Die Unvollendete

Schubert maakte die symfonie van 1822 nooit af. Maar daarom kan hij nog wel mooi zijn!

Zoiets maakten we 24 april 2017 in het Middenpunt (sorry in de Beemster Eetkamer) ook mee.

Onze topdirigent was waarschijnlijk nog vermoeid en verordonneerde voor ons blazersensemble alweer een vluggertjesconcert. Met tamelijk kleine bezetting. Maar negen instrumentalisten vraagt toch om minstens negen delen. Maar dat lukte niet. Drie muzikanten haalden er zes, en vijf kwamen niet verder dan vijf. Te vroeg leeggeblazen  vertrokken alle muzikanten nog voor elf uur huiswaarts.

Over de kwaliteit valt dus weinig te zeggen. Hier en daar een valse noot. Van Paul bijvoorbeeld, tegen Martin en tegen Frank. En een meer dan voor hem normale serie dissonanten bij Gerrit. Die door het schema de jongere musici niet mocht ontmoeten en dus geen mogelijkheid kreeg om zijn resultaat wat harmonieuzer te maken. Ach en verder weinig crescendo’s en veel pianissimo. Uw muziekrecensent dreigde af en toe in slaap te vallen. Maar dat zegt waarschijnlijk meer over hem, dan over het gebodene. Juist de pianissimo-delen zijn vaak het mooist.

Ron voerde als gebruikelijk weer de boventoon. Ik maakte zes foto’s waarop onze maestro te zien is met een glas bier in de hand, geamuseerd glimlachend kijkend naar gestumper van zijn medemusici. Meestal het eerste klaar,  en alweer gewonnen!    

foto's beter of groter? op klikken!

     IMG_0129WEB   0129WEB

    

IMG_0134WEB    0134WEB

 

IMG_0130WEB   0130WEB

Onze andere maestro Bert leek vanavond eindelijk weer eens lekker op dreef. Hij kwam maar een half puntje tekort op het resultaat van de solist,  en dat verspeelde hij tegen een vanavond eveneens  talentvol meespelende Frank. Waardoor ze gedeeld tweede  werden.

IMG_0141WEB  0141WEB

Frank is hier bezig is om een masterclass te geven aan Ab. Wat deze de verzuchting ontlokte: ‘Weer veel geleerd vanavond!’

IMG_0135WEB  0135WEB

Paul en Martin bliezen ook best nog een partijtje mee vanavond.  De laatste het meest opvallend  met overwinningen tegen Frank en tegen onze vaste dirigent Paul, die beide Martin wel veel plezier gedaan zullen hebben.

Het meest plezierige van het een beetje te traditionele concert van deze avond vond ik het weer eens (kunnen) optreden van onze jonge kunstbroeder Marco. Die bewees dat zijn fysiek vermogen even wat  in mineur is, maar dat in zijn geest nog volop muziek zit, en de opmaat naar betere tijden vanavond liet kennen door een fortissimo tegen Gerrit.

IMG_0140WEB   0140WEB

Eindstand in de pauze:

  1.         Ron                          5 uit 5
  2.           Bert                          4,5 uit 5

        Frank                          4,5 uit 6

       4.   Martin                          4  uit  5                       

       5.   Paul                            4   uit  6

       6.   Marco                          2   uit  6

       7.   Ab                               0,5  uit 5

            Gerrit                           0,5 uit 5

        8.  Jasper                          0 uit   5