Bij mijn zoektocht naar uw glansrijke momenten uit het verleden, stuitte ik op een partij van Gerrit uit het Jaar Onzes Heeren  2007. Gerrit blijkt – en dat schijnt voor iedereen zo te moeten gaan –  er met het klimmen der jaren niet sterker op geworden te zijn.  Misschien goed om nog even te vermelden dat hij rond de eeuwwisseling nog een Elo bezat van 1780. En ook dat zijn enthousiasme voor het schaken er intussen niet  minder op werd.  Zeker niet.  Aan  zijn partij  tegen Huisman (Purmerend, Elo 1560) kunnen we zien hoe sterk hij kan zijn.  Zijn oude krachten uit zijn toptijd zijn hier nog volop waarneembaar.  Gerrit speelt dit ongeveer foutloos, en ook behoorlijk agressief. Dat is nuttig omdat zijn tegenstander het iets te kalmaan probeert. Die  Huisman wordt totaal weggespeeld.   Eigenlijk is hij bij zet 14 al kansloos, maar de klus moet dan nog wel even geklaard worden. Dat doet Gerrit met verve.

Voor de analysetekens zie Ouwe Kost 3

Nog maar even de betekenis van de cijfers die de stellingwaardering aangeven: 1.00 is de waarde van ongeveer 1 pion. 0.50 is dus : wit staat beter, ongeveer de waarde van een halve pion. Een min ervoor betekent zwart staat beter. Dus -2.00 is : zwart staat beter, ongeveer de waarde van 2 pionnen.

Line

M.i. zou wit hier zijn tegenstander bewonderend moeten aankijken en de hand schudden. Drie pionnen achter. En dan nog die vrijpion van zwart. Brrrr.  Maar hij tobt nog even door.

Grappig is dat Gerrit later demonstreert dat extra stuk helemaal niet nodig te hebben.

Eindelijk geeft wit op. Hierna volgt a5-a6 en die zwarte pion gaat  verder op stap.

Hierna zal nog één Ouwe Kost volgen en dan bedenk ik weer wat anders.

Pas goed op uzelf.

Tot ooit.

Wie is er nu aan de beurt? Laat ik eens zoeken naar ouwe kost van Paul. En ja, die is er ook nog. Uit het seizoen 2009-10. Dat is een beetje een wonder want door de af en toe onleesbaarheid van zijn hanepoten heb ik zijn partijen nog wel eens geheel of gedeeltelijk voor de website moeten overslaan. Maar ik heb wel vastgesteld dat de kwaliteit van zijn handschrift parallel loopt met de spanning van zijn partij.  Beroerder leesbaar indien zenuwslopender potje schaak. Dat het nu meevalt komt  dus misschien wel omdat Paul dit seizoen (2009-2010) zelfverzekerd achter het bord zat. Hij had toen een prachtig seizoen. Hij scoorde in de externe 5 uit 7,  aan het 2^e bord!  (2^e bord, want Paul Ruber was al gedeserteerd en Ron nog niet op het toneel verschenen)  Paul was bijna topscorer geworden in de externe.  Bijna, want ik wil toch maar even achteloos vermelden dat ik (zei de gek) toen de beste in de externe was,  met 5,5 uit 7,  meestal aan het derde bord. (En idem in 2011-12 met 6,5 uit 7 waar ik nog steeds trots op ben. Het was ook gelijk mijn laatste wapenfeit. Daarna ging het snel bergafwaarts.) Moet daarbij -bescheiden als ik ben- vermelden dat ik van Paul, op mijn verzoek, altijd wit  kreeg! En ook dat we dit seizoen opnieuw slechts in de 3^e klasse speelden.  In het seizoen 2012-2013 keerden we terug naar de 2^e klasse. Waar we het met een korte onderbreking eigenlijk  nu al vrij lang volhouden, zij het met veel geïmproviseer en vaak met vallen en opstaan.

Paul scoorde van december tot maart maar liefst 4 winstpartijen op een rijtje. In wat ik terugvond viel me wel op dat het niet altijd  glanzende winstpartijen waren. Vaker partijen waarin hij slecht kwam te staan , maar aan het eind van de avond wel over meer tegenwoordigheid van geest en doorzettingsvermogen  beschikte.  Eigenlijk tref ik dat bij  Aris de Heer-spelers bij die oude partijen nogal vaak aan. Worden Beemsteraars pas laat op de avond echt wakker?

Dat geldt ook voor Paul’s  partij met zwart tegen Peter Smeenk  (1652) van Purmerend.

Paul’s tegenstander weet kennelijk wat hij speelt. De eerste 10 zetten zijn alle nog theorie: Spaans. Niet de eenvoudigste opening. Daarna gaan beide spelers op eigen vindingrijkheid verder.  Dat leidt spoedig tot een licht voordeel voor wit.

En rond de 20^e zet gaat het dan voor Paul behoorlijk mis. Smeenk speelt sterk en Paul kan hem niet aldoor volgen en raakt in een vijftal zetten volslagen van het bord gespeeld.

Peter Smeenk,Purmerend – Paul

Voor de analyse-tekentjes zie een vorige aflevering van Ouwe Kost.

Dit zou dus afgelopen moeten zijn. Resteert slechts : opgeven. Maar Paul heeft nog een beetje zelfvertrouwen over en rommelt nog wat verder. De stelling wordt wel heel erg ingewikkeld en Paul hoopt op een wonder.

En er komt toch nog een klein beetje  licht, heel ver in de verte. Wit ziet de allersterkste zetten enkele keren niet. Maar ja, hij houdt  helaas wel steeds toch nog een sterke aanval.

Smeenk bevindt zich op een hellend vlak. Hij kan de winst niet goed vinden , blijft een mooie stelling houden maar het wordt wel steeds een fractie minder.

 En dan komt de grote omwenteling:

Wit staat nog heel erg goed. (  a5!? ) Zwart moet afwachten.  Als wit maar niet slaat op f5.

Maar dat doet hij wel! En dan verandert de witte stelling plotseling  in een ruïne. Ineens staan de zwarte stukken nog beter dan de witte. Het zwarte paard wordt zeer dreigend. De zwarte lopers ontwaken uit hun winterslaap. En in plaats van de stagnerende koningsaanval op de zwarte monarch, wordt het een verwoestende zwarte  aanval  op de witte koningsstelling. Was dit gewoon een beetje geluk omdat wit niet doorzette, of was het geniaal loeren van Paul op de laatste kansen?  Aanschouwt het wonder!

Een ander voorbeeld dat af en toe het geluk hem laat op de avond wel wil tegenlachen vond ik in zijn partij tegen Marcel Kruijer,  SV Harenkarspel,  dec 2009.   Paul staat al heel lang een fractie beter, maar het is al laat en winnen zit er absoluut niet spoedig in.  

Dan offert Kruijer om totaal onduidelijke redenen een kwaliteit.  Wat gaat er door zo’n man heen op dat moment?  Ik zie zelfs geen spoor van een schim van een zwarte dreiging. Hij ziet –waarschijnlijk-  ook nog door tijdnood opgejaagd het enkele zetten later niet meer zitten.

Txf5?? [36…Dc7  (0.40)]

37.exf5 (2.60)  Pe5 38.Da7  opgegeven

Dat was het weer. Ik ga nog even verder zoeken. Maar mijn voorraadkastje zal wel na nog 1 of 2 Ouwe Kosten leeg zijn.  Daarna ga ik wat anders bedenken. Ik overweeg maar weer een een serie  ”Schaakvraagstukjes”   ( term van Ben Brouwer) . Als iemand een ander idee heeft, hoor ik het graag.  Of heeft iemand  zelf nog Ouwe Kost liggen waar hij apetrots op is?

Tot schrijvens.   Blijf enthousiast en blijf vooral gezond.