Ik kreeg weer mooi materiaal toegestuurd. Waarvoor dank.

Uit het commentaar kon ik opmaken dat het een leuke schaakavond was.

En de partijen lieten dat nog duidelijker zien. Ik was verbijsterd bij het zien van wat er bij Frank en Hans op het bord plaatsvond. Frank: “Een mooie, maar bizarre pot waar ik letterlijk op het einde de overwinning cadeau kreeg.” Zelden zag ik een partij waarin de kansen zo extreem wisselden.

Het was inderdaad mooi om te zien hoe Martin Paul versloeg. Martin: “Een wilde en mooie partij!” En hier een forse misser van Paul die het wild wilde maken, maar in de wilde stelling bleek Martin hem de baas.

Thomas schreef me een mooi verhaal over zijn partij tegen Ab. Hoe hij goed kwam te staan en daarna moeite had om een goed plan te maken. Zijn analyses zijn opnieuw zeer leerzaam voor de clubgenoten. Ik hoop dat Ab er ook eens naar gaat kijken. Ook Thomas had met plezier rondgekeken: “Daarna gezien hoe Gerrit heel lang knap stand hield tegen Ron maar dat uiteindelijk na nog een pion verlies het eindspel toch niet remise werd. Ook op de andere borden spektakel dus een boeiende schaakavond!”

Frank:

Een mooie, maar bizarre pot waar ik letterlijk op het einde de overwinning cadeau kreeg.Ik kwam goed uit de opening en had al snel licht voordeel. Na 12. …Pa6 stond ik duidelijk beter.

Frank – Hans (12…Pa6)

Ik verzuimde echter om de diagonaal van Lb7 en Dc6 onschadelijk te maken, wat mij later nog op zou breken. Op zet 21 maakt Hans een fout die normaal beslissend zou moeten zijn, hij gaf een stuk weg.

Frank – Hans (21.Pc3)

21. …..Ph3? (Lxc3!)22. Lxh3 e3! 23. f3 Lxc3 24. Dxc3

Door de dreiging die hij echter nog op de diagonaal had was het nog wel speelbaar. Toch zou dit geen problemen meer mogen opleveren.

Frank – Hans (29.De3)

Na het mindere De3 ipv Pg2 ben ik genoodzaakt het stuk terug te geven. Op zet 34 bega ik een blunder door mijn loper te verliezen door de penning van Lb7.

Frank – Hans (34.Lg4)

34. … Txg4

Bovendien staat mijn koning nu vast op de h-lijn. Als Hans zijn toren gewoon op de g-lijn laat staan is het volgens mij snel over. Dat doet hij echter niet en het is al redelijk laat op de avond (lees: tijdnood).Aangezien ik nog steeds een vrijpion heb is het nog niet heel simpel.

Frank – Hans (47…Txf4)

47 f4+ Txf4 ? 48. Txd5 !

Op zet 47 speel ik f4+. Een giftige pion, maar door de tijdsdruk denkt Hans deze te kunnen pakken. Hierdoor verliest hij zijn loper en is de stelling eigenlijk remise.

Frank – Hans (52.Kg5)

Op zet 52 speel ik Kg5 en met nog maar een minuut op de klok denkt Hans dat hij hier gaat verliezen als de h-pion doorloopt omdat ik dan met schaak promoveer. De enige juiste voortzetting hier is Ke6! Dan kan hij remise houden omdat ik met mijn koning niet naar veld g6 kan. In de hectiek van de laatste seconden zag Hans dit niet en gaf hij op na mijn zet.

Een leuke boeiende partij, met wel wat fouten van beide kanten. (ES: wat een aardige formulering: “wel wat fouten” )”

Martin:

´Een wilde en mooie partij! Het was lang ook spannend maar na het spelen van e5 door Paul kwam ik iets beter te staan en kon daarna na allerlei tactische wendingen de overwinning claimen.´

Martin-Paul:

ES: Na 1. c4 kan het van alles worden. Paul wil KonngsIndisch, Martin maakt er een KI met een dubbelfianchetto  van. Toen ik nog heel jong en vitaal was, en Euwe nog kampioen van Nederland,  was dat een tijdlang de grote mode. Maar, zoals dat gaat met modes, op een gegeven moment werd dat niet meer gespeeld. Maar  nu zie ik het weer meer.

Marrtin – Paul (8…Lg4)

9. Dd2 (tikkie vreemd -vind ik- om zo het paard uit de penning te halen.) Dd7 10. Te1

Marrtin – Paul (10.Te1)

Ik herken die voortzetting. Ik heb het met zwart wel eens geprobeerd. Je hebt geen zin om je mooie loper te laten ruilen.  10. …..  Lh3 11. Lh1!?   Ook heel even mode, en ook weer verdwenen. Want toch niet zo goed. Maar tergen Paul werkt het nog wel een beetje.

Marrtin – Paul (12…Lh6)

Na 13. Pxh3 heeft wit zijn mooie loper behouden en is zwart zijn loperpaar kwijt. Toch geeft de computer aan dat de stand gelijk is.

Martin geeft aan dat Paul een beetje slechter komt te staan na  15. … e5

Marrtin – Paul (15…e5)

En dat toont Martin mooi aan:  16. fxe5  dxe5  17. d5 !!

Marrtin – Paul (17.d5)

Hierna speelt Paul de voor mij te moeilijk te begrijpen zet 17. ….Dg4 ? En nu komen de tactische wendingen waar Martin over schrijft.

En de partij eindigt met een grappig slot:

Marrtin – Paul (44…Kf6)

Na 45 Txe5! Kxe5 46. Kf1 kan zwart opgeven. En dat doet hij dan ook. Want na Ke4 47. Ke2  a6 48 h4 is het eindspel natuurlijk totaal gewonnen voor wit. Om de  h-pion tegen te houden raakt de zwarte koning te ver uit de koers om de d-pion nog te kunnen stoppen.

Thomas:

Deze opening heb ik in geen jaren meer regen me gehad. 4. h3 is niet echt nodig, bijvoorbeeld 4. Le2 is een prima zet, maar veel is er nog niet aan de hand.

Ab – Thomas (4.h3)

Ab vertelde na de partij dat hij na 4. Pf3, Pg4 vervelend vond. We bleven nog vrij lang op de gebaande paden. Pas bij 11.. Pe6 zijn we ” out of book”.

Een grappige zijvariant is nog

Ab – Thomas (9…g5)

10. Pxg5?!,hxg5 11. Lg5, Le6 12. Pd5?, Pxe4! 13. Lxd8, Lxf2+ 14. Ke2, Pd4 mat. Een soort omgekeerd Zeekadettenmat dus. Alleen wat er op het bord kwam was wel aardig, maar lang niet zo mooi als hierboven geschetst.
Zwart lonkt in het vervolg naar de twee ” putdeksels op d4 en f4 , maar een breek met f7-f5 zit er voorlopig niet in . Vandaar de poging h5 op zet 14.

Ab – Thomas (14…h5)
Als wit aanneemt met 15. gxh5 volgt 15.. g4! 16. hxg4, Pg5 17. Peg1, Lxg4 en wit is niet te benijden.
Uiteindelijk gaat de pion op g4 verloren en wordt het moeilijker voor wit
De waardering van de stelling zakt al onder de -3 , maar paarden kunnen rare sprongen maken .

Ab – Thomas (20.b4)

Mijn analyse-kameraad vindt ipv 20.. La7 (plm -2) 20..Pd4 nog sterker (bijna -3). Er  volgde een fase waarin ik eigenlijk wat zoekende was naar een winstplan terwijl ik me ervan bewust was dat ik wel beter stond. Voor wit is dit een stelling waarbij je hoopt dat zwart voor de” brillancy prize” gaat en alsnog op zijn gezicht gaat.
Zo had ik bijvoorbeeld verre dromen van een witte toren die naar g1 zou gaan en een zwarte dame die zich vanaf h5 op h2 zou opofferen gevolgd door een briljante magneetcombinatie waarna de witte koning in de zwarte gelederen zou matgaan.

Ab – Thomas (30…g4)

Maar zoals zo vaak, bij Fischer stonden de stukken altijd precies goed, bij Broek heeft de tegenstander altijd nog een ontsnappingsroute.
Het vervolg was wat prozaïscher met kwaliteitswinst waarna wit het wel geloofde.

Ab – Thomas (33…gxf3)

33.f4 gxf3 en passant Opgegeven 

34.Txf3 34…Lg4

[34.Dxf3 Ph5 35.Lh2 Lg4 36.Df2 Lh3]

Daarna gezien hoe Gerrit heel lang knap stand hield tegen Ron maar dat uiteindelijk na nog een pion verlies het eindspel toch niet remise werd. Ook op de andere borden spektakel dus een boeiende schaakavond!

Ron: