Het was een ronde met niet veel grote verrassingen.  Maar kleinere waren er wel. Laten we maar  beginnen met de grootste:

Gerrit (wit) deed wat van hem verwacht mocht worden: Na 11 zetten stond hij flink beter, omdat hij een pion ging winnen (die hem door Peter in de schoot werd geworpen.).

Na zet 15 …  Lc6 is de stand

  25Gerrit1

Zeer voor de hand ligt nu 16. Lxb4 axb4  17. Dxb4    Maar Gerrit speelt een beetje nonchalant.  Ach, tegen Peter……   ik ben goed in vorm …… dus …..

16. 0-0-0 Een prima idee: lang rocheren en dan de zwarte koningsstelling gaan bestormen.  Ik denk dat Peter hier even zeer nerveus op zijn stoel ging schuiven.  "Wat nou weer ?? Je zou toch zeggen dat ….. Wat voor gemene truc zit hier nou weer achter ….?  Het kan toch niet waar zijn …..  Die Gerrit v.D. is toch niet de eerste de beste! …..  Nog maar eens kijken …..  Zal ik gewoon doen of ik het niet zie …..?  Maar dit is toch te gek voor woorden…..  Nou, ben je mal , ik doe het gewoon. Ik merk het wel …..  ".   16 ……  Pxa2 Gerrit verbleekt: Gewoon dameverlies. Dus … een prima idee die lange rochade, maar even te vroeg. 

Gerrit heeft slechts één loper voor die dame. Ik zag de situatie en dacht "Nu ben ik benieuwd of Peter zich ergens toch nog in de maling laat nemen." Nou, dat gebeurde dus niet! Gerrit deed erg zijn best om nog wat gemeens te verzinnen, maar het hielp geen snars. Peter gebruikte zijn vitale dame om nog wat pionnen op te souperen, en toen hij de kans kreeg er ook gevaarlijke open lijnen mee te bezetten.  Hij zag, toen zijn stukken ideaal stonden opgesteld,  heel goed dat de opmars van een vrijpion niet te stuiten zou zijn.

 

 25Gerrit2

Na 32 … a3 33. c6  a2 gaf Gerrit op. Ik vrees dat dit de ergste blunder van hem was in zijn gehele schaakloopbaan. "Ach", zei ik troostend "je  speelt al maanden zo stabiel, moet toch een keer mogen."  Gerrit: "Had op mijn 16e zet gewoon LxPb4 moeten spelen. Had dan gewoon een tweede pion gewonnen. Wat mij bezielde om eerst een lange rochade uit te voeren ??? Denk dat het seizoen een beetje te lang duurt voor mij."     Ja ja,    "één moment van onbedachtzaamheid kan maken dat men jaren schreit".  Aldus een oud gezegde, uit de tijd dat taal nog een rol speelde in een mensenleven.

De tweede verrassing vond plaats bij Frank – Martin.   Frank haalde zijn oude Grand Prix tegen het Siciliaans maar weer eens van stal. ( 1. e4  c5 2. f4 )

De Grand Prix aanval wordt ook wel de McDonnell aanval genoemd. De laatste naam komt van een partij van Alexander McDonnell, gespeeld in Londen 1834. In de jaren 70 van de 20e eeuw werd deze variant populair dankzij de inspanningen van o.a. Bent Larsen (1935-2010) (Terzijde:  Bent Larsen, Deen, was in de tijden van de Russische hegemonie een van de sterkste westerse schakers. Hij won talloze grote toernooien.  Hij speelde vaak opzienbarende agressieve openingen. ( 1 f4  en  1. b3 ) Ik was als jonge man een groot bewonderaar van hem. Ik mocht ooit (toen ik 25 was) meedoen aan een simultaan van hem. Ik werd ingeblikt natuurlijk. Heel verdrietig werd ik toen hij van Bobby Fischer in de  voorlaatste kandidatenmatch met 6- 0 verloor.  Larsen leed aan diabetes, en was in die periode eigenlijk ziek. Maar Fischer won zowiezo toen alles, tegen Taimanov werd het ook 6-0)

Hèt wapen tegen de Grand Prix Attack is een opstelling met e6 en snel d5, en als wit dan e4-e5 speelt (wat niet slim is, maar wat de meeste amateurs wel doen), kan het zwarte paard naar h6 en dan naar f5. (of via e7) En zo pakt ook Martin het aan.

1.e4 c5 2.f4 e6 3.Nf3 Nc6 4.Nc3 d5 5.e5 Be7 6.d4 Nh6 7.Be3 Nf5  Zwart staat stabiel!

  25Frank1

8. Dd2  ( 8. Lf2!?) en wit verliest zijn loperpaar. Maar op de elfde zet ( 11 …  Lc5?   beter 0-0!?) en de 12e zet geeft zwart zijn voordeel weg, en gaat wit erg zorgvuldig spelen. Daar is zwart niet helemaal tegen opgewassen, en na zet 18 heeft Frank het heft in handen.

  25Frank2

19.Nb5! (de c6-pion staat gepend)  Qd8 20.Nd6! Dat doet me erg denken aan een partij van ene De Geus van 3 dagen geleden! Toen stond wit gelijk gewonnen. Hier natuurlijk nog niet, maar zo'n paard op d6  is niet erg gezellig. Martin probeert die positie met 20 … f6 te ondermijnen, maar dat haalt weinig uit. En na een wat mindere 21e en 22e zet wordt de situatie net als drie dagen geleden weer nijpend voor zwart.

 25Frank3

 Wit kan hier kiezen uit een tiental sterke zetten. En zwart is machteloos. Frank kiest voor 23. h4 gevolgd door 24. g4  Tegen de witte aanval is geen kruid meer gewassen. Martin probeert het nog met dameruil, maar ook dat helpt niet.

 25Frank4

Rxd6 [28…Be8 29.Nxe8 Rxe8 30.Rff7!] 29.exd6 en zwart geeft op.

Dus ….. Frank is terug van weggeweest!

Niels (wit) tegen Ron wordt iets Meranerigs, met een witte loper op f4, waar hij volgens de boeken niet hoort. Stelling na zet 9.  …..   Pbd7

 25Ron1

Dat de Meraner een van de gevaarlijkste varianten van het damegambiet is blijkt ook  nu weer. Volgens Houdini staat zwart hier al goed.  10. h3  Pb6  ( 10. Le7!?  gevolgd door rochade en c5 !?) 11. e5? Pfd5 

  25Ron2

En nu volgt één moment van onbedachtzaamheid:  12. Pe4?????  Geeft een loper weg. Pxf4 Einde verhaal.  Triest voor Niels, maar ook voor Ron, die liever wat boeienders tegenkomt op zijn schaakavondje.

Dat overkwam Bert (zwart) wel, tegen Sven.  Sven heeft zich tegen Bert's standaard-siciliaan opgesteld met simpel e4,c4,d3 en een loperfianchetto van beide lopers. Niet erg ambitieus, maar wel solide. Zwart staat stevig, maar meer ook niet.  Heel langzaam komen er wat problemen voor wit.  Hij heeft moeilijkheden met een inactieve loper op de koningsvleugel.  Na uitvoerige voorbereiding gaat zwart over tot actie op de damevleugel.

  25Bert1

29 …. b5! waarna wit in de problemen raakt, mede door het ontbreken van die witte loper. 30 Tbb2? bxa4 31 bxa4 Dxa4 met pionwinst. De dreigende zwarte vrijpion op de a-lijn doet wit de das om. Sven worstelt tegen beter weten in nog wat door. Hij gaat mat bij zet 50. Hij had beter wat eerder kunnen opgeven. Blijft overeind dat hij 29 zetten goed partij heeft gegeven. Ach, en verliezen tegen de as. clubkampioen is geen schande . En een echt moment van onachtzaamheid heb ik niet gezien.

Marco (wit) tegen Jasper (onze kampioen in momenten onbedachtzaamheid) :  Engels natuurlijk.  Jasper kiest de m.i. sterkste opstelling met e5 en Lc5.  Na zet 8 een stelling die nog in Powerbook voorkomt.

  25Marco1

De stand is ongeveer gelijk.     (8 ….. Lb6  9. 0-0  Te8  10. h3 Lf5 ) 

Ik kan hier vrij naar Gerrit citeren: " Wat mij bezielde om eerst 8. …. Lg4 te spelen???? Denk dat het seizoen een beetje te lang duurt voor mij." 

Marco slaat de loper op c5. En het potje is uit. Hoewel …..        Bij zet 11. is Marco aan de beurt voor een moment van onbedachtzaamheid. (Er is een excuus voor Marco: deze onbedachtzaamheid zit ietwat ingewikkelder. )

  25Marco2

Na 11. Le3 ziet Jasper zijn kans schoon: Stukwinst na …..  Pe2+  12. Pxe2  Dxd1  13. Tfxd1  Lxe2 14. Td2 Lxc4

 25Marco3

en nu had wit na eerst 15. Lxb7 en daarna pas Lxc5 nog wat winstkansen, wegens een wat betere pionnenstelling  . Marco speelt echter 15. Lxc5 en nu had zwart overeind kunnen blijven met Tf8-b8! Maar speelt 15 …  Tfe8? en nu kan wit dus weer gewoon  met 16.Lxb7 Tab8 17.Lc6 Te2 18.Txe2 Lxe2 19.b3 een goede uitgangspositie verwerven.

  25Marco4

Als dan zwart in een nieuw moment van onbedachtzaamheid een pion op a7 weggeeft 19. ….  Td8?  20. Lxa7 blijft Marco bij de les en schuift het potje uit, met behulp van zijn sterke loperpaar en zijn pion (een vrijpion!) voorsprong. Dit was dus geen moment van onbedachtzaamheid maar een hele serie van diergelijke momenten. Eigenlijk ook nog een beetje wederzijds.

En dat was het dan weer! Tot volgende week. Voor sommigen een nieuwe kans op bedachtzaamheid.

___________________________________________________________________________

 

Overzicht voor ronde 25, gespeeld op 16 april 2015

Wit		Zwart	Uitslag
Marco van Wijk	–	Jasper Ittmann	1-0
Niels Kuijer	–	Ron de de Vink	0-1
Sven Damen	–	Bert Kuijer	0-1
Gerrit van Dok	–	Peter van Putten	0-1
Frank de Geus	–	Martin Zwanenveld	1-0
Marko Bosnjak	–	Afwezig met geldige reden
Jos Lohmann	–	Afwezig met geldige reden
Paul Verkooijen	–	Niet gespeeld buiten schuld
Joop Kuijer	–	Afwezig met geldige reden

Ranglijst bijgewerkt t/m ronde 25

Nr	Naam	Punten	Wa	Gsp	Gw	Rm	Vl	Perc
1	Bert Kuijer	440,33	23	25	21	3	1	90,0
2	Ron de de Vink	362,33	22	21	13	4	4	71,4
3	Martin Zwanenveld	307,50	21	20	11	1	8	57,5
4	Gerrit van Dok	285,33	20	23	8	7	8	50,0
5	Paul Verkooijen	260,00	19	16	7	4	5	56,3
6	Marco van Wijk	217,67	18	20	7	0	13	35,0
7	Marko Bosnjak	216,00	17	18	8	1	9	47,2
8	Niels Kuijer	216,00	16	22	5	2	15	27,3
9	Jos Lohmann	197,67	15	16	6	1	9	40,6
10	Sven Damen	176,00	14	15	5	1	9	36,7
11	Frank de Geus	173,33	13	12	9	1	2	79,2
12	Jasper Ittmann	163,00	12	21	3	0	18	14,3
13	Peter van Putten	115,83	11	8	4	0	4	50,0
14	Joop Kuijer	65,67	10	5	0	0	5	0,0