Gestolen magneten

Veertien dagen geleden publiceerde Ger Ligterink in zijn wekelijkse rubriek in de Volkskrant een opgetogen stukje over een 18-jarig meisje dat bij het WK junioren 2019 een schitterende magneetcombinatie op het bord zette. Hij voorspelt dat die binnenkort  in de leerboeken over combinaties zal worden opgenomen. U leest het goed: 18 jaar! En … een meisje! Ik voeg hier nu snel aan toe dat ik niet als wijlen Jan Hein Donner van mening ben dat vrouwen niet kunnen schaken. Natuurlijk wel. Dat hebben na zijn dood een aantal dames overtuigend bewezen. Maar je komt ze wel nog erg weinig tegen in de schaakleerboeken.

Omdat ik vrees dat niet velen van u op de Volkskrant geabonneerd zullen zijn, ben ik maar zo vrij om dat deeltje van Ligterinks publicatie te stelen. Misschien vergeeft hij het mij, als ik er nu bij vertel dat ik op zaterdag altijd allereerst zijn voortreffelijke rubriek opsla. (En daarna  het altijd prachtige verhaaltje van Sylvia Witteman. En pas daarna begin ik met grote tegenzin aan dat altijd vreselijke wereldnieuws. ) Enige tijd geleden was er sprake van dat net als de damrubriek, ook de schaakrubriek van Ligterink zou worden beëindigd. Dat is gelukkig niet doorgegaan. Ik zou dan ook zeker direct mijn abonnement op de Volkskrant opgezegd hebben. Daar waren ze bij de Volkskrant natuurlijk erg bang voor!

Omdat ik mij nu ook een eigen –natuurlijk veel minder fraaie, want door een paar kleinigheden enigszins ontsierde-  magneetcombinatie herinnerde, bedacht ik dat het wel wat was voor een artikeltje op onze wepsaait.

Ik zocht op internet naar een goede definitie van de magneetcombinatie, en stuitte op een artikeltje op een website van Jeroen Vuurboom en die noteert daar ook prachtige voorbeelden van een magneetcombinatie.   Daar heb ik er ook maar eentje van gepikt.

Wat is een magneetcombinatie?
Omdat ik zo gauw geen definitie kon vinden, verzin ik er zelf maar een: Bij een magneetcombinatie offer je een stuk (of nog mooier: meer stukken) en trek je daarmee de vijandelijke koning het open veld in waar alle beschutting voor de arme ziel ontbreekt, en je zet hem daar meedogenloos mat. Wellicht is die definitie niet waterdicht, en als iemand mij wil corrigeren, dan hoor ik dat graag.

Eerst maar dat potje van Sjoevalova. Ik merkte trouwens bij mijn zoektochtje op internet dat die geniale partij van haar al op meer sites wordt geciteerd.

Ze offert eerst een Toren en daarna een Dame! Die doet niet minder! Ze haalt zo de koning weg uit zijn schuilplaats op h8. En daarna wordt de zwarte Koning mat gezet op h3. Nou dat is toch prachtig.  Voor die twee offers is veel moed en denkvermogen nodig. Daarna gaat alles op rolletjes.

Speel na en  geniet:

Sjoevalova – Afonasjeva WK  jeugd 2019

Hieronder nog een voorbeeld. Lasker was heel lang wereldkampioen. Sir Thomas werd kampioen van Groot-Brittannië

Ed Lasker – Sir George Thomas

En tenslotte een gerechtje uit eigen keuken. Natuurlijk slechts een loperoffertje, en later nog een paardoffertje, dus het haalt niet bij Sjoevalova.Maar als je zoiets lukt, vergeet je dat nooit meer. Ik ontdekte thuis wel dat het ook veel ingewikkelder had kunnen worden dan wat ik had voorzien. Wit kon dan ook nog wel winnen, doch misschien had ik het dan alsnog verknoeid. Maar gelukkig ging het niet zo. En ik had intussen wel wat ervaring met de Colle-opening, waarin dit soort ontploffingen kunnen voorkomen.

E.Saraber (Aris de Heer) – Beerepoot ( Attaqueer) Okt. 2011