Klein toneelstukje voor drie heren:

Eddy (ernstig): “Bert, waarom vluggeren jullie vanavond?”
Bert (luchtig) : “Daar ga ik niet over. Dat beslist de wedstrijdleider. Als die zegt dat we vanavond vluggeren, dan doen we dat.”
Eddy (ernstig): “Paul, waarom vluggeren jullie vanavond?”
Paul (effen) : “Nou omdat enkele leden zeiden dat ze wel weer eens wilden vluggeren. En als ik me niet vergis, was jij er een van.”
(op de achtergrond moet gegrinnik en geproest hoorbaar zijn)
Eddy (verontwaardigd) : “Dat moet op een ernstig misverstand berusten.”

Van bovenstaande tekst zou een vraagje voor een kwizz kunnen worden afgeleid:
Welke van de onderstaande reacties is juist?:
a. Er bestaan inderdaad voorzitters die zonder blikken of blozen de verantwoordelijkheid voor het reilen en zeilen van een serieuze schaakvereniging afschuiven op hun lichtzinnige wedstrijdleider.
b. Er bestaan inderdaad wedstrijdleiders die zonder blikken of blozen de waarheid geweld aandoen en verbergen dat ze weer eens geen tijd hadden om een behoorlijke competitieronde aan de computer te ontfutselen.
c. Er bestaan inderdaad schakers die van vluggeren houden en het niet beschouwen als een veredeld gokspelletje, dat een echte schaker hoort te verafschuwen.

Meerdere antwoorden kunnen goed zijn.

Moet daarbij nog even vermeld worden dat tot verbazing van uw verslaggever het een heel gezellige avond bleek te worden.

Enkele opvallende feiten:
– Onze vlugschaker bleek nog geen snelschaker. Als zijn (Marco’s) tegenstanders echt van het begin af incalculeren dat ze mogen gokken, dan komt onze Benjamin er nog niet aan te pas. Wel weer leuk vond ik dat hij, toen hij na 4 partijen (resp. 4 nederlagen) door zijn vader werd opgehaald moeilijk mee te krijgen was en er dus nog lang niet genoeg van had. Kijk, dat is de goede mentaliteit.

– Ons aanstormend talent (Marko) best goede partijen speelde, maar dat feit listig wist te verbergen in zijn eindscore. Daarmee uw verslaggever opzadelend met de opdracht om nu eens echt psychologisch uit te zoeken waar die eigenaardige ineenstorting in gelijke en gewonnen stellingen nu eigenlijk door veroorzaakt wordt.
– Ron en Bert toch weer de besten van ons stel waren. Ron (“ik kan niet vluggeren”) toch weer even beter dan Bert (“ik speel wel aardig, maar tegen het eind verpruts is het wel vaak.”) Die laatste uitspraak onderstreepte hij door op sensationele wijze zijn totaal gewonnen potje tegen Ron te verzieken en zich mat te laten zetten. Ron bevestigde glunderend: “Wat heb ik hier gezwijnd.” Ja, dat kun je wel zeggen! Zelfs wij begrepen dat. Als het gegaan was zoals het had horen te gaan, waren ze beiden op 5.5 uit 7 geeindigd. Nu was Ron toch weer 1 en Bert 2.

– Martin werd derde, en dat had hij vooral te danken aan zijn winst tegen Paul. Dat moet hem erg veel deugd gedaan hebben. Winnen van Paul, dat is een ervaring waar hij tot heden meestal slechts van kon dromen.

– Frank en Gerrit deelden broederlijk de middenmoot. Voor Frank was dat vooral te wijten aan zijn onnodige nederlaag tegen Gerrit. Voor Gerrit was dat vooral te danken aan zijn verdienstelijke overwinning tegen Frank.

– Over Paul moeten we kort zijn. Het kon hem vanavond niet veel schelen. Dus bleef hij onder zijn niveau. Nederlagen tegen Martin en tegen Gerrit, dat is toch op zijn minst verrassend te noemen. Toch maar eens naar de dokter voor die toch nog niet te rechtvaardigen voortijdige senior-moments, die hij in ons vorige verslag zelf al signaleerde.

Het was dus toch leuk. Er werd veel gelachen. Door sommigen althans.
En voor de overigen: de leverworst en de kaas en het bier dat rijkelijk vloeide, vergoedden veel.

Vorige week schreef ik dat de kaarten nu wel geschud waren. Dat zal ook wel. Maar toch.

Bert- Ron werd wel een heel venijnig gevecht. Hollands. 1. Pf3 f5 2. e3 Pf6T.g.v. het m.i. niet erg logische 3. Pc3 al van alle databases verdwenen. ( 2.Pc3 of 3.Pc3 hebben meestal de bedoeling om desnoods met een gambiet (Staunton) e4 zo snel mogelijk door te zetten. Maar dat is nu erg onwaarschijnlijk omdat dan 2. e3 puur tempoverlies was. Mij lijkt 3. c4 meer voor de hand liggend. Ron: “Ik speelde voor het eerst in m’n leven Hollands.” (ES: Maar ik zag hem voorheen met door het ‘Hollands’ sterk geïnspireerde varianten tegen het Engels optreden. ) Bert rocheerde lang! Dat komt in het Hollands niet zo vaak voor. Met dus onverholen agressieve bedoelingen. (In bijna alle Hollandse partijen speelt wit g3 en rocheert kort). Ron dacht daarvan te kunnen profiteren door de witte koningsstelling aan te randen door een stukoffer voor te bereiden. Ook agressieve bedoelingen dus. Leuke stelling:

Voor de toeschouwers: Wie heeft er nu de stelling het beste getaxeerd? Natuurlijk kan wit niet gelijk op a3 slaan wegens 14 …. , Dxc3. Maar wit heeft wat tussenzetten die er niet om liegen. Vanaf nu spelen beide partijen onafgebroken de sterkste zetten, volgens Houdini: 14. d5 !! Nog een pion in de aanbieding! Wie is er hier nu eigenlijk aan het offeren? Knap hoor! 14 …… , Lxd5 (Le7 is ook niet leuk 15. dxe6 dxe6 16. Lc4) 15 De5! met matdreiging Tf7 (wat anders?) En na dit tempowinstje dekt de dame de loper op c3. Dus nu dan maar: eigen schuld dikke bult: 16. bxa3. Maar die dame moet dan wel de loper op c3 kunnen blijven dekken! Kan dat wel? Nu is zwart aan de beurt! 16 ….. d6 17. De1 (de enige) h6 (om Pg5 te voorkomen)

Na 18. Lb4 (Lb2!?) Dd7 en daarna 19. c4 wordt langzamerhand wel duidelijk dat Ron te weinig heeft voor dat geofferde stuk. ….. Lxf3 (noodzakelijk, want na Lb7 20 Lc2 gaat de d6-pion verloren) 20. gxf3 OK, die pionnenstelling op de rechterflank ziet er uit alsof er sprake is van enig achterstallig onderhoud (ik vermoed dat Gerrit bijv. hier heel erg onrustig van zou worden, maar Bert heeft over het algemeen een positieve kijk op zijn wereld). Er staat wel wat tegenover: een prachtige diagonaal a1-h8 als uitnodiging voor de witte dameloper, en na Lc2 ook een redelijke actieve witte koningsloper, een halfopen d-lijn voor wit, een halfopen e-lijn voor wit, een halfopen g-lijn voor wit, en een kleine materiële voorsprong. Mogelijkheden te over.

Ron: “Ik kon eigenlijk daarna net zo goed opgeven, maar was benieuwd hoe Bert het zou aanpakken. Wat mij verbaasde is dat hij niet simpel torens verdubbelde op de g-lijn nadat hij me gedwongen had tot 19…, Lxf3. Ik hoopte nog op een blunder van zijn kant, maar dat zat er niet in. Tijdnood speelde ook nog een grote rol zoals je gezien hebt”    Zeker!  Want na een wat mindere 32e zet van wit kan zwart nog vechten. Maar er resten nog slechts een handjevol seconden! Zelfs Ron wordt dat te veel. Nou ja, te weinig dus.

35. Tcc8  (35 …… Tce7 is ook onvoldoende, maar beter) 36. Tg6 (Dd7!?) en Ron hield het voor gezien. Direct overlijden ( 36 . Txh6+ gxh6 37. Dxh6 mat) kan worden voorkomen met De3 maar echt beterschap zit er voor de patiënt niet meer in.

Peter (zwart) viel weer de eer te beurt doelwit te zijn van ons snelschaakkanon Marco. Engels uiteraard. Peter deed dat niet slecht: e5, Pc6, Lc5 en indien ook nog Pf6 gaat alles volgens het boekje. (Nou ja, volgens een van de vele boekjes met medicijnen tegen de Engelse ziekte.) Maar Peter speelde Pg8-e7 wat me wat te sloom lijkt. Neemt niet weg dat zijn stelling bij zet 9 nog heel redelijk is. Doch met een verkeerd plan (Lb4i.p.v. La7 en ruil van de loper tegen Pc3) bereikt hij slechts dat Marco licht in het voordeel komt. (meer invloed in het centrum en een mooi loperpaar) Misschien daarom, maar ook omdat Peter -ooit door schade en schande wijs geworden- meer naar zijn klok dan naar zijn schaakbord kijkt (vertelde hij achteraf timide) , maakt hij een enorme fout bij zet 11. Hij overziet een eenvoudige pionvork en dat kost hem een stuk. Voor hem heel vervelend, voor Marco een feestje. Voor mij ook, want ik kon de stelling leuk gebruiken in mijn boekje met mijn schaaklessen op de Blauwe Morgenster. Onder het diagram vermeldde ik met afkorting : Marco v. Wijk – Peter v. P. , maart 2014.   Afkorting uit mededogen. ( Niet omdat je zo over kriminelen schrijft. )

Na deze elementaire vergissing kwam Peter v. P er niet meer aan te pas. Met klok of zonder klok, dat maakte niet meer uit. Bij zet 23 gaf hij op. Kun je nagaan hoe erg het was. Als zelfs Peter geen lichtpuntjes meer ziet.

Te horen aan de lach van Gerrit was hij wel tevreden met een remise tegen Marko. Te zien aan het gezicht van Marko was hij niet echt tevreden met de remise tegen Gerrit.  Eindeloos analyseren achteraf hoe het nu had gemoeten. “Ik stond toch beter!?” “Haha” lacht Gerrit.

Natuurlijk. Na 1.d4 d5 2.c4 het verderfelijke Pf6, tja, dan kom je met wit vanzelf beter te staan. Ik denk dat G.v.D. ( afkorting nu niet uit mededogen maar als aanduiding van iemand onder ernstige verdenking van immoreel gedrag) die zet speelt om mij ervan te overtuigen dat ik beter kan stoppen met mijn schaakcommentaar op de website. Mijn wijze lessen worden toch direct weer vergeten. Bij zet 15 staat wit veelbelovend. Maar zijn vernuftige schijnoffer levert niet veel op.

15. Lxf5? exf5 16. e6 Lh5 17.exd7 Lf7 blijkt erg weinig op te leveren. ( Houdini adviseert 15 a4 Pd5 16. Pxd5 cxd5 17. Tc1 ook met iets beter spel voor wit.) Toch blijft wit steeds een tikje beter staan maar er is wel erg veel techniek nodig om er iets mee aan te vangen. Die heeft Marko (nog) niet voorradig. Hij maakt nergens ernstige fouten en speelt logische zetten. Maar ja tegen gewapend beton valt niet veel uit te richten. Troost voor Marko: Ik heb denk ik wel tien partijen met Gerrit in m’n boekjes staan waarbij ik gedacht heb: “Ik stond toch beter. Waarom kon ik dat nou weer niet winnen!” Het is een ervaring die veel clubgenoten zullen herkennen.

Paul (wit) tegen Martin.   

Siciliaans. Onregelmatig. 1. e4 c5 2. Pf3 Pc6 3. c4 !?          Paul: “Zelf een opening geprobeerd die een schaakvriend al 30 jaar speelt, ken alleen de eerste 3 zetten. Vraagje, wat gebeurt er als zwart bij zet 5 Da5 speelt, ik was daar bang voor, maar een vroege dame zet is misschien ook niet goed. Kan je met dat speeltje van jou dat eens uitzoeken.”

Eerst wat statistiek (uit mijn speeltje PB 2014 (Powerbook) ): 3. d4    49104 partijen score wit: 53.3 %   3. Lb5 18104 partijen score wit: 56.6%    3. Pc3 9015 partijen score wit: 56.3 %  3. c3 2435 -partijen score wit: 53.8 %     3. d3 (Gerrit?) 938 partijen score wit: 45.5 %

Tenslotte:    3. c4 (Paul & Co) 162 partijen score wit: 45.5 %   Als wit die zet 3. c4 ongestraft kan spelen is het natuurlijk prima. Het vertraagt de bevrijding met d7-d5. Het meest gespeelde antwoord van zwart is dus 3 ….. e6 met de bedoeling zo snel mogelijk toch d5 door te zetten. Hoofdvariant: 4. Pc3 Pf6

   Analysediagram 24 PaulMartin

5. Le2 d5 (door 3.c4 i.p.v. 3. d4 heeft wit geen 5. Lg5 achter de hand om d7-d5 te blijven belemmeren) Vraagje: Maar 6. e5 dan? H. vindt 6 ….. Pg4 de beste. Weer een bezwaar van c4 i.p.v. d4 : Er kan geen loper naar f4 om e5 te dekken.  Zwart staat bevredigend. Hoofdvariant: 6. exd5 exd5 7. cxd5 Pxd5 (0.07 Gelijk dus)

Terug naar de echte partij met Martin: 1. e4 c5 2. Pf3 Pc6 3. c4 !? d6 !? Moet ook kunnen! Bedoeling zal wel zijn e5 te voorkomen. Wat niet echt nodig is. Wordt dus bijna nooit gespeeld, maar mijn speeltje H. is er niet ontevreden over. 4. Pc3 Pf6 5. d4

Vraagje van Paul : “5 ….. Da5 Is dat wat?” Noch mijn speeltjes, noch ik zien hier een probleem voor wit.  Daarop volgt 6. d5 Pe5 7. Pxe5 dxe5  (6…… Pb4 a3 gevolgd door bijv. Lg5 en het paard moet terug naar a6 omdat de toren op a1 nu gedekt staat. ) Ld3 of Dc2 om e4 te dekken en wit staat beter.

Martin speelt terecht 5 …. , cxd4 6. Pxd4 PB geeft nog ong. 2800 partijen met deze stelling! Het meest gespeelde (en beste) antwoord is nu 6 ….. g6 met een sterk op de Siciliaanse Draak gelijkende stelling. Martin speelt hier echter 6 …. Lg4 (En is daarmee uit de boeken. Bij Houdini staat die zet pas op plaats 8.) Volgens H. is de sterkste nu toch 7. f3 maar Paul’s 7. Le2 is ook niet slecht. Wit staat een fractie beter. Dat wordt meer als Martin besluit bij zet 8 om e5 te spelen. Dat mag dan leuk zijn in bij een Najdorf-variant (Ron) of een Svesnikov (Martin) maar het vervelende is dat er nu een pion op c4 staat. Nog een extra dekking van dat gat op d5 dat natuurlijk een belangrijke rol gaat spelen. Na enkele zetten volgt 12. Pd5

Martin probeert een tempootje in te lassen, maar dat pakt niet goed uit.  12 …. Pa5? Wat doet dat paard hier na dekking van c4? (12 ….. Pxd5!?) 13. b3 Pxd5 14. cxd5 b6 om in ieder geval dat paard nog ergens heen terug te kunnen halen 15. Ld2 Pb7 16. b4 en wit staat beter (meer ruimte). Als zwart daarna dan ook nog verzuimt om direct met Tc7 en Tfc8 de c-lijn te bezetten, doet wit dat voor hem, en bij zet 20. Da6 (Txc7!? Dxc7 21. Tc1 Dd7 22. Da6) is de situatie hopeloos voor zwart. Geen wonder dat “bij gebrek aan goede zetten de slechte vanzelf komen.” Moeiteloos dringen de witte stukken binnen.

24. ……  Pd8?? 25. Pxe7 schaak! Dxe7 26. Txd6 Db7?

27. Txd8 (leuk) Als zwart de toren terugneemt, verliest hij zijn dame. De dame kan nog weg, maar naar e7 en na torenruil blijft zwart een stuk achter en de vrijpion stormt voorwaarts. Zwart geeft op.

Joop (wit) deed het lang redelijk goed tegen Frank.     “Ik had wel eens zoiets gezien, en dacht dat kan ik ook wel eens proberen.”

Na 15. La5 De8 (….. Dc8? 16 Pxde7 met damewinst!) 16. bxa4 kan wit nog lang voort gekund. Maar hier gaf wit gewoon een pion weg met 15. Pc3    Maar OK, kan gebeuren. Erger wordt de situatie bij zet 21. wanneer een enorme misser gelijk een eind maakt aan de onbegrensde aspiraties van onze veelbelovende senior.

21. Tb2?? ( brrr,  die staat in het schootsveld van de loper op g7) Pxf3+ en dat kost een toren op b2! Einde verhaal. Joop rommelde nog een aantal zetten verder, maar ja, tegen een Frank !? Hopeloze zaak dus.

Er viel dus weer genoeg te beleven vanavond. “Aris de Heer een kleine maar gezellige vereniging.

 

Ging Bert nu de eerste plaats bedreigen? Maar ja, met zwart. Maar ja tegen de London?

Hoewel ….  Natuurlijk kiest Bert ook hier zijn “Konings-Indische” opzet. Echter met een wel zeer snel 5 …. c5

                        18RonBert1

Wil Bert hiermee Ron uit zijn routines halen? Dat lukt niet. Op 6. dxc5? volgt ….. ,  Pe4! (de pion op b2 staat ongedekt.) Ron gaat onverstoorbaar op de hem bekende weg voort  6. c3  cxd4 7. exd4 en nu speelt Bert 7 …. Db6. In mijn nieuwe database (Powerbook 2014) vond ik één partij daarmee, Malakhatko (ELO 2546) – Massoni  (ELO 2338) 1- 0 en 7 partijen met 7 … , 0-0. Houdini kiest ook 7…. , 0-0. Maar het gaat allemaal om zeer kleine verschillen. Malakhatko koos hierna voor 8. Db3. Ron gaat gewoon verder volgens de sjablones en speelt logisch 8. Pbd2.  Er is nog niets aan de hand.

18RonBert0

(Ron: “De pion op b2 was overigens zwaar giftig en nemen kost de dame!”

ES: 8 …. , Dxb2  9. Pc4 , Dxc3  (Db5 10. Pxd6) 10. Ld2)

8. Pbd2 0-0 9. Pc4

18RonBert2

Maar dan.   10. …..  b5  11. Pe3  Da5

Ron: “Bert vond 11…, Da5 niet goed en daar Db6 beter, maar ook dat verliest na 12. Db3 een pion. De zet 10…, b5 is gewoon niet goed. Ik vond rochade toen veiliger (terecht) en sta hier volgens mij al erg goed. Bert staat dus direct in de openingsfase al niet goed”

Bert geeft in het vervolg de pion op b5 en weet het dan toch weer ingewikkeld te maken. Dat is toch zijn talent.

18RonBert3

“Hij kiest bijvoorbeeld niet voor het snel en gemakkelijk verliezende 17…, a6, want na 18. Lxa6, Txb2 19.Tfb1 is mijn a-pion snel aan de overkant.

Op zijn 17…, Ph5 (1.05 voor wit!) reageer ik volgens mij goed. Zelfs het opgeven van het loperpaar is dan niet meer erg omdat de stukken van Bert niet goed staan”

ES : Wat niet wegneemt dat volgens Houdini na zet 23 …. , Pf4 zwart absoluut niet minder meer staat.

18RonBert4

24. Lf1 d5 

“Bert gaf overigens zelf direct het goede plan aan. I.p.v. 25. a5 kan ik daar veel beter 25. Pg4 spelen. Het paard komt via e5 dan snel in het spel. (Houdini: 25 …. Tfc8 26. Ta3 Le7  =   I.p.v. 25 Pg4 geeft Houdini  25. Teb1 )  Ik dacht echter dat het geen kwaad kon mijn pionnen eerst op de goede kleur te zetten, namelijk niet die van de loper. Mijn paard komt dan echter moeilijker weer in het spel. Bert gaf direct ook aan dat ik het paard naar c5 moest spelen. Als ik dit paard tegen de loper kan ruilen sta ik wél simpel gewonnen. Ik zag echter niet tijdens de partij hoe ik dat snel en veilig voor elkaar kon krijgen. Dat kan echter door mijn torens op a1 en a3 te zetten en dan kan het paard via d1, b2, a4 naar c5!”

………………………………..

Dus door 25. Pg4 na te laten heb ik het mijzelf niet gemakkelijk gemaakt. Ik verkeerde echter ook in de verkeerde veronderstelling dat als ik de paarden zou ruilen ik waarschijnlijk ook nog wel het eindspel kon winnen. Maar met ongelijke lopers is dat erg lastig en ik zag het niet. Misschien vindt Houdini nog wat? Zoeken naar winstwegen kostte mij veel tijd. Sportief is dan wel dat Bert met 25 minuten meer direct remise accepteert toen ik dat aanbood met nog 5 minuten op mijn klok.”
……………………………….

“Je zou toch zeggen dat als ik steeds London speel, men eens gaat nakijken wat ze daartegen het beste kunnen spelen? 2. Pf3 was overigens om te proberen d5 uit te lokken. Ik vind verder 5…., c5 overigens ook geen goede opzet voor zwart omdat wit toch al op de damevleugel wil spelen en dit geeft dan aanknopingspunten.”

Het was een spannende partij. Bert verloor een pion, stond in de buurt van zet 18 duidelijk minder. Daarna haperde de witte machine een beetje  (19 b4  –  20 Lxf6 –  21.  Pd5 ) en kreeg zwart ook mogelijkheden.  Houdini ziet geen voordeel voor wit meer na zet 22. Tot zet 31. Daarna lijkt wit weer wat vat op het spel te krijgen. Bij zet 41 geeft Houdini 0,73 voor wit. Maar ja. Inderdaad: Ongelijke lopers, en gebrek aan tijd bij wit. Nog 5 minuten bij de sudden death. En zwart nog 25 minuten! Inderdaad: heel sportief. Bert had door kunnen spelen in deze stelling. Het tekent de goede sfeer in ons “kleine doch gezellige” clubje!

(ES:  waar u …………… ziet staan, heb ik Ron’s uitvoerig commentaar noodgedwongen wat moeten inkorten.)

 

Marco mocht proberen zich de man in topvorm van het lijf te houden (Gerrit). Zijn opening met zwart was daar niet geschikt voor. Na 1. d4 d5 speelde Gerrit het verrassende 2. Pc3. Niet gebruikelijk maar niet slecht,  omdat daarmee overgangen naar vele openingen mogelijk worden, en zwart wellicht daar even over moet gaan nadenken. Marco kiest voor 2 …. , b6 en dat is geen gelukkige keuze.  Als er al een pion op d5 staat heeft de loper op b7 niet veel te zoeken. Nu al hebben beiden dus de theorie al achter zich gelaten. In mijn database komt niet één partij voor met deze opstelling.

18GerritMarco1

Als zwart dan ook nog g7-g6 gaat spelen en Lg7 raakt hij aardig achter in ontwikkeling. Twee lopers fianchetteren is wellicht te tijdrovend.
Houdini geeft bij zet 5 al 0.70 voor wit. Maar rond zet 16 verslikt wit zich even.

18GerritMarc02

16. Pfxd4? (exd4!) Nu  krijgt zwart even wat tempi om zijn achterstallig onderhoud wat in te halen. 16. …. , e5 ! Mooi gevonden! Helaas volgt na 17. Pf3 een misser:

18GerritMarco3

Na 17  … , d4! exd4  18. exd4 staan er ineens twee mooie zwarte lopers hun partijtje mee te blazen.
Marco speelt echter 17 …..  Pc7? zich onvoldoende realiserend dat de dame het paard  niet echt goed kan dekken.

18. Pxc7? Dxc7  19. cxd5 en de toren valt de dame aan. Totaal onnodig pionverlies dus.

Gerrit: “Marco maakte een foutje op zijn 17e zet Pc7, waardoor hij pion d5 verloor.

Toch had hij deze pion nog kunnen terugwinnen op de 20e zet (Dxd5).

Maar met  20. ….. – Ta8-d8? gevolgd door mijn 21e zet Lb5 was kwaliteitsverlies onontkoombaar.”

18GerritMarco4

Door twee ernstige fouten achter elkaar is Marco plotseling kansloos. Vastgesteld moet worden dat Marco toch te snel speelt, te weinig kijkt naar de mogelijkheden van de tegenstander, en er pas echt voor gaat zitten als hij slecht staat. Maar tegen Gerrit in vorm (Hij staat nu 4e!) haalt dat deze avond niets uit. Die ruilt de dames, maakt geen enkele fout, snoept nog een pionnetje extra mee, en als hij dan ook zijn twee torens op de 7e rij kan posteren is zwart machteloos. Volgende keer beter.

Onze jeugd lijkt nu al aan de krokusvakantie toe. Laat Marco al niet veel zien vanavond, Marko maakt er helemaal een potje van. Bij zet 10 staat hij prima. Maar dan onderschat hij duidelijk zijn tegenstander. Daarna speelt dus ook hij te snel, kijkt niet naar de mogelijkheden van zijn tegenstander (sorry, ik word saai) en toen hij slecht stond ging hij er niet voor zitten, maar raffelde zijn zetten af op weg naar alweer een nieuwe blunder. Vreselijk!

Opgemerkt moet worden dat Peter prima zijn koningsvleugel in beweging zette, heel goed wist wat twee paarden samen kunnen uitrichten en daarna met verve een paard offerde. Het was niet echt moeilijk, maar je moet het wel even zien. En hij zag het!

18MarkoPeter1

18. Lc2? wit staat natuurlijk al slecht (stuk achter, voor twee pionnen)  maar met 18 Lxe5 was er nog wel wat te schaken geweest. Pgf3 schaak !!! Wit geeft op. Hij verliest een dame. (gxf3 Pxf3)

Paul zag kans om te doen waar Martin (wit) heel vaak heel goed in is: een prachtige stelling drastisch vergokken.

Bij zet 21 lijkt het een kwestie van techniek (en die heeft Paul wel in huis, het is zijn beroep) . Twee gezonde pionnen voor. Nu alleen even goed opletten. Dat lukt niet. Martin vecht voor zijn leven.

18MartinPaul0

Na 21. …. , Lc8  of 21. …… , Lh3 zijn Pauls lopers oppermachtig en de pionnenmeerderheid op de damevleugel zal zich niet lang in bedwang laten houden.

21 …. , Le6 is een stuk minder, maar ook dan staat zwart na 22. Pxe6 fxe6  23. Lg4 nog best goed. Na 23 ….. Lc3!  24. Lxe6+ heeft zwart weliswaar één pionnetje weer moeten inleveren maar een prachtige stelling, vooral omdat de witte torens ineens niet goed meer staan.

18MartinPaul1

Zwart speelt echter 23 …. e5? en blijkt dan na 24. Txc7 ineens de actieve witte stukken niet in toom te kunnen houden. In no time staat niet zwart een pion voor, maar wit! En er dreigt nog een pion verloren te gaan. Einde. Paul: Ik stond zo goed! Daarbij een machtige grijns, om zijn teleurstelling en verbijstering te verbergen. Dat deed hij weer heel goed vanavond! Maar zijn schaakpartijtje was wat minder.