Ronde 12

Ik kwam wat later aan. Om 20.45. En toen stond Jasper Glimlach al buiten voor de deur. Stralend kwam hij op me af : "Ik heb al verloren!!. Mijn notatieboekje ligt binnen nog op tafel."

Aldaar kon ik vaststellen dat er voor Gerrit zo ook (alweer) niet veel gein aan is: Na een onduidelijke 14e zet van wit krijgt zwart een pion cadeau, en  spoedig een gratis mogelijkheid om wit aan een dubbelpion te helpen.

12Jasper1          12Jasper1

14.Pg5?   (Wat kan hier nu de diep verborgen bedoeling van zijn?    1e  die kan zo weer worden verjaagd met h6         2e  het geeft een pion weg)      Dxd4 (hartelijk dank) 15.Dxd4 Pxd4 16.Tad1 Pxb3 (hartelijk dank) 17.axb3  Nou, zoiets kun je aan Gerrit verder wel overlaten. Natuurlijk lekker stukken ruilen (waarom moeilijk doen als het gemakkelijk kan?), nog een pionnetje consumeren en dan snel dat eindspelletje even uitspelen. Denken is voor hem daarbij niet nodig. De rest van de avond kon hij kijken bij de schakers die hun hersens meer nodig hadden vanavond.

Vreemd genoeg was dat even het geval bij Ron tegen Sven. Omdat ons wandelende openingenboek zich ongelofelijk vergiste bij zijn 10e zet. Of wilde hij gewoon aardig zijn? Waarschijnlijk om onze veelbelovende jeugd het idee te geven dat ze tegen onze top toch niet per definitie kansloos zijn. Dat moet het wel geweest zijn.

12Sven1 12Sven1

10. Lxc4??? (Pxc4!) Pb6! 11. Ld3 Pxd4 (ook hier: hartelijk dank) 12. Pxd4 Dxd4 En nu moet onze ex-kampioen gaan nadenken. Want een vriendelijk aansporend gebaar is één ding, maar niet van ze winnen dat kan natuurlijk helemaal niet.

Maar na zet 15.  wordt het Sven al te moeilijk.

12Sven2 12Sven2

15. Dxc7? (Td1!?) en nu had Sven met 15. .. Ld7!  16. Dxb6 Dxd3 een nette stelling overgehouden en daarmee Ron nog veel hoofdbrekens en hoofdschuddens bezorgd. Maar na Sven's 15. … Dxd3? 16. Dxe7! kon er bij Ron wel weer een lachje af. Omdat de witte zwartveldige loper veel positiever de wereld inkijkt dan de zwarte witveldige, omdat rond de zwarte koning de zwarte velden kwetsbaar zijn (en dat wordt er niet beter op als Sven later ook nog 17. .. h5?  speelt) , omdat de pion op e5 zowiezo lastig is, enz. (Denk ik maar.)

De stelling na 18 …  Te8 geeft na afloop aanleiding tot wat nafilosoferen. Iedereen voelt op zijn klompen aan dat dit gewonnen is voor wit. Maar nog even kijken hoe en hoe vlug.

12Sven3 12Sven3

De dreiging is ergens kwaliteitsoffer Txd5 en een dame naar f6.

 Als toeschouwer denk ik nog: simpel 19. Tad1, Df5 20. Tfe1 (even e5 dekken, want die is te belangrijk in dit verhaal om in de kou te laten staan) gevolgd door Txd5 en Pd4 en na Dg4 Df6 en uit). Maar Ron laat achteraf zien dat dat iets te simpel gedacht is.  Na 20 Tfe1 volgt direct Dg4! en omdat het paard  nog op d5 staat kan de witte dame niet naar f6. Maar als we dan eerst dat paard uitschakelen door te offeren op d5? Nee, na 20. Txd5 ed5 21. Te1 (weer, want anders gaat pion e5 er af en is de aanval over) volgt De6! of Ta6! en heeft zwart geen binnenval van de dame op f6 te vrezen. Ron besluit in de diagramstelling tot 19. h3 met handhaving van boven beschreven snode plannen, want 20. .. Dg4 kan dan niet. Houdini vreest dat zwart dan de tijd krijgt om na 19. .. Db5! en 20. … Ta6  en 21 .. Dd7 alles op tijd weer onder controle te krijgen. Houdini voorkomt dat met een andere volgorde:

19. Tad1! (toch) Df5 en dan nu 20. h3! en vervolgt na welke zwarte zet dan ook ook met Tfe1 en neemt wat meer tijd voor verder aanval, soms met Pd4, soms met Lg5, maar altijd dodelijk. Het voert te ver om dit hier allemaal te gaan uitzoeken.

Sven reageert niet op de sterkste manier op 19. h3. en komt dus toch heel beroerd te staan. Op de 20e zet is het witte voordeel al zo angstaanjagend dat zwart overgaat tot paniekmaatregelen. Hij offert zijn dame voor toren + loper. Wat een idee is. Maar het vervelende is hier dat de witte aanval daardoor niet over is. Met 22. g4! wordt een nieuwe stormloop ingezet. Sven is nu kansloos. Bij zet 30 staat hij mat. Leuk potje. Voor de toeschouwer althans.

Bert speelde vandaag weer zijn beproefd procédé:  Carlsen-recept. Gewoon wachten tot het leuker wordt. Marco (zwart) doet het lang keurig. Het wordt met verwisseling van zetten een soort gesloten Siciliaan, met koningsloper-fianchetto in beide kleuren. Zwart staat zelfs, na zet 17, een minimale fractie beter, volgens Houdini.

12Marco1  12Marco1

Maar hij speelt nu 17. ..  Lb5 waarvan ik de bedoeling niet goed begrijp. Misschien wil hij a4 onder- steunen met de toren op a8. Maar dat is helemaal niet nodig. Wit kan nu goed c4 spelen. Dat doet Bert (ten onrechte) 1 zet later. 18. Le1 d4?  19. c4! en nu komt wit langzaam in het voordeel.

Stand na zet 21.:

 

12Marco2  12Marco2

Het is duidelijk  dat de witte koningsloper inmiddels veel meer mogelijkheden heeft dan de zwarte.  Dat het paard op e4 er prachtig bij staat. Dat de pion op c5 is aangevallen. Dat vergeet Marco even, of hij denkt die pion indirect te dekken. Met 21. .. Dc7? 22. Pxc5! ( misschien dacht hij aan Pxe5 maar dat kan helemaal niet wegens Pxa6) . Kort daarna geeft zwart ook nog een kwaliteit weg. De stelling wordt op de damevleugel nu dichtgeschoven en wit gaat zijn materiële voordeel en zijn ruimtevoordeel benutten door aan een koningsaanval te gaan werken.

Na zet 33.:

12Marco3 12Marco3

is duidelijk dat zwart niet veel meer kan doen dan afwachten. Het kan nog lang gaan duren, maar  Bert heeft de tijd. Hij manoeuvreert lang en geduldig. Marco probeert nog wat spel te vinden door een paard te offeren, maar dat haalt weinig uit.  Met een toren achter is hij totaal kansloos. Hij geeft op bij zet 48.

Een beetje onthutsend was de partij Martin-Jos. Als gebruikelijk trekt Jos gelijk stevig van leer. Hij is niet onder de indruk van Martins soort Engels. Hij staat wat beter na zet 12. Dc2 van wit:

12Jos1 12Jos1

Nu geeft Houdini gelijk 12. .. Lf5 . Dat heeft Jos uiteraard overwogen, maar denkt met eerst 12. .. Pc4 het nog sterker te kunnen. Maar wit valt gelijk dat paard met 13. Pe5! aan. Er is voor wit ineens niet veel meer aan de hand. Hij kan rustig achterover leunen. Jos blijft het natuurlijk met speldenprikken proberen, maar dat levert niet veel op. Na zet 16 is de stellling aldus:

12Jos2 12Jos2

Natuurlijk moet wit nu wel even zijn dame wegzetten want God weet wat die knol op e4 anders gaat ondernemen. Bijv. 17. Db3.  Wat Martin precies bezielde zal wel een raadsel blijven. Hij wou het lekker spannend en ingewikkeld houden vermoed ik. 17. cxd5?? Denkt dat na (natuurlijk) 17. .. Pxg3 18. Db3 Pxf1 19. dxc6 schaak  Le6 20. cxb7 Lxb3 21. bxa8D Dxa8 22. Lxa8 Txa8 23. axb3 een winststelling voor wit overblijft. Knap hoor. Alleen overziet hij dat zwart niet 18. .. Pxf1 speelt maar 18. .. Pxe2 schaak en dan 19. Kh1 Pxf4 en nu liggen de kaarten geheel anders. Wit geeft terecht op. (20. dxc6 schaak Le6 en nu volgt op het ooit bedoelde 21. cxb7 Pxg2!)  

Een blunder? Ja en nee. Je kunt ook spreken van een prima geplande lange schaaktocht, maar onderweg een lekke band. Het zat Martin deze week even niet mee.

Zo. En nu op naar -as maandag!- de laatste externe wedstrijd van dit jaar. Onze stand aan de kop geeft een wat vertekend beeld. Onze winstwedstrijden waren tegen de clubs die inmiddels allemaal in de onderste helft van de ranglijst staan. Nu nog tegen Volendam 2. Dat zou ook  nog moeten kunnen. Als we ze maar niet onderschatten. Volgend jaar volgt dan het zwaardere werk.