Tjonge. Wat een kermis overal! Wat een heksenketels! Wat een feest. Geen moment verveling. Overal de vreemdste gebeurtenissen op het bord. Misschien geen bewijs voor hoge kwaliteit van onze interne competitie. De enige volledig bloedserieuze partij leek me die van Bert met Ron. (Maar om 23.00 moest ik weg, en wie weet wat daar later nog heeft plaatsgevonden.) Dus zinderende spanning voor de toeschouwer, maar vast ook voor de deelnemers zelve. Wat is het toch een leuk spelletje.
Het meest verrassend van al die verrassingen vond ik hoe Peter in een latere periode verschrikkelijk lang heel sterk bleef spelen tegen Martin, die een heel lange avond en wat mazzel nodig had om hem eronder te krijgen. Ook daar dus een woeste happening vanavond. Want na zet 8 staat Peter eigenlijk al verloren. En na zet 13 had hij kunnen opgeven.
Maar goed dat hij dat niet deed, want ineens begint Martin’s aanpak haperingen te vertonen.
Martin – Peter (13…Kh8)
14. 0-0 ?? Ach een stukoffer is altijd leuk, en gezien het zwarte rommeltje aldaar zal het toch wel goed zijn?! Nee dus. De stand is ineens bijna gelijk. Even 14. Lg5 houdt groot voordeel voor wit vast. Wonderbaarlijk dat vanaf nu Peter steeds de beste zetten vindt!
Martin – Peter (14.0-0)
14…… Dxf6 15. gxf6?? Een tweede stukoffer! Leuk, maar correct ?? Wat heeft Martin voor plannetje? Mij lijkt het bluf! Eerst even Lxf8 houdt de stand gelijk.
Martin – Peter (15.fxg6)
15. …Dd4+ ! 16. Kh1
Martin – Peter (16.Kh1)
16 …Lxh6! Met groot voordeel voor zwart. Maar er moet wel nog goed opgelet worden. Ik kan me zo goed voorstellen wat hier door Peter moet zijn heengegaan. ‘Nog een stuk te grijp? Daar zitten natuurlijk akelige dingen achter! Ik heb wel Martin tegenover me zitten! Als ik het niet aanneem, hoef ik niet meer bang te zijn voor stiekeme plannetjes als ik zou slaan. Dat stuk misschien terugofferen? Pe5 bijvoorbeeld? O Jee. 16. … Pe5? 17. Txf8! Txf8 18. g7 mat. Nou, ik pak dat tweede stuk toch maar. Ik zie wel!’ . Terecht. Maar de stelling is ingewikkeld en subtiel. En daar speculeert Martin natuurlijk op.
Martin – Peter (19.Dh5)
Het wordt nu Peter echt te veel. Hoe los ik de dreigingen op? Hij geeft één stuk terug. 19. .. , Pxg6 20. Dxh6. Maar na 19. .. , Dg7 had hij de boel bij elkaar kunnen houden en heel groot voordeel behouden.
Hierna veert Martin op. Met 4 pionnen voor een stuk ziet hij nog kansen. En weer vindt Peter 7 zetten lang sterke antwoorden. Maar daarna krijgt Martin eindelijk de kans om te bewijzen dat hij toch echt de sterkere schaker is. Eindspelen zijn (nog) niet het sterkste punt van Peter. Maar wat een partij !!
En er gebeurde nog veel meer dergelijks. Wouter was er weer. Hersteld van vrij langdurige fysieke narigheid. En hij was het nog niet verleerd. Hij speelde een prima partij. Ik keek al mijn ogen uit toen ik Gerrit echt in de aanval zag gaan. Dat zie je niet zo vaak.
Gerrit – Wouter (12.Dh5)
Maar daar was Wouter niet van onder de indruk. 12. .. Pf6 Die gaf uitstekend tegengas. Hij stond al gauw, en bijna voortdurend, wat beter en dat begon rond zet 20 zelfs nogal erg duidelijk te worden. En dan begint ook hier ineens het circus.
Gerrit – Wouter (22…Pd4)
21.Pd5 ??
Als dit geen blunder is -en dat geloof ik zeker niet- dan moet Gerrit heel goed gezien hebben dat hij misschien opnieuw kan aanvallen. En offert hij een kwaliteit. Knap, want een snel vervolg is niet te zien. En het offer blijkt dus helaas niet correct.
Na 21. .., Pc2 22. e5 kan zwart gaan oogsten. Maar dan volgt een goochelact die nauwelijks te begrijpen is. Eerst geeft zwart zijn grote voordeel weg, door niet een toren op a1 te slaan, maar
Diagram Gerrit – Wouter (24.e5)
22. .., Kf8 te spelen. Waarschijnlijk benauwd voor 22. .. Pxa1 23. Pf6+ maar niet gezien dat dan Dxf6 kan volgen. Wit kan de dame niet nemen wegens Txe1 mat.
Nu, na Kf8, zou de stand gelijk zijn, ware het niet dat ook Gerrit nu in de fout gaat. 23. Dh3? (Pe3!) en nu kan zwart alsnog de kwaliteit pakken maar wel op e1!
Analyse Gerrit – Wouter (25…Pxe1)
Toegegeven, dat ziet er onvoorzichtig uit, wat gebeurt er via h7?, maar het kan! 24. Txe1 ( Dxh7 , Pxf3 schaak !! En daarna Lxd5 Niks aan de hand. ) Txe5 en de dreiging Txe1 en Lxd5 is voldoende om Dxh7 ongevaarlijk te maken.
Maar zwart durft alweer niet de kwaliteit te pakken, met groot voordeel. Hij speelt voor de veiligheid 25 .. h6.
Gerrit – Wouter (25…h6)
Nu kan wit weer gelijkspel krijgen met 26 Pe3!! Want het paard dat valt Pc2 aan en de witte loper valt de zwarte aan. Dus nu wordt afruil van stukken noodzakelijk en dat nivelleert vrijwel.
Maar dat doet wit niet, en hij speelt 26. Df5? Hierna kan zwart weer zonder bezwaar met Pxe1 een kwaliteit winnen. En eindelijk doet hij dat.
Gerrit – Wouter (26…Pxe1)
Wit lijkt te blijven dreigen, maar erg gevaarlijk is het eigenlijk niet. Nog steeds met flink voordeel voor zwart.En dat wordt er na een paar zetten niet kleiner op.
Gerrit – Wouter (28…De7)
Je zou zeggen dat het nu tijd wordt voor wit om dat paard op e1 maar te pakken, want die kan ook nog wel iets uitrichten. Bijv Pxg2. Maar Gerrit geeft de voorkeur aan het lekker ingewikkeld laten zijn. Daar kijken we een beetje van op.
Gerrit – Wouter (29.e6)
Maar alweer is Wouter op zijn post!
29. .. Df6!
Nu moet wit wel de dames afruilen en dat doet hij niet graag. Maar er blijft nog wel wat dreiging over. Misschien.
Gerrit – Wouter (30…gxf6)
Zo langzamerhand zijn we getuige van een langdurige komische act met dat zwarte paard: (bij zet 21) Zwart: Zal ik op a1 slaan of op e1. Of toch maar niet? Even later: Zal ik dan nu alsnog slaan?Op a1 of op e1? Nee toch maar niet. Nog later: Zal ik dan nu wel slaan op e1? Ja. Vooruit maar. Wit: zal ik terugnemen op e1? Of nog even wachten?
Gerrit – Wouter (31.Lxf7)
Zwart:(bij zet 31) ‘Ja , als je dat paard niet wilt hebben kan ik het natuurlijk daar weghalen.’ ( 31. .. Pc2! 32. Tc1 Pd4! Met dreiging van een vork. Dus Lxe8 haalt dan nog niet veel uit.) ‘Maar toch link, dus toch maar even niet.‘ 31. … Teb8
Wit: Zal ik dan nu toch maar eens op e1 slaan? Ja, anders heb ik echt niks meer. Vooruit dan maar. 32. Taxe1
Ik wijs er op dat dit feestje rond het zwarte ros maar liefst 10 zetten onafgebroken heeft geduurd!!
Als de toeschouwer nu dacht dat het ergste nu wel achter de rug is, nee dus… Er komt nog meer spektakel!
Na zet 33 staat zwart natuurlijk nog steeds gewonnen.
Gerrit – Wouter (33.Lh5)
OK, er dreigt iets akeligs. Na 34 e7! gebeuren er heel nare dingen. Dan zal toch ineens wit wel kunnen winnen! Maar dat is natuurlijk heel eenvoudig te voorkomen met 33. … Ke7 !!!
Maar nu volgt de tragiek. Na een hele partij heel goed schaak te hebben afgeleverd, veel dreigingen prima ontkracht, maakt één verkeerde zet dat Wouter al die energie voor niets heeft aangesproken.
33. … Tab8??. Ja er dreigt iets op b1, maar na 34. e7+ , Kg7 blijft de narigheid voor zwart bestaan, ook als wit eerst even met 35. g3 een vluchtgat voor de witte koning vervaardigt. Mat is voorkomen! Daarna kan alsnog e7. Ooit zei een heel oude grootmeester bij zoiets : ‘Was ist ein Mensch ohne Ventil?’
Hierna promoveert de witte e-pion en zwart geeft weldra op.
Heel triest voor Wouter. Eén zet verknoeit alles! Maar wat een partij !!! Maar ook chapeau voor Gerrit. Die er vanavond agressief tegenaan ging, Adembenemend. En ik was al buiten adem van Peter-Martin.
Nog meer van dat spul? Niet zo erg woest, maar toch allesbehalve rustig.
Bij Hugo bleek weer eens dat het voor ervaren schakers niet meevalt om een partij in dat jeugdtempo te moeten spelen. Ik heb niet de beschikking over de notatie en kan dus niets gedetailleerds laten zien. Mink deed het een poos goed, maar raakte toch tegen het precieze spel van Hugo in de verdrukking. Zowel op de koningsvleugel als op de damevleugel. Maar Hugo had wel veel tijd nodig. Hij moest tenslotte zijn gewonnen stelling uitvluggeren. Dat deed Mink best heel goed. Maar schijnt daarbij ook iets fout gedaan te hebben met zijn klok. Met nog 1 minuut voor Hugo werd er remise geaccepteerd in betere stelling voor hem. Dus ook nogal sensationeel.
En ook bij Chris tegen Ab gebeurden er de vreemdste dingen. Maar ook hier beschik ik niet over correcte notatie. Ik zat op de tribune en dan zie je ze dus alleen maar kort langskomen en dan weet je niet wat er achter de Tarzanbocht gebeurt. Wat ik gezien heb: Onze Verstappen stond gewonnen, maar raakte met hoge snelheid uit de bocht. Hij raakte een wiel kwijt. (Nou ja, zijn Dame.) Met te weinig compensatie probeerde hij Chris nog in te halen, en dat gaf toch nog wat spanning op het circuit, maar Chris bleek echt veel te goed om zich nog te laten passeren. Door een driewieler.
Iets minder gekkigheid bij Marc tegen Ivar. Maar toch. Ik vond het wel heel bijzonder dat Ivar tegen het Engels van Marc redelijk uit de startblokken kwam. Het ging een beetje fout bij zet 8.
Marc – Ivar (8.0-0)
8. … e4 Nou en?
De toch voor de hand liggende zet 8 … e4 blijkt niet goed. Maar daar heb ik ook een computer voor nodig, of een speler van het niveau van Marc. Die staat namelijk al gauw erg goed, maar Ivar ziet wel kans om het nog een beetje ingewikkeld te maken.
Marc – Ivar (11…Le5)
12. dxe4, Lxc3
Marc – Ivar (12…Lxc3)
Volgens later de computer had wit hier 13. exf5 i.p.v 13. Tb1 (stand bijna gelijk). moeten spelen. Ik had wel al tijdens de partij mijn vraagtekens bij Ivars 13 …. Le6
In plaats van Ld7. Dan is het nu volgende 14. Txb7 niet gevaarlijk wegens Pd4! Maar nu krijgt wit een sterke aanval. En dat wordt dan na nog een fout van zwart een beslissende witte combinatie:
Marc – Ivar (17…Ld6)
18. Pxc5 !
Na bijvoorbeeld 18. .. Lxc5 19. a3 Pa6 20.Txd7 Dxd7 21. Lxa8 blijft wit 2 pionnen voor.
Ivar rommelt nog wat zetten door, maar verliest toch vrij snel. Geen schande. Zeker niet omdat hij de eerste 14 zetten goed tegenspel liet zien. Marc vond het kennelijk ook veelbelovend, want zat de hele avond met hem te analyseren. Tot en met eindspelstellingen. Ook Chris stond er later naast. En Ivar en Chris zullen daar wel wat van hebben opgestoken.
Dat er dus ook bij Bert-Ron sensationele dingen gebeurden, ontdekte ik de volgende dag toen ik van Ron de partij had mogen ontvangen. Daar bleek de stelling in tijdnood tot remise verklaard, terwijl zwart compleet gewonnen stond.
Ron zelvers:
“Ik heb nog nooit zo lekker geschaakt. Dat we in wederzijdse tijdnood (beiden nog 3 minuten) besloten in een totaal gewonnen stelling voor mij tot remise, mag de pret echt niet drukken.
Bertr – Ron (36.Dd1)
(Remise. Maar na Dh5 dreigt Txg2 Kg2 Tc2+ En na Txe5 Dxe5 blijven zulke dingen dreigen.)
Daar gaat het ook eigenlijk niet om. Bert gaf mij vorige keer in een voor hem veel betere stelling ook remise.
Wat ik grappig vond is dat Bert dezelfde begin variant koos als Frank laatst.
Bert – Ron (5…cxd5)
Ik had daar dus al naar 5. Db3 gekeken, waar ik niet van onder de indruk was (en Martin is ook geen fan van deze witte opstelling zo, en m.i. terecht, ik had daar 5…, Pc6 op gespeeld). Bert probeerde de andere mogelijke zet. 5. d3.
Ook dan heeft zwart al lekker spel. Het hele centrum en dat met een paard op c6 speelt gewoon heerlijk.
Op zet 10. had Bert moeten slaan op f6.
Bertr – Ron (9…h6)
10. Ld2 d4!
Daarna staat hij eigenlijk aldoor na het logische 10…, d4 al heel slecht. Zwart heeft gewoon vervolgens diverse goede zetten. Ik koos voor een aanvalsopstelling. Gezegd moet worden dat Bert tijdens de partij, zo bleek in onze korte na-analyse, al wel heel veel gezien had. Hij heeft ook vaak lang nagedacht. Mijn aanval was echter niet meer te stuiten.
Bertr – Ron (36.Dd1
Na 36. Dd1 is 36. Dh5 natuurlijk gemakkelijk winnend. Er is dan niets te doen tegen het dreigende Txg2. Al naar huis fietsend kwam dit bij mij op.“
Kortom een wonderlijk schaakavondje.
Eindcorrectie moet nog plaatsvinden