Ook die plaatsnaam maakt weer aardige herinneringen bij me wakker. Het Hoogoventoernooi speelde zich oorspronkelijk  al  gauw af in Beverwijk. Ze verhuisden later naar Wijk aan Zee, in 1967. Zo rond 1964 heb ik toernooi in Beverwijk als toeschouwer bezocht.  Het was een van de eerste toernooien waar ik ging kijken. Ik herinner me een vrij donkere ruimte, eigenlijk te klein. Was het eigenlijk een bioscoop?

Als jongetje van 12 heb ik in die lange winkelstraat van Beverwijk gelopen. Mijn ouders gingen er even winkelen. Vanuit Amsterdam was  het stadje  toen lastig zonder automobiel te bereiken. Die hadden mijn ouders nog niet.  Maar we waren met vakantie. Mijn ouders hadden drie jaar na het einde van WO II voor het eerst een huisje gehuurd voor een verblijf van drie weken. Het lag in de duinen, ongeveer halverwege Beverwijk en Wijk aan Zee. Niet al te veel luxe. Het drinkwater moest nog uit een pomp komen. Maar het strand was lopend bereikbaar. Een kilometer of 2. En bij minder mooie dagen Beverwijk ook. Om te winkelen. Ik vond het er wel leuk.

Andere herinnering aan Beverwijk: Ik maakte  voor mijn opleiding o.a. een studie van de schrijfster Betje Wolff (1738-1804). Die woonde achtereenvolgens in Vlissingen, Middenbeemster, De Rijp en Beverwijk. In dat laatste oord waren Wolff en haar huisgenoot Deken  best zeer gelukkig. Wolff schreef in haar tuinhuisje in Lommerlust aan hun nieuwe roman, na het grote succes van hun eerste: Sara Burgerhart. Ik heb een poging ondernomen dat tuinhuisje terug te vinden. Dat is toen niet gelukt. Her tuinhuisje heeft de tand des tijds niet doorstaan. Er zijn wel tekeningen en latere vroege foto’s van bewaard. Daarmee heeft men Intussen een replica  kunnen fabriceren. Misschien moet ik toch nog een keer naar de Peperstraat. Beverwijk begreep dat zo’n verblijfplaats van beroemde en nog steeds zeer leesbare schrijfsters – met nog steeds moderne ideeën – een toeristische trekpleister kan zijn.

Maar nu was er een heel andere reden om naar Beverwijk te tijgen. Aris de Heer tegen De WijkerToren. Nummer 3 van de ranglijst tegen  nummer laatst. Tja …..  ! De  gemiddelde rating van deze tegenstanders varieert. Van 1740 tot 1840. De onze is rond de  1800. Wat hebben zij dan wat wij niet hebben? Nou ja, misschien  hebben we vanavond wat meer geluk. En wat meer zelfvertrouwen?

Ik mocht meerijden met Martin, die nogal verdwaalde. Gelukkig ontwaarden we na veel omzwervingen in Noord-Holland de overal bovenuit  stekende Wijker Toren. Maar Thomas en Martin stonden intussen al gelijk op een kwartier  achterstand op de klok.

We kwamen terecht in een gebouw waar de Harmonie repeteerde.  Zat er dan vanavond eindelijk ook eens muziek in voor ons?

Na een uurtje schaken zag ik nog nergens groot onheil voor die koperblazers van ons. Wel waren er vreemde dingen gebeurd op het bord van Frank. Die stond ineens een stuk voor.

 14.Lb3 Pgxe3? Hij ziet de penning van Pc4 niet![14…fxe4!] 15.Dxe3! stukwinst  fxe4 16.Dxe4   

Terwijl ik tevoren had gedacht dat hij in moeilijkheden zat.

Een paard voorsprong, en toch was het nog niet echt een fluitje, een fluitje van een cent.

En Koen had op simpele wijze een pion gewonnen en stond volgens mij heel goed.

6. Ld3? cxd4 7. Pxd4 Pxe5!

Maar vooral omdat zijn tegenstander daarna waanzinnig lang over alles moest nadenken, was het tempo van diens metronoom  wel erg laag. Dat kon nog  wel even gaan duren.

Alleen vond ik wel de stelling van Martin wat rommelig. Wat kan die Toren op f6?

Een half uurtje later, toen ik dacht dat Martin kans zag wat meer harmonie  aan te brengen in zijn stelling, hing hij ineens de lier aan de wilgen. Hij bleek in een combinatie iets overzien te hebben en verloor materiaal.

21. .. Lc5 ?? (Ld6!) 22. Lxc5 Dxc5  23. Dxc5 Txc5 24. Pd7 !!  en wit wint twee kwaliteiten!

Stand 1-0 voor de gastherenl

Maar de stellingen van Koen en Frank bleven hoopvol.

En die van Ron en Bert leken mij in ieder geval zeer gelijk, maar met voorlopig weinig paukenwerk en tromgeroffel.

Sven had een poging gewaagd om tegen inlevering van wat minder ideale  strategische kenmerken wat mogelijkheden tot leuk schaak te creëren.

Mer Paul ging het niet zo goed. Was die nu een pion kwijt, of was dat maar voorlopig?

Nog wat later gaf de tegenstander van  Koen op. Koen kwam direct aanrollen om me dat glunderend mede te delen. ‘Een miniatuurje!.’  Maar, voegde hij er bescheiden aan toe: ‘die jongen had wel een veel lagere Elo.’ Dan weet ik gelijk: Die Koen is ook een aardig mens.

1-1

Maar Bert gaf ineens op. Hij bleek geregeld  een heel klein beetje  minder te hebben gestaan. Echt een heel klein beetje. Door een mindere zet van zwart stond het weer gelijk en juist toen volgde die heftige dissonant.

21  f4 ??  Lxf4!  En het is niet alleen het verlies van een pion, omdat hij mist dat e3 gepend staat, maar daarna is de pionnenstelling sowieso niet leuk meer.

2-1  voor zullie.

Toch konden we blijven hopen. Thomas  speelde vanavond weer eens de eerste viool. Hij overspeelt zijn tegenstander. Hoe, dat miste ik even, maar dat zal hij later zelf wel uit de doeken doen. Zie verderop.

En Franks tegenstander gaf eindelijk op.

Als de dames eraf zijn valt er niet veel meer te bedenken om die achterstand van een heel stuk te compenseren .                            

Stand om 22.30 westeuropese tijd : 3-2 voor Aris de Heer.

Tjonge. Wat een weelde. Maar bij twee van de resterende borden vertrouwde ik het niet helemaal.  En bij Ron begon het steeds meer op remise te lijken.

Om 23.05 begint de spanning me ernstig parten te spelen.  Maar Sven kennelijk niet. Dat gaat daar ineens crescendo. Die staat 2 pionnen voor.

Als Paul nu zou verliezen, en Ron remise speelt en Sven zou winnen, zouden we echt vanavond een  opzienbarend resultaat neerleggen. En kunnen we in Middenbeemster met klaroengeschal ontvangen worden.

Maar het loopt een beetje anders. Om 22.30 bedacht Ron in  betere stelling een mooie combinatie,

24. .. Txc4 !?

die echter nu misschien niet helemaal schijnt te kloppen. Of toch wel? Of toch niet? Of toch wel? Of niet? Gaat hij verliezen ? Waar gaat zijn paard heen?

Paul verliest waarschijnlijk ook. En Sven? Heeft die nu al gewonnen? Met 2 pionnen meer in het eindspel?

Mijn vader zaliger had een grappig gezegde dat hij te pas en te onpas ventileerde: ‘Ten eerste gaat het anders, ten tweede dan u denkt. ‘  Nou dat is ook nu het geval.

Want:

Sven kiest een verkeerde partituur. Zijn tegenstander  blijkt toch een bekwaam solist. Die weet op zeer listige wijze een belangrijke pion terug te winnen en zijn remisekansen aanzienlijk te vergroten.

Is die vrijpion nog tegen te houden?  Ja dus!

58. Th3!  Op c2 volgt Tc3 met schaak!  Dus is zwart die pion op c3 kwijt.

En daar schrikt Sven kennelijk zo van dat hij – ook met wat dreigend klokgetik op de achtergrond- daarna zelfs een remise vergokt. Wie had dat kunnen denken? Wegens hun tijdnood heb ik de slotmisser in de notatie niet kunnen waarnemen.

Stand 3-3

Paul weet dat hij slechter staat, en spreekt de diepste lagen van zijn creativiteit aan. Daar blijkt ineens zijn tegenstander niet tegen opgewassen. Diens plannen, tot nu toe prima, beginnen ineens een beetje uit de toon te vallen. Al zijn stukken staan op de damevleugel.

en Paul zwenkt razendsnel naar de koningsvleugel en start daar een levensgevaarlijke aanval, met een stukoffer,

34. Pxh5+ !!!

en daar reageert zwart, in forse tijdnood, niet goed genoeg op. Paul wint!  Wie had dat kunnen denken ?

Met mat in twee!

Commentaar van Paul:  PS:  vermeld wel dat mijn tegenstander een zeer aimabel persoon was. 

4-3 voor de onzen. Verliezen kunnen  we niet meer.

Prachtig. Hierbij de eerbewijzen voor Paul. De winnaar van het fanfare-concours van vanavond. De man of the match.

Hoe zit het nou met Ron?. Houdt hij het nu remise? Verliezen?  Of toch nog winnnen?

Hij raakt in flinke tijdnood. Dit keer eens niet door te lang blijven zoeken naar de volmaakte voortzetting. Want zijn tegenstander heeft ook niet veel meer over. Ron vergokt dan de winst. En daarna de remise.

40. .. Td1?   (Td5!!  zal waarschijnlijk winnen)

Zwart verliest in vliegende tijdnood zelfs nog na  43 .. b4  44. Kb5 Pd6? 45. Pxd6 Txd6 46. Kxb4

Daar kan Ron niet goed tegen. Wie wel? Sven ligt als alle partijen zijn gespeeld nog steeds met zijn hoofd -tussen zijn handen- op zijn schaakbord. Martin raakt in de auto nog niet uitgepraat over de oorzaken van zijn valse noot van vanavond: te veel haast.

Martin:   ‘Gehaast, de avond, de opening, de partij, de blunder en vooral ikzelf’

Ron schrijft het volgende commentaar. Lees hier de woorden van een schaker die diep, diep, in mineur is.

‘Ik ben er dus ziek van. Verliezen vind ik op zich nog niet zo erg (als je gewoon overspeeld wordt zoals laatst Thomas tegen mij deed en zoals hij nu weer zijn tegenstander overspeelde), maar dus wel op deze manier. Ook omdat het onze club nu de overwinning kost. Gewoon overconcentratie of vermoeidheid die mij parten speelde. En ja in vliegende tijdnood ben ik niet goed. Maar had gewoon toch alsnog remise moeten houden. Was een veel terechtere uitkomst geweest gezien het spel.’

4-4  Toch een mooi resultaat. Goed partij gegeven. Met iets meer geluk  hadden we zelfs kunnen winnen. Maar ja, niet elk optreden  van de harmonie is een topper op het carnaval. En we hebben nu toch laten zien dat ook wij ons partijtje bij het schaakconcert kunnen meeblazen!

Rest me alleen nog onze inmiddels vaste rubriek:

DE HOEK VAN BROEK

‘Het was een Pirc-verdediging maar had al gauw tot karakter van de Scandinavische opening.

10. Pb6 was niet meer bekend maar wel was eens 10..b5 of het scherpe 10.  e5?!
gespeeld. De variant lijkt niet zo denderend voor zwart vanwege de vele zetten in de opening met de dame, maar voor hetzelfde geld is het een variant die iemand al jaren speelt en vele finesses en valkuilen kent.
Bovendien had ik tegen deze tegenstander een aantal jaren geleden remise gespeeld na zeer prettig gestaan te hebben
,maar door solide verdedigen goed tegenspel het voordeel bepaald niet kon vasthouden.
Bij het invoeren van deze partij vandaag kwam ik er achter dat twee zetten die ik als minder inschatte, toch van de analyse machine een hoge plaats op de ranglijst krijgen.

Dat betreft 13.. Df6 en 14.. h5. Na de laatste zet wordt de korte rochade problematisch. Niet lang daarna ook de lange rochade.

Zo is na 16. …0-0-0 het kwaliteitsoffer 17.. Txb6 erg kansrijk.

Na 17.. ab6 18. Pc4, Te8  19. Pxb6+, Kd8 20. d5 geeft het rekenmonster al +6 voor wit. Eigenlijk krijgt zwart het al vrij gauw moeilijk iets van tegenspel te ontwikkelen.
Tijdens de partij ben ik even
“vreemd gegaan” (bij het dammen gekeken).

Op zet 24 was ik eerst van plan 24. c4 te stellen maar zag later dat 24.. Pe3 toch wel een hinderlijke zet is.
Na het winnen van de kleine kwaliteit en de afwerking naar het T+L – T eindspel leek me het pionoffer f4-f5 nuttig om eventueel tegenspel op de damevleugel te bemoeilijken en Lh2 sneller in het spel te brengen.

f4-f5!

Na de partij hebben we nog naar mogelijkheden voor zwart gekeken. We kwamen op een variant waar wit slechts een goede verdediging heeft tegen een matdreiging maar verder niets bijzonders. Wel een opsteker na een tot nu toe wat stroeve score voor mij in de NHSB.

Een bloedstollende avond.

De eindcorrectie moet nog plaatsvinden,