Blunder??? Daar schreef ik vorige week over. Wanneer is er sprake van een blunder? Ik zag er toen geen. Nou ja, bijna geen.
Maar deze avond wel! En wat voor!
Peter speelde zijn opening met wit erg terughoudend (1. d4 2. Pc3 3. e3) waardoor al gauw Martin het heft in handen kreeg! Al heel snel volgde er Peters grote vergissing op (ja hoor, ook best een blunder), waardoor hij een stuk verloor.
8. c5-c4 en de loper heeft geen vluchtvelden meer. Dus dan maar Lxh7. Voor een speler als Martin met een elo van 1700 met veel sterke aanvalspartijen op zijn naam is dit natuurlijk verder geen probleem meer. Martin speelt de hele avond sterk en moeiteloos. Tot zet 22. En dan … U gelooft uw ogen niet.
De stand is nu – 4.30 . Uit en over dus voor wit.
Maar Martin antwoordt met 22 …. cxb3 ????, en na het antwoord van Peter geeft hij op! Zelf schrijft hij me : “De blunder om mat in 2 te overzien, komt door te snel te spelen en even alle ingestane stukken willen ruilen, in de illusie dat wit niks meer heeft. Totaal onnodig maar terecht verloren dus.” Vorige week herinnerde ik u aan een uitspraak van Donner die schreef dat hij heel slecht was in het winnen van een gewonnen stelling. Inderdaad: zorgeloosheid, onderschatting van stelling en tegenstander , concentratieverlies, e.d. liggen op de loer. Ik vind het fijn dat Martin dat nu even voor me wilde illustreren. Ik hoopte wel voor Martin dat Peter het niet zou zien. Maar die zag het wel. Kon natuurlijk ook eerst zijn ogen niet geloven! Maar speelde toen vrij snel 23. Pf6+ en omdat na het gedwongen Kh8 24. Th5 mat volgt gaf Martin op!
Nog meer van dat ongelukkige fraais? Jawel.
2S7A9315
Gerrit noemde het een ‘misverstandje’. Een eufemisme voor een …. Vult u zelf maar in. Ik wil Gerrit niet ontmoedigen.
Hugo speelde Konings-Indisch in de voorhand. Niet echt gevaarlijk voor zwart, maar wel degelijk en gemakkelijk te onthouden. En natuurlijk een makkie voor een witspeler die als zwartspeler vaak Konings-Indisch speelt. Ik heb me er zelf om die redenen vroeger ook in verdiept en uiteraard probeerde Bert het ook vaak.
Het ‘misverstandje’ was dat de ogenschijnlijk best actieve zet 10. ….. b7-b5 even de sluipmoordenaar op g2 vergeet! Misschien was eerst 10. … e5, om de nu volgende narigheid te voorkomen beter geweest.
10. …. b5? 11. e5! Pxe5 12. Pxe5 Lb7 ( …. Tb8 13. Pf3 is niet mooier ) 13. Lxb7 Dxb7 14. Pef3 Zo, dat stuk kan vast in de doos. Ja, dan kun je het tegen Hugo Ent verder wel schudden. Flink wat stukkenruil erachteraan en zwart is kansloos. Ent heeft zelf erg weinig misverstandjes. Daar ben ik intussen ook wel achter. En waarschijnlijk omdat ook Gerrit dat wel in de smiezen heeft, laat hij weinig geïnspireerd er nog een misverstandje op volgen bij zet 23. Nog een kwaliteitsverliesje. Dan geeft hij het op. Als het niet zo simpel was geweest zou je het een miniatuurtje kunnen noemen.
De manier waarop Hans al vroeg een stuk achter raakte tegen Sven was geen blunder, ook niet erg kosjer. Wit (Sven) stond al gauw prettig omdat Hans in het Schots de hoofdvariant negeerde en na 1.e4 e5 2.Pf3 Pc6 3. d4 exd4 4. Pxd4 niet het meest gebruikelijke Pf6 speelde , maar 4. …Pxd4. Na 5. Dxd4 blijkt de witte stelling comfortabeler.
Sven – Hans (5.Dxd4)
Sven speelt sterk verder, en dat de voor de hand liggende zet 12. .. Pb4 een fout blijkt te zijn, gaat Sven dat genadeloos aantonen!
Sven – Hans (12…Pb4)
13. Db3! Pxd5 14. Dxb7!! (Mooi! ) Pxe3 ( …. Td8 15. Dc6+ Td7 16. exd5 en zwart gaat de dreigingen met Ld4 en Te1 ook niet overleven)) 15 Dxa8 Kd7 16. fxe3.
Zwart kan het wel opgeven, maar doet het niet en hij vecht door voor zijn leven, en doet dat vernuftig. Sven moet er nog wel flink bij nadenken. Hans ziet zelfs nog kans een klein beetje materiaal terug te veroveren, maar Sven manoevreert knap naar een aardig, materieel minder gunstig, eindspel dat evengoed kansloos is voor zwart. Omdat zijn Koning veel slechter komt te staan dan de witte! Hans ziet dat en gooit bij zet 36 dan toch maar de handdoek in de ring.
Een voorbeeld hoe het verder had kunnen gaan:
Ron moest tegen de gelukkig weer heelhuids van vakantie teruggekeerde Paul laten zien dat die nog niet in blakende vorm zou kunnen verkeren. Na een eerste vermoeiende werkdag had Paul graag deze beker nog even aan zich voorbij laten gaan. Mailde hij.
Maar het viel uiteindelijk mee. Ron (zwart) koos voor Grünfeld-Indisch. Paul heeft een voorliefde voor doorstomen met de c-pion. Het kan in het Slavisch, in de Colle met zwart (daarin deed hij het ooit tegen mij ook, ook niet veel resultaat ) , in het Frans (zie verderop) , en hier dus. En het lijkt altijd agressief en het is het nooit. Ook hier dus niet.
Paul – Ron (5…0-0)
6. c5?
Ron heeft er ook geen moeite mee. En bij zet 12 staat hij prachtig.
Paul – Ron (12…Pe5!)
12. … Pe5 !! Het is duidelijk dat de zwarte stukken agressiever staan opgesteld dan de witte en het zwarte centrum er ook beter bijstaat. Wit kan niet op g4 nemen, wegens bijvoorbeeld 13. hxg4 Pxd3+ 14. Ke2 Pe4 (15. Kxd3? Pf2+ met damewinst) en de zwarte stukken zaaien dood en verderf.
Ron denkt na 13 Le2 lang na. Na veel geruil van stukken blijven de positieve kenmerken van de zwarte stelling aanwezig. Maar vanaf zet 17 glipt het een beetje weg uit Rons handen, en na een wat minder sterke 18e zet is er van het voordeel nog maar een klein beetje over. De slechte witte dameloper is inmiddels wel weer sterk geworden, de pion op d5 is achtergebleven. Dan ziet Ron zo gauw geen winst meer en accepteert bij zet 20 remise. Komodo vindt dat zwart nog steeds een heel klein voordeeltje heeft. (-0.45) Een ‘plusremise’ noemen ze dat geloof ik.
Paul – Ron (20.Tad1)
Bij Ab-Arend scheurde onze eigen Verstappen weer door de bocht, maar dit keer zonder van de weg te raken.
2S7A9312
(Hand op weg naar de versnellingspook)
Arend speelde Frans. Dat is een goed voornemen. Maar net als Verkooijen deed, stoomde hij door met c5-c4 en ook hier is het niet erg goed.
Ab – Arend (4.d4)
4. .. c5-c4?
Dus daarna staat Ab al beter.
Na nog een wat ongelukkig g6 kan Ab de zwarte rochade definitief verhinderen
Ab – Arend (12…g6)
13. Lh6! Ook niet prettig.
Omdat het dan niet zo eenvoudig meer is om wat leuks te vinden raakt Arend verder in het slop en verliest nog twee pionnen. Ik moet toegeven dat Ab het dan verder foutloos uitspeelt.
Ron- Frank
Spektakel genoeg’ schrijft Frank bij zijn partij tegen Bert , die hij me opstuurt (Fijn! Dat scheelt werk!). En dat is zo. Vooral het slot is mooi. Het begon allemaal vrij rustig. Het valt me op dat het erop lijkt dat Bert tijdens de Corona- impasse besloten heeft eens een ander openingenrepertoire te ontwikkelen. Het werd nu Spaans. En hij doet het goed. Hij staat al gauw beter.
Bij zet 12 het eerste spektakel: Bert gaat er tegenaan. 12. g4. Komodo ziet er weinig in. Te vroeg misschien. Die beveelt gewoon het voor de hand liggende 12. Lh6 Pg7 13. Te1 aan.(0.85)
Bert – Frank (14…g6)
15. g4 ?
Dan is de stand zo ongeveer gelijk. En dan komt er spektakel van Franks kant. Die speelt 15. … Pc4 !? Weg van die rand. Op weg naar betere oorden.
Bert – Frank (15…Pc4)
Ik sta er naast en denk: je geeft zo wel 16. b3 kado. En wat doet dat paard dan op b6? Of eerst met de pion slaan op e5? Als wit met Pf3 terugslaat dan heb je een nuttig Pc4xe5. Maar als wit dan met de pion terugslaat op e5? Dan moet dat paard alsnog naar b6. Zou een kwaliteitsoffer dan wat zijn op f3? Is dat zijn bedoeling ??
Ja dus! Dat was inderdaad zijn bedoeling. Zo gaat het. Leuk! Maar voldoende compensatie? In ieder geval wordt weer eens duidelijk dat Frank niet schuwt initiatief te zoeken ook als niet direct volledig uit te rekenen valt of een offertje genoeg is. Een moedige schaker die Frank. Hij staat niet voor niets nu bovenaan.
18. Dxf3 Pe5 Dat paard staat nu tenminste op een nuttig veld. 19. De2 (Dg2!?) Lf6!
Bert – Frank (19…Lf6)
Zou hij dat allemaal vooruit gezien hebben? Er zit nu ineens wel heel veel dreiging in. Knap hoor!
De heren waren zeer serieus bezig vanavond. Ze hebben pas 20 zetten gedaan, maar zijn wel de laatst spelenden vanavond.
En veel schaakbroeders zien dat er op dit bord iets bijzonders aan de hand is. Grote belangstelling!
2S7A9326
Na wederzijds sterke zetten staat na zet 21 het volgende op het bord:
Bert – Frank (21.Lf4)
Ik dacht: Natuurlijk 21. … Pxg4! Want de loper valt het paard op c3 aan en dus heb je dan 2 pionnen voor die kwaliteit. Mooi toch! Tot mijn verbazing wordt er dan vrij vlug tot remise besloten. Thuis nog maar eens goed naar kijken.
Frank schrijft me later: ‘’Pg4 toch niet goed volgens de computer. Nog lang over Pf7 gedacht, maar ik zag het vervolg niet.’ Mijn Komodo vindt Pf7 beter, en Pc6 nog beter. Na 21. … Pxg4 vindt hij dat wit ineens flink beter zou staan, en suggereert: 22. De6+ Kh8 23. hxg4 Lxc3 24. Tae1!
Doch toch remise. Alle schakers kunnen naar huis! Wel denk ik even: Hoeveel partijen al heeft Bert dit seizoen remise geaccepteerd in eigenlijk wat betere stelling?
Al met al wel weer een mooie schaakavond voor uw deserteur.
Tjonge. Dat was me wat. Voor mij : een avondje genieten van bijna overal hevig spektakel. Maar ook aanleiding voor weemoedige overpeinzingen.
Spektakel bij woeste aanvallen op de vijandelijke koningen ( mooier kan toch niet!) op nota bene drie borden, bij Frank, bij Martin, bij Ron. Andersoortige spanning bij Hans die in een vroeg stadium een stuk verloor voor 2 pionnen maar heel veel compensatie had , en bij Arend die al vroeg een pion won en daarna ondervond dat zijn tegenstander het voor hem toch nog spannend kon maken , en dus ook voor uw meester Pennewip. Vijf partijen en niet één saaie.
Hoezo weemoedige overpeinzingen? Bij de analyse achteraf met meester Komodo, kom ik steeds meer verbaasd te staan over de kwaliteit van bijna alles. Bij 80 procent van alle zetten knikt meester K. goedkeurend, en fluistert ‘ Goedzo. Dat is de beste!‘ Bij 10 procent hoor ik ‘Niet slecht, maar kan nog beter’ en ja een enkele keer slechts ‘ Jammer, dat is niet goed’. En niet één keer ‘ Wat een blunder’. Is het schaakniveau van onderbond- amateurs dan in een jaar of twintig zo verschrikkelijk gestegen? Ik zie steeds vaker zetten die ik zelf niet zou kunnen bedenken. Of is mijn eigen schaakniveau in die tijd dan zo verschrikkelijk gedaald?
Ik zag vanavond geen blunders. Andere overpeinzing van meester Pennewip: wanneer spreek je eigenlijk terecht van een ‘blunder’? Misschien niet als je een combinatie van 2 of 3 zetten niet voorzag? Dan deed je misschien een “zwakke zet”. Wel als je niet zag dat je bij de volgende tegenzet materiaal gaat verliezen? Maar als je dat nu wel zag, maar bewust toeliet?
Was zet 7 … Pd4 van Peter deze avond een blunder? (8. Pxd4 exd4 9. Dxd4)
Arend – Peter (7.d5)
Of was het een bewuste keuze? Zoiets als : Ik kan wel Pb8 of Pa5 spelen, maar dat is ook onprettig. Weet je wat , ik geef gewoon een pion en dan houd ik misschien wel spel.
Was zet 28. Tc1 van Arend een blunder? ( i.p.v. 28. Ta2 waarna wit toch wat voordeel behoudt!) Kun je dat zo noemen als er een ‘petite combination’ volgt die hem de partij lijkt te kosten?
Arend – Peter (27…Tc3)
28. Tc1? Tfc8!
Welnee . Het kwam ten eerste door een vroegere , zwakke ( dat wel) 22e zet Tb1 ( =) i.p.v. Ta2! (met voordeel voor wit). En zelfs na het gespeelde 28.Tfc8! hoeft wit nog niet te verliezen. Zie hieronder! (klik op de zet om het diagram te veranderen). Zelfs 28. Tc1 is niet handig, maar nog niet eens een echte blunder. Misschien dan 29. Kf1? Maar de remise-zet 29. Ta1! vraagt wel om vier (!) zetten vooruit denken. Tja! Dat kun je toch geen blunder meer noemen.
Was bij Martin–Matthijs zet 3 … e6 een blunder?
Martin – matthijs (3…e6)
Wel als hij mijn vorige verslag heeft gelezen waarin ik schrijf dat je in de Draak beter g7g6 en e7e6 niet kunt combineren, omdat na Lg7 er bijna altijd problemen ontstaan op d6. Wat ook in deze partij gebeurt.
Martin – mattijs (12…0-0)
Maar ja, ik denk dat Matthijs mijn verslagen slechts af en toe globaal leest, en dat dus gewoon niet gezien heeft. Of hij gelooft gewoon niet in mijn evangelie, alleen in zichzelf. En hij wil dat even tonen. Kan natuurlijk ook. Geen blunder dus dat 3 … e6 , maar wel een zwakkere zetl
En later, zet 23 … d5 , is dat een blunder?
Welnee, want de stand is inmiddels zo beroerd , er is niks meer goed. Mat is zowiezo onvermijdelijk. Dus dan doe je maar wat. Het is gewoon een lollig slot. Niet moeilijk. Wel grappigvoor de toeschouwer. Daarom hieronder maar ‘live’
Was zet 10 Ld3 van Hans tegen Bert een blunder? Ontging hem even een ‘petite combination’ ? Wellicht. Maar hij krijgt wel compensatie! Zelfs als hem het antwoord van Bert (10 … e5!) was ontgaan, is het dan wel een blunder? Of een missertje? Kun je misschien alleen van een blunder spreken als je niet gezien hebt dat je op de volgende zet mat gaat of materiaal verliest zonder er iets voor terug te krijgen? Hans krijgt dat wel! ( En zelfs meer terug dan waar hij op gerekend had (had hij dat?) omdat Bert 2 zetten verwisselde, en daarna volgens K. de hele partij wat minder staat (in plaats van wat beter) ). Hoewel dat de hele partij moeilijk te beoordelen blijft.
(klik op de zetten)
Was zet 23 …. d5 van Sven tegen Frank een blunder?
Welnee, Goede raad was duur. Te duur! De stelling was zo ingewikkeld en zo pijnlijk voor zwart . Er was niks goeds meer.
Ook lollig voor de toeschouwer. Ook maar even ‘live’ dus.
Was zet 23 . Lxg5 van Gerrit tegen Ron een blunder?
Gerrit – Ron (22…g5)
Toen ik het zag dacht : Hallo, nieuwe verschijning van de oerdegelijke Gerrit. Die offert een stuk voor de aanval, maar dat is vast niet goed. Maar Gerrit zelf zei grinnikend : ‘ja, maar ik kon niet anders! Ik moest wel’ Hij had inderdaad goed gezien dat 23. Lg3 na f5 en f4 ook materiaal verliest, evenals na 23. Le5 f6! Bovendien bleek de hele verdere avond dat het heel erg moeilijk was eventuele incorrectheid ook echt aan te tonen, Ron moest verschrikkelijk diep gaan om te winnen, Zo diep dat hij na afloop tegenover mij zijn wangen opblies en een lange diepe zucht uitblies om aan te tonen hoe zwaar het was geweest. Dus nee, absoluut geen blunder!
Dat waren dus mijn overpeinzingen.
Nu kort nog een beetje gewoon verslag :
Arend-Peter
Na het hierboven vermelde pionverlies van Peter bij zet9 speelt Arend een prima partijtje.Hij heeft uiteraard voordeel met die pion meer en dat wordt steeds belangrijker. Het enige wat Komodo aanmerkt is dat hij misschien beter zijn invloed in het centrum had kunnen vergroten en dreigender actief had kunnen spelen met f4 op de 14e of de 16e of zelfs alsnog op de 20e zet. Daarmee was het sterke veld e5 aan zijn tegenstander ontnomen! Ik had hem dat na afloop al gesuggereerd. En gelukkig vond Meester Komodo dat later ook. (Meester Pennewip staat niet graag in zijn hemd achteraf. Dat gebeurt zowiezo al wat te vaak.)
Maar ook Peter speelt verder foutloos. Erg veel plezier heeft hij niet van zijn vroege pionoffer, maar ach, hij maakt er best het beste van. Tot de fase hierboven al vermeld waarbij mindere zetten van Arend (nee, dus geen blunders!!) hem toch de wind in de rug bezorgen en hij mooi naar de overwinning kan fietsen. Zoials ik al bij het begin voorspelde: Eén van jullie beiden gaat vanavond zijn eerste wiunstpunt scoren! Peter dus! En het was best een mooi, en redelijk gaaf partijtje!
Martin-Matthijs
Na de reeds vermelde weinig gelukkige openings-opzet staat Matthijs niet direct, maar toch al gauw wat minder. Met een lange rochade op zet 11 geeft wit al aan dat hij de zwarte koningsvleugel wil gaan aanvallen. Daarom is zet 14. ….. h7-h5 niet zo logisch. Dat leidt alleen maar tot een snellere verzwakking van de zwarte koningsveste! Hierna komt hij er eigenlijk niet meer aan te pas.
Martin – mattijs (14.a3)
14. ….. h5?? 15. gxh5 gxh5 16.Pf3 en dankzij de open g-lijn beginnen de gevaren rond te gieren. Grootmeester Donner schreef eens dat je hem gerust een achterstand kon laten wegwerken maar dat hij een prutser was als hij een gewonnen stelling moest winnen. Er is altijd het gevaar dat de betere stelling uitnodigt tot zelfgenoegzame onoplettendheid, onderschatting van de capaciteiten van de tegenstander, het te veel nemen van risico. Iedere echte schaker is dus in deze fase extra zenuwachtig aan het worden. Ja, ik moet nu wel winnen, maar ik weet niet zo gauw hoe. Dat zal ook wel bij Martin aanwezig zijn geweest. Matthijs blijft steeds maar zetten vinden die weliswaar niet afdoende zijn, maar wel steeds de eerste dreiging opheft, en nieuwe problemen oproept. Maar Martin redt het. De slotfase speelt hij keurig uit. Een mooie winst! En Matthijs bewijst dat hij toch steeds wat sterker aan het worden is.
Hans-Bert Na het nogal tactische intermezzo in de opening waarin Hans een stuk verliest voor twee pionnen werd het een nogal strategisch gevecht. Want Hans heeft een heel imposant pionnencentrum als compensatie.
“Nou niet verprutsen”
Ik zag hem worstelen met de vraag wanneer je stelling rijp is om met een van die pionnen op te stomen. En met welke dan. Als je te vroeg bent, of de verkeerde neemt, kunnen zomaar zwaktes in je stelling ontstaan waardoor je hele voordeel plotseling naar de gallemiezen is.
Hoe nu verder? Beide spelers weten het ook niet precies. Ze schuiven behoedzaam verder. Soms kan het bij beiden wat beter, soms niet. Maar Hans houdt voordeel. De bedoeling van zijn plannen begrijp ik af en toe niet, maar dat ligt beslist aan mij. K. geeft groot voordeel voor wit bij zet 31. Tot het daarna voor wit mis gaat
32. c6? (K. geeft 32. .. Td6! Met c6 toch weer te vroeg opgestooomd?) Na 32 …. bxc6 33 dxc6 Pe6! is wit ineens veel voordeel kwijt. En na 34. Kb5? zelfs alle, en zou er zelfs voordeel voor zwart in kunnen gaan zitten. K. geeft 34. …. Td8 als sterke mogelijkheid.
Hans – Bert (34.Kb5)
Maar Bert ziet een herhaling van zetten schemeren. De heren zijn moe na een zwaar gevecht, de klok begint ook flink mee te tellen, en om nu nog te gaan uitrekenen hoe gevaarlijk de vrijpion van wit nu wel of niet is, dat is wel veel gevraagd. Na 34….. Pc7 + 35. Kb4 Pe6 36. Kb5 Pc7+ 37.Kb4 blijkt ook Hans het zo wel goed te vinden. Remise.
Frank – Sven
Ik weet dat Frank tegen de Siciliaan graag de Grand Prix_variant speelde. 1. e4 c5 2. f4. Ik heb hem ook vaak met Martin Koningsgambiet ( 1 e5 e5 2 f4 ) zien verkennen. Zelf mocht ik graag tegen de Pirc snel f4 spelen.: 1 e4 d6 2 d4 Pf6 3 Pc3 g6 4 f4.
Maar 1 e4 d6 en nu 2 f4 heb ik geloof ik nog nooit eerder ergens gezien. Dat speelt Frank. Verrassing. Is dit een geheel eigen vondst : de Geuzenvariant? Daarna kan het vele kanten op. De Siciliaanse Grand Prix. Alsnog Koningsgambiet. Of de Pirc, met 4 f4 , de Oostenrijkse variant. Misschien vergeet ik wel wat. Sven lijkt er een Koningsgambiet van te willen maken. 1 e4 d6 2 f4 e5. (Slaan op e5 kan niet wegens Dh4+.) Maar het grappige is dat hij na Pf3 weigert op f4 te slaan. Dan zou je zeggen dat dan al snel wit op e5 gaat slaan. Halfopen f-lijn en nu zonder pionoffer. Dat is toch leuk? Maar nee. De heren ontwikkelen hun stukken gewoon, alsof er hier geen probleempje in het centrum om aandacht vraagt.
Pas bij zet 14 gaat zwart dan eindelijk op f4 slaan. Grappig.
Frank – Sven (14.cxb3)
14. … e5xf4 De stand is dan ongeveer gelijk volgens K.
Maar Sven blijft goed bij de tijd. De zwarte stelling wordt langzaam wat beter dan de witte. Bij zet 19 vindt K. dat het – 0.80 staat.
Frank – Sven (19.Pd6)
Nu zou zwart gewoon moeten nemen op d6, maar Sven probeert wat leukers: 19. …. La6??? Daar heeft K. geen goed woord voor over! En ook Frank ziet het ogenblikkelijk : 20. Pf5 !!! (Er is ineens niks meer voor zwart. Was dus 19…. La6 een blunder? Ach , misschien.) g6 (Lf6 20 e5!) Ja en zoiets moet je tegen Frank niet op je bord hebben. Die ziet dat wel! 21. Pe5! En voor het nu volgende mat in 4 zetten verwijs ik naar hierboven het diagram bij de babbel over blunders.
Heel spannend was dus Gerrit-Ron.
Als gebruikelijk speelde Gerrit weer erg terughoudend in de opening. Hij heeft het er nu eenmaal voor over van openingsvoordeel af te zien , om maar geen theorie te hoeven bestuderen. Maar dus was Ron na wit d3 i.p.v. d4 al bij zet 3 het nadeel van de nazet kwijt, en kon toen al d5 spelen, wat iedere Sicilianist als een zegen beschouwt.
Gerrit – Ron (3…d5)
Al gauw is dus Ron’s stelling echt plezierig. Maar ja, omzetten in winst is wel even een opgave. Als gebruikelijk gaat Ron over tot heel lang nadenken en bedenkt dan een plan dat ik niet erg begrijp.
18. Kh7 niet slecht, maar ook niet echt sterk. K. suggereert hier van alles dat beter is . O.a. d4 of Tfc8. Maar goed, Ron is kennelijk bezig een g5 voor te bereiden en vindt dat Kh7 daartoe nuttig is. Hij heeft natuurlijk ook al eerder gekeken naar het witte slaan op g5!
Een flink aantal zetten later volgt dan dat g5. En na het hierboven al eerder aangegeven 23. Lxg5 wordt het heel erg spannend. Gerrit moet aanvallen. Doet dat niet onverdienstelijk. Ron moet erg uitkijken, maar verdedigt uiterst nauwkeurig! Met steeds de sterkste zetten!
Beide hoofden werden geleidelijk steeds rooier! Wat een spanning!
Om u van de climax te laten meegenieten daarvan een ‘levend diagram’ met wat commentaar van K.
(Sorry Hans en Gerrit.Ik moest ze even kwijt. Ik ben soms trots op mijn portretten. Nu dus ook.)
Ik kreeg laat in de week nog 2 partijen aangeleverd. Waarvoor mijn dank. Hoewel ik niet sta te trappelen om na vrijdag opnieuw werk aan de website te hebben, vond ik het toch te onvriendelijk om Hugo en Frank niet te belonen voor hun zending. Dus hieronder alsnog mijn commentaar en dat van prof. Mr. Dr. Komodo. (in omgekeerde volgorde)
Frank-Hans vond ik lang een gave partij. Het is Spaans, met Lc5, en tot zet 11 pure theorie. En als ze het niet uit de boeken hebben ,maar zelf bedacht, is dat nog indrukwekkender. Dan gaat Hans een eigen koers varen, en daarbij is zet 13 wellicht minder gelukkig.
13, … Lb7 ? omdat na e4 die loper daar niet veel vooruitzichten heeft. ”Die beukt op graniet” zeggen ze dan. Komodo geeft hier f5. Wit staat nu wat beter. Frank speelt lang heel sterk verder. Maar verliest toch een beetje invloed vanaf zet 20. Komodo ziet Frank’s plan – opmars van de damevleugel- niet als het beste. Maar vanaf zet 22. Krijgt Hans echt vat op het spel.
22. axb5? ( Dxb4!) a5 !!! De witte pion op b5 is kwetsbaar, en de zwarte pionnen op a5 en b4 worden lastig! Bij zet 27 volgt dan een prachtige zet van Hans. Hij offert een kwaliteit voor twee pionnen. Ik vraag me af of ik dat gedurfd zou hebben. Maar het blijkt ijzersterk!!
24. …. Txc4!!! 25. dx4 Dxb6!
Mede omdat Frank ook af en toe niet de allersterkste vindt, blijft de stelling veel prettiger voor zwart. Tot aan het eind.
Toch wordt dan tot remise besloten.
Ik weet natuurlijk niet wat hier meespeelde. De klok? Geen zin meer? Te laat geworden? Wie bood remise aan? Je zou zeggen dat met dit bord vol stukken, met die lastige pionnen op a4 en b4, en ook verder gezellig opgestelde zwarte stukken, zwart het nog wel even had kunnen proberen. Of vertrouwde Hans zijn kwaliteitje achterstand niet, en zag hij te weinig compensatie.
Maar wel een mooi partijtje!!
Ron- Hugo
Was een partij die voor Ron inspirerend was (volgens zijn reactie mijwaarts). Prettig om te horen. En begrijpelijk. Want het was een Pirc , die best volgens de boekjes werd gespeeld. Dat laatste daar houdt Ron van. Hij is de beste theoriekenner van ons clubje. Hij speelde hem op scherp, met een snel f4. Ik herken die opzet, want zelf doe ik het nooit anders op internet. Hugo weet duidelijk ook waar hij mee bezig is. Ron kreeg licht voordeel, zoals wel een beetje hoort in deze variant. Hugo’s 8. … c6 helpt daarbij wel een handje. Dat moet kennelijk een beetje anders. ( c5 ? Le6? ) Zo staat bij zet 15 wit wel erg goed.
RonHugo(15Pd2)
Frisse stelling. Maar ja hoe moet je verder? Maar het gaat daarna best wel goed voor wit. Doch bij zet 17 zet Hugo, die begrijpelijkerwijs best tevreden is met remise, een valletje
RonHugo (17…Dd6)
Met 18 Dd3 houdt wit veel voordeel vast. Met het voor de hand liggende 18. Pe4 gaat er veel van verloren. Na 18. … Txf1 19. Kxf1 komen ze remise overeen. Na dameruil, waar zwart op aanstuurde, staat wit nog steeds een klein beetje beter. Zegt Prof Dr K. Zal wel zijn wegens de geïsoleerde pion op e6. Maar Ron heeft bij dit nieuwe schaakdebuut wel weer genoeg genoten en houdt het verder voor gezien.
