maar met de deur in huis te vallen; de sfeer was prima gisteravond in het gezellige Onder de Linden. Er werd een leuke variant van het schaken beoefend, het zgn doorgeefschaak. Hierbij speel je in tweetallen en kun je, binnen zekere restricties, stukken aan je buurman (of buurvrouw) doorgeven. Dus je zal af en toe echt iemand drie keer moeten verslaan omdat die schijnbaar ondekbare matdreiging toch onverwacht door het verschijnen van een nieuw stuk gepareerd kan worden.

Voor aanvang ontstond er nog een soort veiling bij opbod en afslag omtrent de bedenktijd. Velen vonden een bedenktijd van 10 minuten wat heftig en uiteindelijk riep de veilingmeester ” Wat zegt u? 20 minuten?” Verkocht!

En zo werden in een prima sfeer allerlei boeiende partijen gespeeld, waarin onder andere de tegenstander van een topspeler van de vereniging (ik noem geen namen!) al tijden op de pijnbank had gelegen, deze net voor het mat steeds een toegeschoven stuk kon tussenplaatsen, totdat er hoop aan de horizon gloorde en hij zijn tegenstander kon aanmoedigen: ” je hebt nog twaalf hele seconden om het mat te vinden!”. En vlak voor het mat viel inderdaad de vlag. Maar dat geluk was niet altijd voor hem weggelegd.
In ieder geval een leuke schaakvariant waarbij de leden, al dan niet tijdelijk bevrijd van werk – of huiswerk verplichtingen, in een ontspannen sfeer kunnen genieten. Ik zou zeggen: Geef het door!  En Mink speelde ook behoorlijk goed gisteravond!