Diverse fanaten hebben ooit een lijst  gemaakt van de huns inziens meest onsterfelijke schaakpartijen ooit . Daarin speelt natuurlijk persoonlijke smaak een rol. Maar duidelijk is dat in zo'n lijst geen eigentijdse grootmeesters figureren. Weinig fans zul je horen jubelen over de adembenemende potjes schaak van de eigentijdse Carlsens, Giri's, Kramnikken,  en dat type van soort. Van die voor gewone mensen onbegrijpelijke, voorzichtige, risico-mijdende, strategische,  en vooral doodsaaie loopgravenoorlogen die in remise eindigen worden ze niet warm of koud.

Nee, dan hebben ze het meestal over adembenemende offerfestijnen, welhaast bovennatuurlijke, onwaarschijnlijke combinaties en bloedstollende stellingen. Van artiesten. Die de baanbrekende kunstenaar Marcel Duchamp op het oog had toen hij schreef : "niet alle kunstenaars zijn schakers, maar alle schakers zijn kunstenaars."  (Hij werd later in zijn leven zelf schaker, en behaalde zelfs de grootmeestertitel.)

Hij kan bijv. gedacht hebben aan de slotstelling van MacDonnell tegen LaBourdonnais, van 1834.

onsterfelijke1

Wit heeft een Dame tegen een Loper en ook een ver opgespeelde vrijpion.  Zwart speelde  e3-e2 en Wit gaf op

De meeste zgn. onsterfelijke partijen bij de lijstenmakers dateren uit de 19e eeuw of het begin van de 20e. Uit de periode die wel wordt gezien als de periode van het "romantisch" vechtschaak.  Toen er nog bijna geen schaaktheorie bestond, geen databases met alles wat er op de wereld recentelijk gespeeld is, en geen schaakcomputer. De tijd van de zware sigaren rokende, zwaarbeknevelde, zware  houwdegens. Die op de lijsten staan met onvergetelijke schaakpartijen, bijv. La Bourdonnaie (1834) , Andersen die in 1851 twee torens en een dame offerde tegen ene Kieseritsky, Morphy(1858), Marshall (1912) met "de beste zet aller tijden"

  onsterfelijke2

Zwart staat een paard voor, maar er staan een zwarte dame en een zwarte toren tegelijk aangevallen. Zwart speelde hier Dc3-g3 !!! Wit kan die dame op drie manieren slaan, maar alles verliest! Wit gaf op!

Allemaal mensen van voor of ver voor de eerste wereldoorlog. OK. Daarna zijn er ook nog enkelen die die eer te beurt valt. Dat zijn de grote uitzonderingen: Aljechin tegen Bogoljubov(1922), Fischer tegen Byrne (1956), en Kasparov tegen Topalov (1999). Grappig is dat ook de zielige platgewalste tegenstanders van die kunstenaars dankzij die onsterfelijke partijen zelf ook een beetje onsterfelijk zijn geworden.

De 3 (drie!  brrr… ) partijen van 12 september 2016 te Middenbeemster komen niet in aanmerking voor het predikaat onsterfelijk.  Maar er gebeurde wel heel veel heel opmerkelijks. En wie ook nog de moeite neemt ze na te spelen op ons moderne denktuig wordt af en toe bijna sprakeloos van verbazing en zelfs ontroering. Wat er toch allemaal mogelijk is op een plastic bord met wat kunststof-poppekens.

Ouderwets romantisch was de Schotse partij van Martin tegen Frank. (Eigenlijk ook een opening uit oeroude tijden.)  Theorie tot zet 9.   Jaja!  Uw wijsneuzige commentator dacht dat het pionoffer 10. f4 in onderstaand diagram fout was. Mis dus. Staat inderdaad niet meer in de database. Maar Komodo slaakt opgetogen kreetjes. Nee, hier ging het allemaal nog naar wens.

Frank1

10. ..  Dxe4 (beter dan 10. .. Pg4  11. f5  Dh5  12.  h3 )

Hierna had Martin toch eerst de loper op e3 moeten dekken met Te1 met ongeveer gelijk spel.  Maar hij pakt zelf eerst:  11.  fxe5  Dxe3+  12. Kh1  0-0  13. exd6 Lxd6  met meer mogelijkheden voor zwart. Het belangrijkste probleem voor wit is, mede gezien de prachtige lopers van zwart,  een achterstand in ontwikkeling op de damevleugel. En nu volgt een  m.i. echte zwaneveldzet:  14. Dd1-h5!?

  Frank2

Aanvalluhh! Maar ….   te vroeg!  En onbesuisd. Hierna is het simpele  14. …  g6!  het beste  maar 14. ..  Pg6 is ook sterk en veel leuker! En nu had wit toch maar het malle Pa3 moeten  spelen. Noodzakelijk omdat het paard niet meer naar d2 kan en de ontwikkeling van de dametoren nu echt haast krijgt! Maar Martin speelt  15.  Pf3? Dat helpt echter niet meer  15 ..  De2! Valt de (eenzame) toren aan.

  Frank3

En ook met de heerlijke romantische dreiging 16. .. Dxg2! Gevolgd door17. …   Pf4! En met minstens 2 pionnen achterstand kan wit opgeven.  Wat na 16. Tg1? Ook  16.  …  Pf4 ! en wat wit ook doet, ook dan wordt hij ingeblikt.   Bijv. 17. Dh4 Lh3!!   Of  17.  Lc4 Dxb2  en daarna Dxa1  Of 17. Dg5  Pd3!   16 .  Te1

Toch geen onsterfelijke partij want nu kan dus 16.  … Dxg2 !!! Dat vertrouwt Frank niet helemaal. Maar wat hij doet is ook goed.  16. ..  Df2   17.   g3   dat laatste doet zeker niks, maar er is zowiezo geen redding meer. En nu wordt wit weggeblazen:

  Frank4

17.  ..  Pe5!!   met indirecte bedreiging van de toren op e1  18. Pbd2 eindelijk, het enige, maar te laat  18.  .. Lg4!

  Frank5

19.   Tf1  Pak jij een dame, doe ik dat ook!  Maar 19 …  Dxf1+  en daarna Lxh5 en zwart heeft een toren gewonnen. Wit geeft op. Ik ga Frank toch maar op een lijstje zetten.

Bij Gerrit-Marco ook veel romantisch schaakgeweld. Maar ook hier toch geen onsterfelijkheid. Want de wonderbaarlijke combinaties kwamen niet op het schaakbord. Dat was fascinerende achtergrondmuziek. Wat Komodo allemaal op het scherm brengt …. vurrukkulluk !  In een geweigerd damegambiet. Daar verwacht je toch geen vuurwerk. Gerrit doet een wat ongebruikelijke zet 7. Da4.  Zou niet zo goed moeten zijn. Als zwart antwoordt met dan toch maar aannemen van die gambietpion die nu al geen gambietpion meer is:  …. dxc4. Maar het gaat anders. Marco doet c5. En wit ruilt op d5.

  Marco1

Wat is er nu eigenlijk mis met de zwarte opstelling? Niks toch! Vreemd genoeg adviseert Komodo nu voor wit: potje ruilen. Eerst op d7  (zwart moet met het paard terugnemen want  mag niet met de dame terugnemen wegens Lb5 en dameverlies.) en daarna 10. Lc1-a6 en ook daar ruilen. Met een heel klein beetje beter spel voor wit. Ruilen, is wel wat voor Gerrit! Maar vreemd genoeg heeft Gerrit daar nu echt helemaal geen zin in.  Het zou in mij ook niet zijn opgekomen. Ja kom, wij zijn geen saaiheidsaanbidders zoals die topgrootmeesters vandaagdedag. Gerrit speelt  9.  Lb5  Ziet er goed uit. Komodo is echter niet enthousiast.  Na eenvoudig 9.  … a6! volgt waarschijnlijk alsnog grootscheepse afruil op d7.  10. Lxd7 Pxd7  11. Pxd7 Dxd7  12. Dxd7  Kxd7  en dan is zwart zijn rochade kwijt.  Maar dat vindt K. totaal onbelangrijk, omdat er zo verschrikkelijk veel materiaal is afgeruild. Misschien staat zwart zelfs een fractie beter. Maar Marco raakt in paniek van al die dreigingen en neemt ten onrechte zijn toevlucht tot een noodsprong  :   9. ..  Lc8 ??  Een lelijk tempoverlies, dat bovendien nog niets oplost.

  Marco2

En nu is er materiaal voor de onsterfelijkheid:

10. Pxd5!! Dreigt daarna te slaan op f6, waarna zwart met de g-pion moet terugnemen omdat d7 anders inderdaad een onverdedigbaar veld wordt.  Dus moet je wel :  10. … Pxd5  11. Dc4!! Dat verzin je toch niet. Valt het paard op d5 aan. Maar zwart kan nu toch van alles? Zeker, maar het is allemaal onvoldoende:

  Marco3

11.   …  f6?  12. Pf7 !! (leuk, maar ook Dxd5 is goed) Kxf7 12.  Dxd5+ Ke8 13. Dxa8  en zwart staat een kwaliteit en een pion achter in een onveilige stelling

11.    …. Ld6?  12. Pxf7 met soortgelijke verwikkelingen als hierboven  12. …   Df6  13. Dxd5 Dxf7  14. Dxd6 en zwart staat 2 pionnen achter in een onveilige stelling

11. ..  Pc7?  12. Df7  mat

11. … Lb7?  12. Lxd7+ met overal onheil. Bijv. 12. .. Ke7  13. .e4 f6 14. exd5 fxe5  15. Lg5 met damewinst

Zulke verwikkelingen verwacht je toch niet zomaar in een orthodox  damegambietje.

Dat Gerrit het niet allemaal kan uitrekenen en zijn toevlucht neemt tot  10. 0-0 lijkt me volstrekt logisch. Ook goed.  Maar opnieuw lokt de onsterfelijkheid  10. ..  Dc7 ?????  (zwart staat door zijn tempoverlies hier  al heel slecht, maar 10. ..  a6 is toch nog iets. Maar Marco is verlamd van al dat onheil dat in de lucht hangt. )

  Marco4

Voor een plaats bij de bovenste tien onsterfelijke partijen was nu nodig geweest  11.Lc6!!

11. …Tb8 12.Pb5 Dd8 13.Dxa7 Le7 14.Dxb8

11 … Lb7 12.Pxd5! Pxd5 13.Lxd7+

11…a6 12.Lxa8

11…Db8 12.Pxd5 Pxd5 13.Lxd7+

Dit is 19^e eeuws grootmeesterwerk.

Gerrit speelt 11. Pxd7. Niet slecht maar geen vergelijking natuurlijk bij de beauty en het rendement van bovenstaande varianten.  Na 11. .. Lxd7  12. Lxd7? (e4!?) lijkt er zelfs ineens niet zoveel meer aan de hand voor zwart als hij 12. .. Dxd7 speelt. Maar na 12. .. Pxd7?? wat de pion op d5 ongedekt laat gaat het alsnog helemaal mis. 13. Pxd5

Nu wordt het vechten tegen de bierkaai. (Bij wijze van spreken. Niet dat ik Gerrit zou willen rangschikken onder die onbehouwen, lompe kerels van de Bierkade in Amsterdam  (19^e eeuw) , ijzersterk door het gesleep met tonnen bier, waartegen je bij het vechten kansloos was.) Als Marco, compleet gedesoriënteerd door deze snelle afgang, dan ook nog de penning van een paard overziet, en dat beestje rond zet 20 naar de slager wordt afgevoerd, is het helemaal afgelopen.

Ik vrees dat Marco na deze partij zich niet zal hebben kunnen troosten met de gedachte dat de verliezer ook vaak onsterfelijk wordt. Ik weet wel zeker dat hij volgende keer toch wat agressiever (met snel a6) bluf van zijn tegenstander zal gaan  ondermijnen.

Gerrit met zijn gouden medailles voor 1. de beste bondsprestatie 2015/16 en 2. de OudGoud wedstrijd 2016.  (De medaille voor de Onsterfelijke Partij ontging hem maar net.)

En ook bij Bert-Ron spanning volop. ‘Fire on board’, zou Shirov zeggen. (Een eigentijdse grootmeester die misschien ook wel nog ergens een partijtje heeft liggen dat ook ‘onsterfelijk ’ genoemd mag worden.) Bert speelt altijd Konings-Indisch, of iets dat er sterk op lijkt. Desnoods met wit. Desnoods tegen een Siciliaan. Zwart last ergens een weinig zinvol 8. .. Da5? en een voorbarig b5 in.  Want lekker actief spel. Geen geschuif!

  Bert1

Maar met 10. b4 !! had wit dat direct kunnen afstraffen.  10. .. cxb4 11. axb4 Db6 12. e5 d5  13. Le3 met voordeel voor wit.  Maar wit speelt  10.  Ld2   Minder, maar baat het niet, het schaadt ook niet erg. 10. .. b4! En de stand is gelijk. Bert speelt daarna op ruil van de zwartveldige lopers. Een populaire tactiek in dit soort stellingen. Weinig aan de hand. Maar dan gooit wit de knuppel in het hoenderhok.

 Bert2

17. f4   Niet heel erg gevaarlijk, maar toch …  wel dreigend.   Ron reageert wat al te lakoniek. 17. .. La6? (f6!?) 18. f5 exf5? (Pg8!?)  19. fxe5 f6

    Bert3

10  Pf4!  Lc8  en na 11. fxg6 hxg6  12. De3 (torens verbinden) ligt het initiatief duidelijk bij wit. Maar wit kiest een ander plan. 11 g4? Dc7  12 h4? Lijkt logisch. En saai eigentijds kun je deze stelling onmogelijk meer noemen:

  Bert4

Met 22. .. Da7+ 23.  Kh1 Pe5! kan zwart het initiatief zelf overnemen. Maar nu laat Ron de kansen liggen.  22.  .. Kh8?  23. fxg6 (Pxg6!?)  hxg6?  (Pe5!) 24. Lxc6 Dxc6 25. Pxg6! en zwart zal hier wel wat bibberig worden. Veel koningsstelling heeft hij straks niet meer over.

  Bert5

25. .. Pxg6  26 Dh6+  Kg8  27 Dxg6 Kh8 en wit denkt waarschijnlijk : nu nog even winnen. Maar de klok tikt! En anders dan anders heeft nu Bert tegen Ron een flinke achterstand op de klok. En hij moet nadenken over de beslissende schaakjes, en Ron hoeft niets anders te doen dan de enige zet die dan nog kan. Dat leidt tot: 30. Dd8+

  Bert6

30. …  Kh7 (en dat is dan niet de enige zet die dan nog kan: 30. ..  Kg7!  En dat moet, en is voldoende)  Wit accepteert remise. Hij ziet zo gauw geen beslissing. En de klok, hij tikte voort.

Hoe lang zal het geduurd hebben voor Bert zag dat  31. Tf1 (die zag ik, maar ik had godzijdank geen klok naast me) en vooral 3. Te1 gewoon achter elkaar wint??

31.Te1

a) 31…Tb7 32.Te8 Df3 (32…Lxg4 33.Th8+ Kg6 34.Dg5+ Kf7 35.Th7+ Ke6 36.Dxg4+) 33.Th8+;

b) 31…Dd7 32.Te7+;

c) 31. .. Dh1+ 32.Kxh1 Lb7+ 33.Kh2 Txd8 34.Te7+

Zijn er ook onsterfelijke ‘remise bij winst’- partijen? Ja, die zijn er. Ik herinner me ineens nog zo’n partij in de externe (nov. 2015, A.Meester-R. de Vink, DiemerBlackmar) waarin Ron’s tegenstander ook in gewonnen stelling remise gaf. En jawel, ook bij grootmeesters zijn er voorbeelden genoeg. Troost voor Bert!

Maar al met al was dit ook zeker lekker ouderwets ‘fire on board.’  Ouderwets romantisch vechtschaak. Daar kunnen die hedendaagse toppers wat van leren.

slotcorrectie moet nog plaatsvinden

 

Rustig op gang komen? Eerste ronde. Slechts drie partijen. Brrrrr! En aan het eind van de avond komt mij ter ore dat Sven bij ons weg gaat. Brrrrrrrrrrrrrr!  Nu wij kunnen gaan oogsten -na toch ook wel aardig wat inspanningen van de jeugdcoaches ten onzent-  brrrr.  Ik vind dat Sven ernstig moet nadenken over een voorlopige mogelijkheid om bij Purmerend in de interne te spelen, en bij ons voor de externe beschikbaar te zijn. Maar voorlopig : brrrr!

Gelukkig voor Ron, was de partij tussen Bert en Martin in een kwartier uit, dankzij een enorme blunder van Martin in een Budapester gambiet:

1.d4 Pf6 2.c4 e5 3.dxe5 Pg4 4.Lf4  (Dekken die pluspion! Eén van de belangrijke mogelijkheden. De andere zijn 4.Pf3 en 4. e4. Die laatste zet geeft de pion gelijk terug, maar wil met f4 en snelle ontwikkeling profiteren van de omslachtige zwarte paardbewegingen.)

  BertMartin

4. ..  Lc5? (Nu een missertje. Deze zet wordt wel veel gespeeld na 4. Pf3)

[4…Pc6! 5.Pf3 Lb4+ 6.Pbd2 De7;

Het leukst en scherpst en gekst is 4…g5!? 5.Lg3 Lg7 6.Pf3 Pc6 7.h4! Pgxe5 8.Pxe5 Pxe5 (8…Lxe5 9.Lxe5 Pxe5 10.hxg5 Dxg5 11.Pc3) 9.e3 h6 met wat beter spel voor wit

5.e3 Pc6?? 6.Dxg4

De hele verdere avond gingen Martin, Bert en Ron studeren op de geheimen van de Budapester. Met name die van 4. Lf4 en van 4. e4. Dus was het allemaal in ieder geval nog een beetje leerzaam.

Bij Marco-Jasper viel me op:

1.  Beetje gebroddel in de opening van Marco. Die nog op stoom moet komen.

2. Heel goed openingen- en middenspel- spel van Jasper. Die wordt echt langzaam steeds beter. OK, hij gaf wel weer een gewonnen stelling weg, maar deed dat nu in een veel later stadium, en het was een veel logischer fout, en hij zag de weerlegging zelf al eerder dan Marco.

  MarcoJasper1

Zwart staat natuurlijk op winst! Doch ……   20. ….  Dg6? Met aanval op de toren. Maar direct daarna fluistert Jasper me in: Na 21. Te1 wint wit! (Matdreiging) En aldus geschiedde 21. … Pe6 (de enige)

   MarcoJasper2

3. Dat Jasper daarna een heel moeilijke opgave voor veel schakers verkeerd deed:  Aanvaarden dat je niet meer kan winnen en dan de remise veilig stellen. Hij probeerde alsnog op winst te spelen 22. dxe6 f6 ????  en onderschatte daarbij tomeloos het gevaar van een ver opgerukte vrijpion. 23. e7  Hij had natuurlijk op e6 moeten slaan en na wat ruil van materiaal en posteren van de koning op f7 was remise een voor de hand liggende uitslag.l

4. Marco speelde hierna prima verder. Door die witte vrijpion is zwart aan handen en voeten gebonden, en wit benutte dat door even een aantal pionnen van de machteloze zwarte partij  op te souperen. En zo hoort dat!

Ja,  “één moment van onbedachtzaamheid kan maken dat men jaren schreit.” Nou ja, jaren ? Het helpt best wel. Al gaat het langzaam.

Sven- Paul was best van weerszijden een goede partij.

Tot zet 13 was het allemaal theorie. Siciliaans. Najdorf. Ja, ja! Maar dat wisten ze natuurlijk niet. Het was gewoon allemaal eigen briljante aanleg. En het resultaat is dat wit rond zet 21 nog helemaal niets heeft bereikt.

SvenPaul1.

Maar hier overziet Sven iets: Hij ruilt op c4. Maar sterker is een indirecte dekking van b5 door 22. Lf6! ( cxb5 Txc1 –waardoor de dame nu veld b5 dekt- en daarna axb5 ) Nu heeft Paul eindelijk een beetje houvast. Na 22.  .. Txc4? 23. Txc4 bxc4  24.Dxc4 staat zwart duidelijk minder.

En dat leidt tot:

SvenPaul1.

31.  .. Kf7 zal niet helpen maar leidt nog tot een moeilijk eindspel.  32. e8D Kxe8  33. Txg7

Of 31. ..  Te5  proberen? Maar 31. .. g5 is nergens meer goed voor.

Het eindspel speelt Paul veel geroutineerder. Sven is nu al gauw kansloos. Het resulteert in verlies van nog een pion, waarschijnlijk mede als gevolg van een achterstand op de klok.

Conclusie: best goede partij van ouwe rot en onze “coming man” . O nee, sorry!  “leaving man”.   Dus.   Brrrrr.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1519b

(Foto's groter en beter, erop klikken. Terug via  <- )

Maandag 29 augustus was het weer zo ver.

Aan de nieuwe, oude clubkampioen de twijfelachtige eer om het nieuwe schaakseizoen te openen met een simultaantje. Leuk is anders, maar ja …. noblesse oblige!

  0522b

Voor velen een mooie gelegenheid om aan de door te veel zon en/of drank aangetaste schaakconditie te schaven. Voor sommigen was dat erg nodig.

Vader Joop haalde bij lange na zijn glanzende vorm van vorig jaar niet. Hij liet zich na een zet of tien door zijn respectloze nakomeling mat zetten op f7.

Gerrit speelde weer de rol van verdedigingskunstenaar. Maar dat ging niet zo indrukwekkend als  in het vorige seizoen. Hij gaf Bert ongewild de gelegenheid zijn leukste partij van de avond te creëren. Die ging al snel inventief in de aanval en deed dat foutloos. Al vrij vroeg op de avond konden de stukken in de doos. Gerrit wilde zelf niet bij zijn bord op de foto. Begrijpelijkerwijs.

  0530b

Wit aan zet. Mat is na Tf8+ alleen te voorkomen door Dg8.

Martin moest duidelijk ook nog op gang komen. (Of was misschien te veel afgeleid door zijn jeugdige vrolijke buurman-leerling.)  Martin won een pion door zo’n begrijpelijk simultaangeversmissertje van Bert, maar zag daarna kans in een stabiele stelling zelf een handjevol van dat soort figuurtjes te veronachtzamen.  “Ik heb mijn leuke stelling veranderd in een zinkend schip”, vertrouwde hij me toe. Juist.

Jasper deed het eigenlijk heel goed. Bert was tegen deze vermeende underdog (underpuppie) wat te woest in de aanval getogen, en moest ineens alle zeilen bijzetten om de tegenkansen van zijn jeugdige tegenstander te neutraliseren.

  0529

Het leidde tot een geheid remise-staand eindspel, maar op Jaspers aanbod daaromtrent weigerde onze kampioen in te gaan. Dat was zijn eer te na. En warempel, Jasper zag kans dat eindspel nog te verprutsen ook!

Ron was er natuurlijk op gebrand om eindelijk weer eens een keer te winnen van deze Angstgegner. Dan maar in een simultaan. De mouwen opgestroopt! Maar hoewel hij scherp speelde, hij kreeg het tegen de eveneens extra gemotiveerde clubkampioen alweer niet voor elkaar.

  0526

Komodo geeft hier na het inderdaad gespeelde 1. .. Td8-d7 aan dat zwart groot voordeel heeft. ( 2. Db3 fxe4  3. Lxf4 dxc3) Ja, dat dachten Ron en ademloze toeschouwer Eddy ook wel.  Maar ook nu moest Ron weer opboksen tegen een gebrek aan tijd. Een scherpe stelling. Als je dat goed wilt doen moet je even rustig in gepeins kunnen verzinken. Dat kan de witspeler niet! Maar eigenaardig genoeg, ook de zwartspeler heeft in een simultaan soms te weinig tijd! En dat is voor iemand die altijd eerzuchtig op zoek is naar de beste, ook niet prettig!  “Ojee, daar komt hij alweer aan!”  Wat kleine onnauwkeurigheden lieten het zwarte voordeel vervluchtigen: Toch remise.

Misschien was ook Bert zelf nog niet optimaal op dreef. Hij wilde duidelijk op veel borden scherp spel, en nam daarvoor desnoods flinke risico’s. Soms te flink.

Voor de club hoopgevend waren de reacties van  Marco!

  0524

Een mooie stelling.  Wit mag dan wel een open torenlijn richting zwarte koningsstelling fraai bezetten, maar zwart creëert een gevaarlijke tegenaanval richting de witte. En die werd wit te machtig. Hij gaf op, ( Na 1. Kg2 (de beste) Te1  2. Txd5 Tae8 kan wit nog wel een beetje in de pas blijven met een kwaliteitsoffer 3. Dxh7 Dxh7 4. Txh7 Kxh7  5. Txd7. Maar ja, zie dat maar eens in een simultaan.)

Wit scheen al gauw met gedurfd spel de overhand te krijgen tegen een geduldige, precieze, en wel in goede vorm verkerende  Frank. Maar die bood taai tegenspel. Laat op de avond gaat de vermoeidheid bij de simultaangever toeslaan. Na een missertje  derzelver kwam er een eindspel op het bord van T+L (wit) tegen D (zwart). Normaal gesproken kan dat nog heel lastig worden, maar onder deze omstandigheden overzag Bert begrijpelijkerwijs nog wat simpels, en kon opgeven.

   0520

“Haha, wie speelt er nu 1. .. e6 na d4!? “   “Dat zal ik je eens even laten zien! Weet je wel dat dit de laatste mode is in de grootmeesterpraktijk?”

Tegen een evenzeer geduldige, precieze, en wel in goede vorm verkerende Paul bereikte Bert met wit niets, en toen hij dat enigszins geforceerd trachtte te veranderen kreeg zwart strategisch voordeel. Maar toen haperde de machine een beetje. Twee torens tegen een Dame en pluspion, is dat wel te winnen?

Doch nu ging er bij wit iets mis:

  0528

“Even een olienootje om de hersens te smeren! Smaksmak. Ja, nu denk ik dat hij na Dxc3+ het paard op d4 verliest!”

De verrassing van de avond was onze trekvogel Peter. Diep geconcentreerd zat hij heel erg zijn best te doen. Dat moet ook wel, want veel wedstrijdritme kan hij bij ons niet opdoen. Hij is altijd op reis. Bert deed ook zijn best, maar schoot niet op. Het is ongelofelijk hoeveel uithoudingsvermogen en richtingsgevoel die trekvogels hebben!

Uiteindelijk stond er een eindspel op het bord dat er dan wel gunstiger voor wit uitziet, maar dat niet is. Zoals Bert later demonstreerde.

 0531

Zwart gaat meestal  de pion op d5 winnen na Ke7 en Kd6. Zo niet, dan gaat de pion op a4 verloren.  De dan goede positie van de zwarte koning zorgt voor de rest.

En heel leuke opsteker voor ons zwerfdier. Dat we hem van harte gunnen!

Die andere late herintreder, ene Marko, bracht een vriend mee. Naam mij onbekend. Met hem gaat Marko een half jaar deserteren naar Australie. Ik moet hem dat krachtig afraden. Die vriend ziet er wel leuk uit, maar is volstrekt onbetrouwbaar.

0527

Vriend. Met naast zich het corpus delicti.  Waarmee hij juist een pion op a2 heeft gewonnen. Ik denk dat Bert hem in de Slavische opening een beetje onderschatte. (het corpus delicti dus.)

Ik weet niet of Bert het in de gaten had, maar hij moest optornen tegen een schaakprogrammaatje op een smartfone. Toch hield Bert het nog lang vol. Rond half elf leek me de stelling voor wit zelfs interessanter. Misschien was zwarts apparaatje even uitgevallen. Maar uiteindelijk was, heel laat op de avond, de accu ervan toch nog beter opgeladen. Die van Bert was inmiddels wel helemaal leeg. Logisch! Nee, die jongen is niet echt een sterke schaker. Hij is gewoon zowiezo niet wat hij lijkt. Nee Marko, als je denkt daar in Australie voor even een leuke meid te hebben ontmoet, ligt hij er stiekem mee onder de dekens. Ik zou die reis maar afzeggen. Is voor ons ook beter.

Uw wepmeester is trouwens zelf ook nog niet in vorm. Waarom nam hij geen foto van Marko, of van diens stelling? Gewoon vergeten! Marko speelde goed. Stond goed. Een blunder van Bert in moeilijke stelling maakte de zaak voor onze kampioen in één klap desastreus. Ik denk dat ik Marko een beetje uit mijn bewustzijn heb verdrongen. Omdat hij ons tijdelijk(?)  langdurig verlaat.

Het was een gezellige avond.

Score van Bert bleef wat onder zijn niveau. Dagje ouder? Te lange werkdag? Of een biertje teveel onderweg?  Maar dankzij zijn artistieke optreden begrijpen velen weer hoe leuk het schaken kan zijn.

 

(slotcorrectie heeft nog niet plaatsgevonden)