Een feestelijke ronde. Ik rekende op een mooie groepsfoto van het promoverende team. ‘Allemaal even blij kijken! Nee jij niet achter je buurman wegkruipen, jij mag zeker gezien worden. Wat zou het zonder jou geworden zijn! Let op het vogeltje!‘ Klak!
Maar dat ging niet door. Marc en Ron waren er niet. Nou dan maar een paar confronterende kiekjes van gebakverslindende schakers. Zoiets zie je niet vaak. Grappig toch?!
Maar dat ging ook niet door. Mijn camera bleek een beetje defect, dus thuis zag ik dat veel van die foto’s onscherp waren. Dat kan natuurlijk niet aan mijn geweldige fototechnische vaardigheden liggen, en ook niet aan vaagheid van de fotomodellen van deze avond. Dat zijn allemaal vrij scherpe mensen. Dus vandaag met het ding naar leverancier Cameraland. Een enkeling heb ik met Photoshop voor de site nog net herkenbaar kunnen maken.
Gaat bij zulke feestelijke promotie-vieringen de interne competitie wel door?
Jawel hoor!
Ook nog leuk schaak? Zeker wel. Een voor de rangschikking heel belangrijke partij tussen Frank (wit) en Thomas, een voor Martin (wil hij nog in de top mee blijven concurreren) belangrijk treffen met Gerrit. Een lollige maar ook sterke partij van onze Mink tegen onze snelheidsduivel.
Een heel degelijke aanvalspartij van Wouter tegen Chris. En na beginnersfouten van Ivar een potje vegen door Paul.
IK kreeg vlak voor mijn vertrek nog even mee dat partij Frank-Thomas uit was. Zou wel remise geworden zijn. Het leek mij al een hele tijd een beetje gelijk. Ik dacht dat Frank ietsje meer plan kon maken. Maar dat het alsmaar tijd kostte om zijn niet ideaal geposteerde stukken te laten samenwerken. En dat Thomas zich degelijk, maar afwachtend moest opstellen. Nu weet je bij hem nooit wanneer hij toch ineens een gevaar weet op te roepen. Maar nu? ‘Remise?’ vroeg ik Frank. ‘Nee, Thomas heeft gewonnen.’ ‘??????’ Het zal weer niet! Hij weet laat op de avond zo vaak de tegenstander een fout te ontlokken. Daarbij zal misschien ook zijn snellere spel een rol spelen. Frank had een flinke tijdsachterstand. Toen ik thuis de partij had ingevoerd bleek me wat er bij hen was gebeurd toen ik alsmaar bij Martin was blijven kijken. In Franks klein beetje gezelliger stelling niet de sterkste 22e zet, gevolgd door een misser bij de 23e.
Frank – Thomas (21…Pe6)
22. d5?Pf4 23. Dh4? (na Txf4 en exf4 zal witcompensatie hebben en nog steeds ongeveer gelijkstaan) …. Dxf6 opgegeven.
Ik was steeds bij Martin-Gerrit blijven kijken omdat daar een zeer boeiend eindspel gaande was. Na een damepion-opening waarin wit niets bereikte, maakte Gerrit een wat mindere inschatting bij zet 14.
14. … b4 en daarna een niet correct plan en toen stond Martin ineens heel goed. En dat hield hij redelijk vast. Volgens Prof Mr Dr Komodo. Maar toch.
26. b5
Maar toch. Ik zag dat het best nog moeilijk kon gaan worden. Pluspion! Zeker, maar geïsoleerde dubbelpion. En een achtergebleven e-pion waar zwarte artillerie op gericht! Dat is toch hinderlijk.
Vanaf hier was ik zeer geïnteresseerd. Gaat Martin dat wel voor elkaar krijgen? Moeilijke stelling. Kan ineens tegenzitten.
Ok. Pluspion. Maar wel een randpion. Met dwarsliggers in de buurt. En als die vastloopt wat doe je dan met wit op de koningsvleugel? Zoiets dus. Omdat het leerzaam is dus het slot naspeelbaar.
Duidelijk: een zeer verdiende winst voor Martin. En.. wat moet je toch slim zijn – in een eindspel- bijvoorbeeld tegen Gerrit!
Helaas noteert Mink zijn partijen nog niet en ging de notatie van Ab aan het slot de mist in. Zijn partij al veel eerder. Mink leek goed te weten hoe de weer in de opening te afwachtend spelende Ab aan te pakken. Tegen al diens stukken niet verder dan de 7e en de 6e rij.
Mink – Ab (11.g4)
En lange rochade hier ook niet gek. Toen zwart eindelijk wat in het centrum probeerde, was het al te laat. Zijn stukken stonden te onhandig opgesteld om nog krachtig te kunnen optreden tegen vrije opstormende koningsvleugelpionnen.
Mink – Ab (23.Tf7)
De winst die voor Mink toen niet moeilijk meer was, had wellicht nog iets vlugger en leuker gekund. Dat had ik graag nog even willen laten zien, maar zonder correcte notatie ging me dat niet lukken. En evengoed: petje af voor ons jeugdtalent. Een zeer gaaf partijtje, met kennis van zaken. (Hoe kom je daaraan op die leeftijd? )
Bij de familie van der Steen hebben ze een voorkeur voor te vroege zetten met koningspaarden. Ze sturen die beesten zonder voldoende hulp het bos in. Ik heb vroeger geleerd dat paarden kuddedieren zijn en je die niet te veel te allenig moet laten rondspringen. Ivar en Chris dachten allebei een steengoed paard te laten opdraven. Maar allebei niet terecht.
Bij Ivar het duidelijkst. Na zijn 4e zet stond hij in hogere zin al slecht, en het grapje dat hij in zijn hoofd had, had hij niet goed doorgerekend. Dus
gaat het aldus al mis: 4. … h6 5. Dh5? g6 6. Pe6? 6. Lxe6, stuk verloren en en wit kan opgeven. Doet hij niet, maar Paul speelde dat natuurlijk op zijn sloffen af.
Iets minder snel, en vreselijk, maar ook dodelijk wat bij Chris gebeurde:
Speelde Wouter dit deel al foutloos, daarna gebruikte hij zijn voorsprong om een mooie aanval op te bouwen, waar niets tegen in te brengen was.
Vroeg ik me hier nog even af waarom Wouter geheel zelf een opsluiting van zijn eigen loper had geregeld, er werd me snel duidelijk gemaakt dat dat best ergens voor was:
22. Tad1 e3 23.fxe3
23 ……. dxe3 24.Lxg4 Df2+ 25.Kh1 Dg2# mat
Commentaar van Thomas:
Ik had het idee dat we al heel snel uit de theorie waren, maar dat blijkt mee te vallen. In plaats van 8.. h6 werd een keer 8….. Pxe2+ gespeeld, deze partij werd in het verre eindspel door zwart gewonnen.
Frank – Thomas (8.d3)
De engine vindt 10.. c5 een tikje beter dan 10. Lxe3 maar veel verschil maakt het niet. Ik had steeds het idee “iets”te hebben, maar het deed allemaal wat geforceerd aan. Na het wat mindere 13. Tg3 (beter was 13. De1) was er een klein voordeeltje (-0,5) maar nog niet duidelijk genoeg.
Frank – Thomas (12…c6)
Ook na 13. Tg3, Dh4 zou 14. De1 een gemeen zetje zijn geweest. Er dreigt een aftrekschaakje met damewinst wat zwart wel eenvoudig met 14. Pg5 kan voorkomen. Net toen het er op leek dat het remise door herhaling van zetten zou worden, blunderde wit.
Frank – Thomas (23.Dh4)
Zelf speelde ik overigens bijna 23.. g5??, zag het mat op h6 net op tijd.
Druk bezochte clubavond. Alleen onze toppers Ron en Thomas sloegen een avondje over.
Al onze jeugdleden aanwezig. Die lootten allen tegen sterke tegenstanders, en daar gebeurde dus niets onverwachts. Ze verloren alle drie.
Dus niks opzienbarends deze avond? Jawel.
Een nieuwe bril voor Martin. Had hij nodig vanavond!
Schaaktechnisch? Zeker wel. Eindelijk gerechtigheid voor onze trouwe Peter die al 16 rondes lang altijd goed geluimd zijn blijkbaar onontkoombare nederlagen accepteerde. Maar hoera, nu won hij. Eindelijk wat geluk aan zijn zijde. Chris verblunderde tegen hem een gewonnen stelling, en daarna gaf Peter hem knap geen kans meer.
Meest opzienbarend deze avond: ook onze sterkste schakers kunnen blunderen. Dat is toch mooi om te zien voor ons, als mindere goden. Daar bleek nota bene Marc niet gezien te hebben dat er een lek zat in zijn aanvalsopzet. Gerrit zag het wel en won een stuk.
20. Lg5? gxh5! Omdat de witte Dame nu ook even ‘in’ staat, kan de zwarte dame gewoon even aangevallen blijven. Op Lxd8 Schaak volgt gewoon hxg4! Dus nu is er tijd om dat paard te slaan.
Tjonge! En ook bleek warempel Bert in ongeveer gelijke stand tegen Wouter een stuk weg te geven. Hij gaf op.
Wouter – Bert (21.Pxb5)
21. .. , Dxc4 is voldoende. Maar Bert probeert een tussenschaakje 21.. , Dc5+ Een tussenschaakje kan nooit kwaad. Maar ojee hier dus even wel, want na Pe3 krijgt zwart zijn tijdelijk geofferde stuk niet terug.
Marc gaf niet op. Die had in ieder geval nog een kansje op gelijk spel. En hij zag toch nog mogelijkheden voor zijn aanval. En ja, hij won toch nog. (Zie verderop.)
Verder zag ik dat Martin bepaald niet freewheelend van Mink kon winnen. En ook hij verblunderde eigenlijk een stuk. Maar Mink ging op Martins vriendelijke aanbod niet in:
15 .. Pg4?? Na 16. Lg3!! is zwart een stuk kwijt. Want er staan nu 2 zwarte stukken tegelijk in.
Martin probeert zich te redden met 16. .. Da5
Gelukkig voor hem is niet zo eenvoudig te zien dat na 17. hxg4 Dxc3 die zwarte dame in ernstige problemen raakt en materiaalverlies voor zwart onontkoombaar is.
Mink speelt 17. Dc2 en zo ontsnapt Martin met 17. …Pxh2.. aan de ergste narigheid.
Na enige tijd neemt Martin het initiatief over. Maar het duurt toch nog heel lang voor hij de klus geklaard heeft.
En ik zag dat bij Hugo dreigde dat hij weer in problemen zou raken door de kortere speelduur tegen jongeren. Daar is hij kennelijk te serieus voor. Hij wil echt alleen de allerbeste zetten, en dat kost tijd. Maar met nog maar drie minuten op de klok en een stuk voorsprong ging hij toch over op een wat nonchalantere stijl en won verdiend. Maar Ivar verdient wel een compliment voor zijn partij. Tot zet 16 was er weinig op aan te merken.
Ik denk dat Ivar dacht dat zijn Paard op h3 niet meer te dekken was, en dus besloot dan maar een stuk te offeren met 16. … Lxe4?. Maar … Lg4 kan best. Wit staat daarna maar een klein beetje beter.
Nog meer interessants? Ja. Dat Ab het lang volhield tegen Frank.
Tot de 21e zet ging het vrijwel gelijk op, en toen kreeg Frank het initiatief. Na Ab`s 22. Ld3 wat ook voor mij een redelijke zet leek, maar door de computer resoluut wordt afgewezen. Maar echt mis gaat het voor wit als het ingewikkelder wordt:
22. Pf2? (Lf1!?) 22 …. hxg3 23 hxg3 Df3!
En daarna wordt het gewoon een onstuitbare mataanval:
en dat Paul een mooie aanval kreeg tegen de toch weer nog wat te zorgeloos snelle Joris. Maar de te verwachten mat-bekroning bleef voor voor Paul uit. Wel resulteerde het in groot materieel voordeel.
Paul betreurde het achteraf dat de mataanval geen mat had opgeleverd. Hieronder hoe dat wel had gekund:
Paul speelde hier 23 … Dh2+ 0ok wel goed natuurlijk. Maar 23. …Th2+ is mat in 2
