16 oktober was het weer zo ver. Weer tijd voor een gezellig uitstapje van de kleine Aris de Heer- familie. Dat doen we af en toe om de verbroedering van de clubleden te bevorderen.

Het moest eigenlijk een tegenbezoek aan de Alkmaarse ‘kaasboeren’ worden. In maart dit jaar kwamen de Waagmeesters de Beemster kaasmakers op hun eigen terrein keuren. Maar ja dat was hun 8^e (achtste!!) selectie, met al wat bejaarde keurmeesters, en die proef doorstonden we moeiteloos. Maar nu zou het wel veel minder soepel gaan verlopen. Nu speelden zij voor eigen publiek , en hadden ze hun 2^e (tweede!) NHSB-selectie  opgeroepen. Dat scheelt nogal wat. Ik denk dat wij Beemsterlingen allemaal bevreesd waren voor een genadeloze  beoordeling van ons produkt en verlies van ons keurmerk.

U als trouwe lezer weet dat ik in mijn verslagen van de externe wedstrijden altijd probeer één thema voor mijn beeldspraak aan te houden. Ik doe dat nu al een jaar of tien, en dat gaat mezelf intussen af en toe een beetje tegenstaan, en bovendien krijg ik met een ernstig tekort aan nog ongebruikte thema’s te kampen. Binnenkort zal ik daar dus wel mee gaan stoppen en me weer als een normale, dus niet geestelijk gestoorde, verslaggever  gaan gedragen.

Nu nog niet.  Want Jos had nog een suggestie. Jos adviseerde voor ons gezellige clubuitstapje  dit keer eens een bezoek aan de Efteling. Dat zou wel een leuke ervaring kunnen worden. Daar ben ik heel heel lang geleden voor het laatst geweest met mijn jonge kinderen. Vandaagdedag zou het niet meer in me opkomen daar in mijn eentje (of tweetje) heen te gaan. Lange rijen wachtenden, gillende kinderen, patatstank, enz. Bah! Maar ach, zo samen, met zijn achten van Aris de Heer! Misschien wel eens gezellig. Misschien dat ook ons geloof in sprookjes, door vele jaren barre werkelijkheid flink gesleten, aldus weer wat gerestaureerd zou kunnen worden.

Nou, dat gebeurde. Maar pas helemaal aan het eind van ons uitstapje.

Enige angstige opwinding ging al door me heen toen we de speelzaal van Het Gulden Vlies betraden. Als bij een kind dat aan de hand van vader Paul het terrein van een sprookjespark betreedt. En de angstigheid werd nog erger toen we er een half uurtje oriënterend hadden rondgekeken. 

Foto's groter of beter? Klik erop!

2S7A4273WEB

Vader Paul liep met Gerritje al vrij snel het ‘Spookslot’ binnen. Paul zat daar al gauw met een abominabele pionnenstelling die in het eindspel als kansloos moest worden beschouwd.

DiaPaul1

en Gerrit met een benauwde stelling tegenover een actieve tegenstander, en dientengevolge met een pion minder.

  DiaGerrit1

Hoofdschuddend zag ik aan hoe Jos alweer interesse bleek te hebben voor de attractie ‘Fata Morgana’. In het verslag op de website van de Waagtoren wordt zijn aanpak niet al te vriendelijk gekenschetst  met :  ‘bizar spel’ . Ach wij zijn er intussen aan gewend dat Jos in de opening luchtspiegelingen opzoekt. In ons clubje kan dat misschien nog wel, maar tegen een Willem Meyles!?

  2S7A4276WEB

Ron liep ook al gauw mopperend rond. Was niet echt tevreden over zijn eerste zetten. Ron voelde zich als een volwassene in de ‘Oude Tufferbaan’. Die wist nu al zeker dat zijn klassieke model voorlopig met weinig tempo zou gaan voorttuffen.

En bij Martin zou het misschien nog langzamer gaan. Meer als in het ‘Kinderspoor’ . Daar ontwikkelde zich namelijkeen Gesloten Siciliaan, waar je als zwartspeler ook niet zo vrolijk van wordt omdat dat ook als je het goed aanpakt meestal veel geduld gaat vergen.

Ik vreesde nu al het ergste. Ging dit een voorstelling worden uit het ‘Sprookjesbos’? Van de wolf uit Alkmaar die minstens zeven geitjes ging opeten.  Gelukkig zag ik ook nog wel enkele leuke dingen gebeuren. Bert leek in een Geweigerd Damegambiet met rustig spel een prettige stelling te verwerven. Ik zag eigenlijk wel voor hem een rustige ‘Droomvlucht’ in het verschiet. Met elfjes en vriendelijke trollen aan zijn zijde . Voor deze attractie wordt ter plekke reclame gemaakt met “Je dromen kunnen werkelijkheid worden”.  Ik verwachtte dat dit hier wel zou kunnen gaan gebeuren.

DiaBert1

Het betrof in dit geval een droom over een zich langzaam af te tekenen koningsaanvalletje. Met twee mooie lopers, meer invloed in het centrum, tegen een zwarte stelling met weliswaar ook het loperpaar, maar één ervan maakte voorlopig een wat zielige opgesloten indruk.

2S7A4280WEB

Het leukst was al snel wat Bert2 (Kaizer)  ervan maakte. Het begon heel rustig met een Caro Kann. U weet wel die opening waarvan Jan Hein Donner vond dat die wegens lafheid verboden zou moeten worden. Toegegeven,  Bouma deed daar wat aan door niet uit de allerbekendste varianten te kiezen, en wel wat actie te zoeken middels zijn Dame naar a5. En toen nam Bert2 doodgemoedereerd een ticket voor de ‘Python’. Totaal geen last van hoogtevrees, niet benauwd voor dubbele loopings. En het werd voor uw toeschouwer, die zelf niet durfde, leuk om te zien.  Zelfs op vaste bodem voelde die af en toe zijn maag draaien, maar kon niet nalaten naar dit gebeuren te blijven kijken omdat het verschrikkelijk spannend werd. Ging onze Krooninvaller het hier even helemaal maken?

  DiaBert2-1

Ook leuk was om te zien hoe het Frank verging. Die ging eindelijk weer eens voor de Grand Prix in zijn Siciliaan.  Als de tegenstander op de hoogte is, wordt het meestal niet zo eng als het er voor beginners even uitziet. En deze tegenstander was wel op de hoogte. Maar nam toch  ineens een enorm risico bij zet 9.

DiaFrank1

9. …. Dxf4? 10. Pfg5 ! Natuurlijk! Heeft wit niet verder gekeken dan zijn neus lang is? Sprookje van Pinokkio?  10. …. De5 11. Pxf7!

Frank was niet te beroerd om de invitatie voor een tochtje in één van de vele griezelige achtbanen te accepteren. Hij koos voor ‘Joris en de Draak’. In de rol van Joris dus. Het werd een tocht met langzaam peilloos omhoog met aldaar schitterend uitzicht, en dan weer oerend hard omlaag de diepte in, met veel verbijsterend bochtenwerk. 

Toen Jos na een zet of vijftien het Fata Morgana verliet en bij me kwam informeren wat ik van de stand vond en ik zei dat ik dacht dat hij gewonnen stond, bleek ik hem verkeerd begrepen te hebben. Hij wilde de stand van ons hele team weten. O jee, dacht ik, die is van plan weer zijn hobby te gaan botvieren. De voor mij onbegrijpelijke hobby om in betere stelling remise aan te bieden.  Ik zei dat over de vooruitzichten voor ons team nog niets te zeggen was, maar dat ik niet erg optimistisch was. Het hielp niet. Hij bood toch remise aan. Gelukkig liet Willem Meyles zien wat ik een flink aantal jaren geleden ook al met hem beleefd had.  Dat is een vechter! Die heeft daar dan helemaal geen zin in. Tegen mij nam hij het destijds aan het eind van de avond aan na heel lang nadenken, omdat het echt niet anders kon, maar tegen Jos wees hij het af. Twee keer zelfs. Wat ik ook absoluut niet begreep. Maar achteraf gezien:  voor ons gelukkig maar!

Het werd voor mij daarna een lange avond met bijna overal lang wachten. Niet erg om in de rij voor de attractie te staan als je weet dat het daarna erg leuk wordt. Maar dat wist ik nu nog helemaal niet.

Bert dook het eerste op uit zijn attractie. Voor Bert was namelijk de Droomvlucht niet helemaal gelukt. Zijn aanvalsdroom ging geen werkelijkheid worden. Halverwege had hij dat wel door, stapte uit,  en zocht voortijdig de uitgang.

(Ron:  Bert speelde goed, maar accepteerde remise in een betere stand, ook gezien het verloop op de andere borden. Hij had toen al gezien dat ik moest winnen (wat een vertrouwen, maar waar is zijn killersmentaliteit?))

    DiaBert2

Hoezo ‘verloop op de andere borden’? Die borden boden toen nog niet een erg vreugdevolle aanblik. De meesten van ons trokken nog sippe gezichten naar me als ik langs kwam. Het leken net kinderen die van al dat sprookjesspektakel helemaal niet blij werden, maar vooral een beetje bang.

Behalve het bordje van Jos. Die was er noodgedwongen dan maar eens echt goed voor gaan zitten (dan maar geen remise,moet je het zelf maar weten) , en speelde verder een heel konsekwent sterk partijtje. Willem verzon veel, bleef inderdaad inventief en steeds een beetje gevaarlijk, maar Jos wist intussen eindelijk zeker dat hij nu op weg was naar een echte oase en niet naar een luchtspiegeling.

  DiaJos1

Na 17 a3? volgde gewoon Lxg2 Zwart staat op winst!

Ron: ‘Jos vond ik een zeer fraaie partij spelen (11. …Lc5!!!! Briljante vondst) maar hij moet in betere stelling en zeker met pion meer geen remise aanbieden.’   

Zo, nu hoor je het eens van een ander!

En Paul bleek verrassend bestand tegen de griezeligheden van het Spookslot. Aan het eind van de rit bleek zijn goed spelende tegenstander er wel ineens zo bibberig van te zijn geworden dat hij de niet al te lastige goede zetten van een echt gewonnen eindspel niet kon vinden. Verbazingwekkende winst van Paul.  Moeten we nu concluderen: ‘onverdiend’? Misschien. Maar zo kalm blijven in zo’n stelling tegen een sterkere tegenstander, dat is toch ook een verdienste. Helaas schrijft Paul altijd al onleesbaar, en aan het eind helaas zijn tegenstander in tijdnood ook, en ik kreeg dus het laatste deel van hun partij niet meer op mijn computer. Geen diagrammen dus mogelijk. Jammer, want Paul’s serieuze behandeling was mooi geweest om aan de wat minder studieuze schakers van ons clubje wat valkuilen en mogelijkheden van een pionneneindspel te laten zien. En dan zou hij niet meer hoeven te mopperen dat zijn briljante spel op de site altijd wordt overgeslagen.

Daarna begon weer een periode van lang nerveus wachten. Het zou toch niet gebeuren dat wij deze avond tot een goed of redelijk einde zouden gaan brengen. Frank leek totaal gewonnen te staan.  

 DiaFrank2

18 Dxg4?  Ja die witte dame zou  wel handig geweest zijn om het klusje af te maken. Frank zal wel dames ruilen omdat hij door de complexititeit van de stelling veel tijd is kwijt geraakt en het nu wat overzichtelijker wil laten worden, maar raakt zo toch veel voordeel kwijt.  (18.Df1!+– zou ijzersterk geweest zijn!   bijv.  Le5 19.Pxe5 Pxe5 20.Lf4!  Kxd6 21.d4!)

Frank: “Spannend, maar vol fouten. Had het mezelf veel makkelijker kunnen en moeten maken.” 

  2S7A4283WEB

Want ineens kantelde het beeld daar. 

  DiaFrank3

26. … Te2!!  27. Kg1 Txb2

Ik keek ernaar, en dacht  : ‘Zie je wel, dit is het begin van het einde’.  Want niet alleen bij Frank, maar ook bij Bert2 was het beeld aan het kantelen.  Dit wordt het eind van het sprookje, dacht ik. ‘Licht uit. En lekker slapen!’

Als naar het zich nu liet aanzien Frank, Gerrit en Bert2 gingen verliezen en Martin naar het zich liet aanzien remise maakte en Ron misschien toch niet kan winnen in die taaie stelling tegen die taaie tegenstander  wordt dit sprookje geen waarheid. Dan verliezen we ook de 2^e ronde van NHSB 2B.   Nu ja, geen schande, deze jongens zijn gewoon te sterk voor ons. Gemiddeld kleine 100 punten Elo sterker Ja, jammer dan. Volgende keer beter.

En dan, heel laat op de avond gebeuren er ineens toch wonderen.

Gerrit staat al heel lang zeer verloren, maar blijkt in de tijdnoodfase veel beter te kunnen vluggeren. Net als Paul blijkt hij beter tegen de griezeligheden van het Spookslot opgewassen. Ik sta er stomverbaasd naar te kijken.  Ik zie ineens weer andere onvermoede kwaliteiten van ons Gerritje. Zo snel en waakzaam als hij – wel met wat bereidwillige medewerking van zijn tegenstander- het beroerde eindspel omtovert in een winststelling, en daarna de wanhopige slimmigheidjes van zijn tegenstander doorziet en neutraliseert. En dan wint! Ongelofelijk. Ook hier:  Onverdiend? Misschien.  Maar toch. Wat een doorzettingsvermogen!

Bij Frank gebeuren dan ineens ook heel vreemde dingen. Die was in zijn achtbaan na een schitterend hoog uitzicht op winst, aan een razendsnelle val begonnen. De  tegenstander wurmde zich dus knap – met wat sportieve medewerking van Frank- uit zijn inmiddels al een halve avond lang heel machteloze en kansloze situatie. En daarna zit het voor Frank ineens allemaal tegen. Dat heb je vaak als je aanval vast loopt. Dan staan je stukken ineens minder goed. En wit staat  dus rond  zet 30 zelfs ineens verloren. Ook nog in forse tijdnood, zijn tegenstander niet echt.  Ik wilde er niet eens verder naar kijken. Ik kon het niet meer aanzien.  Wat een tragedie. Zag dus niet hoe de Waagtorense keurmeester op zijn beurt zijn winst vergooide en Frank aan zijn laatste scherpe bocht begon. Om tenslotte met hartkloppingen, duizelig, maar heel tevreden bij het eindstation te arriveren. Joris had nota bene toch de Draak verslagen.

DiaFrank4

Bewonder het wonder. Zwart staat  2 pionnen voor, er staan ongelijke lopers op het bord. En toch wint wit!   34. Lg5+ !  Ke8  35. d7+ zwart geeft op.

Dat het bij Bert2 nu toch nog minder plezierig uitpakt is voor de eindstand niet belangrijk meer.  Beetje onredelijk wat Bert overkomt. Wat viel hij prachtig aan. Wat was hij wakker gebleven de hele avond! Toegegeven : zijn tegenstander stond lang beroerd maar was absoluut niet van zins om het Bert2 gemakkelijk te maken en verzon steeds weer nieuwe gevaarlijke listen en noodsprongen. Maar Bert2 zag heel lang aldoor alles, en bleef maar geduldig en vernuftig duwen en loeren in de richting van de weinig comfortabel opgestelde zwarte koning. En staat tenslotte echt op winst. Bij zet 34.

  DiaBert2-2

Met bijv. 34. c6 ! 

Maar dat doet hij niet. Hij offert hij ten onrechte een stuk (of gewoon blundertje?),  34. Lxh6?? , en dan is zwart ineens  uit de problemen.  Die creëert dan ineens wat mogelijkheden voor zichzelf, en dan is helaas onze held (hij gaf lang de anderen het goede voorbeeld) te vermoeid van een hele avond loopings en kurkentrekkers in de Python , of te teleurgesteld,  om steeds de goede antwoorden te vinden waarmee in ieder geval toch nog een verdiende remise mogelijk was geweest. Ja, dan verliest zelfs de Kaizer zijn recht.  Hij staat na een ernstige fout bij zet 41. ineens op verlies. Het lukt hem niet meer om aan die situatie iets te veranderen. Jammer. Maar we kunnen niet op alle borden mazzel of rechtvaardigheid ondervinden.

Bij Martin zit er al de hele avond voor beide partijen weinig schot in. Want ze spelen beiden langzaam en voorzichtig. Alleen hun klok maakt enorme vorderingen. Mede daarom, denk ik,  besluiten ze bij zet 21. tot remise. Eigenlijk net op het moment dat Martin wat voordeel heeft gekregen. Hij zou nu eindelijk nog uit het Kinderspoor kunnen stappen en in de tijdnood de wildwaterbaan Piranja kunnen proberen.

  DiaMartin2

21. … dxc3! 22. Lf3  Lc5+ 23. Kh2 b5  24. axb5 axb5  25. Pe5 cxb2! 26. Tb1  Lb4!

Maar voor onze miraculeuze eindstand maakt het niks meer uit, en de klokken dreigen, en het is tegen twaalven. Het wordt hoog tijd voor Doornroosje. Vinden ze allebei.

En Ron wint tenslotte. Wat heeft die een sterke partij gespeeld vanavond. Hij is zelf maar ten dele tevreden. Maar dat zijn we van hem gewend. Anderen en ik zijn imiddels van mening dat zijn aandeel eigenlijk de enige echte evenwichtige schaakpartij van ons team was vanavond, en een van de zeer weinige echt verdiende overwinningen.

  DiaRon1

Ron:    “Even later Lxe4 verdient een uitroepteken, zijn enige sterke stuk moet weg, waarna mijn paard op e5 onaantastbaar is geworden. “

 20.Lxe4! dxe4 21.exf4 Txf4 22.0–0 Dd8 23.Dc1 Tf8 24.De3 Dd5 25.Ta1!

“Vervolgens is Ta1 weer erg sterk (niet Te1 om een pionnetje te winnen, terwijl je een heel sterke aanval kunt gaan opzetten en hij een kreupele loper blijft houden, daar heb ik ook 20 minuten over nagedacht).”

De eind-situatie :

  DiaRon2

Ron: ‘Ik bleef noteren met minder dan 5 minuten omdat mijn tegenstander nog maar 20 seconden had en ik het beslist moest gaan winnen (alleen even zeker checken dat hij geen eeuwig schaak had).’

38. …  Dd6+ 39. Kh1 Da3 40. c8D en tja hier kan zwart dus wel stoppen. Ron kan heel erg tevreden zijn.

Nawoord:

Ik las het verslag van zijn tegenstander op de site van de Waagtoren. Daarin vielen me een paar dingen op, en dat kan ik niet voor me houden. Wellicht gaat mijn loslippigheid me weer problemen opleveren. Maar ja, dat moet dan maar.

Ik probeer altijd in mijn verslagen te voorkomen dat de prestatie van tegen ons winnende tegenstanders wordt gekleineerd.  Natuurlijk hadden wij in deze wedstrijd heel veel geluk. Maar het valt op dat er in hun verslag werkelijk niet één prijzende opmerking richting het kleine dappere clubje Aris de Heer voorkomt. Integendeel de winst van de tegenstander van de verslagschrijver zelf werd volgens hem ontsierd door ‘psychologische oorlogvoering(?) ’   Nee, ik ken Ron inmiddels beter. Zijn gewoonte is af en toe iets aardigs te zeggen tegen zijn tegenstander. Dat is hoogstens zijn manier om de spanning die hij zelf erg voelt wat te neutraliseren.  Niet onsympathiek , vind ik. Minder sympathiek vind ik het om je eigen nederlaag alleen te verklaren door je eigen slecht spel en met geen woord te spreken over de kwaliteit van de zetten van je tegenstander. En ook daarnaast ook nog even als kleine verontschuldiging voor je nederlaag aan te voeren dat er in je tijdnood een storende flits was van een kamera.  (Sorry, sorry. Ging per ongeluk. Ik schrok me ook dood. Sorry. Maar die kamera is er wel voor een goed doel. Een aardig verslag mogelijk te maken. Heel vervelend, maar ja, gelukkig zitten we hier niet in de zaal met grootmeesters en broodschakers. Allemaal gewoon bevlogen liefhebbers.)  En daarnaast klagen over een onreglementair op het bord zetten van een dame na promotie door een ander dan de schaker zelf. Hoe lollig is het schaken dan nog als we zo het reglement nodig hebben om zulke kleinigheden aan te kaarten. Want misschien had hij er even bij kunnen vermelden dat hij op het moment dat die ongelukjes gebeurden al totaal verloren stond. En dat daarnaast ook nog zijn eigen tijdnood desastreus was. En Ron nog tijd genoeg had. Genoeg om nog zelf tien dames neer te zetten en om als dat dan nodig zou zijn geweest zelfs op tijd nog te winnen. Wat niet hoefde, want zijn winst was toch al, met een dame meer (!), onontkoombaar. Dat zagen zelfs alle simpele liefhebbers die er omheen stonden.

Het onaardigst vind ik tegen de achtergrond van bovengenoemd gebrek aan zelfs maar een greintje uitgesproken respect voor de prestatie van de tegenstanders een met instemming geciteerde mededeling  “Op dit niveau maak je dit soort ongein mee!” Dankuwelalstublieft! Dat kan er dan ook nog wel bij. Dus Aris de Heer speelde tegen een team van een veel hoger niveau dan zijn armzalige eigen niveau. Gezien het sportieve gehalte van dit verslag op de Waagtoren-site hoop ik maar dat wij nog heel lang ver onder dat  prachtige hoge Waagtoren N2- niveau mogen blijven zitten, op ons eigen simpele niveautje  .

Tot slot:

Het was een latertje geworden. Maar boeiend. We bleven rondhangen tot tegen de sluitingstijd van het park. Zelfs Jos bleef tot eind! Het was de moeite waard geweest. Klein duimpje was de reus te slim af.  Wij kunnen nu zomaar weer in sprookjes geloven.

De uitslag laat inderdaad een zwaar geflatteerde overwinning van AdH zien. Ik vind dat onze tegenstanders vaak eigenlijk sterker waren dan wij. Hoe kan zoiets? Misschien werden we inderdaad onderschat . Maar, zoals Paul het uitdrukte,  verschillende spelers van ons team hadden vanavond een ‘engeltje op hun schouder’ zitten. Wel leuk voor een keertje. In het verleden waren dat wel veel vaker boosaardige duiveltjes.

En op een enkeling na waren onze tegenstanders heel aardige mensen. Dat weet ik o.a. omdat velen (uiteraard) teleurgesteld, maar desondanks zeer vriendelijk en bereidwillig hun notatieformulieren aan me afstonden om me in de gelegenheid te stellen dit verslag te schrijven. Dank u daarvoor zeer hartelijk beleefd! 

Op naar onze volgende ronde. Weer naar een sprookjespark?

eindcorrectie moet nog plaatsvinden.

16-10- 2018	De Waagtoren N2			–	Aris de Heer N1			2 – 6
1	7758014	Alex Albrecht	1870	–	8529532	Ron de Vink	1890	0-1
2	7529522	Willem Meyles	1879	–	7366095	Jos Lohmann	1849	0-1
3	7504310	Leonard Haakman	1833	–	7185981	Bert Kuijer	1816	½-½
4	7824674	Guido Florijn	1851	–	6808131	Paul Verkooijen	1768	0-1
5	7649213	Dick Bouma	1739	–	7316276	Bert Kaizer	1662	1-0
6	7468362	Paul Toepoel	1819	–	7826654	Martin Zwaneveld	1654	½-½
7	7809285	Albert van der Meiden	1790	–	7803114	Frank de Geus	1677	0-1
8	7210137	Arjen Dibbets	1735	–	7268195	Gerrit van Dok	1588	0-1
			1814				1738

 

 

 

Afgelopen maandag was het zover. Het schaakcircus weer begonnen. Mannen uit Haarlem parkeerden hun wagens in Middenbeemster en maakten zich gereed voor de feestelijke voorstelling van ons ouderwetse beestenspul.   Onze spreekstalmeester Paul heette iedereen van harte welkom. Onze artiesten hoopten dat ze het publiek aangenaam zouden kunnen bezighouden. Maar vreesden wel dat deze bezoekers zich niet zomaar gewonnen zouden geven. En we weten allen dat ook ons circus in moeilijke omstandigheden verkeert en dat succes niet vanzelfsprekend is.

Foto's groter of beter, klik erop.

  2S7A4201WEB

Enigszins clownesk was het optreden van Gerrit en tegenstander. In razend tempo wisselden ze hun grappen uit. Ik moest omdat ik  thuis iets belangrijks had laten liggen helaas spoedig even de tent weer verlaten, maar was snel weer terug bij de piste en stelde om 21.05 tot mijn verbazing vast dat het optreden van Gerrit en Emil Aktas al bijna voorbij was. Mij leek die Aktas zelf ook een buitengewoon bekwaam artiest. Ik was onder de indruk van zijn vaardig optreden, en waarschijnlijk Gerrit ook. Die voelde zich misschien na een aantal zetten al onprettig. Hij struikelde al snel languit over de ‘Hollandse’ hindernis  van Aktas,  en kwam tamelijk ongelukkig terecht. Nu denk je dat tot het arsenaal van clowneske grappen behoort, maar nee, hij moest als eerste van ons gezelschap echt geblesseerd terug naar de kleedkamers. Ik was stomverbaasd toen ik later de Elo van Emil Aktas’ zag (1218).  Onbegrijpelijk, want na ook een deeltje van zijn behendige analyses post mortem te hebben mogen bezichtigen, was voor mij duidelijk dat  hij veel sterker is dan zijn Elo aangeeft. Hoe komt zoiets? Raadselachtig.

Vrij kort na deze nederlaag gebeurde er nog een heel ernstig ongeval.   Jos, bij ons toch zeer gewaardeerd als dierentemmer, nooit te beroerd om gevaarlijke risico’s  te nemen, ging daarin dit keer wat te ver, door het eens met de Poolse opening te proberen. Hij moest het opnemen tegen een nogal gevaarlijk beest, die naar Jos’ eigen zeggen bij het ongebruikelijke begin van Jos’ act al direct zijn klauwen uitsloeg en daarmee niet heel veel later onze dompteur zelfs zo gevaarlijk verwondde dat die naar de eerste hulp moest worden afgevoerd. Nu is dat nog geen reden voor heel grote ongerustheid. Dat overkomt dierentemmers wel eens, en daar komen ze vaak wel weer overheen. We hopen het van harte, want waar zou ons circus zo gauw een nieuwe leeuwentemmer vandaan moeten halen.

Een derde misser in ons programma stond ons daarna ook al snel te wachten. Onze bekwame jongleur Paul  bleek nog steeds niet al te vaardig om te kunnen of willen gaan met de Blackmar-Diemer ringen (hoewel ik hem er toch destijds op de site flink op heb willen trainen) en verkoos Franse schotels  (geleend van het cirque de soleil?), maar liet er ook daar al gauw een paar van op de grond kletteren. Zijn gelaatskleur  werd dus al gauw veel roder, en geregeld verstopte hij zijn gezicht in zijn handen van schaamte.

   2S7A4211WEB

Hij had al gauw voor zijn act te weinig ruimte over en moest angstig afwachten wanneer er weer een proef van hem zou mislukken. Het publiek begon te morren. En het witte paard tegenover hem ging bekwaam over tot de aanval en schopte hem daarna nogal hardhoevig de piste uit.

Toen stond het 0-3, een akelige start voor ons provinciaal gezelschapje.  Maar gelukkig waren er een paar artiesten over die de show nog een beetje kleur zouden kunnen gaan geven.

Daar waren alleerst die twee die we van circussen in grotere steden hadden kunnen inhuren om ons gezelschap aan te vullen en wat meer kwaliteit te bezorgen.  En dat deden ze inderdaad.

Bert Kaizer speelde zeer geconcentreerd en zag alles. Hij reed een heel spannende dressuurproef en hield de leidsels stevig in handen. Ik zat in het publiek en bewonderde de kapriolen met zijn paard via het sterke veld e5 ademloos. Ik was er eigenlijk van overtuigd dat hij ging winnen. Moest helaas om 23.30 pm weg en zag later dat het niet gelukt was. Even dreigde hij zelfs toch nog van zijn paard te vallen, maar hij bleef knap een beetje overeind, en het publiek applaudisseerde tenslotte dankbaar. Toch remise. We hopen dat hij nog vaak de dressuurproef in ons programma zal komen verzorgen. Wat is tenslotte een circus zonder die prachtige paarden!

Goochelaar Koen van Lankveld deed wat van hem verwacht werd. Hij goochelde Schots met een aantal onnavolgbare trucs bij de tegenstander het smakelijkste van diens bord, en stond absoluut veel beter na het verdwijnen van zijn eigen dame en onnavolgbaar daarvoor in de plaats toveren van twee vijandelijke torens! Maar jammer jammer, hij had wel heel veel tijd nodig voor het slot. Hij had derhalve waarschijnlijk te weinig mogelijkheid  meer om de grote finale trucs in zijn prachtige act in te passen, door tijdnood. Nou ja, jammer jammer, het zou in ieder geval wel remise blijven, dachten we. Heel vervelend voor hem dat van Soest zelf ook een magiër bleek, uiteindelijk van de tijdnood gebruik maakte, en hem tenslotte zelf toch nog weggoochelde. Koen had echt een groot applaus verdiend. En ook voor Koen geldt: graag zien we hem volgende keer weer zijn adembenemende handigheid vertonen.

 

  2S7A4207WEB 

Dan was de beurt aan Frank. Die dirigeerde vaardig het orkest op de achtergrond. Hij liet wit de Siciliaanse melodie spelen en deed dat met grote vaardigheid. Ron schreef me dat Frank het prima deed, maar toch nog maar eens met Bert moet overleggen omdat die dit type ouvertures nog beter kent. Dat lijkt me overbodig. De grote concertmeester Komodo vertelde me na afloop dat er echt nergens ook maar iets mis was geweest met de opvattingen van Frank. Maar ja zijn publiek was helaas te veel verwend om het met zwart echt te kunnen overrompelen. Maar het was wel een heel deskundige en gezellige achtergrond-muziek. Ook remise.

Resteren de mooist acts uit ons programmaboekje. Als daar waren: onze trapezewerker Martin en onze messenwerper Ron.

Ik vind het lastig om vast te stellen wie maandag de ‘act van de avond’ verzorgde. Beiden verdienden een oorverdovend applaus.

Martin trad op in Engels kledij, en ik koester intussen na vele jaren toch eigenlijk het donkere vermoeden dat dat helemaal niet zo’n goede toerusting is voor spannende trapeze-oefeningen. Het belemmert en vertraagt je een beetje in je bewegingen. Voor je het weet mislukt er iets en lig je in het valnet. Niet erg, maar je bedoeling niet. Ook nu was er heel veel geduld nodig om iets van spanning bij het publiek tevoorschijn te krijgen. En dat was de verdienste vanavond van Martin. Vaak zag ik hem in het verleden onderweg ergens misgrijpen en af en toe zelfs naast het net vallen. Maar daar was nu geen sprake van. Het publiek kon rustig op zijn stoel blijven zitten, het was niet sensationeel wat voorgeschoteld werd, maar wel degelijk en heel heel heel geduldig. Tot Martin bij zet 25, toen het publiek zelf wat ongeduldig werd, met een schitterende dubbele salto zijn voorstelling kon bekronen. Groot applaus dus. Ik heb die salto dan ook opgenomen en zal die verderop nog even voor u afdraaien. En toch denk ik vanavond maar weer de topper van ons programma te noemen : de act van onze messenwerper Ron.

  2S7A4205WEB

Ron opende zijn optreden met de  -ons inmiddels overbekende- rustige opening met veel achtergrondvenijn. (Ik heb inmiddels ook van hem te horen gekregen dat ik niet al te gemakkelijk eventueel toekomstig extern publiek zijn openingen moet verklappen in ons programmaboekje, want dat is niet gunstig voor het applaus waar we op hopen.)   Ik zeg dus nu verder maar niks over de details ervan. Wel dat Ron van het begin af aan zijn medewerker heel veel spanning bezorgde.  Heel lang zoefde elk mes vervaarlijk in diens richting, en trof hem steeds net niet, maar het was wel iedere keer adembenemend. Volgens Ron had het nog wel iets enger gekund, maar ik vond het de hele avond sensationeel en eng genoeg. Uiteindelijk werd de act bekroond toen onze artiest geblinddoekt de schitterende laatste fatale worp deed. Fataal in de zin van  dat het object het zelf ook niet langer kon aanzien en het opgaf.

Zo werd het 3-5. Helaas niet het volledige succes dat we gehoopt hadden, maar de recensie kan zeker niet  slecht zijn. Een tamelijk eervol resultaat. We blijven trainen, en reken maar dat ons optreden grandioos zal worden als ook onze directeur volgende keer ook weer meeKuiert.

Enkele highlights van ons nieuwe programma:

Gerrit:

GerritExt1

13.  Lb5?  Pb4! 14. Db2 Pxc3  ( 14. … Lxf6 is nog veel sterker  wegens 15. Ld2  Pxa2  16. Txa2  Lxc3  17. Lxc3  Txa2 !! maar ook Pxc3 is sterk genoeg)

  GerritExt2

15. Dxc3 Lf6!!  Hiermee raakt wit een kwaliteit achter tegen een pion, maar zijn tegenstander weet daar verder wel raad mee.

Jos:

Hoewel hijzelf vond dat zijn tegenstander zijn al te agressieve opening al snel weerlegde, vindt K. dat niet echt. De gewenste ongekende zwarte perspectieven bleven inderdaad uit maar het witte voordeel was toch maar klein, tot zet 22.  Als zwart een verkeerde afruil van stukken kiest gaat het mis.

JosExt1

Na 22. … Pxe5 23. Pxe5  Lxe5 24. Lb4  (waar Jos wrsch. bang voor was) Df6  25. Lxf8 Txf8 heeft zwart misschien bijna voldoende compensatie voor zijn kwaliteit.

Maar het gaat mis na 22. …. Lxe5?  23. Lb3!  Lxh2?  (23. …. Lxb2  24. Lxd5+ !  Kg7  25. Te6 ook erg onprettig voor zwart maar iets minder desastreus)  Dit is een offer dat blijkt niet te werken  24. Pxh2 

  JosExt2

En bovendien de dreigingen worden zwart evengoed te machtig.  24. …. Pe5  25. Dd4  Pc4  26. Lc3 en de matdreiging op g7 zal minstens tot verlies van een stuk leiden. En zwart had er al een geofferd.  Zwart geeft op.

 

Paul:

De lucht was al grijs, maar zeer donkere wolken pakken zich samen na:

PaulExt1

16. … g5?    Een poging om dan maar vooruit te vluchten, terwijl in vredesnaam maar dapper afwachten misschien beter was.

Want na 17. hxg6 ep Pxg6 18. Pxg6  (Lxh6!!! nog sterker) Dxg6  19. Tg3 is het wachten op het dodelijke slotakkoord.

Dat vindt wit door lang te rocheren, zijn andere toren ook te hulp te laten snellen en vervolgens met wel heel veel stukken de laatste gammele restanten van wat ooit een koningsstelling heette onder vuur te nemen:

  PaulExt2

23. Ld1! en zwart geeft op. Straks gaat wellicht die g-toren ook nog naar de h-lijn!   Naar voor Paul, maar wel mooi gedaan door Robin Mandersloot.

Koen:

Het cruciale moment:

  KoenExt1

laatste zet 21. c2-c3!?   Er is nog niet veel aan de hand, ook niet volgens Prof Dr K,  maar wit wil nu toch maar eens – voor hij bedenkt hoe echt druk op de zwarte koning te gaan realiseren-  iets doen aan zijn voor later wat weinig vertrouwen wekkende damepionnen-stelling.  Waarom niet? Zwart moet nu iets gaan doen met of voor pion d4.

Hij moet kiezen:

1. pion d4 doorschuiven en zo rekenen op tactische grappen en zo bovendien  wit niet helpen z’n pionnenstelling  te repareren 2. d4 dekken met c5  3. d4 offeren en met Le4 en Pf5 sterke velden met zijn stukken opzoeken  4. slaan op c3 en zo ook een tempootje jegens de witte dame te ontwikkelen.  Eventueel na Dxc3 de torens te ruilen en een minimaal gunstiger eindspel ingaan.

En nu neemt zwart een verkeerde beslissing. Volgens het schaakprogramma is d4-d3 het beste. Ja, die verliest zwart dan wel (laten staan is niet aan de orde, wie wil er nu zo’n handenbinder in zijn stelling) , maar hij krijgt van alles terug in de vorm van penningen! Lollig hoor!

 

analysediagram na Le2xd3 :

   KoenExt2

22. ….  Pg6! valt f4 aan. (Ld3 staat gepend door de toren op d8. Leuk is nu 23. Dc2 (uit de penning, maar toch ….) Txd3  24. Tdxd3  Pf4 en nu staat de Toren gepend door de Loper! )  Na (22. … Pg6!) dus 23.  Dc1 (uit de penning) Lxd3  24. Tgxd3  Txd3  25. Txd3 en nu krijgt zwart zijn pion terug met …  Dxc4 met nog weer aanval op 2 pionnen. Zwart staat zeker niet slechter. Maar het zal wel remise worden. Maar wat is ons spelletje soms toch mooi!

Terug naar hoe het echt ging:

  KoenExt1

21. .. dxc3? Maar dat is echt minder. Zwart overziet (of schat verkeerd in) Dxd8!! Koen ruilt zijn dame tegen twee torens.  Ik kan me niet voorstellen dat Roland van Soest niet weet dat twee torens vaak iets sterker zijn dan een dame. Ik denk dus dat hij dacht dat de extra pion, wellicht lastig op c3, voldoende was. Nou nee dus! Doch hier zal ook Koen wel lang over nagedacht hebben.

Na zet 29 is wel duidelijk geworden dat Koen totaal gelijk had met zijn dame tegen 2 torens:

  KoenExt3t

Ik stond naast deze stelling en dacht: Wat is er tegen 30. g4?  Prof Dr K vindt dat ook de beste. Koen kiest 30. Ta6.  Ook weer na heel lang nadenken! Die zet bevalt me minder. Na 30. … Pxf4 krijgt wit wel veel mogelijkheden, maar anderzijds  het is bijna niet meer te overzien. Maar het is wel een pion die je dan kwijt bent. We kunnen het Koen niet kwalijk nemen. Want er begint nu echt tijdnood te dreigen. Hierna wordt na 30. … Pb4?  de partij derhalve van beide zijden wat rommeliger. Maar wit blijft geregeld toch wat beter staan. Tot helaas rond zet 38 de zaak uit zijn handen glipt. Maar Koen heeft evengoed getoond een hernieuwde aanwinst voor ons team te zijn.

 

  2S7A4206WEB

Bert Kaizer

Bij zet 22. is er nog weinig aan de hand. Zwart staat zeker niet minder.  Maar dan begaat Piet Zegers  na 22. Lg6xPe4  een onnauwkeurigheidje:

  Bert2Ext2

23.fxe4? (23.Dxe4!? is beter. Ook nu  23. … Pg6! (aanval met de toren op de dame) .  Maar nu kan 24.Db4 omdat nu de weg voor de dame niet versperd is door pion e4)  23…Pg6! Dat valt nu de dame èn de pion op b2 aan 24. Df3  Dd7? (maar nu had gewoon slaan 24…Lxb2!! 25.Tb1 Lf6 best gekund)

   Bert2Ext3

25.c4  (Dekt pion b2. Ziet er verder niet erg dreigend uit, maar Zegers heeft wel degelijk plannetjes. Hij wil op een of andere wijze zijn eigen hindernis op d5 kwijt, zodat Lb3 pion f7 op de korrel krijgt en daar met Tf2 en Taf1 een leuk batterijtje op richten Le5? Maar dat speelt wit in de kaart. Die loper op f6 schermt ook f7 een beetje af. (beter 25…Pe5! 26.Dg3 Pg4 met aanval op e4, en op b2. Dat gaat een pion opleveren 27.Tb1)   26.c5 (interessant, en volgens plan ) Als ik achter zwart gezeten had was ik nu een beetje nerveus geworden. Maar dat schijnt toch niet echt nodig te zijn. De batterij tegen f7 schijnt met veel moeite wel onder controle te kunnen blijven.

  Bert2Ext4

Prof Dr K geeft hier Lf6 (dus toch weer, om te helpen bij het afschermen van f7) . 26. …  Te7  27. c6  bxc6  28. dxc6

Bert2Ext5

Zo, maar nu lijkt het wit gelukt. Straks nog even die 2 torens op de f-lijn, misschien g4 en/of Lg5 en duwen maar. 

Tot mijn verbazing geeft Prof Dr K hier 28. …. Dxc6. Dat kost een kwaliteit na 29. Ld5 en toren a8 moet eraan geloven. Voordeel van die zet is dat dan ook die akelige loper niet meer op f7 gericht is. Kun je nagaan hoe kritisch de situatie aan het worden is, dat zelfs Prof Dr K een kwaliteitsoffer nodig heeft. Ik kan me voorstellen dat zoiets krampachtigs in Bert Kaizer’s hoofd niet opkomt. Hij speelt 28. ….De8. Je moet toch wat. Maar de dametoren is nu voorlopig ongeschikt voor assistentie bij de verdediging. En die andere toren gaat onder ernstig gebrek aan ruimte lijden. 29. Lg5!!  en ineens staat wit aanmerkelijk beter. Bert ziet hierna toch knap kans om de dreigingen op de koningsvleugel een beetje te neutraliseren, maar als gebruikelijk bij schaken moet je dat dan weer inruilen voor andere problemen. Onderstaande stelling is ook niet lollig.

  Bert2Ext6

36. Txc7   Wit staat inmiddels een kwaliteit voor, en zijn twee torens op die open lijn zijn zo een flink gevaar. Dat zou wit toch wel moeten kunnen winnen. Maar dat gebeurt niet. Tijdnood? Geen zin meer? Niet meer van belang voor de eindstand? Vermoeid? Onder de indruk van de taaiheid van de tegenstander? Ik was er niet bij. Wit is tevreden met herhaling van zetten. Misschien wilden zijn makkers naar huis.

  Bert2Ext7

41.Tc8+  Kf7  remise overeenngekomen

maar na 42.Dh4 [om eerst e4 te dekken] is daarna de aanval lastig genoeg om minstens zwart te dwingen flink af te ruilen ( 42. … h6  43. Le7!!  (dreigt Tf8) Lf6 en daarna ruil van stukken en Ta8 om a6 aan te vallen)  en met twee vrijpionnen op de damevleugel en  een kwaliteit moet dat te winnen zijn.

Zo ging het gelukkig niet. En het neemt niet weg dat Bert Kaizer vanavond een fraai visitekaartje heeft afgegeven. Wij zijn blij met hem.

Martin:

Martin vanavond als gezegd: heel geduldig spel, zonder fouten, wachten tot het konijn langs komt, en dan ‘pang’. En aanschouwt dan hier het konijn:

  MartinExt1

25. …… Db7-f3  ????  26. La5 !!!  De kracht van twee samenwerkende lopers!  Leve het loperpaar! Dat gaat in ieder geval een kwaliteit kosten.  ( …..  T6b7  27. Lc6 ! brrr) . ‘Nog wel even kijken of die drie stukken in de buurt van de koning nog iets akeligs kunnen bedenken.  26. …. Pxg3  of  26. … Ph4  Dat blijkt niet genoeg teweeg te brengen. Minstens kwaliteitswinst dus.  Maar zwart is – terecht- zo geschrokken dat hij het daarna heel snel geheel verder aan gruzelementen laat vallen.

26. ….  T6b7  27. Lc6! 

  MartinExt2

27. …..  Txb1? paniek   (na 27. … Dxc6 28. Dxc6 Txb1 29. Txb1  Txb1 +  30. Kg2 heeft zwart althans nog een Toren plus een Paard voor zijn Dame. Maar ja, dat gaat daarmee toch ook niet meer lukken.)  28. Lxf3 en wit had wrsch. niet gezien dat de toren op e1 gedekt staat door La5.  Dus uit!  Een mooie slotcombinatie

Frank:

De partij van Frank vertoont egenlijk geen ‘highlights’. Het is allemaal rustig, en degelijk. Zelden zo’n foutloze partij gezien waarin zo van begin tot eind nergens het evenwicht werd verbroken. Een stelling waarin dat duidelijk te zien is, na zet 19.

  FrankExt1

Plus van zwart:  een mooi loperpaar. (De hindernis van die eigen pion op e5 zal gemakkelijk kunnen worden omzeild.) Hij heeft wel een dubbelpion. Wit heeft de meerderheid op de damevleugel. Als beide spelers het zo wel best vinden zal in de zeer nabije toekomst wel een grote afruil van de zware stukken gaan plaatsvinden. En zo gaat het dan ook. Remise.

Ron:

Het lekkerste voor het laatst (met delen  van het commentaar van hemzelf)   :

  RonExt1

‘Hier weer lang nagedacht. Moet ik Lg5, Pg5 of h4 spelen? Zijn loper is echter nu een belangrijke verdediger, die beter weg kan zijn, mijn loper heeft niet echt veel functie meer. 13. Lg5 13. ….Lxg5 (listig, zet een val   ES: ??) 14. Pxg5, Tc7? 15. Pf3! (anders kan zwart d4! spelen en zijn de rollen opeens omgedraaid)

  Maar in een volgende mail vult Ron aan:

‘Toch niet de perfecte partij. Ik heb me wel aan de paden van deze opening gehouden. Lg5 leek me logischer dan 13. Pg5  (ES: Komodo vindt Pg5 sterker), maar die moet hij dus nemen met zijn loper. Na Db6 had ik natuurlijk pion b2 geofferd. En hij blijkt geen tijd te hebben voor d4, dus de terugtocht Pf3 was niet nodig. Maar reken dat maar eens uit achter het bord en waarom zou ik risico nemen?’  ES: Komodo geeft inderdaad i.p.v. Pf3 gelijk 15. h4! met flink voordeelvoor wit

15 ..  De7. Nu had ik echt het gevoel al dat ik gewonnen moest staan en het op zorgvuldige afwerking aankwam, zwart komt niet tot tegenspel, mijn koning kan echt overal nog heen, desnoods e2 of f1. 16. h4 (sterk en logisch)

  RonExt2

Aan dat zorgvuldige gaat niets mankeren. Met 0-0-0 en g4 wordt de aanval verder uitrgebouwd.  Na zet 20 staat zwart totaal verloren.

RonExt3

22.  h5!! creëert een mooi steunpunt op g6! Dat 4 zetten later benut gaat worden:

  RonExt4

26. Tg6!  Th8 (dekking van h6) 27. Tf6+, Ke8  alles gedwongen

  RonExt5

28. Pg6 Tg8 29. Dh4! (wat een schoonheid)

  RonExt6

Vreselijke dreigingen, via 30. Tf8+  ! (waarna meestal De7 (mat) plaats gaat vinden)

Zwart probeert het nog, maar zoals ooit het liedje luidde  ‘vluchten kan niet meer,’k zou niet weten hoe!’

 29. ….  Kd8 30. Tf8+, Kc7 31. Dd8+

     RonExt7

 ‘en hij gaf op. Hij verliest niet alleen (veel) materiaal, maar gaat ook snel mat. Volgens mij een van mijn beste partijen ooit. Hoop dat Houdini bevestigt dat ik foutloos gespeeld heb. Mijn tegenstander kan dus echt wel schaken, hij zag praktisch alles aankomen.’

M.i.  wel een ‘foutloze’ partij. Voordeel verworven, voorzichtig uitgebouwd, prachtig uitgecombineerd.   Inlijsten en boven je bed hangen!

 

 

1	7366095	Jos Lohmann	1849	–	7957015	Andre Meester	1861	0-1
2	8529532	Ron de Vink	1890	–	6239948	Jan Rot	1809	1-0
3	6808131	Paul Verkooijen	1768	–	7889288	Robin Mandersloot	1768	0-1
4	7887220	Koen van Lankveld	1748	–	7786867	Roland van Soest	1720	0-1
5	7316276	Bert Kaizer	1662	–	8207804	Piet Zegers	1658	½-½
6	7826654	Martin Zwaneveld	1654	–	7526948	Leendert Saarloos	1666	1-0
7	7803114	Frank de Geus	1677	–	7366447	Hans van Heems	1500	½-½
8	7268195	Gerrit van Dok	1588	–	8356326	Emil Aktas	1218	0-1
			1729				1650

 

Eindcorrectie moet nog plaatsvinden

 

 

 

 

Ronde 1 24-09-2018 Aris de Heer N1 Het Witte Paard N1 – Ronde 2 09-10-2018 De Waagtoren N2 Aris de Heer N1 – Ronde 3 12-11-2018 Aris de Heer N1 Z.S.C. Saende N1 – Ronde 4 06-12-2018 Volendam N1 Aris de Heer N1 – Ronde 5 08-02-2019 Castricum N2 Aris de Heer N1 – Ronde 6 25-02-2019 Aris de Heer N1 Schaakclub Purmerend N1 – Ronde 7 22-03-2019 W.S.C. De Pion N1 Aris de Heer N1 –

Ik heb inmiddels via Gerrit (zijn mail) begrepen dat het een programma is dat ons gammele kluppie vrijwel kansloos laat voor handhaving in klasse 2.

Ik snap inmiddels ook dat het te maken heeft met de nieuwe regel dat KNSB- spelers ook voor de regionale bond mogen uitkomen. Dat is prettig voor ons omdat Koen dan kan meespelen, maar niet zo prettig omdat we nu veel sterkere spelers tegenover ons krijgen. Bovendien veel ‘hogere’ teams van de meeste verenigingen dan anders.

De voormalige wedstrijdleider Aart Strik heeft daarover een zeer uitgebreide toelichting aan ons bestuur en aan mij gezonden.  Ik kan die niet op mérites beoordelen omdat ik me niet verdiept heb in voorafgaande correspondentie. Dat zal Paul wellicht wel kunnen.  Die kent ook precies zijn aandeel in die correspondentie.  Omdat ik hier (gelukkig) niet bij betrokken was, is het voor mij allemaal veel te moeilijk.

Ik meen te begrijpen dat er weer een verschilletje van mening tussen onze wedstrijdleider en die (voormalige) van de nhsb smeulde.

Aart Strik schrijft in zijn laatse toelichting:   “Ik weet niet of en hoe Eddy de kwestie in een commentaar op de site van Aris de Heer gaat verwerken, maar ik mag dan toch wel hopen dat de (eigenlijk al afgetreden) competitieleider er deze keer niet al te negatief in wordt afgeschilderd. En de aangetreden natuurlijk ook niet.”

Ik ga mij wegens incompetentie onthouden van een mening over de gang van zaken nu.

Ik heb trouwens Aart Strik medegedeeld op onze site te zullen vermelden dat ik na uitvoerige toelichting zijnerzijds vind dat ik mij  wat al te rigoreus had uitgelaten op onze site over de vorige kwestie:  schrappen van winstpunt Marko Bosnjak, die ons degradatie uit klasse 2 zou hebben bezorgd. Ik had intussen begrepen dat ik ook toen niet van een aantal details op de hoogte was. Dus excuus daarvoor, bij dezen.  

Mede daarom nu alleen maar als commentaar:  Ik ben benieuwd hoe die nieuwe regels voor onze club zullen uitpakken. Misschien vinden onze beste spelers het wel leuk, en gaat hun speelsterkte vooruit en zijn ze daar blij om.  (Door verliezen tegen sterkeren zal hun Elo zal er niet veel op achteruit gaan, door remise zelfs stijgen.) Misschien vinden enkele clubgenoten er straks niks meer aan en blazen ze de aftocht en kunnen we de vereniging opheffen.  Afwachten maar. We zullen ons er in ieder geval in moeten schikken.

Wat ik wel wil opmerken is dat de wedstrijdagenda wel wat laat bekend is geworden. Anderhalve week voor de eerste wedstrijd! Juist omdat we toch al ternauwernood een achttal achter de borden kunnen krijgen is het niet prettig dat niet iedereen er tijdig rekening mee heeft kunnen houden.  Als ik me niet vergis is ook nog de eerste wedstrijd veertien dagen eerder dan vorig jaar, wat maakt dat –denk ik-  in ieder geval Bert verhinderd is wegens vakantie.  Ikzelf ben daarom nu ook verhinderd aanwezig te zijn bij die eerste wedstrijd over ruim een week, en zal dus zelf geen verslag kunnen schrijven. En ik weet niet hoe het met Frank zit. Dus dat wordt gelijk weer vervelend. En wie weet of er nog meer ten gevolge van die korte termijn aan afzeggingen binnenkomt. Misschien kan in dat geval Paul nog even proberen een weekje uitstel te verkrijgen in overleg met de nieuwe wedstrijdleider Gerard Groot.

Resteert mij slechts mijn clubgenoten te vragen:

Schrijf de data van de externe in uw agenda.

Zeg verjaardagen, vergaderingen, jubilea, vakanties, begrafenissen af. Verzin nu al de meest inventieve smoezen.

Uw aanwezigheid is heel erg dringend gewenst.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

L

Nog een enkel resterend mooi momentje uit de  wedstrijd tegen Oppositie2:

Frederik Smith – Bert Kuijer

OppExtBert6

24. …. Lxe4! slaat wit met paard is het mat op h2. Slaat hij met de loper dan volgt Txd1 en Dxd1 kan niet wegens Pf2 mat.  Opgetogen schoot Paul mij aan: “Bert heeft een prachtige zet gedaan.” Ik dacht zelf aan Db6. Dat blijkt ook wel aardig maar lang zo goed niet! (24…Db6 25.Tf1! Pe3 26.Df2   (-0.90) ) “Ach” zei Bert na afloop  “ik wist dat ik beter stond en ik stond ook nog een pion voor. Ik wist dat ik dat ging winnen.  Ik houd het graag overzichtelijk!”  

25.De2 (-2.50)   (Iets beter is 25.Le2 Lf5 26.Lxg4 (26.Pxf5 Dxh2#) 26…Lxg4 27.Txd8+ Txd8)

25…Lxd3 26.cxd3 Pf6   Wit ziet dat hij in deze stelling op normale wijze kansloos is (pion achter + zwakke d-pion) en gaat over op een wanhoopsoffensief.

  OppExtBert7

27.Tc1?

Waarna Bert laat zien dat twee goed samenwerkende torens zeker sterker zijn dan een dame.  Dxc1 28.Txc1 Txc1+ 29.Pf1 enz.

Met als eindproduct

  OppExtBert8

35. ….  Txg2+ 36.Kh1 Tge2! En wit kan alleen mat met Tb1 voorkomen door zijn dame te geven.

Aart van den Brink – Gerrit van Dok

  OppExtGerrit4

Komodo geeft 11 zetten voor zwart die een volkomen gelijkstaande stelling opleveren. De hangende pion op e3 is niet zo belangrijk. Want als de zwarte toren van de c-lijn afgaat wordt de witte dame akelig actief. Bijv. 38. Kh2! Txe3? 39. Dc2 g6? 40. Dc8+ !

Maar wit verknoeit een hele avond hard en moedig werk met de zo’n beetje enige slechte zet die hier mogelijk is:  38. Da4??  wat zwart een levensgevaarlijke vrijpion oplevert!  ( Wit keek alleen naar een buit op d5.)  Dxa4  39. bxa4 b3!  40. Txd5? b2  en uit.

En de hele partij van Ron. Omdat het leuk was (voor ons) maar ook omdat ik er een vrijwel volledige analyse bij kado kreeg.

Ron de Vink – Peter  Folkertsma 

‘Ik wilde wel weer eens wat anders proberen, nu de Jobava-aanval (d4, Pc3 en dan Lf4). Ik kan het toch iedereen aanbevelen om verschillende openingen en stijlen te proberen en die zo nodig te combineren. Het heeft ook overeenkomsten met de London, waar ik in mijn partij gebruik van heb gemaakt, ook al was ik al snel op volstrekt onbekend terrein (maar dat is wel zo leuk).

 3…, c6 van mijn tegenstander was een goede en gezonde reactie.

  OppExtRon2

Het voorkomt o.a. de zet Pb5, een dreiging die er in de London doorgaans niet is. Wat ik van deze opening weet is dat je zo snel mogelijk stukken moet ontwikkelen en die centraliseren. Dan komen er vaak “vanzelf” allerlei combinaties in de stelling. Wat ik ook nog wist is dat op 3…, g6 (ook goed) i.t.t. bij de London direct dan Dd2 en ruilen van de fianchetto loper mogelijk is.     

4. e3  Ik verwachtte nu 4…, Lf5 waarna je met wit diverse mogelijkheden hebt, waaronder o.a. h3 of f3 en dan g4 kunt spelen met scherp spel en een type stellingen die mij wel liggen (ook al is dat uiteraard niet direct nog winnend). Mijn tegenstander speelde nu echter 4…, e6 (op 3…, e6 is 4. Pb5 een mogelijkheid) en nu kon ik aan de bak.  5. Ld3 Ld6

 Ik besloot na 5…., Ld6 mijn loper niet te dekken met een paard, maar 6. Lg3 te spelen.  Uit de London weet ik dat slaan op g3 dan link is, omdat de open h-lijn gevaarlijk kan worden en ik dan zelfs veel sneller op lange rochade kan aansturen omdat ik geen extra zet verloren heb met c2-c3.

  OppExtRon3

 Hij verraste mij met 6…, Dc7. De bedoeling is duidelijk, hij wil e5 spelen (bevestigde dat later ook), een break die je als wit, ook in de Jobava liever niet direct ziet. Ik heb nu lang nagedacht over 7. f4. Dit creëert immers ook zwaktes (e3) (ES: e4?), maar geeft ook extra aanvalskansen en houdt de controle over e5. Ik heb later in de na-analyse ook geen weerlegging van deze opzet kunnen vinden.  Mijn tegenstander reageerde met 7…, Lb4. Mogelijk is dat dus al niet zo goed (tempoverlies), het plan met Pe4 blijkt niet te werken en hij komt nu toch wel verassend heel snel verloren te staan.   8.Pge2 Pe4? (Ld6!?) 9. Lxe4  dxe4  Na slaan op e4 (!) was 10. f5 met tempowinst al min of meer dodelijk. Ik voelde mij hier dan ook al erg content met de witte stelling.  Er blijkt daarna geen goede manier om pion e4 te verdedigen en zwart is ook fors achter in ontwikkeling.

  OppExtRon4

10 f5 Da5?  (De7!?) 11. fxe6  Lxe6  12. 0-0

  OppExtRon5

12. .. Lxc3 ( Dg5 ook niet voldoende maar wat beter) 13. Pxc3  f5!!  14. Dh5+

14. Dh5+ in combinatie met 15. Dg5 (geen lange rochade toestaan) is erg sterk.

  OppExtRon6

 14. … g6  15. Dg5  (Dh6!?)  15. … Pd7  (Dd8!?)

  OppExtRon7

16. Pxe4! (let op de ongedekte dame op a5)  Dd8  17. Pd6+ ! Kf8

 OppExtRon8 

Na 17…, Kf8 won 18. Dxd8 natuurlijk ook omdat je een 2^e pion op b7 wint, maar dat ga je natuurlijk niet spelen Eddy (alleen als je een laffe, oude man geworden bent).

18. Dh6+ moet natuurlijk winnend zijn en na Kg8 is 19. e4  niet zo moeilijk te vinden en ook 19. Le5 zal wel winnend zijn (die moet hij wel slaan en je houdt dan een sterk gedekt paard op d6). Ook Herman, die leuk als toeschouwer meegekomen was (gezellig), had 18. Dh6+ gezien en dat de toren op h8 niet mee deed.  19. .. De7? Maar niets werkt meer. (Ook Df8 niet)

  OppExtRon9

20. exf5 Lxf5  21. Pxf5  gxf5

  OppExtRon10

22. Txf5 Dg7 23. Tg5 ( 23. De6 is mat in 2 maar dat maakt niet meer uit ) Zwart verliest nu de dame (en gaat mat in 6)

 Gelukkig voor Herman wist zijn zoon in diens partij het tij te keren (anders is het toch wel vervelend toeschouwen).  Kortom een leuke avond en een opening die ik ongetwijfeld nog eens ga proberen. Misschien ook iets voor Bert? Die is ook heel goed in combinaties met stukken.

Ron de Vink- Peter Folkertsma  04.04.2018